Jak wygląda owies: dawka wysiewu na 1 ha w kg, technologia uprawy i plon

Owies pospolity jest powszechną uprawą zbóż. Roślina ta od dawna wykorzystywana jest w rolnictwie do produkcji zbóż. Zastanów się, jak wygląda roślina owsa, gdzie rośnie, jakie ma zalety i wady, jakie są rodzaje i cechy wzrostu. Jacy są jego poprzednicy, jakie są wskaźniki spożycia nasion. Jak właściwie dbać o rośliny, jak chronić się przed chorobami i szkodnikami.

Jak wygląda owies

Jest to jednoroczna roślina typu zielnego, typowym gatunkiem rodzaju jest owies z rodziny traw. W rolnictwie jest używany jako zboże.

Owies rozprzestrzenił się jako roślina bezpretensjonalna w warunkach klimatycznych i glebie o dość krótkim okresie wegetacji. Odporne na zimno, nasiona są w stanie kiełkować już w temperaturze +2°C, sadzonki nie są uszkadzane przez małe przymrozki, dlatego owies można uprawiać w regionach północnych.

Owies dorasta do 50-170 cm, roślina ma włóknisty korzeń. Łodyga jest prosta, cienka, o średnicy 3-6 mm, dorosła roślina ma 2-4 węzły. Liście naprzemienne, zielonkawoszare, liniowe, szorstkie. Długość 20-45 cm, szerokość 8-30 mm.

Kwiatostan wiechy, rozłożysty, zwisający, do 25 cm długości, na jednej roślinie znajdują się 2-3 kwiatostany. Składa się z małych kwiatów, zebranych w 2-3 kawałkach na ogonku. Dolne kwiaty z daszkiem, górne bez. Owies kwitnie w czerwcu-sierpniu, z kwiatów miesiąc po kwitnieniu powstają owoce - ziarna.

Plony są uprawiane na te owoce, które są używane jako żywność i pasza dla zwierząt. Jako jednostkę paszową przyjmuje się 1 kg owsa - standard wartości odżywczej paszy.

Gdzie rośnie

Owies jest uprawą produkcyjną strefy umiarkowanej. Jest bardziej odporny na zimno i deszcz niż inne zboża i nie jest tak wymagający na ciepło. Daje dobre zbiory w regionach o wilgotnym i chłodnym lecie. Największe uprawy są skoncentrowane w Rosji i Kanadzie, Polsce, Białorusi i Finlandii.

Wady i zalety

Do mocnych stron kultury należą:

• odporność na zimno, zdolność kiełkowania nasion wiosną przy minimalnych dodatnich temperaturach, odporność odmiany zimowej na zimowe mrozy;
• odporne na wilgoć i cień;
• dobrze rosną na słabych glebach;
• dobre kiełkowanie nasion;
• kiełki szybko - 8 dni od wysiewu;
• tanie nasiona;
• uprawa ze standardowymi praktykami rolniczymi;
• zdolność do bycia prekursorem różnych rodzajów upraw;
• Plony średnio 8 ton z hektara w monokulturze i 14 ton z hektara w rotacji.

Wady kultury:

• słabość systemu root;
• ważność nawilżenia;
• nieznosi ciepła.

Rodzaje siewu owsa

W rolnictwie uprawia się dwie odmiany upraw - wiosenną i zimową. Różnią się długością sezonu wegetacyjnego i terminem siewu.

Zima

Odmiana owsa o długim okresie wegetacji, której nasiona wysiewane jesienią, kiełkują, osiągają określoną wysokość.Rośliny zimują pod śniegiem i rosną od wiosny. Wiosną uprawa ozima może wykorzystać wilgoć zmagazynowaną w glebie, co skutkuje wyższymi plonami i wcześniejszymi zbiorami zbóż.

Odmiana zimowa jest jednak gorsza od wiosennej, znosi suszę i jest bardziej wymagająca dla gleby. Owies tej odmiany może być uprawiany w strefie stepów i stepów leśnych.

Wiosna

Owies odmiana wiosenna - roślina samopylna, mało wymagająca na ciepło, o okresie wegetacji 80-120 dni. Owies jary uprawiany jest do produkcji mąki i zbóż, pasz i zielonki dla zwierząt. Najcenniejszy jest owies nagoziarnisty, którego ziarno zawiera więcej białka, skrobi i tłuszczu niż owies łuskany.

Cechy uprawy

Uprawa roślin jest dość opłacalna, szybko zwraca się wraz z wynikającymi z tego zbiorami. Ale do tego konieczne jest prowadzenie uprawy zgodnie z technologią, aby rośliny rozwijały się i owocowały obficie. Musisz zacząć od selekcji i przygotowania nasion.

Trawienie

Aby rośliny dobrze się rozwijały, nie można oszczędzać na nasionach. Nasiona muszą być wyselekcjonowane, całe, pełne, nieuszkodzone przez infekcje i szkodniki. Przed siewem należy je ubrać w roztwór preparatów grzybobójczych i owadobójczych w celu ochrony przed gniciem i innymi chorobami oraz szkodnikami glebowymi. Przetwarzanie odbywa się na kilka dni przed siewem lub w ciągu roku przed nim. Nasiona są suszone po obróbce, powłoka substancji dobrze się utrzymuje, nie osypuje.

Preparaty chronią nasiona przed infekcją po dostaniu się do gleby i podczas kiełkowania, co zapobiega rozwojowi chorób oraz uszkodzeniom nasion i młodych roślin.

Daty siewu

Wiosną owies należy siać jak najwcześniej, kiedy pozwala na to pogoda. Wilgoć powinna pozostać w ziemi, a gleba powinna się rozgrzać. Nie można spóźnić się z siewem, ponieważ jeśli nasiona zostaną wysiane 10 dni później niż w sprzyjającym okresie, zbiory mogą spaść o 20%.

Jesienią nasiona owsa ozimego wysiewa się w takim czasie, że kiełkują i zapuszczają korzenie przed nadejściem chłodów. Średnio wysokość roślin może wynosić 10 cm, w takim stanie mogą z powodzeniem zimować.

Najlepsi poprzednicy

Dla tej uprawy optymalnym gatunkiem, po którym można ją wysiewać, są rośliny strączkowe, zwłaszcza groch. Na korzeniach gromadzą azot, który jest dobrym pożywieniem dla zbóż. Owies można uprawiać na obszarach, na których uprawiano ziemniaki, melony i kukurydzę. Wartość tej metody polega na tym, że uprawa roli jest ważna dla uprawy warzyw, co ogranicza zachwaszczenie i utrzymuje w czystości pola z owsem.

Następnie uprawiane są wszystkie rośliny z wyjątkiem zbóż. Owies jest uważany za dobry zielony nawóz, dlatego służy do oczyszczania i nawożenia gleby przed uprawą innych roślin.

Części wysiewu

Nie ma dokładnej normy dla wszystkich regionów rolniczych, ilość wysianego ziarna na jednostkę powierzchni ziarna zależy od warunków klimatycznych i glebowych. Konieczne jest dobranie wartości, która zapewni dobre zbiory i optymalny koszt nasion wydatkowanych na siew. Jeśli gęstość siewu jest mniejsza lub większa, rośliny nie będą w stanie dobrze się rozwijać, co wpłynie na plon.

Średnia wartość ilości wysianego owsa na 1 ha w kg:

• Strefa bez czarnoziemu - 200-250;
• Centralna Czarna Ziemia - 150-170;
• Południowy wschód - 110-130;
• Ukraina i Północny Kaukaz - 130-170;
• Syberia i Daleki Wschód - 160-200.

Na żyznej, nawożonej glebie ilość ta może być nieznacznie zmniejszona o 10-15%, na glebach ubogich, wręcz przeciwnie, zwiększona o tę samą ilość.

głębokość osadzania

Nasiona owsa można sadzić na kilka sposobów, na przykład w wąskim rzędzie lub krzyżowo. Ziarna można wysiewać dość blisko siebie, ponieważ rośliny nie są zbyt krzaczaste i nie wymagają dużego obszaru dokarmiania.

To, jak bardzo zagłębić nasiona w glebę, zależy od klimatu danego obszaru i właściwości gleby. W regionach północnych, w których gleba jest często mokra i ciężka, zimna, nasiona należy zakopać nie więcej niż 1,5-3 cm -6 cm Błąd w wyborze głębokości może prowadzić do tego, że niektóre nasiona nie wykiełkują. W ogrodzie, jako nawóz zielony, owies wysiewa się w ilości 2 kg na sto metrów kwadratowych na tej samej głębokości.

Technologia uprawy zaleca wałkowanie świeżo wysianych nasion za pomocą wałków, aby nie zostały zdmuchnięte przez wiatr i wilgoć nie wyparowała szybko.

Zasady pielęgnacji roślin

Owies to roślina, która lubi wilgoć, więc tam, gdzie jest mało wilgoci, konieczne jest zastosowanie technik, które przyczyniają się do jej gromadzenia i zatrzymywania. Wilgoć przyczynia się do wzrostu łodygi, liści, wypełnienia ziarna i poprawy jego jakości. Owies nie jest tak wymagający dla gleby jak inne zboża, w celu zapewnienia wzrostu roślin należy go dobrze nawozić pod przedplon.

Jeżeli owies wysiewa się po wczesnych zbiorach, wówczas uprawa jest prowadzona zgodnie z typem póługoru. Jeżeli uprawę wysiewa się jesienią po słoneczniku, kukurydzy, ziemniakach, wystarczy wykonać talerzowanie wzdłużne i poprzeczne. Zwłaszcza jeśli gleba jest luźna, miejsce nie jest zarośnięte chwastami. Jeśli gleba jest gęsta, zarośnięta chwastami, konieczna jest głęboka orka z bronowaniem.

Owies na różnych etapach rozwoju potrzebuje wszystkich składników odżywczych – azotu, potasu i fosforu, dlatego stosowane nawozy muszą zawierać wszystkie te substancje. Rośliny zużywają azot przez cały sezon wegetacyjny, zwłaszcza podczas formowania kłosów i zawiązywania ziaren. Azot wpływa również na jakość owoców podczas kłoszenia.

W potasie zapotrzebowanie roślin pojawia się podczas kwitnienia. Od tego elementu zależy plon i jakość wschodzącego ziarna, a u roślin odmiany ozimej ich mrozoodporność.

Owies potrzebuje fosforu przez cały okres wzrostu, formowania i dojrzewania ziarna. Jeśli pierwiastek nie jest wystarczający w fazach wzrostu poprzedzających kłoszenie, znacznie opóźni to dalszą wegetację i zmniejszy wydajność upraw.

Aby uzyskać wysoki plon ziarna, musisz terminowo nawozić glebę i stosować nawóz w odpowiedniej ilości.

Podczas pełnego sezonu wegetacyjnego owies usuwa z gleby następującą ilość pierwiastków: na wyhodowanie centa ziarna rośliny zużywają 2,8 kg azotu, 1,4 kg fosforu i 2,9 kg potasu. Nawozy stosowane jesienią na odmianę zimową uodparniają ziarno na niekorzystne warunki, wspomagają krzewienie, a rośliny silnie zimują. Dobrej jakości ziarno o wysokiej zawartości węglowodanów podaje się na kolejny sezon.

Często zdarza się, że rośliny ozime wyglądają na pożółkłe i uciskane wiosną. Sytuację można poprawić poprzez dokarmianie upraw superfosfatem w ilości 2 centów na hektar, solą potasową w ilości 1 centa i chlorkiem amonu w ilości 0,75-1 centa.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Owies, podobnie jak inne zboża, może cierpieć na choroby grzybowe. Główne z nich to zgnilizna korzeni helminthosporium, rdza koronowa, czerwono-brązowe plamienie. A także mączniak prawdziwy, pleśń nasienna, zakurzona smutka. Septoria, głownia pospolita, zgnilizna korzeni fusarium są dotknięte.

Źródłem infekcji są pozostałości poprzednich upraw, nadziemnych i korzeni, skażona gleba, patogeny można również znaleźć na samych nasionach. Przyczyniają się do infekcji i rozprzestrzeniania się chorób, zagęszczania, porażenia chwastami z rodziny zbożowych, wilgotności i temperatury sprzyjającej rozwojowi grzybów i bakterii.

Jak walczyć:

• traktuj nasiona fungicydami;
• odmiany roślin odporne na poważne choroby;
• obserwuj płodozmian;
• do wykonywania orki jesiennej;
• stosuj pod ugorem lub pod prekursorami nawozów;
• traktuj obszar pestycydami przeciwko chwastom, chorobom i szkodnikom, aby zmniejszyć ich liczbę.

Konieczne jest również monitorowanie przechowywanego ziarna, przed przechowywaniem traktowanie go fungicydami, które zapobiegają uszkodzeniom upraw podczas przechowywania.

Uprawa owsa jako rośliny uprawnej może być ekonomicznie opłacalna, dochodowa, z zastrzeżeniem praktyk agrotechnicznych i obowiązkowej kontroli chorób. Jest to roślina uprawna dla regionów o stosunkowo chłodnym i wilgotnym klimacie, toleruje zimno i jest bezpretensjonalna pod względem gleby i żyzności oraz może rosnąć i przynosić owoce na obszarach, gdzie inne uprawy dają niewielkie plony. Szybko kiełkuje i rozwija się, może być zielonym nawozem lub prekursorem upraw warzywnych, przemysłowych, pastewnych.Przy odpowiedniej pielęgnacji daje plony, które uzasadniają inwestycję.

Zalecane