Szczepienia bydła: schemat i harmonogram szczepień dla zwierząt od urodzenia

Choroby zakaźne powodują znaczne szkody w hodowli zwierząt: śmierć i ubój chorych zwierząt, zmniejszona produktywność, koszty leczenia chorych. Szczepienie inwentarza żywego bydła jest głównym sposobem zapobiegania chorobom. Należy również pamiętać, że zwierzęta, które przeszły niektóre rodzaje infekcji, stają się nosicielami wirusa na całe życie.

Ważność wydarzenia

Aby hodować zdrowe zwierzęta gospodarskie, konieczne jest przestrzeganie określonego zestawu środków: zapewnienie odpowiednich warunków żywienia i utrzymania, zapobieganie występowaniu i rozprzestrzenianiu się chorób. To właśnie szczepienie minimalizuje ryzyko chorób zwierząt.

Gospodarstwa stosują szczepionkę zapobiegawczą przeciwko powszechnym chorobom. Pryszczyca, leptospiroza, wąglik, nekrobakterioza są niebezpieczne dla zwierząt gospodarskich, dlatego zwierzęta są szczepione we wszystkich regionach.

Jeśli istnieje zagrożenie rozprzestrzenianiem się innych infekcji, decyzję o konieczności szczepienia podejmuje lokalny lekarz weterynarii.

Główne rekomendacje

Skuteczność szczepień zależy od prawidłowego przygotowania harmonogramu szczepień. Konieczne jest również rozważenie, która szczepionka jest używana:

inaktywowana - substancja jest oparta na zabitych bakteriach lub ich fragmentach;
live - lek powstaje z osłabionych mikroorganizmów - patogenów;
skojarzone - złożone.

Kampania szczepień przeprowadzana jest z określoną częstotliwością. Z reguły harmonogram podawania szczepionki oblicza się zgodnie z wiekiem zwierzęcia. Większość leków wymaga ponownego szczepienia w celu utrwalenia wyniku.

Przestrzegaj harmonogramu szczepień powinny być zarówno duże, jak i małe gospodarstwa hodowlane. Nie ma uniwersalnych programów szczepień, ponieważ należy wziąć pod uwagę czynniki: stan zdrowia zwierząt, warunki ich utrzymania, sytuację epizootyczną regionu. Jednocześnie należy pamiętać, że szczepienie bydła nie anuluje regularnych kontroli stanu zdrowia zwierząt, ponieważ w przypadku pojawienia się niepokojących objawów, chore osobniki są oddzielane od stada, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji.

Jakie szczepionki są używane

Lista szczepionek zalecanych w celu zapobiegania chorobom różni się w zależności od regionu. Wskazane jest stosowanie złożonych szczepionek, które zapewniają odporność na kilka infekcji jednocześnie:

"KOMBOVAC" służy do zapobiegania zakażeniom wirusową biegunką, pasterelozą, zakaźnym zapaleniem nosa i tchawicy, parinfluenza-3;
"DEFENSOR 3" - inaktywowana szczepionka przeciw wściekliźnie;
"BYK" pomaga organizmowi zwierzęcia uzyskać odporność na leptospirozę, zakaźne zapalenie nosa i tchawicy, biegunkę wirusową, parinfluenzę-3;
powiązana szczepionka przeciw wąglikowi;
inaktywowana szczepionka przeciw FMD.

Preparaty do szczepień są produkowane przez różne firmy. Przed użyciem substancji zaleca się sprawdzenie ich skuteczności, bezpieczeństwa dla zdrowia zwierząt.

Szczepienie cieląt

Aby cielę wykształciło pewną odporność do 2 miesiąca życia, należy przestrzegać harmonogramu szczepień od urodzenia.

Wiek 12-18 dni

Zwierzęta w tym wieku są szczepione przeciwko pasterelozie, paragrypie-3, zakaźnemu zapaleniu nosa i tchawicy, infekcji syncytialnej dróg oddechowych.Zaleca się stosowanie kilku szczepionek dla zwierząt gospodarskich. Bovilis Bovipast jest dostępny we wstrzyknięciu podskórnym. Zawieszenie ma jasnoróżowy odcień.

Wykorzystywane do rozwijania odporności na infekcje syncytium nabłonka oddechowego, pasterelozę, paragrypy-3.

W celu ochrony młodych zwierząt przed zakaźnym zapaleniem nosa i tchawicy stosuje się lek „Bovilis RSP”. Szczepionkę można podawać domięśniowo, ale w przypadku cieląt zaleca się podanie donosowe (jeden mililitr do każdego nozdrza).

W regionach, gdzie ryzyko zakażenia salmonellozą jest wysokie, cielęta w wieku 10-12 dni są również szczepione (1 ml leku). Po 20 dniach szczepienie powtarza się, ale podaje się dawkę 2 ml.

Wiek 40-45 dni

Młodym zwierzętom w wieku 30 dni początkowo wstrzykuje się podskórnie w okolice szyi szczepionkę Kombovak w objętości 1 ml.Lek stosuje się w zapobieganiu chorobom jamy ustnej i koronawirusom, zakaźnemu zapaleniu nosa i tchawicy, biegunce wirusowej, paragrypie-3. Ponownie zaszczepić cielęta po 15 dniach. Dzięki Kombovakowi organizm zwierzęcia rozwija odporność na choroby w ciągu dwóch tygodni, co trwa 8 miesięcy.

Ponadto zwierzęta w tym wieku są ponownie szczepione Bovilis Bovipast RSP. W okresie życia cielęcia od półtora miesiąca do czwartego miesiąca zaleca się szczepienie cieląt przeciwko grzybicy, wąglikowi. Następnie corocznie przeprowadza się szczepienie przeciwko wąglikowi.

Wiek 120-130 dni

Zwierzęta w tym wieku powinny zostać ponownie zaszczepione przeciwko zakaźnemu zapaleniu nosa i tchawicy. Cielęta w wieku 125 dni są ponownie szczepione przeciw leptospirozie (dawka - 6 ml). Po raz pierwszy szczepienie przeciwko leptospirozie podaje się młodym zwierzętom w wieku 110 dni (objętość leku wynosi 4 ml).

Osoby w wieku 135 dni otrzymują szczepionkę (dawka 1 ml) przeciwko węźlikowi rozedmowemu. Choroba nie jest uważana za zakaźną, ale prowadzi do śmierci zwierząt. Zagrożone są cielęta w wieku od 3 miesięcy do 3 lat.

Szczepienia dorosłych

Tylko zdrowe zwierzęta hodowlane mogą być szczepione. Szczepienie osób osłabionych lub zarażonych innymi chorobami przeprowadza się po wyzdrowieniu. Działania związane ze szczepieniami prowadzone są według schematów.

W przypadku leptospirozy dwuletnie krowy otrzymują 8 ml szczepionki. Starszym zwierzętom podaje się 10 ml zastrzyku.

Do szczepienia przeciwko brucelozie stosowana jest żywa sucha szczepionka. Środek podaje się w objętości 2 ml podskórnie. Zwierzęta w wieku 4-6 miesięcy są szczepione po raz pierwszy, ponownie po 10 miesiącach. Już 3 tygodnie po wstrzyknięciu organizm rozwija odporność, która trwa 11-12 miesięcy.

FMD jest jedną z najczęstszych chorób. Choroba jest ostra u młodych zwierząt. Ponieważ istnieje kilka podgatunków chorób, stosuje się szczepionki typu A, O, C, „Asia-1”. Osoby w wieku 6 miesięcy otrzymują pierwsze szczepienie. Ponowne szczepienie odbywa się po 60 dniach.

Czy można szczepić ciężarne krowy

Krowy również potrzebują regularnych szczepień podczas ciąży. Podczas opracowywania szczepienia bierze się pod uwagę rodzaj leku, ile dni pozostało do wycielenia:

inaktywowana szczepionka przeciwko zakaźnemu zapaleniu nosa i tchawicy jest podawana ciężarnym krowom w ciągu ostatnich trzech miesięcy ciąży. Lek o objętości 10 ml podaje się domięśniowo dwa razy w odstępie 1 miesiąca;
krowy są szczepione przeciwko leptospirozie półtora miesiąca przed wycieleniem. Objętość szczepionki dobierana jest w zależności od wieku zwierzęcia;
krowy w ciąży są szczepione przeciwko kolibakteriozie. Pierwotną immunoprofilaktykę przeprowadza się na dwa miesiące przed wycieleniem. Ponowne wstrzyknięcie odbywa się po 10 dniach.

Weterynarze zalecają szczepienie ciężarnych krów nie później niż 1,5-2 miesiące przed wycieleniem. Nie można zaszczepić się przeciwko wąglikowi (termin - 30 dni po urodzeniu).

Szczepienia to obowiązkowa procedura hodowli bydła. Regularna kontrola zwierząt, odpowiednio sporządzony plan szczepień pomoże ratować zwierzęta, zapewnić wydajność gospodarstw hodowlanych. W okresie szczepień zwierzęta muszą być objęte staranną opieką.