Owoce

Gruszka kolumnowa: opis najlepszych odmian, sadzenie, uprawa i pielęgnacja ze zdjęciami

Gruszka kolumnowa: opis najlepszych odmian, sadzenie, uprawa i pielęgnacja ze zdjęciami
Anonim

Największe, najbardziej soczyste, pachnące gruszki do niedawna rosły tylko w ciepłych regionach. Dzięki pracom selekcyjnym mającym na celu ulepszenie odmian mieszkańcy północnych regionów mają również możliwość uprawy gruszek na działkach ogrodowych. Owoce w gęstych koronach wysokich odmian nie mają czasu dojrzewać w umiarkowanym klimacie kontynentalnym z powodu braku słonecznych dni. Nieco inaczej byłoby z gruszkami kolumnowymi, których owoce są otwarte na promienie słoneczne.

Opis i historia doboru gruszek kolumnowych

Po raz pierwszy gruszka, błędnie nazywana kolumnową, została wyhodowana przez angielskich hodowców nieco ponad 30 lat temu.Odmiany roślin karłowatych o zaokrąglonej koronie nie były odporne na zimę. Wbrew oczekiwaniom naukowców rośliny nawet na terenie Krasnodaru zamarzły na śmierć, ponieważ Michaił Witalijewicz Kachalkin, kandydat nauk biologicznych, autor 13 odmian jabłoni kolumnowych, od wielu lat pracuje nad hodowlą gruszy w szkółce .

Na terytorium Rosji tym problemem zajmują się 3 instytucje naukowe. Według naukowca w tej chwili na świecie nie ma jednej odmiany gruszki kolumnowej, sprzedawcy rozdają za nią roślinę karłowatą. Ta sztuczka działa w przypadku sprzedawców pozbawionych skrupułów, ponieważ roczna sesja naprawdę wygląda jak kolumna.

U dwulatka jest więcej gałęzi, owoce dojrzewają na pierścieniu, a nie na pniu, jak miałoby to miejsce na drzewie kolumnowym.

Zaletą niewymiarowych (karłowych drzew owocowych) jest to, że przy odpowiednim przycięciu gałęzi, uformowaniu korony jak kolumna, owoce odmian odpornych na zimę, nadających się do uprawy w klimacie umiarkowanym, otrzymują swoją porcję ciepła i światła w całości Wśród odmian, które można warunkowo nazwać kolumnowymi, do uprawy w umiarkowanym i surowym klimacie północnym wyróżniono kilka odmian niskopiennych gruszek, które są najbardziej odpowiednie do odporności na choroby i mróz, bezpretensjonalnych w pielęgnacji.

Najlepsze odmiany

Krótkie drzewka, gęsto usiane dużymi gruszami w okresie owocowania, są prawdziwą ozdobą podwórka. Kupując sadzonki gruszy w szkółkach instytutów badawczych, uczelni, najczęściej nie będzie można zobaczyć kolorowej etykiety, zamiast tego na sadzonce będzie afiszować się metka z oznaczeniem, np. g (gruszka) 322.

G-322

Tę odmianę można kupić od sprzedawców detalicznych pod różnymi nazwami, ponieważ hodowla nie jest jeszcze zakończona i żadne nazwy nie są przypisane do pośredniego eksperymentu z odmianami kolumnowymi. Mimo to odmiana G-322 jest uznawana za jedną z najlepszych do uprawy w centralnej Rosji - regionie moskiewskim, północno-zachodniej części regionu Leningradu i krajach bałtyckich.

Nazwę można rozszyfrować: "G" - gruszka. Pierwsza cyfra oznaczenia zawiera główne cechy odmiany, jeśli pierwsza liczba to Z, to masz przed sobą sadzonkę:

  • odmiana wczesnojesienna;
  • z mrozoodpornością do -25 °C;
  • daty zbiorów we wrześniu-październiku;
  • duże (≈ 400 g) żółte owoce;
  • miąższ jego gruszek jest słodki, delikatny.

Liczby następujące po tych danych to po prostu liczba eksperymentów mających na celu poprawę jakości głównej odmiany. Piękna nazwa może zastąpić tylko ostatnie cyfry, ale nie główne cechy odmiany.

Dalikor karłowata gruszka

Oprócz nazwy Dalikor, etykieta będzie zawierać ogólne cechy odpowiadające odmianom G-4. Nie dadzą pełnego zrozumienia tego, co otrzyma ogrodnik. Odmiana karłowatej (kolumnowej) gruszki Dalikor spełnia następujące parametry:

  • maksymalna wysokość dojrzałego pnia drzewa wynosi 2 m;
  • przycinanie tworzy kolumnę ze spłaszczonymi górnymi gałęziami;
  • żywotność drzewa wynosi 10 lat;
  • waga owoców od 300 do 500g;
  • Obfite owocowanie;
  • miazga owocowa jest jednolita, krucha, bez granulek, nie cierpka;
  • roślina jest odporna na choroby i szkodniki.

Dalikor to różnorodne terminy dojrzewania jesiennego, charakteryzujące się wysoką jakością przechowywania. Szerokie, soczyste owoce o smaku kremu maślanego, odpowiednio przechowywane, ozdobią noworoczny stół. Niezwykle rzadko trzyma się je dłużej.

Doyen du Comis

Pod względem smaku odmiana Doyen du Comis jest uznawana za najlepszą wśród średnio dojrzewających odmian na umiarkowanych szerokościach geograficznych. Trudno uzyskać podobieństwo do kolumnowych roślin z tego karłowatego drzewa, ale to nie jedyny negatyw. Główne nieprzyjemne momenty w kultywacji to:

  • potrzeba sąsiedztwa odmian zapylających, mimo że sama odmiana jest również samopłodna;
  • konieczność racjonowania upraw poprzez usuwanie dodatkowych jajników w okresie płodnym;
  • odmiana charakteryzuje się spontanicznym opadaniem części owoców w czerwcu.

Wszystkie te niedociągnięcia rekompensuje smak soczystych, cienkościennych, dużych owoców. Uwaga: numer odmiany Pýrus communis Doyen do Komis to 590.

Najlepsze odmiany gruszek dla regionu moskiewskiego

Pomimo niewielkich rozmiarów samej rośliny, gruszki karłowate dają przyzwoite plony. Niektóre odmiany powszechne w regionie moskiewskim można przechowywać w dodatniej (stabilnej) temperaturze przez 5-6 miesięcy, inne charakteryzują się zwiększoną odpornością na choroby. Według różnych kryteriów najlepsze odmiany dla regionu moskiewskiego to:

  1. Dalikor - 35-40 kg, 70-80 owoców z jednego drzewa.
  2. Decora ma wysoką odporność na zarodniki i monizios, ma wysoką zimotrwałość, odmiana jest samopłodna, nie wymaga zapylenia krzyżowego i specjalnego doboru gleby do sadzenia.
  3. Carmen to świetna odmiana dla miłośników gruszek o smaku podobnym do Williamsa. Godność - odporność na parcha, wysoki smak, zdolność adaptacji w każdej glebie. Wady - niska mrozoodporność i plon.
  4. Ulubieniec akademika Jakowlewa - plon do 50 kg, owocowanie później (4-5 sezon), waga owoców 200-400 g, smak podobny do pigwy. Aby zwiększyć plon samopłodnej odmiany, potrzebne są zapylacze - Córka Blankova i Esperena.
  5. Miód - do 80 kg plonu składającego się z żółtych owoców o wadze 400-500 g, ale nie jest możliwe utrzymanie świeżości owoców dłużej niż 2 miesiące. Odmiana jest bezpretensjonalna w pielęgnacji, nie boi się suszy ani mrozu. Nie ma też specjalnych wymagań co do gleby. Drzewo zaczyna owocować w trzecim sezonie.
  6. Autumn Dream - odmiana o owocach, których waga waha się od 200 do 400 g. Owocowanie w 5 roku po posadzeniu na stałe. Świetnie nadaje się do robienia przetworów, dżemów, kompotów. Pomimo kruchości miąższu zawartość soku jest umiarkowana.
  7. Sapphire jest wysoce odporny na nagłe zmiany temperatury, co nie wpływa na smak i plon odmiany, wysoka odporność na choroby. Owocowanie w 3 roku. Specyfika polega na tym, że zaleca się zbieranie owoców z drzewa na etapie dojrzałości technicznej, podczas gdy można je spożywać w ciągu 2-3 tygodni. Maksymalny okres przechowywania wynosi do pierwszej dekady grudnia.
  8. Severyanka - odmiana, która zaczyna owocować w regionie moskiewskim w 2 roku po posadzeniu. Nieco silniejsze drzewo daje stabilne plony do 60 kg z rośliny. Zbiory odbywają się na początku września, opadają dojrzałe owoce, smak Severyanki jest słodko-słodki.

Każda odmiana gruszki kolumnowej ma swoje zalety i wady, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze sadzonek. Odmiany uprawiane w regionie moskiewskim są odpowiednie dla regionów centralnej Rosji.

W przypadku Uralu jako rośliny okrywowe należy wybierać odporne na zimę i wcześnie dojrzewające gruszki o minimalnym okresie wegetacji, który jest podyktowany gorącymi, ale bardzo krótkimi latami.

Jedną z oryginalnych odmian gruszy karłowatych odpornych na mróz, dających najszybsze rezultaty i najbogatsze plony, jest Pavlovskaya. Jest bezpretensjonalna w opiece. Pierwsze duże, soczyste, żółte (o jasnym smaku i aromacie) owoce zachwycą ogrodnika już w następnym sezonie po posadzeniu. Minimalna pielęgnacja, odporność na choroby, duże owoce o oryginalnym smaku to główne zalety odmiany Pavlovskaya.

Wady i zalety

Zaletami odmian gruszek karłowatych są:

  • mały obszar uprawy;
  • bezpretensjonalność sadzonek do kwasowości i gęstości gleby;
  • szybki początek owocowania;
  • duże plony w stosunku do powierzchni zajmowanej przez roślinę;
  • kilka możliwych sposobów reprodukcji;
  • Łatwa w utrzymaniu drzew w zimie, co daje niewielką wysokość roślin.

Główną wadą drzew karłowatych w porównaniu z prawdziwymi kolumnowymi jest obowiązkowe coroczne formowanie korony, co zapobiega jej rozgałęzianiu i zagęszczaniu, co prowadziłoby do braku światła słonecznego dla owoców.

Powszechne metody hodowli

Z reguły pierwsza sadzonka pewnej odmiany pojawia się na stronie ze szkółki. Przewaga drzewa karłowatego nad drzewem kolumnowym polega na tym, że oprócz szczepienia można je rozmnażać przez sadzonki.Ze względu na złożoność procesu samodzielnego wieloletniego kiełkowania, ogrodnicy amatorzy praktycznie nie stosują metody rozmnażania nasion, a nie wszystkie odmiany gruszek kolumnowych mogą być w ten sposób uprawiane.

Zaszczepienie

Irga i pigwa to najlepsze podkładki do szczepienia gruszki kolumnowej. Do tej operacji lepiej wybrać czas na przełomie kwietnia i maja. Najkorzystniejsza dla tego typu pracy jest pochmurna pogoda.

Uwaga! Mocne, 70-80 cm pędy są zbierane zimą.

Istnieją trzy rodzaje szczepień:

  • dla kory;
  • cięcie boczne;
  • podział.

Do pracy potrzebny będzie odkażony ostry nóż lub sekator, boisko ogrodowe, materiały do podwiązki:

  1. Przygotowanie podkładki: wszystkie gałęzie są skrócone do 40 cm lub usunięte.
  2. Cięcie na pędzie wykonuje się pod ostrym kątem, tak aby miał maksymalną powierzchnię kontaktu z podkładką.
  3. Wykonane jest głębokie cięcie w drewnie podkładki.
  4. Cięcie pędu odmianowego łączy się z otwartą raną podkładki, mocowaną bandażem, taśmą izolacyjną, drutem na tkaninie bawełnianej.
  5. Miejsce szczepienia jest pokryte ze wszystkich stron boiskiem ogrodowym.

Przybliżony czas gojenia i zjednoczenia podkładki z bolcem to 3-4 tygodnie.

Przez sadzonki

Przy stosowaniu nasadzeń ogrodowych do rozmnażania należy zwrócić szczególną uwagę na dobór materiału do sadzenia - każde cięcie o długości 25-30 cm powinno mieć 5 świeżych liści i 2 międzywęźle. Aby pędy szybciej dawały korzenie, należy je umieścić w wodzie z rozpuszczonym "Kornevinem" - kompozycją przyspieszającą wzrost korzeni.

Po posadzeniu, 3 największe liście są ściśnięte na sadzonkach, roślina jest przykrywana słojem do ukorzenienia.

Warunki sadzenia drzew karłowatych

Zdrowie drzewa, jego produktywność, odporność na niektóre szczepy chorób są programowane nie tylko podczas selekcji, ale w procesie sadzenia, wyboru najlepszego miejsca, wyboru dogodnego sąsiedztwa z innymi uprawami ogrodniczymi i ogrodniczymi, przygotowanie gleby.

Wybór sadzonek i odmian

Kupując sadzonkę, należy zwrócić uwagę na następujące czynniki wskazujące na zdrowie rośliny:

  • Równość kory bez nierówności i uszkodzeń.
  • System korzeniowy nie powinien zawierać śladów gnicia, suchych, obumierających obszarów, uszkodzeń kłącza - skaleczeń.
  • Młoda (roczna sadzonka) w większości odmian ma zielonkawy odcień kory - jest to najlepszy materiał do sadzenia pod względem przetrwania.

Wybór młodej zdrowej sadzonki to 50% sukcesu. Najważniejsze, aby jego zdolność przystosowania się do nowych warunków uprawy była jak najwyższa, a jest to możliwe przy zakupie rośliny hodowanej specjalnie dla określonych warunków klimatycznych. Znakowanie pomoże to zrozumieć:

  1. G-1 - są to odmiany zimowe (późno dojrzewające). Nadają się do ciepłych i umiarkowanych szerokości geograficznych.
  2. G-2 to mrozoodporne odmiany hodowane do uprawy na Syberii i Uralu.
  3. G-3 - odmiany wczesnojesienne o dobrej mrozoodporności, odpowiednie do sadzenia na obszarach o gorącym, długim okresie letnim i ostrych zimach - o klimacie umiarkowanym kontynentalnym.
  4. G-4 różni się od odmian G-3 smakiem.
  5. G-5 - odmiany późnoletnie przystosowane do warunków Uralu.

Niech etykietowanie roślin nie będzie tak poetyckie jak nazwy odmian, ale będzie bardziej informacyjne. Obecność oznaczeń na etykiecie sadzonki pozwala ogrodnikowi zrozumieć cechy odmiany bez rejestru drzew ogrodowych, zwłaszcza że nie wszystkie odmiany są tam wprowadzane.

Wybór miejsca lądowania

Duża przestrzeń na gruszki kolumnowe nie jest potrzebna, na jedną roślinę trzeba przeznaczyć 60 cm2 przestrzeni osobistej, która nie powinna być zacieniona przez korony wyższych drzew, budynki, ale także otwarte dla wszystkich wiatry nie powinny być miejscem.

Dobór i przygotowanie gleby

Gruszka pod względem doboru gleby, roślina jest bezpretensjonalna. Jak każda roślina owocowa potrzebuje składników odżywczych, dostarczą je nawozy organiczne. Przygotowując dołek nie zaniedbuj wzbogacenia gleby poprzez wprowadzenie do niej próchnicy.

Odległość między drzewami

Schemat sadzenia gruszek kolumnowych wygląda tak:

  • Wymiary otworu: głębokość - 80 cm, szerokość - 60 cm.
  • Odległość między otworami w rzędzie wynosi 50 cm.
  • Rozstaw rzędów - 100-150 cm.

Jeśli te parametry sadzenia będą przestrzegane, nisko rosnące rośliny będą miały wystarczająco dużo światła i zapewniona zostanie pełna cyrkulacja powietrza.

Cechy systemu root

Biorąc pod uwagę, że korzenie rośliny karłowatej nie zagłębiają się głęboko w ziemię, ale znajdują się prawie równolegle do wierzchniej warstwy gleby, słabe piaszczyste gleby są wzmacniane przez torfowiec. Mech ten szybko się rozmnaża, wzmacniając glebę. Podczas sadzenia na glebach piaszczystych i gliniastych takie środki nie są wymagane.

Technologia sadzenia gruszek

Powyższy schemat sadzenia jest używany podczas zakładania sadu z roślinami mniej więcej tej samej wysokości. Jeśli konieczne jest posadzenie jednej sadzonki wśród gigantycznych drzew, należy brać pod uwagę nie odległość od pnia pobliskiej rosnącej rośliny, ale wymiary jej korony. Nisko rosnąca gruszka będzie niewygodna w swoim cieniu, co wpłynie na zdrowie i plon młodego drzewa.

Właściwa pielęgnacja

Plon i zdrowie drzewa zależą od prawidłowej pielęgnacji. Zgadza się, to nie znaczy zbyt wiele! Wszystkie etapy opieki powinny być przeprowadzane terminowo i bez większego fanatyzmu. Nadmiar nawozu przyczynia się do wzrostu masy pnia i liści, ale plon może wynosić zero. Zaniedbanie profilaktycznego opryskiwania insektycydami spowoduje poważną chorobę nawet dla rośliny o wysokiej odporności. Nieterminowe przycinanie zmieni drzewo kolumnowe w proste drzewo karłowate z gęstą zaokrągloną koroną.

Jak prawidłowo przyciąć gruszkę?

Przycinanie gruszki jesienią jest obowiązkowym etapem niezbędnym do formowania korony. Aby gruszka karłowata miała maksymalne zalety rośliny kolumnowej, konieczne jest przycięcie pędów tak, aby od jesieni pozostały na nich tylko 2 oczy.

Wiosną i latem usuwane są tylko pędy dotknięte chorobą lub mrozem, ponieważ roczny przyrost masy gałęzi jest znikomy.

Rozluźnianie i mulczowanie

Te dwa etapy są bezpośrednio powiązane. Spulchnianie odbywa się bezpośrednio po zbiorze ściółki z gleby na wiosnę i po zbiorach, przed przygotowaniem roślin na okres zimowy. Rozluźnienie jest konieczne, aby powietrze i woda dostały się do korzeni rośliny w wystarczających ilościach, a ściółkowanie jest konieczne w celu ochrony systemu korzeniowego: przed mrozem - zimą, przed szkodnikami, nadmiernym wysuszeniem lub nadmierną wilgocią - latem.

Przejdźmy do nawozów

Azot jest podstawowym elementem rozwoju rośliny, bezbolesnego pokonywania wszystkich etapów wegetacji, aż do zbioru owoców o maksymalnej możliwej dla odmiany wadze. Nawozy zawierające azot stosuje się przed kwitnieniem i podczas tworzenia jajników owocowych. Jeśli musisz zastosować potaż, nawozy fosforowe i inne pierwiastki śladowe, powinieneś kierować się stanem liści gruszki.

Przygotowanie do zimy

Początek etapu przygotowawczego następuje natychmiast po zakończeniu zbioru, warstwa ściółki jest usuwana z ziemi wraz z opadłymi liśćmi, owocami, larwami owadów, patogenną mikroflorą. W celu ochrony przed owadami, które wybrały korę drzewa jako schronienie do zimowania, pień należy pokryć warstwą wapna wapiennego.

Nie najbardziej mrozoodporne odmiany gruszek powinny być owinięte polietylenem i jutą. Na rozluźnionej glebie nad systemem korzeniowym kładzie się 10 cm warstwę świeżej (izolacyjnej) ściółki - torfu zmieszanego z trocinami lub słomą. Przy przewidywanej srogiej zimie można dodatkowo pokryć ziemię gałązkami świerkowymi.

Zwalczanie chorób i szkodników

Łatwiej jest zapobiegać chorobie niż ją leczyć. Głównym działaniem zapobiegawczym jest wczesnowiosenne opryskiwanie drzew owocowych środkami owadobójczymi, co jest dobrym środkiem do zwalczania mszyc, odrostów gruszy i roztoczy.W walce z wieloma chorobami gruszek pomogą posadzone w pobliżu tytoń i melisa.

Cechy uprawy w różnych regionach Rosji

Głównymi cechami uprawy gruszy kolumnowej w różnych warunkach klimatycznych są terminy podjęcia środków ochrony zapobiegawczej, grubość warstwy ściółkowania i materiał pokrywający samą roślinę.

Jeśli opryskiwanie gruszek ze względu na warunki pogodowe w regionie moskiewskim jest zalecane w ciągu ostatnich dziesięciu dni kwietnia, to na terytorium Krasnodaru ten etap opieki odbędzie się na początku miesiąca. W przypadku dorosłych roślin odpornych na mróz odmian gruszek w regionie moskiewskim nie można owijać drzewa w płótno, a następnie w przypadku Syberii i Uralu wszystkie odmiany gruszek karłowatych są uważane za przykrywające, wymagające obowiązkowego ocieplenia.

Zbiór i przechowywanie plonów

Plon zebrany na etapie dojrzałości technicznej może być utrzymywany w stanie świeżym, a bardziej dojrzałe owoce mogą być przetwarzane do przetwarzania - wytwarzania marmolady, galaretek, kompotów, owoców kandyzowanych i innych słodyczy.

Ta strona w innych językach: