Krowy rasy kałmuckiej: opis i cechy charakterystyczne, zasady trzymania

Rasa bydła kałmuckiego jest uważana za wyjątkową i uniwersalną wśród odmian produkcji mięsnej. Są to zwierzęta użytkowe, bezpretensjonalne, od dawna przystosowane do surowych warunków przetrzymywania. Rozważ opis i cechy produkcyjne krów rasy kałmuckiej, jej zalety i wady, a także sposób trzymania i opieki nad zwierzętami.

Historia kałmuckich krów

Rasa została wyhodowana na stepach Azji Środkowej i Środkowej, pod ścisłą selekcją - zwierzęta przez cały rok żyły na pastwisku w często niesprzyjających warunkach klimatycznych.Przyczyniło się to do rozwoju unikalnych cech, zapisanych w rasie, którą do dziś jest ceniona. Krowy kałmuckie były hodowane od 400 lat na terytorium od Syberii po stepy Donu. Uważa się, że ich przodkami są osobniki z Indii, które następnie rozprzestrzeniły się na terytorium Azji.

Wygląd i cechy zwierząt rodowodowych zostały opracowane dzięki naturalnej selekcji, ciągłemu trzymaniu na świeżym powietrzu, w surowym klimacie i nagłych zmianach temperatury.

Opis i główne cechy

Krowy kałmuckie bez problemu znoszą przeziębienie, mają doskonałą odporność, osobniki szybko rosną na tym, co znajdą na pastwiskach. Zwierzęta wyróżnia długowieczność, wytrzymałość, aktywność oraz niewymagająca, mocna i harmonijna budowa z dobrze rozwiniętymi mięśniami.

Bydło tej rasy stepowej ma mocne, długie ciało. Osobniki mają płaskie plecy, głęboką klatkę piersiową, krótką szyję, małą głowę. Rogi są zakrzywione, skierowane do góry, nogi proste. Szczególną cechą rasy jest grzebień potyliczny.

Bydło rasy kałmuckiej - wyraźna orientacja mięsna, więc wymiona królowych mlecznych nie są duże. Wraz z nadejściem zimy u byków i jałówek zaczyna rosnąć gruba wełna, dzięki czemu osobniki mogą stać na zewnątrz na mrozie. Główny kolor to czerwony z białymi znaczeniami, ale także zwierzęta rodzą się czerwone lub brązowo-białe. Znaczniki pojawiają się częściej na kończynach i głowie, rzadziej na ciele.

Wzrost w kłębie u byków i krów - 140 i 130 cm, obwód za łopatkami - co najmniej 186 cm, długość ciała - 145-160 cm Waga byka średnio 950 kg (do 1100 kg), krowy - średnio 480 kg.

Wydajność mleka jałówek kałmuckich - 1-1,2 tys. litrów. Maksymalna zarejestrowana wydajność mleka wynosi 2-2,5 t. Pomimo słabej wydajności mleka, mleko przedstawicieli rasy jest tłuste - do 4,5%.

Wartość produkcyjna rasy kałmuckiej polega na ich mięsie, które wyróżnia się wysoką jakością, pysznym smakiem i wyróżnia się wyraźnym „marmurkowaniem”, co jest doceniane przez konsumentów.Tłuszcz znajduje się między warstwami włókien mięśniowych. Wydajność mięsa wynosi średnio 60%, maksymalna - 68%. Byki kałmuckie można ubijać w wieku 1,5 roku, w tym czasie ważą już 450-550 kg. Dorosłe samce tej rasy ważą co najmniej 600 kg, buhajki mogą ważyć nawet tonę. Suki ważą 400-550 kg. Dzienny przyrost masy ciała - nie mniej niż 850-980 g.

Dobre i złe strony

Krowy są wytrzymałe i bezpretensjonalne, można hodować zwierzęta w każdym klimacie, nie wymagają specjalnych warunków. Zwierzęta mogą dobrze przybierać na wadze tylko na paszach objętościowych, trawie, które zjadają na pastwisku. Młody wzrost wykazuje przeżycie i przedwczesny rozwój, szybko tucząc się na prostej paszy.

Z każdej tuszy dorosłego osobnika można uzyskać wysokiej jakości mięso w dużym procencie masy tuszy, tłuste mleko.Charakterystyczną cechą rasy kałmuckiej jest zdolność do gromadzenia tłuszczu na nadejście chłodów, która została opracowana u zwierząt podczas procesu selekcji.

Złogi tłuszczu u krów znajdują się nie tylko pod skórą, ale także między włóknami mięśniowymi. Zimą krowy mogą wykorzystać go jako zapasy energii. Dzięki takiej ochronie krowy z łatwością znoszą chłód i upały, nagłe zmiany temperatury, narażenie na wiatr, deszcz i szybko przystosowują się do nowych warunków po zaciągach. Według hodowców zwierząt gospodarskich tylko ta rasa ma takie cechy.

Wady krów kałmuckich: mała wydajność mleczna, żółty tłuszcz, który czasami przeszkadza w sprzedaży mięsa, możliwa agresywność niektórych przedstawicieli rasy.

Jak dbać i utrzymywać krowy kałmuckie?

Już zauważono, że rasa jest bezpretensjonalna pod względem żywienia, utrzymania i opieki. Zwierzęta pełnej krwi angielskiej, w przeciwieństwie do przedstawicieli innych gatunków, nie wymagają prawie żadnej opieki, wyselekcjonowanej paszy.

Opieka

Krowy i byki mogą żyć na pastwisku prawie przez cały rok, nie muszą urządzać specjalnych wybiegów przy oborze. Na odpoczynek zwierzęta zadowalają się zadaszonymi boksami, w których mogą przebywać do 6 godzin dziennie. Pielęgnacja krów polega na siewie traw, pielęgnacji pastwisk. Nawet zimą, jeśli śniegu nie ma dużo, zwierzęta można zostawić na pastwisku. Na ogrodzonych terenach można je wypasać bez pomocy pasterzy, co sprawia, że utrzymanie jest niezwykle tanie.

Choroby i ich leczenie

Krowy kałmuckie wyróżniają się dobrym zdrowiem i silną odpornością. Jeśli nie naruszysz zasad trzymania, bydło nie zachoruje. W przypadku chorób zakaźnych lub innych, leczenie jest takie samo jak w przypadku przedstawicieli innych odmian.

Karmienie

Bydło tej rasy ma aktywnie rozwinięty układ pokarmowy, jest w stanie żywić się prawie wyłącznie roślinnością pastwiskową, na przykład szypułkami, grubą trawą.Zwierzęta są w stanie przybrać na masie na wysokiej trawie bez karmienia paszą treściwą (dorosłe - za 3-4 miesiące, młode - za 5 miesięcy).

Mogą przejść dziesiątki kilometrów w poszukiwaniu odpowiedniego pożywienia, dobrze tolerują zimowe warunki i mogą zdobywać pożywienie spod śniegu. Oznacza to, że krowy mogą być trzymane na wolnym wypasie, dając im tylko czystą wodę: zwierzęta do 250 kg - 35-40 litrów dziennie, powyżej 350 kg wagi - 60 litrów. Musisz pić 3-4 razy dziennie, częściej latem. Dodatki paszowe są obowiązkowe - kreda i sól. Producenci karmieni są sianem, kiszonką, roślinami okopowymi, mieszanką paszową. Krowy powinny codziennie odpoczywać przez 5-6 godzin.

Aby nakarmić krowy, pastwisko musi być zmieniane co tydzień, bydło powinno wrócić na nie za półtora miesiąca, kiedy trawa rośnie. Cielęta utrzymywane są razem z matkami metodą ssania, która trwa 8 miesięcy. Okres ssania podczas zimowo-wiosennych porodów cieląt przypada właśnie na okres wypasu, dlatego do czasu odsadzenia koszt porodu jest minimalny.Ze względu na niską produkcję mleka cielęta piją go prawie w całości, więc dojarki praktycznie nie są potrzebne do dojenia krów na farmach.

Cechy hodowli

Rasa bydła kałmuckiego służy do ulepszania innych odmian i pozyskiwania nowych ras mięsnych. Sama rasa również jest udoskonalana, wybierając najlepszych przedstawicieli do hodowli. Najcenniejsze cechy rasy to bezpretensjonalność, przedwczesny rozwój, szybki przyrost masy ciała. Wykorzystując buhajki jako polepszacze, cechy są przekazywane potomkom, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości potomstwa od krów innych ras.

Cielęta są pozostawione z matką do czasu odsadzenia, niektóre samice mogą być agresywne w stosunku do ludzi, aby chronić cielę. Krowy są płodne, na każde sto królowych przypada 89-95 cieląt.W wieku 8 miesięcy mogą ważyć 180 kg (jałówki) i 240 kg (cielęta). Następnie trafiają do odchowu i tuczu, po 1,5 roku osiągają wagę ubojową. Według tych wskaźników rasa kałmucka spełnia wszystkie wymagania hodowli bydła mięsnego. Szczególnie ważne jest tutaj to, że krowy są w stanie wyprodukować wiele cieląt, które są uważane za główny produkt krów mięsnych, ponieważ nie otrzymują od nich mleka.

W przypadku rasy kałmuckiej cena produkcji jest znacznie obniżona z powodu trzymania krów na pastwisku i karmienia paszami objętościowymi.

Krowy kałmuckie są szczęśliwie hodowane przez rolników, popularność tej rasy tłumaczy się tym, że zwierzęta są w stanie szybko rosnąć i przybierać na wadze, korzystając z ziołowego pokarmu i skromnej pielęgnacji. Bydło tej rasy wymaga minimalnej opieki, nie sprawia problemów, może żyć na pastwisku, nie potrzebuje wygodnego pokoju.

Zalecane