Kolibakterioza cieląt: objawy i kto jest czynnikiem sprawczym, leczenie i profilaktyka

Kolibakterioza dotyka cieląt w pierwszych dniach po ich urodzeniu - jest to poważna choroba o etiologii zakaźnej, która wymaga natychmiastowego leczenia. Czynnikiem sprawczym patologii jest Escherichia coli, która powoduje ciężką biegunkę, wyczerpanie, odwodnienie i ogólne zatrucie organizmu zwierzęcia. Bez odpowiedniego leczenia cielę może umrzeć w ciągu kilku dni, a przy nadostrej postaci choroby w ciągu kilku godzin.

Jaka jest choroba

Colibacillosis ma kilka innych nazw - escherichiosis, colidiarrhea, colisepsis. Młode zwierzęta są podatne na tę chorobę już od pierwszych dni życia.Najczęstszą drogą zakażenia jest droga pokarmowa, rzadziej zwierzę może zachorować w macicy lub aerogennie. Zakażenie cieląt następuje poprzez kontakt z patogenem:

• poprzez zainfekowane elementy;
• siara matki i naczynia, z których cielę pije mleko;
• zanieczyszczone powietrze;
• brudne ręce personelu zajmującego się pielęgnacją zwierząt oraz ubrania z bakteriami na powierzchni;
• w wyniku kontaktu z gryzoniami (myszy, szczury) - ze względu na niestabilność organizmu nowonarodzonego inwentarza przed infekcjami;
• w przypadku niezgodności z normami sanitarnymi dotyczącymi trzymania inwentarza żywego w oborze;
• z powodu naruszenia zasad żywienia, opieki nad dorosłymi krowami i młodymi zwierzętami w okresie odsadzenia.

Choroba jest uszkodzeniem jelit, w wyniku którego zwierzę nagle zaczyna biegunkę, po której następuje odwodnienie. Patologia nie rozwija się u młodych zwierząt z silną odpornością i pełnoprawną mikroflorą jelitową, która jest odporna na przenikanie śluzowej Escherichia coli.

Kiedy równowaga mikroflory jest zaburzona, czynnik wywołujący chorobę zostaje wprowadzony do tkanek jelitowych i aktywnie się namnaża. W wyniku wzrostu kolonii drobnoustrojów chorobotwórczych uruchamiany jest proces zapalny. Zatrucie endotoksynami (produktami odpadowymi patogenu) i brak fagocytozy są głównymi przyczynami ciężkiego obrazu klinicznego kolibakteriozy.

Czynnik sprawczy z błony śluzowej jelita przenika do układu limfatycznego i krążenia, wywołując proces septyczny. Na tle zatrucia i rozpadu tkanek wpływa to na układ nerwowy zwierzęcia, który bez szybkiego leczenia objawia się ciężką śpiączką.

Czynniki zakaźne

Biała biegunka lub colibacillosis rozwija się u cieląt po zakażeniu czynnikiem wywołującym colibacillosis - patogenną Escherichia coli. Odnosi się do pałeczek Gram-ujemnych. Ma zaokrąglone końce, osiąga rozmiar 20,6 mikrona, nie tworzy zarodników i kapsułek.

Esherichia cicho rozmnażają się w swojej zwykłej pożywce - jest to gleba, obornik, woda, mleko, powierzchnie budynków inwentarskich, artykuły do pielęgnacji inwentarza żywego. Sprzyjające warunki dla istnienia czynnika wywołującego kolibakterię - temperatura 37 ^{оС, pH 7,2-7,4, w którym bakteria może przetrwać do dwóch miesięcy.}

Czynniki przyczyniające się do występowania kolibakteriozy

Cielętom istnieje ryzyko zachorowania na kolibakterię w ciągu pierwszych 3-7 dni po urodzeniu oraz w okresie po odsadzeniu. Wybuchy patologii odnotowywane są o każdej porze roku, ale częściej w okresach zimowo-wiosennych.

Czynniki predysponujące:

• zmniejszona odporność noworodków na choroby zakaźne;
• brak odporności biernej u cieląt - ignorowanie karmienia siarą zawierającą przeciwciała przeciwko czynnikowi wywołującemu kolibakterię, które powstają u krów podczas rutynowych szczepień preparatami zawierającymi serologiczne warianty Escherichia coli;
• słabo rozwinięta funkcja bariery ochronnej wątroby cielęcej, wysoka przepuszczalność ścian jelit;
• złe odżywianie ciężarnych krów;
• zatłoczone stoiska hodowlane bydła;
• naruszenie optymalnych wskaźników temperatury i wilgotności w oborze.

Ryzyko zakażenia młodych zwierząt wzrasta w boksach, gdzie ignoruje się zgodność z normami sanitarnymi i weterynaryjnymi, hoduje się myszy i szczury.

Jakie są objawy choroby

Istnieją trzy formy kolibakteriozy:

1. Septyk. Po uszkodzeniu jelit patogen przenika do układu krążenia i limfatycznego, narządów wewnętrznych. Jeśli w ciele cielęcia nie ma wystarczającej ilości naturalnych immunoglobulin, dochodzi do szybkiego zapalenia całego organizmu.
2. Rozrywka. Przejawia się, gdy atakujące formy wirusowe dostają się do organizmu. Nagromadzenie toksyn prowadzi do powstania dużej ilości płynu w jelitach i gwałtownej zmiany równowagi elektrolitowej.
3. Enterotoksemiczny. Mieszana forma choroby.

Czas wylęgania choroby – 1-2 godziny do 3 dni, zależy od odporności organizmu cielęcia, warunków żywieniowych, utrzymania i wieku. Przy przedwczesnej diagnozie i terapii śmiertelność zwierząt gospodarskich może osiągnąć 60-70%.

Scena podostra

Oznaki stadium podostrego:

• przedłużająca się biegunka;
• zawartość śluzu i krwi w kale;
• odwodnienie;
• cofanie boków i powiek.

Częściej etap podostry przebiega w postaci jelitowej.

Ostre stadium

W ostrej fazie kolibakteriozy najczęściej pojawiają się objawy postaci septycznej. Na początku choroby temperatura cielęcia wzrasta o 0,5-1 ^{оС, następnie wskaźniki spadają. Ponadto dodawane są wyraźne objawy:}

• słabość;
• zwiększone tętno i oddychanie;
• faliste skurcze ciała;
• biegunka.

W wyniku uwolnienia dużej ilości produktów przemiany materii bakterii i zniszczenia części kolonii patogenu dochodzi do wstrząsu septycznego. Objawia się zapaścią naczyniową.

Scena superostra

W stadium nadostrym obserwuje się enterotoksemiczną postać kolibakteriozy. Wszystkie powyższe objawy są obecne, aż do drgawek i wystąpienia ciężkiej śpiączki. Terapia w większości przypadków nie ma sensu, zwierzę umiera po 2-3 dniach.

Jak diagnozuje się chorobę

Często młode cielęta cierpią na salmonellozę, wibrio i biegunkę wirusową, infekcje diplokokowe, dlatego ważna jest diagnostyka różnicowa kolibakteriozy. Oprócz obrazu klinicznego oceniane są wyniki badań laboratoryjnych. Zbadaj odchody kilku zarażonych zwierząt, w których wysiewa się patogen. W obecności martwych głów bydła bada się serce, głowę, wątrobę i węzły chłonne zwłok.

Jak leczyć kolibakteriozę u bydła

Terapia wykorzystuje zintegrowane podejście - kombinację leków przeciwbakteryjnych, immunoglobulin, detoksykację organizmu, dietę.

Ważne jest przywrócenie metabolizmu wody i soli, usunięcie toksyn, uzupełnienie zapasów węglowodanów i białek w organizmie zwierzęcia.

Eliminacja zakażenia

Leczenie rozpoczyna się od izolacji chorego zwierzęcia. Jest to konieczne, aby zapobiec chorobie całego inwentarza. Cielę jest na diecie bez mleka. Ważne jest, aby zdezynfekować pomieszczenie, w którym namnożył się czynnik wywołujący kolibakteriozę.

Usunięcie intoksykacji

Aby wyeliminować objawy zatrucia, zwierzę lutuje się roztworami alkalicznymi w celu usunięcia produktów rozkładu patogenu z organizmu. Zakraplacze stosuje się z roztworem soli fizjologicznej, roztworem Trisol, glukozą. Stosowanie bakteriofagów, hiperimmunologicznej surowicy Escherichia, surowicy antytoksycznej przeciwko kolibakteriozie i salmonellozie, gamma globulin pozwoli uniknąć zgonu.

Terapia rehabilitacyjna

Pamiętaj, aby przepisać antybiotyki, które są dobierane w zależności od wrażliwości patogenu:

• "Sulfazol";
• "Sulfadimetoksin";
• Enroxil;
• Gentamycyna;
• Furazolidon;
• "Lewomycetyna";
• "Tetracyklina";
• Flumequin.

Antybiotyki podaje się trzy razy dziennie z wodą lub siarą, zmieniając leki, aby uniknąć rozwoju oporności patogenów na nie. Połącz środki przeciwbakteryjne i przeciwhistaminowe.

Leczenie objawowe i regenerujące

Cele terapii objawowej:

• przywróć metabolizm wody i soli;
• przywróć normalną równowagę kwasowo-zasadową;
• neutralizować działanie toksyn;
• rekompensować niedobory witamin i minerałów.

Przydatne są domięśniowe iniekcje preparatów witaminowych, terapia nawadniająca roztworem Regidron, Orsol, krople Ringer-Locke.

Zapobieganie

Aby nowonarodzone cielę nie rozwinęło kolibakteriozy, konieczne jest podjęcie na czas środków zapobiegawczych, w tym:

• rutynowe szczepienie inaktywowanymi lekami - 4 tygodnie przed kryciem krowy (2 szczepienia w odstępie 14 dni);
• terminowe szczepienie nowonarodzonego bydła;
• przestrzeganie higieny porodu, picie mleka;
• przestrzeganie standardów higieny przez personel opiekujący się zwierzętami hodowlanymi;
• czystość sprzętu używanego do pielęgnacji i karmienia zwierząt;
• regularna dezynfekcja stanowiska.

Środki zapobiegawcze nie są kłopotliwe i drogie, ale pomagają zminimalizować czasochłonne i nie zawsze skuteczne leczenie kolibakteriozy u młodych zwierząt.

Escherichia są wrażliwe na roztwór wybielacza o stężeniu 3%, wapno gaszone 20%, gorący roztwór wodorotlenku sodu o stężeniu 4%. Należy to uwzględnić w zapobieganiu kolibakteriozie u cieląt w postaci regularnej dezynfekcji pomieszczeń. Zakażone bydło wymaga pilnego leczenia, aby uniknąć poważnych powikłań i śmierci.

Zalecane