Jarosławska rasa krów: opis i cechy, zalety i wady

Jarosławskaja (z regionu Jarosławia) rasa krów w czasach sowieckich była uważana za standard wydajności. Zwierzęta dawały dziennie około 15-20 litrów tłuszczu i smacznego mleka. Teraz wyhodowano nowe rasy o większej produktywności. Krowy Jarosławia są nadal cenione za spokojny charakter, odporność na białaczkę i mleko o wysokiej zawartości tłuszczu.

Początkowa historia

Krowy rasy Jarosław są typu mlecznego. Zaczęli je hodować w Rosji pod koniec XIX wieku. Na terenie obecnego Jarosławia i pobliskich regionów hodowano czarne krowy z białą głową i ciemnymi „okularami” wokół oczu.Takie zwierzęta dawały dużo mleka o wysokiej zawartości tłuszczu. Rasa Jarosław powstała w wyniku selekcji ludowej, czyli wyselekcjonowano krowy o najlepszych wskaźnikach produktywności.

Po rewolucji powstały szkółki hodowlane, w których naukowcy i specjaliści od zwierząt gospodarskich pracowali nad stworzeniem nowego gatunku i ulepszeniem istniejących osobników. Na podstawie lokalnych ras. Z kolei krowa Jarosławia pochodziła z północnej Wielkoruski. Próbowano krzyżować tę rasę z odmianami holenderskimi, holsztyńskimi, simentalskimi, algauskimi. To prawda, że zwierzęta uzyskane po krzyżowaniu miały niską produktywność i mleko o niskiej zawartości tłuszczu.

Oficjalnie rasa Jarosławia została zarejestrowana w 1933 roku. W latach ZSRR krowy tego gatunku hodowano w różnych regionach kraju. Bardziej produktywne rasy pojawiły się w latach 80.

Zwierzęta z Europy zaczęły wypierać miejscowych. Następnie zdecydowano się na krzyżowanie krów Jarosławia z bykami rasy holsztyńskiej w celu poprawy ich produktywności.Tak powstał typ Michajłowskiego rasy Jarosławskiej. Nowe krowy produkowały więcej mleka, ale ucierpiały poziomy tłuszczu. Rasa Jarosławia była nadal używana w hodowli odmian Kostroma i Istoben.

Siedliska

Największe stado krów Jarosławia znajduje się na terenie regionu Jarosławia. Zwierzęta tej rasy hodowane są w innych regionach Rosji. To prawda, że większość z nich znajduje się w miejscach historycznej hodowli rasy, a także w regionach Iwanowo, Kostroma, Twer i Wołogda. Wcześniej krowy Jarosławia były hodowane w wielu sowieckich kołchozach i PGR-ach. Teraz ich liczba wynosi 2,5 procent całkowitej liczby bydła w Rosji. Za granicą rasa Jarosławia jest wykorzystywana do hodowli nowych rodzajów krów.

Opis i cechy rasy jarosławskiej

Głównymi cechami wyróżniającymi krowy Jarosławia są kanciaste ciało w kolorze czarnym, korpus w kształcie beczki, biała głowa, ciemne okulary wokół oczu, a także jasny brzuch, wymię i dolna część kończyn.Ta rasa ma małe ostre rogi. Wysokość zwierząt w kłębie wynosi około 120-125 cm, długość ciała - 150-155 cm, krowy ważą 350-450 kg, byki - 500-600 kg, cielęta przy urodzeniu - 27-32 kg. Wydajność rzeźna mięsa wynosi 55 proc. Klatka piersiowa tych zwierząt jest wąska i głęboka, tył szeroki, grzbiet równy, nogi krótkie.

Wymię średniej wielkości, w kształcie miseczki, z cylindrycznymi strzykami, z przednimi strzykami rozstawionymi szerzej niż tylne.

Mleko ma zawartość tłuszczu 4-4,2%. U niektórych zwierząt liczba ta wynosi 5-6%. Zawartość białka wynosi 3,4-3,7 proc. W ciągu roku jedna dorosła krowa daje 2,5-5 tys. kg mleka. Wydajność zależy od wieku zwierzęcia i karmienia. Od jednej krowy dziennie produkuje się około 15 litrów mleka.

Wady i zalety krów

Plusy i minusywysokie wskaźniki produktywności;mleko o zawartości tłuszczu 4 procent;doskonała odporność;nie podatność na białaczkę;samice rodzą od 1 do 5 cieląt rocznie;ważą stosunkowo mniej niż inne, spożywają mniej paszy;bezpretensjonalny w jedzeniu.gorsza produktywność od ras europejskich;mają kanciaste kształty, cienką skórę, małą w porównaniu z innymi wagą.

Zasady utrzymania i opieki nad rasą

Rasa Jarosławia może być uprawiana w dowolnych strefach klimatycznych. Zwierzęta te dobrze przystosowują się do warunków pogodowych swojego regionu zamieszkania, prawie nie chorują, latem jedzą trawę, a zimą siano. To prawda, że lepiej wypasać rasę na płaskim terenie. Krowy Jarosławia mają słabe kości i nie są przystosowane do chodzenia po pagórkowatym terenie.

Latem zwierzęta mogą wypasać się na łące przez cały dzień.Dojone są trzy razy dziennie. Podczas doju bydło jest wpędzane do obory lub obory. Zbudowano specjalne pomieszczenie do trzymania zwierząt. Jest ocieplony, zainstalowano wentylację, okna wstawiane są od góry. W pomieszczeniu przez cały rok temperatura powinna być utrzymywana na poziomie 15-20 stopni Celsjusza. W niższych temperaturach wydajność mleka spada.

Zaleca się utrzymywanie obory w czystości. Ściółkę układa się na drewnianej lub betonowej podłodze. Czyści się codziennie, czyli jak się brudzi, brudną słomę zastępuje się czystą. W oborze zainstalowano żłóbek na siano, karmnik na warzywa, poidło (wiaderko) na wodę. Zwierzęta karmione są w boksach zimowych 2-3 razy dziennie. Latem na łące wypasane jest bydło. Wyjeżdżają na pastwisko rano, gdy rosa wysycha na trawie.

Nuanse karmienia

Głównym pożywieniem rasy Jarosławia jest trawa latem i siano zimą. Jako dodatek zwierzętom można podawać drobno pokrojone warzywa, owoce, a także mieszanki zbożowe.To prawda, że bydło jest karmione dopiero po zjedzeniu trawy lub siana. Latem krów Jarosławia pożądane jest wypasanie pastwisk typu strączkowo-zbożowego. Roślina polecana do żywienia: koniczyna, lucerna, płatki owsiane, tymotka, wyka. Najbardziej przydatna jest trawa o wysokości do 15 cm.Wyższą roślinność należy skosić i wysuszyć na słońcu.

Krowy Jarosławia można karmić burakami pastewnymi, marchewką i rzepą. Zwierzęta dobrze regenerują się na mieszankach zbożowych (jęczmień, owies, kukurydza). To prawda, że górny opatrunek nie powinien stanowić więcej niż 1/3 diety zwierząt. Główną paszą jest wysokiej jakości trawa i siano. Zimą zwierzętom można podawać słomę, kiszonkę, apteczne witaminy i minerały. Codziennie w karmniku powinna znajdować się sól (150 gramów dziennie na osobę). Podlewaj zwierzęta 2-3 razy dziennie. Wydajność mleka zależy od ilości wody. W ciągu dnia krowa Jarosławia wypija 30-50 litrów płynu. Musisz go podlać po wypasie.

Jak hodować krowy Jarosławia

Możesz kupić krowy rasy Jarosław w dowolnym regionie. Zwierzęta te nie są rzadkością, jednak gospodarstwa hodowlane znajdują się głównie w regionie Jarosławia. Samica kosztuje 500-800 dolarów. Młode cielę można kupić za 200 dolarów. Zwierzę żyje 18-20 lat. Okres produktywnego użytkowania to pierwsze 10 lat życia.

Samice są gotowe do kopulacji w wieku 15-18 miesięcy. Do inseminacji pożądane jest użycie byka rasy Jarosław, aby uzyskać rasowe cielę. Ciąża lub ciąża trwa 9 miesięcy. Zwierzęta próbują parzyć się późną wiosną lub wczesnym latem, aby cielęta urodziły się następnej wiosny. Kilka miesięcy przed porodem wypuszczane są samice. Krowy zaczynają być rzadziej dojone i przenoszone do martwego drewna.

Przez ostatnie dwa miesiące przed porodem zwierzęta w ogóle nie są dojone. Krowa może sama urodzić cielę, ale pożądana jest obecność człowieka podczas tego procesu.

O zbliżającym się porodzie można powiedzieć po powiększonych genitaliach, obrzęku wymienia, z którego kapie siara. Przed porodem samica zwykle leży na lewym boku. Pęcherz płodowy wychodzi jako pierwszy. Jeśli się nie rozdarł, należy go przeciąć. Wtedy, z reguły, cielę wysuwa się jako pierwsze. Nozdrza śluzu są oczyszczane do urodzonego młodego. Pępowina jest przecinana sterylnymi nożyczkami, poddawana działaniu jodu i bandażowana. Zaleca się, aby krowa polizała nowo narodzone cielę. Uwolnione łożysko musi zostać usunięte z obory, aby zwierzę go nie zjadło.

Przez pierwsze 30 minut po urodzeniu cielęta powinny być karmione siarą. Nowonarodzone młode powinny jeść 4-5 razy dziennie.Następnie liczba karmień zmniejsza się do 3 razy dziennie. Stopniowo ucz młode pić z wiadra. Mleko rozcieńcza się wodą. Młode są usuwane od matki, a krowa jest dojona jak zwykle. Cielęta karmione są mlekiem do 4 miesiąca życia.

Choroby i ich leczenie

Jeżeli krowy są utrzymywane w czystości i cieple, nie chorują. Problemy pojawiają się, gdy zwierzęta otrzymują karmę niskiej jakości, trzymane są na mokrej, brudnej pościeli. Błędy w żywieniu i utrzymaniu prowadzą do problemów trawiennych i zapalenia wymienia.

Głównym zagrożeniem dla zwierząt są choroby wirusowe i zakaźne. Aby im zapobiec, cielęta w wieku dwóch tygodni są szczepione przeciwko nieżytowi nosa i tchawicy, paragrypie 3 i pasterelozie. Po 1 miesiącu są szczepione przeciwko salmonellozie. W wieku 3 miesięcy są szczepione przeciwko pryszczycy, wąglikowi. W wieku sześciu miesięcy cielęta są szczepione przeciwko wściekliźnie. Możesz sprawdzić harmonogram szczepień w przychodni weterynaryjnej, w której mieszkasz.

Zalecane