Wilgotność miodu: co powinno być normalne według GOST, jak określić

Wilgotność miodu jest ważnym parametrem, który charakteryzuje jego dojrzałość i odzwierciedla datę przydatności do spożycia. Według tego wskaźnika produkt jest dojrzały i niedojrzały. W pierwszym w składzie jest nie więcej niż 18-20% wody. Jeśli ta liczba jest wyższa, miód jest uważany za niedojrzały. Taki produkt nie może być przechowywany przez długi czas. Aby określić wskaźniki wilgotności, możesz użyć specjalnego urządzenia lub metod ludowych.

Jaka jest wilgotność miodu

Ten termin jest rozumiany jako ważny wskaźnik wskazujący stopień dojrzałości miodu. Ten parametr bezpośrednio wpływa na trwałość produktu. Normalnie powinno to być 18-20%.

Niedojrzały miód powstaje z powodu słabego zaopatrzenia w komórki. Ten problem występuje również podczas ekstrakcji produktu z niezapieczętowanych plastrów miodu. Ponadto możesz napotkać niedojrzały miód, jeśli kupisz go od pozbawionego skrupułów sprzedawcy, który miesza masę z wodą lub syropem, aby zwiększyć jego ilość.

Pomiar zawartości wody jest wymagany na etapie montażu, ponieważ kryształki miodu również zawierają pewną ilość wody. Aby uniknąć procesu fermentacji produkt należy przechowywać w niezbyt ciepłym pomieszczeniu. Przy normalnej wilgotności odpowiedni reżim temperaturowy wynosi + 10-20 stopni. Na początku fermentacji temperatura nie powinna przekraczać +10 stopni. W każdym razie produkt pszczeli musi być przechowywany w suchym środowisku.

Wilgotność według GOST

Zgodnie z GOST19792-2017 wilgotność nie powinna przekraczać 20%. Dokument ten był przepisywany od czasów ZSRR, ale wskaźnik pozostaje niezmienny od wielu lat. Zasadniczo wilgotność to procent wody w miodzie.

Jak powiedzieć?

W celu określenia zawartości wilgoci dopuszcza się stosowanie różnych metod. Odbywa się to za pomocą specjalnego urządzenia lub metod ludowych.

Z instrumentem

Specjalne urządzenie, refraktometr, pomoże określić zawartość wilgoci w produkcie pszczelim. Może być używany w domu. Pomiary są zalecane w trakcie lub bezpośrednio po zakończeniu zbiórki miodu.

Po krótkim czasie rozpoczyna się krystalizacja. W takim przypadku dokładne określenie zawartości wilgoci w substancji nie będzie możliwe. Ponadto wynik może być nieprawidłowy. Dzięki miernikowi wilgotności pszczelarz może na czas przerwać zbieranie produktu i pozostawić go do dojrzałości lub odparować nadmiar wilgoci i utrzymać substancję w odpowiedniej temperaturze.

Mierniki wilgotności działają według różnych zasad. Można je zanurzyć w świeżym miodzie lub wlać niewielką ilość produktu do specjalnej celi. Z wyglądu urządzenie przypomina trochę termometr.

W zależności od ceny i producenta mierniki wilgotności mogą mieć różną szybkość i dokładność. Z najprostszych urządzeń korzystają osoby, które same robią miód. Duże pasieki korzystają z profesjonalnych modeli.

Bez urządzenia

Aby określić wilgotność bez użycia specjalnego urządzenia, zaleca się wykonanie następujących czynności:

1. Weź przezroczysty słoik i zważ go.
2. Zrób znak na pojemniku i wlej do niego wodę.
3. Zważ ponownie, wylej wodę i wytrzyj pojemnik.
4. Napełnij pojemnik miodem i zważ go.
5. Odejmij wynik pierwszego ważenia od uzyskanej wartości. Pomoże to uzyskać odpowiednią ilość miodu.
6. Podziel ilość miodu przez ilość wody. Pomoże Ci to uzyskać ciężar właściwy.

Limit wilgotności 20% odpowiada ciężarowi właściwemu 1,146. Jeśli uzyskana wartość jest mniejsza od tej wartości, oznacza to, że wilgotność przekracza optymalne parametry. Nadmiar wody w produkcie pszczelim może spowodować jego fermentację.

Dopuszcza się również ocenę cech jakościowych substancji w sposób ludowy. Aby to zrobić, wykonaj następujące czynności:

1. Włóż kawałek chleba do masy. Jeśli produkt pszczeli ma wysoką zawartość wilgoci, chleb wchłonie nadmiar wody i stanie się bardziej miękki. W miodzie wysokiej jakości uzyska stałą konsystencję.
2. Weź bibułę i połóż na niej trochę produktu pszczelego. Przy zwiększonej wilgotności wokół niego pojawi się plama.

Metody redukcji wilgoci

Aby wydłużyć okres trwałości produktu, należy usunąć z niego nadmiar wilgoci. W domu powinieneś użyć do tego łaźni parowej. Większe pasieki zwykle stosują szybsze i nowocześniejsze metody.

Aby samodzielnie odparować masę, musisz wlać ją do metalowej miski i rozpalić na wolnym ogniu. Czas parowania cieczy może się różnić. Jednak ten proces trwa zwykle co najmniej 40 minut.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że pojemnik musi być wystarczająco szeroki. Większość wody gromadzi się w górnych warstwach. W tym samym czasie miód pozostaje taki sam w środku. Aby osiągnąć pożądane rezultaty, podczas odparowywania konieczne jest usunięcie górnej warstwy podczas jej nagrzewania.

Zawartość wilgoci w miodzie jest uważana za ważny parametr, który wpływa na jego trwałość i cechy jakościowe. Aby określić ten wskaźnik, dopuszczalne jest użycie refraktometru lub metod domowych.

Zalecane