Zwierząt

Pasterelloza bydła: czynnik sprawczy i objawy, metody leczenia i szczepienia

Pasterelloza bydła: czynnik sprawczy i objawy, metody leczenia i szczepienia
Anonim

Wśród infekcji, które atakują zwierzęta hodowlane, pasterelloza bydła jest szczególnie niebezpieczna. Jest to choroba odzwierzęca typu zakaźnego, która dotyka nie tylko bydło, ale także konie, owce, świnie i ptaki. Oprócz zwierząt gospodarskich choroba może zarażać i zabijać dzikie zwierzęta i ptaki, takie jak jelenie, bawoły i saigas. Cierpią również na pasterelozę i zwierzęta laboratoryjne. Młode zwierzęta są bardziej podatne na infekcje.

Cechy choroby

Pasteureloza różni się tym, że atakuje różne narządy krów i innych zwierząt. Wnikając do krwi przez uszkodzone tkanki, infekcja szybko rozprzestrzenia się po całym ciele, wpływając na różne części.Prowadzi to do tego, że choroba nie ma wyraźnego obrazu klinicznego, ponieważ przyczyną śmierci zwierząt są liczne choroby wtórne. Na przykład, gdy zajęte są płuca, rozwija się zapalenie płuc, oko rozwija się zapalenie spojówek, macica rozwija się zapalenie błony śluzowej macicy i tak dalej.

Szczególne niebezpieczeństwo pasterellozy polega na tym, że zwierzę ma bardzo mało czasu, ponieważ mikroorganizmy rozwijają się niezwykle szybko na każdej pożywce. Prowadzi to do tego, że stan inwentarza żywego gwałtownie się pogarsza.

Ze względu na to, że nie można od razu rozpoznać przyczyny infekcji, choroba może zajść daleko, a zwierzę może umrzeć. Ponadto zewnętrzne oznaki mogą wprowadzać w błąd przez podobieństwo do wąglika, dżumy i innych chorób masowych. Przy najmniejszym podejrzeniu pasterellozy bydła konieczne jest wezwanie lekarza weterynarii i przeprowadzenie odpowiednich badań i badań.

Przyczyny pasterelozy

Pogen, który powoduje chorobę, jest uważany za warunkowo patogenny, niestabilny w środowisku, niszczony przez dezynfekcję i ekspozycję na ciepło.Najczęstszą przyczyną infekcji jest ugryzienie zwierzęcia - dzikiego lub domowego, na przykład psa lub kota, gryzoni. Wchodząc do ciała ofiary wraz ze śliną, mikroorganizm Pasteurella szybko przenika do krwioobiegu i wraz z prądem rozprzestrzenia się po całym ciele. Tam znajduje „słabe ogniwo” – osłabiony organ, który uderza.

Może być również przenoszony przez błony śluzowe, na przykład przez usta podczas jedzenia żywności lub trawy skażonej Pasteurella, lub przez oczy lub narządy moczowe.

Stadia i objawy choroby

Pasteureloza występuje w kilku postaciach, które różnią się własnymi objawami i objawami. Okres inkubacji trwa od kilku godzin do kilku dni. Formy choroby są różne, ale stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia zwierzęcia.

Jednak dzięki terminowej pomocy zwierzęta gospodarskie mogą zostać uratowane. W tym celu konieczne jest bardzo szybkie przeprowadzenie diagnostyki i odpowiedniego leczenia.

Jednocześnie tylko doświadczony weterynarz może poradzić sobie z problemami zwierząt, ponieważ antybiotyki są używane jako lekarstwo.

Ostre

Temperatura ciała jest podwyższona, a scena może mieć trzy formy:

  1. Jelitowy. Bydło rozwija objawy trawienne, takie jak odmowa jedzenia, wzdęcia, zaparcia lub biegunka.
  2. piersiowej (płucnej). Ta postać charakteryzuje się objawami przeziębienia: kaszel, katar, obfite wydzieliny z nosa, świszczący oddech w klatce piersiowej i tak dalej.
  3. Obrzękowe. Dzięki niemu części ciała krowy lub byka puchną, ponieważ płyn jest zatrzymywany w tkankach.

Każda z form ma swoje własne objawy, które należy wziąć pod uwagę podczas diagnozowania i odróżniania od innych infekcji.Początkowo zwierzę cierpi na zaparcia, potem na biegunkę z krwią. Mogą również wystąpić krwawienia z nosa. Aby ocalić krowę, konieczne jest szczepienie, w przeciwnym razie krowa umrze w ciągu 48 godzin.

Podostre

U bydła i innych zwierząt występuje kaszel i hipertermia, ropny katar, puchnięcie szyi i głowy. Jeśli mówimy o krowie mlecznej, mleko przestaje się wyróżniać. Bez leczenia chore zwierzę umrze w ciągu dwóch tygodni.

Super ostre

Temperatura gwałtownie wzrasta do 41 stopni, w ciężkich przypadkach towarzyszy jej krwawa biegunka. Zwierzę rozwija obrzęk płuc i niewydolność serca. Od śmierci dzieli go nie więcej niż pół dnia.

Przewlekłe

Jest to najbardziej niebezpieczny i podstępny etap, ponieważ zwierzę może chorować do 3 miesięcy bez wyraźnych objawów. Objawia się przedłużającą się, bolesną biegunką, w wyniku której chore zwierzę cierpi na wyczerpanie i staje się bardzo osłabione.

Jak diagnozuje się problem

Diagnoza jest trudna, ponieważ obraz kliniczny choroby jest podobny do innych groźnych chorób zakaźnych. Ocena uwzględnia wiek bydła, ponieważ młode zwierzęta są najmniej podatne na infekcje.

Do uzyskania 100% poprawnej odpowiedzi wymagane będą badania kliniczne i laboratoryjne. W tym celu pobiera się od zwierzęcia próbki tkanek, próbki krwi, wymazy z błon śluzowych. Gdy patogen jest izolowany z kilku źródeł, obecność pasterelozy uważa się za ustaloną.

Zasady leczenia problemów u bydła

Aby uniknąć masowych infekcji całego stada, chore zwierzęta są przenoszone do oddzielnego pomieszczenia, a cielęta są oddzielane od matek.

Zakażone zwierzęta gospodarskie potrzebują ciepła i suchości, dlatego pomieszczenie musi być ogrzewane, chronione przed przeciągami i suchością.

Tylko weterynarz może leczyć chore stado lub pojedynczą chorą krowę, ponieważ trzeba mieć pewność, że zwierzę jest chore na pasterelozę bydła. Do leczenia stosuje się antybiotyki tetracyklinowe („tetracyklina”, „biomycyna”, „terramycyna”, „lewomycetyna”, „streptomycyna” i tak dalej). Należy działać szybko, ponieważ w wielu stadiach choroby zwierzę ma tylko kilka godzin na uratowanie.

Bydło podczas leczenia i rekonwalescencji powinno otrzymywać zbilansowaną dietę w łatwo przyswajalnej formie. Zwierzęta powinny mieć swobodny dostęp do czystej wody pitnej.Musi być regularnie wymieniany, a pojemniki dezynfekowane. To samo dotyczy całego pokoju. Musi być również wyczyszczony i zdezynfekowany.

Środki zapobiegawcze

Aby uniknąć infekcji stada i rozprzestrzeniania się infekcji, muszą być spełnione następujące warunki:

  1. Trzymanie nowo nabytych zwierząt przez co najmniej 30 dni oddzielnie od całej populacji.
  2. Utrzymywanie pomieszczeń inwentarskich i personelu w czystości i regularna dezynfekcja.
  3. Dostępność zmiany odzieży i obuwia dla personelu gospodarstwa.
  4. Zgodność z normami i zasadami sanitarnymi i higienicznymi.
  5. Kontrola pastwisk, wybór miejsc oddalonych od innych pastwisk dla bydła.
  6. Minimalizuj kontakt stada z innymi zwierzętami domowymi, hodowlanymi i dzikimi oraz ptakami.
  7. Karmienie zwierząt czystą paszą, a także przestrzeganie zasad przechowywania produktów, w tym kiszonki, koncentraty, mieszanki paszowe, w specjalnym pomieszczeniu z zachowaniem warunków temperaturowych i terminów przydatności do spożycia.
  8. Ponieważ każde zwierzę, w tym szczury, może być źródłem infekcji, konieczna jest regularna deratyzacja pomieszczeń, a także zatruwanie myszy polnych na pastwiskach wykorzystywanych do wypasu zwierząt gospodarskich oraz na polach obsianych trawami na siano.

Środki zapobiegawcze mogą pomóc w ograniczeniu infekcji u zwierząt gospodarskich, ale tylko szczepienia mogą w pełni chronić bydło przed chorobą. Szczepienie przeprowadza się co sześć miesięcy, ponieważ środek zapewnia ochronę przed infekcją przez okres od 6 do 12 miesięcy.

Jeżeli w gospodarstwie lub na osobistej działce pomocniczej zaobserwowano ognisko pasterelozy bydła, w ciągu roku można kupować tylko nowe zwierzęta, które zostały zaszczepione i mają gwarancję ochrony przed infekcją, jak również bezpieczne dla reszty inwentarza.

Kwarantanna

Ścisłe przestrzeganie kwarantanny jest warunkiem wstępnym bezpiecznego uzupełnienia stada. Tylko poprzez ograniczenie kontaktu z bydłem można ujawnić utajoną postać choroby lub okres jej inkubacji.

W tym celu wykorzystuje się co najmniej miesiąc oddzielnego trzymania nowych zwierząt. W tym czasie nowo przybyli potrzebują stałego monitorowania, które ujawni najmniejsze oznaki choroby. W ten sposób możliwe będzie wykrycie nie tylko pasterelozy, ale także szeregu innych, nie mniej groźnych chorób.

Po zakończeniu okresu kwarantanny i braku oznak infekcji, nowoprzybyli mogą zostać przeniesieni do ogólnego stada bez obawy o dobrostan całego inwentarza.

Ta strona w innych językach: