Jak często podlewać buraki na otwartym terenie i czy jest to możliwe zimną wodą?

Wielu ogrodników interesuje się podlewaniem buraków na otwartym polu. W końcu jest to ważny element techniki rolniczej. Hodowcy warzyw zauważają, że jeśli przestrzegasz reżimu wilgotności i połączysz go z podlewaniem buraków słoną wodą, wpłynie to pozytywnie nie tylko na plon, ale także na smak owoców. Ważne jest, aby wiedzieć, że w zależności od sezonu wegetacyjnego uprawa różnie reaguje na wilgoć w glebie. Aby zawsze mieć dobry wynik, musisz przestrzegać zasad.

Stan gleby i jak go określić

Niedoświadczeni ogrodnicy stosują tę zasadę: im częściej podlewasz uprawę, tym lepiej dla niej.Ale ta opinia jest błędna i często prowadzi do utraty plonów. Zarówno brak, jak i nadmiar wilgoci mają negatywny wpływ na rozwój roślin okopowych. Poziom wody w glebie pomoże określić, ile wilgoci potrzebują buraki.

Wygląd gleby jest bezpośrednio związany ze stopniem nawilżenia. Jednocześnie istnieją takie zalecenia dotyczące podlewania:

Ziemia wygląda jak proszek i nie zbryla się, co oznacza, że jest sucha i wymaga dużo podlewania.
Gleba może zbierać się w bryłę, ale spadając z dużej odległości, łatwo kruszy się na małe kawałki - konieczne jest umiarkowane podlewanie buraków.
Gleba łatwo zbiera się w bryłę, jednocześnie nie pęka od uderzenia o ziemię i nie klei się do rąk - stan dobry, wymaga podlewania tylko w upalne dni.
Mieszanka ziemna bez problemu zwija się w kulkę i przykleja się do rąk - możesz przestać podlewać na tydzień.
Ściskaniu śpiączki towarzyszy pojawienie się mokrych kropli - gleba jest wilgotna, nie potrzebuje wilgoci przez 14 dni.

Intensywność i częstotliwość

Jak wspomniano powyżej, uprawę należy podlewać tylko wtedy, gdy tego potrzebuje. Wpływają na to takie czynniki, jak faza wzrostu i środowiskowe warunki pogodowe. Burak to warzywo, które ma zdolność gromadzenia wilgoci. W okresach suchych zużywa go ekonomicznie. Dlatego nasiąkanie wodą może wyrządzić jej więcej szkód niż susza.

Dorosła roślina może pozostać bez wody przez co najmniej 2 tygodnie. Czego nie można zrobić z młodymi kiełkami, które wymagają starannej pielęgnacji. Jeśli wilgoć nie ma dokąd pójść, może to prowadzić do negatywnych konsekwencji. Warzywa korzeniowe z czasem gniją i pękają.

Jak podlewać buraki?

Nawadnianie buraków na otwartym polu można wykonać na kilka sposobów:

z wężem;
nawadnianie kropelkowe;
używanie konewki;
metoda zraszania.

Korzystanie z węża

Najczęściej praktykowany przez rolnika na dużych plantacjach warzyw. Przed podlewaniem wąż jest podłączony do sieci wodociągowej i rozciągnięty na ziemi. Do tych celów lepiej wybrać trwałe, elastyczne i dwuwarstwowe produkty o nylonowym splocie.

W celu zapewnienia równomiernego nawadniania należy założyć dysze na wąż. Rozpylają strumienie wody, dzięki czemu wilgoć wnika do korzeni w małych częściach, nie uszkadzając kiełków.

Wąż jest dobry, ponieważ można go w dowolnym momencie przedłużyć za pomocą dodatkowych segmentów.Są one połączone ze sobą za pomocą specjalnych adapterów. Jak często podlewać buraki w tym przypadku? Wąż jest instalowany na lądzie, pozostawiając ciśnienie nieco poniżej średniej. Jeśli gleba jest wystarczająco nasycona, jest wyrzucana w inne miejsce.

Jednocześnie ogrodnicy muszą zadbać o to, aby nacisk nie powodował erozji gleby i nie przewracał plonów.

Wady i zalety tej metody

Bardziej nadaje się do powierzchni o średniej wielkości. Nie można używać węża na dużych powierzchniach, ponieważ pod jego ciężarem pojawiają się fałdy i zagięcia. Poruszanie się wymaga dużego wysiłku fizycznego. Jeśli produkt jest wykonany z materiału złej jakości, może przeciekać i stać się bezużyteczny. Dobre węże, które działają przez długi czas, kosztują znacznie więcej.

Nawadnianie kropelkowe

Jednym z najlepszych sposobów nasycenia upraw wilgocią jest nawadnianie kroplowe. Ludzie, których na to stać, twierdzą, że roślina otrzymuje tyle płynu, ile potrzebuje. To z kolei pozytywnie wpływa na wzrost i plonowanie warzyw.

Wśród zalet jest tworzenie na lądzie strefy z ukierunkowanym zawilgoceniem. Oszczędza to zużycie wody i nadaje się do każdego rodzaju gleby. Ta metoda nie tworzy skórek na łóżkach, co zmniejsza koszty pracy ludzkiej podczas pracy z uprawą. Minusem są dodatkowe koszty materiałów.

Woda z konewką

Buraki można również nawadniać za pomocą prostego urządzenia, takiego jak konewka. Znana metoda ma wiele cech:

Pojemniki z wysianymi nasionami warzyw są podlewane, wychodząc poza granice grządek. Ciężkie krople często zmywają ziemię i odsłaniają nasiona, uszkadzając w ten sposób sadzonki.
Prowadząc konewkę przez rośliny, monitorują ciśnienie wody, aby pozostało jednorodne. Wtedy gleba otrzyma taką samą ilość wilgoci.
Osoba samodzielnie reguluje siłę podlewania.

Podlewając kiełki, rolnik wie, że cała wilgoć trafia do jednego konkretnego kawałka ziemi. Ważną zaletą jest to, że po nawadnianiu na powierzchni gleby nie pozostaje charakterystyczna wysuszona skorupa. Nie zaleca się używania konewki na dużych łóżkach. Nadaje się do podlewania sadzonek lub nawadniania pojedynczej rośliny.

Zraszanie

Ta metoda jest również stosowana na dużych obszarach. Zaletą jest brak uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki i choroby, gdy krople spadają na wierzchołki. Po podlaniu ziemia jest nasycona wilgocią, a burak zużywa ją umiarkowanie. Pomimo faktu, że ziemia nie musi być spulchniana po nawadnianiu, instalacja systemu wymaga znacznych nakładów pieniężnych i stałego wysokiego ciśnienia w dopływie wody.

Wymagania dotyczące wody

Używanie wody lodowej ma negatywny wpływ na wzrost warzyw. Przed użyciem należy go rozgrzać, aby roślina była jak najlepiej nasycona użytecznymi substancjami. Jeśli opady opadną podczas zimnej pogody, woda deszczowa jest również zbierana i osadzana w komfortowej temperaturze w celu dalszego nawadniania. W przeciwnym razie taki niewielki niuans może wpłynąć na plon.

Nawozy

Aby uzyskać bogaty smak buraków, zaleca się podlewanie rośliny roztworami zawierającymi sól lub kwas borowy. Popiół drzewny jest traktowany jako opatrunek wierzchni i rozcieńczany w wodzie. Podlewanie nawozami odbywa się dwukrotnie w okresie wegetacji buraków. Dzięki tej technice wzrasta koncentracja cukrów w roślinach okopowych, co sprawia, że ich miąższ jest soczysty i słodki.