Leki dla gołębi: klasyfikacja leków weterynaryjnych i jakie choroby podawać

Ptaki są na każdym kroku wabione przez szkodliwe wirusy, bakterie i pasożyty. Wypadki są wykluczone. Wszystko to osłabia gołębie. Tracą swoją piękną postawę, blask pióra; nie może szybko wylecieć z rąk właściciela. Współczesna medycyna weterynaryjna ma tysiące leków na prawie wszystkie przypadki życia. Nie wszystkie leki są odpowiednie dla gołębi. Obliczanie dawki jest również inne.

Specyfika przyjmowania leków

Ciało gołębi różni się od ciała innych ptaków przyspieszonym metabolizmem i krótkim jelitem. Dzięki temu substancje dostające się do układu pokarmowego są wchłaniane szybciej i pełniej.Błędy w dawkowaniu leków dla gołębi są bardziej niebezpieczne. W przypadkach, gdy instrukcje stosowania leku nie wskazują norm i schematów dla tego ptaka, wskazane jest skontaktowanie się z weterynarzem. Ponadto samodzielny wybór leków bez zaufania do diagnozy jest obarczony komplikacjami.

Najdokładniejsze obliczenie wskaźników spożycia odbywa się z uwzględnieniem masy ciała ptaka. Wtedy najwygodniej jest pomnożyć średnią wagę jednego gołębia przez liczbę ptaków w grupie i podać lek wraz z pokarmem lub wodą.

Leki poranne są najskuteczniejsze, ponieważ o tej porze, po nocy, apetyt jest zaostrzony. Wchłanianie pożytecznych i leczniczych substancji z gęstej masy pokarmu trwa dłużej niż z wody, która jest szybko wydalana z organizmu.

Chorzy, którzy odmawiają jedzenia, otrzymują lekarstwa siłą, wpychane do gardła jedzeniem lub wstrzykiwane strzykawką.

Klasyfikacja preparatów weterynaryjnych dla gołębi

Dla ułatwienia znalezienia odpowiedniego środka, leki są podzielone na grupy.

BiopreparatZapobieganie chorobom, eksterminacja grzybów.Przeciwpasożytnicze Antybakteryjny Chemoterapeutyk Witaminy Dla utrzymania zdrowia.

Typ leku	Cel
Przeciw pchłom, kleszczom, robakom.
Działa na określoną bakterię.
Niszczy drobnoustroje i pasożyty w tkankach.

Zalecane leki do leczenia

Rynek leków weterynaryjnych oferuje dziesiątki artykułów do leczenia każdej choroby u gołębi. Istnieją produkty, które są dobrze testowane przez lekarzy weterynarii w codziennej praktyce i otrzymały pozytywne opinie od hodowców drobiu.

Choroby wirusowe

Aby zapobiec takim chorobom, gołębnik jest utrzymywany w czystości. Przy najmniejszym podejrzeniu infekcji pomieszczenie jest dezynfekowane.

Profilaktycznie szczepionka B lub „La Sota” jest wstrzykiwana do nosa gołębi lub wszystkich (w przypadku wykrycia chorego osobnika) przez 30 dni. Po 6 tygodniach kurs się powtarza. Chory gołąb zostaje zlikwidowany.

Nazwa choroby	Symptomy	Leki i zajęcia
Choroba Newcastle	Apatia, pochylone siedzenie, konwulsje, paraliż kończyn, szyi, ogona.
Ospa	Duże narośla na otwartych obszarach ciała (w pobliżu dzioba i oczu , na łapach ) i błon śluzowych.	Profilaktycznie każdej wiosny 0,03-0,06 ml Albuviru na 1 kg masy ciała doustnie. Do leczenia - 5 dni 0,09 ml na 1 kg masy ciała doustnie. Izoluj chorych.

Choroby bakteryjne

W takich przypadkach gołębiom pomagają antybiotyki. Albo zabijają szkodliwe mikroorganizmy, albo zatrzymują ich rozmnażanie.Kończy walkę odpornością gołębia.Leki i środki

SalmonellozaSenność, brak aktywności , skażenie piór wokół kloaki biegunką, trudności w oddychaniu, skurcze kończyn. Gołębie chorują częściej w pierwszych 2 tygodniach życia. Cały inwentarz może umrzeć.10 mg Enteroseptolu przez 5 dni z paszą. 5-10 ml Enroflonu 5% w 1 litrze wody przez 3-5 dni.

		Biegunka, pragnienie, upierzenie wokół odbytu poplamione odchodami.

Awitaminoza

Brak którejkolwiek z 25 witamin niezbędnych dla zdrowia gołębia prowadzi do negatywnych konsekwencji. Niedobór A, D, E u gołębi częściej obserwuje się razem, ostro wyrażany w lutym. Eliminuje go recepcja:

• 1 ml "Akwitinu" w 20 ml wody przez tydzień;
• 7-10 mcg "kalcyferolu" na osobę przez 5-10 dni;
• 40-150 mcg preparatu witaminy E na zwierzę.

Awitaminoza jest szczególnie niebezpieczna dla młodych rosnących gołębi. Inne niedobory witamin uzupełniają ptaki:

• 1-2mg tiaminy na głowę;
• 0,1 mg vicasolu na 100 g paszy na tydzień;
• 5-10 mg kwasu askorbinowego na osobę;
• 0,3-0,5mg chlorowodorku pirydoksyny na 100g paszy;
• 10 mcg kwasu foliowego na sztukę;
• 30 mcg cyjanokabalaminy na zwierzę;
• 8-15 mg kwasu nikotynowego dziennie;
• 10 mg na 1 kg paszy biotynowej dziennie.

Infestacje

Pasożyty okradają ciało gołębia bezpośrednio, jedząc składniki odżywcze w jelitach, lub pośrednio, jedząc krew, pióra i skórę. W ten sposób osłabiają ptaka i są źródłem infekcji wirusami i bakteriami. Zatrucie kałem robaków powoduje również znaczne szkody dla zdrowia gołębia. Pasożyty zarażają jednocześnie wszystkie zwierzęta hodowlane.

W przypadku ascaris hodowcy gołębi wstrzykują każdemu osobnikowi 5 ml 10% roztworu siarczanu piperazyny lub 5% adypatu piperazyny.

"Ivermikol" z pcheł, pierojedow i kleszczy jest używany zewnętrznie raz. 1 kroplę leku na 250 g masy ciała wciera się w suchą, nieuszkodzoną skórę między łopatki gołębia. „Albendazol” wpływa na różne grupy robaków. Podawana gołębiom z tłustym pokarmem, nie rozpuszcza się w wodzie. Dawkowanie: 0,1 g leku na 1 kg wagi ptaka.

Inne choroby

Gołąb może zostać zraniony. W takich przypadkach rana jest leczona "Dioxidin", nasączając nią watę i bandażując ją na uszkodzonym obszarze. Po 15 minutach na ranę natryskuje się spray aluminiowy.

Gołębie są zatrute herbicydami, nawozami. Ptaki trzymane w zagrodach mogą jeść trutkę na gryzonie, pokarm skażony grzybami chorobotwórczymi, zielone ziemniaki ugotowane przez właściciela. Tlenek węgla przy niewłaściwie zorganizowanym ogrzewaniu, nieostrożne obchodzenie się ze środkami dezynfekującymi grzędy również może stać się źródłem zatrucia. Przedawkowanie antybiotyków, sulfonamidów jest niebezpieczne dla zdrowia gołębi.

W każdym przypadku leczenie może być skuteczne, jeśli znana jest przyczyna zatrucia. W przypadku, gdy trucizna dostanie się do przewodu pokarmowego gołębia, wole jest pilnie myte dużą ilością wody wprowadzanej za pomocą sondy. Płyn wyciska się, masując wole, i wstrzykuje się nową porcję. Po przemyciu przewodu pokarmowego gołębiowi podaje się wywar z siemienia lnianego lub 5% wodny roztwór nadmanganianu potasu.Następnie udaj się do weterynarza tak szybko, jak to możliwe.

Zapobieganie chorobom

Najlepszym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się infekcji jest utrzymywanie gołębi w czystości.

Aby to zrobić:

• ściółka usuwana co najmniej raz w tygodniu;
• odkurzyć pokój;
• zdezynfekuj gołębnik przed wykluciem;
• każdego dnia podmieniają wodę, dodają do niej nadmanganian potasu.

Ptaki z objawami choroby są natychmiast izolowane. 2 razy w roku gołębie przyjmują leki profilaktyczne przeciwko robakom lub pobierają ściółkę do analizy co pół roku. Pisklęta są szczepione przeciwko chorobie Newcastle i ospie. Szczepienie powtarza się odpowiednio po półtora miesiąca i pół roku.

Zalecane