Jak odróżnić grzyba jadalnego od niejadalnego: jaka jest różnica między trującym a zwykłym

Grzyby to smaczny i zdrowy produkt, który może urozmaicić codzienną dietę ludzi. Dlatego wiele osób nie może się doczekać rozpoczęcia sezonu grzybowego i od nich przygotowuje się do zimy. Czasami jednak takie produkty powodują poważne uszkodzenia ciała, a nawet mogą spowodować śmierć. Dlatego tak ważne jest, aby wiedzieć, jak odróżnić jadalny grzyb od niejadalnego.

Jakie są zalety grzybów jadalnych

Grzyby jadalne są uważane za wartościowy produkt spożywczy. Zawierają wiele cennych witamin - grupy B, A, C, PP.Zawierają również ważne minerały – potas, żelazo, sód, siarkę i inne. Dodatkowo produkt jest bogaty w białko. Ten składnik stanowi 65-70% całości.

Zawartość kalorii w produkcie jest inna - zależy to od rodzaju. 100 gramów świeżych grzybów zawiera 6-35 kilokalorii. Dzięki temu można je włączyć do diety.

Użyteczne właściwości grzybów są trudne do przecenienia. Przy regularnym stosowaniu tego produktu można osiągnąć następujące cele:

1. Rozpraw się z przewlekłym stanem zapalnym i neutralizuj wolne rodniki. Wynika to z wysokiej zawartości przeciwutleniaczy.
2. Obniżyć poziom cholesterolu we krwi. Efekt ten uzyskuje się dzięki obecności w składzie beta-glukanów.
3. Obniżyć ciśnienie krwi. Produkt zawiera dużo potasu, który pomaga rozluźnić ściany mięśniowe naczyń krwionośnych. Dzięki temu można poradzić sobie z nadciśnieniem.

Główne różnice

W zależności od możliwości zastosowania, wszystkie grzyby są podzielone na kilka kategorii, które różnią się od siebie:

1. Jadalne - dozwolone jest spożywanie bez ugotowania.
2. Warunkowo jadalne - trzeba namoczyć lub długo gotować.
3. Niejadalne - przypominają gatunki jadalne, ale zawierają trucizny. Stosowanie takich odmian wywołuje zatrucie, a nawet prowadzi do śmierci.

Aby uniknąć niebezpiecznych komplikacji, ważne jest, aby umieć rozróżnić jadalne odmiany. Charakteryzują się następującymi cechami:

• na nogawce jest spódnica;
• pod nasadką znajduje się rurkowata warstwa;
• jest przyjemny aromat;
• czapki mają charakterystyczny wygląd i kolor - różnią się w zależności od odmiany;
• Owady widoczne na powierzchni.

Aby rozpoznać trujące odmiany, zaleca się zwrócenie uwagi na następujące znaki:

• są nietypowe lub nasycone kolorami;
• niektóre odmiany mają lepki kapelusz;
• noga zmienia kolor - na rozcięciu może pojawić się nienaturalny odcień;
• nie ma robaków i owadów na powierzchni ani w środku - nie są w stanie znieść trucizny grzybowej;
• może mieć nieprzyjemny zapach - leczniczy, cuchnący lub chlorowy;
• pod nasadką nie ma warstwy rurowej.

Aby zapobiec poważnym konsekwencjom zdrowotnym używania grzybów, eksperci zalecają przestrzeganie następujących zasad:

1. Zbadaj kilka popularnych jadalnych odmian rosnących w pobliżu. Zbieraj tylko te okazy, które mają charakterystyczne cechy.
2. Nie bierz grzybów, które wywołują choćby najmniejsze wątpliwości.
3. W przypadku braku wystarczającego doświadczenia, preferowane powinny być grzyby rurkowe. Należą do nich borowiki, borowiki, borowiki. Mają minimum bliźniaków, czego nie można powiedzieć o odmianach lamelarnych.
4. Nie próbuj surowych grzybów. Ich walory smakowe nie dadzą wymaganych informacji. Jednocześnie użycie nawet małego kawałka trującej odmiany prowadzi do poważnego zatrucia.
5. W zidentyfikowanej rodzinie należy najpierw zwrócić uwagę na duże okazy. Charakteryzują się najbardziej oczywistymi znakami. Ułatwi to identyfikację odmiany.

Najpopularniejsze grzyby

Aby właściwie zbierać grzyby, ważne jest zapoznanie się z ich najpopularniejszymi odmianami.

Popularne gatunki jadalne

Aby nie zbierać trujących grzybów, musisz przestudiować główne oznaki tych jadalnych. Najpopularniejsze odmiany to:

1. Cep grzyb - jest również nazywany borowikiem. Ten gatunek jest bardzo popularny. Wynika to z wysokich właściwości odżywczych i przyjemnego aromatu. Produkt można gotować, smażyć, suszyć lub soloć. Odmiana ta charakteryzuje się grubą lekką nogą i dużym, rurowym kapeluszem o średnicy 20 centymetrów. Może być brązowy, czerwony lub brązowy.
2. Ryzhik to pożywna i wysokokaloryczna odmiana, którą można marynować i soloć. Jego główną cechą jest jasny pomarańczowy kolor. Co więcej, ten odcień jest charakterystyczny dla wszystkich fragmentów - czapek, nóg, miazgi. Kapelusz lamelkowy wyróżnia się wgłębieniem pośrodku. W tym przypadku imbir charakteryzuje się niejednorodnym kolorem. Bogaty pomarańczowy odcień jest rozcieńczony ciemnoszarymi plamami.
3. Borowik to bardzo powszechna odmiana, którą można znaleźć w pobliżu skupiska brzóz. Produkt można smażyć lub gotować. Gatunek ten charakteryzuje się jasną cylindryczną nogą, pokrytą ciemnymi łuskami.Jest bardzo włóknisty w dotyku. Wewnątrz znajduje się gęsta lekka miazga. Po przecięciu nabiera lekko różowawego koloru. Kapelusz jest duży i ma kolor szary lub brązowo-brązowy. Na dole znajdują się białe rurki.
4. Borowik - ten pożywny grzyb rośnie głównie w strefach umiarkowanych. Charakteryzuje się grubą nogą, która rozszerza się ku dołowi. Jest pokryty wieloma małymi łuskami. Kapelusz ma kształt półkulisty, ale z czasem staje się bardziej płaski. Może być czerwono-brązowy lub biało-brązowy. Po przecięciu miąższ wewnętrzny zmienia kolor, stając się niebieski, czerwony lub czarno-fioletowy.
5. Masło - małe rozmiary i idealne do marynowania. Ryby maślane dominują na półkuli północnej. Mają gładką lub włóknistą czapkę, która na wierzchu jest pokryta śluzem. Noga jest przeważnie gładka. Czasami ma pierścionek. Przed gotowaniem masło należy wyczyścić.Jednak skóra zwykle łatwo się złuszcza.

Co to są niejadalne

Niebezpieczne grzyby, których spożywanie jest surowo zabronione, obejmują:

1. Blady perkoz - uważany za najbardziej niebezpieczną odmianę. Różni się jednak bardzo charakterystycznymi cechami. Blady perkoz ma spódnicę pod kapeluszem. W tym samym czasie noga u podstawy jest niejako wkładana do miseczki.
2. Muchęca muchomor śmierdzący - przypomina bladego perkoza. Charakteryzuje się jasnożółtym kolorem i stożkowym kapeluszem. Po rozbiciu grzyb wydziela nieprzyjemny zapach.
3. Błonnik Patouillard to bardzo trujący grzyb. Młode osobniki mają białawe kapelusze. Jednak w miarę wzrostu prostują się i żółkną, a następnie stają się czerwone.
4. Waxy talker - to piękny borowik o przyjemnym smaku i aromacie. Za jego cechę charakterystyczną uważane są talerze. Znajdują się u dołu czapki i płynnie przechodzą na nogę.

Grzyby rosnące w Rosji

Przed zbieraniem grzybów ważne jest, aby zapoznać się z odmianami, które przeważają w Rosji. Wśród trujących odmian warto podkreślić następujące:

1. Blady perkoz - ma żółto-brązowy lub jasnozielony kolor kapelusza. Zwykle w centralnej części ma ciemniejszy odcień niż na brzegach. Grzyby wyróżniają się mięsistą strukturą i jasnozielonymi cylindrycznymi paskami. Na nogawce znajduje się biały lub blady pierścień w paski.
2. Fałszywy miodowy muchomor - inny wypukły kapelusz, który osiąga średnicę 5 centymetrów. Przeważnie ma żółtawy kolor z czerwonym lub pomarańczowym odcieniem. W centralnej części czapka ma ciemniejszy kolor. Grzyb ma gładką i cienką łodygę. Wewnątrz znajduje się jasnożółty miąższ o gorzkim smaku i brzydkim zapachu.
3. Fałszywa kurka - ma pomarańczowo-czerwony odcień. Kapelusz przypomina lejek o gładkich krawędziach. Jednocześnie płytki mają jasnoczerwony odcień i falistą strukturę. Noga osiąga 10 centymetrów długości i 10 milimetrów szerokości. Często zwęża się w kierunku podstawy.

Grzyby jadalne muszą być w stanie odróżnić od niejadalnych. Odmiany te charakteryzują się unikalnymi cechami. Zdecydowanie powinny być brane pod uwagę podczas zbierania. Pomoże to chronić Twoje zdrowie przed negatywnymi konsekwencjami.

Zalecane