Jak rośnie soczewica: technologia uprawy i uprawy, plon z 1 ha z wideo

Do niedawna nasz kraj był jednym z liderów w produkcji soczewicy. W przyszłości groszek i fasola zastąpiły kulturę z czołowych pozycji. Dziś ten oryginalny produkt powraca nie tylko do kuchni, ale także na pola.

Specjaliści-rolnicy musieli przywrócić wiedzę o tym, jak rośnie soczewica i jak prawidłowo ją pielęgnować niemal od zera. Agrotechnika uprawy nie jest szczególnie trudna. Każdy początkujący mieszkaniec lata może uzyskać dobre zbiory soczewicy w swoim ogrodzie.

Soczewica: opis, cechy, najlepsze odmiany i odmiany

Soczewica należy do rodziny roślin strączkowych i zaliczana jest do grupy roślin strączkowych. Uprawiany jest tylko jeden gatunek - soczewica spożywcza. Jest to jednoroczna roślina zielna o wysokości 30-75 cm.Soczewica tworzy małe krzewy.

Łodygi kultury są wyprostowane, fasetowane, rozgałęzione, pokryte kosmkami. System korzeniowy jest słaby, cienki i lekko rozgałęziony. Liście są naprzemienne, sparowane, z krótkimi ogonkami i rozgałęzionymi wąsami. Liście są owalne, na krótkich ogonkach, z szpicem na końcu, do 2 cm długości, kwiaty są małe, zebrane w kwiatostany racemose, białe, różowe lub fioletowe, jajnik z 2-3 zalążkami.

Soczewica kwitnie w czerwcu-lipcu. Po kwitnieniu powstają opadające owoce fasoli w kształcie rombu, tylko 1 cm długości i 0,8 cm szerokości Jedna fasola zawiera tylko 1-3 nasiona, które mają spłaszczony kształt z ostrymi krawędziami. Kolor ziaren zależy od odmiany soczewicy.

Soczewica kulturowa jest podzielona na 2 odmiany: o dużych nasionach, która jest używana jako pokarm dla ludzi, oraz o małych nasionach - pastewnej.

Uprawa soczewicy powinna być prowadzona z uwzględnieniem jej cech biologicznych. Roślina ta nie wymaga ciepła: kiełkowanie nasion jest możliwe już przy +3 ºС, a sadzonki są w stanie wytrzymać mrozy do -5 ºС. Najbardziej przyjazne i szybkie pędy pojawiają się, gdy gleba nagrzewa się do +8 … +10 ºС do głębokości 10 cm, w tym przypadku pędy pojawiają się już 7 dnia po siewie. Jeśli pierwsze pędy nadal obumierają, z podziemnych węzłów wyrastają nowe pędy.

Soczewica, podobnie jak inne rośliny strączkowe, tworzy na korzeniach guzki wiążące azot, wzbogacając glebę w azot.

W naszym kraju ponad połowa upraw soczewicy pochodzi z małych gospodarstw. Liderem w jego produkcji w Rosji jest Nadwołżański Okręg Federalny.Tutaj zbiera się ponad 60% całej uprawy. Uprawia się go jednak w znacznie mniejszych ilościach w syberyjskich i południowych okręgach federalnych.

Uprawiane są następujące odmiany soczewicy spożywczej:

1. Zielony. Większość odmian tej odmiany to odmiany wielkonasienne, o wczesnym siewie i późnym dojrzewaniu. Soczewica zielona jest wysoka, skłonna do wylegania. Główną odmianą tej odmiany jest zielona soczewica francuska de Puy. W Federacji Rosyjskiej uprawia się głównie odmiany zielone: Oktava, Anfiya, Petrovskaya, Novaya Luna i inne odporne na wyleganie, zrzucanie, suszę i choroby. Ziarno zawiera 27-30% białka.
2. Czerwony. Uprawiane są odmiany wielkoziarniste (9 mm), średnie i drobnoziarniste (2 mm). Drobnoziarniste - najwcześniej.
3. Konkretne. Ta kategoria obejmuje czarną (Beluga), hiszpańską brązową drobnoziarnistą i pomarańczową soczewicę.

Lądowanie na otwartym terenie

Uprawa daje dobre plony na glebach średnio żyznych, luźnych, dobrze napowietrzonych, kasztanowych, bielicowych, gliniastych, piaszczystych i czarnoziemach bogatych w wapń.

Ciężkie czarne gleby, gleby kwaśne i zasadowe, gleby podmokłe nie są odpowiednie dla rośliny. Wysiew soczewicy na glebę wzbogaconą nawozami organicznymi i azotowymi powoduje, że roślina tworzy dużą ilość zielonej masy, podczas gdy fasola dojrzewa nierównomiernie. Pogarszają się ich wskaźniki smaku i jakości. Od jesieni dodaje się siarczan potasu w ilości 50 g na 1 m².

Przed siewem do gleby dodaje się popiół drzewny w ilości 10 litrów na sto metrów kwadratowych, do którego można dodać 20 g saletry amonowej. Do kultury nie dodaje się materii organicznej. Jednocześnie z nasionami do rzędów dodawany jest superfosfat.

Zboże wysiewa się wczesną wiosną, kiedy ziemia nagrzewa się do co najmniej +5 ºС. Aby przyspieszyć kiełkowanie ziarna, można zanurzyć je na kilka sekund we wrzącej wodzie, a następnie zawinąć w ręcznik. Zabieg ten pomaga wydobyć nasiona z mikroorganizmów i zarodników grzybów. Nasiona można namoczyć na jeden dzień w stymulatorze wzrostu.

Soczewicę wysiewa się na głębokość 3-5 cm, dość gęsto - rozstaw rzędów to tylko 15 cm.Na 1 m² stosuje się 250 dużych nasion lub 300 małych.

Soczewica ozdobi krajobraz w ich letnim domku, wystrój z tą rośliną nadaje się do dekoracji ogrodu "minimalnie pielęgnacyjnego", kompozycji w stylu rustykalnym, jadalnych klombów.

Soczewicę można wykorzystać jako nawóz zielony do przygotowania gleby w szklarni własnymi rękami. W tym przypadku uprawę wysiewa się jesienią lub wiosną i zaoruje na 1-2 tygodnie przed sadzeniem głównej uprawy.

Rozmnażanie roślin

Technologia uprawy polega na wykorzystaniu nasion o współczynniku kiełkowania wynoszącym co najmniej 85%. Wstępne rozmnażanie przeprowadza się, jeśli próbka ma mniej niż 1000 nasion, procent kiełkowania jest zmniejszony lub istnieje chęć wyhodowania nowej odmiany, a nie ma wystarczającej ilości materiału do sadzenia dla upraw na pełną skalę.

Minimalna liczba nasion wymagana do rozmnażania to 800 sztuk. Wysiewa się je w 4 rzędach o długości 4 mi rozstawie rzędów 45 cm Odległość między poletkami z różnymi odmianami powinna wynosić co najmniej 90 cm W tym przypadku siew odbywa się w otworach, których odległość wynosi co najmniej 3 cm.

Soczewica jest rośliną samopylną, ale gdy nasiona rozmnażają się podczas kwitnienia, kwiat może być również zapylany przez owady, co znacznie zwiększy plon i plon nasion. Kwiaty są badane pod kątem zgodności z cechami fenotypowymi odmiany.

Krzewy rosnące przed zbiorem w celu równomiernego dojrzewania są suszone specjalnymi substancjami - osuszaczami.Zbiór na małych obszarach najlepiej wykonywać ręcznie.

Zasady pielęgnacji roślin

Wiele osób pyta, czy możliwe jest uzyskanie własnej uprawy, uprawianej tak, że uprawa soczewicy nie jest trudna - jest to roślina bezpretensjonalna, która nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Wyjątkiem jest zwalczanie chwastów.

Soczewica powoli rośnie w zieloną masę, dlatego na początku potrzebuje wzmocnionej ochrony przed chwastami i regularnego podlewania. Kwitnienie rozpoczyna się 40-45 dni po wykiełkowaniu. Od tego czasu do zbioru plon staje się odporny na brak wilgoci i wysoką temperaturę powietrza.

Nadmierna wilgoć w tym okresie spowalnia dojrzewanie nasion, dlatego soczewicę podlewa się nie więcej niż 2 razy w tygodniu.

Uprawa soczewicy nie przewiduje wprowadzenia nawozów organicznych i azotowych. Właściwości soczewicy związane z wiązaniem azotu pozwalają zaopatrzyć się w ten pierwiastek w 80%.

Soczewica pilnie potrzebuje fosforu. Przyczynia się do ukorzenienia rośliny i jej rozwoju, uczestniczy w wiązaniu azotu, sprzyja równomiernemu kwitnieniu i szybkiemu dojrzewaniu owoców. Maksymalna bezpieczna dawka nawozów fosforowych to 0,16 kg na sto metrów kwadratowych.

Aby uformować dobry plon, roślina potrzebuje potasu w ilości 0,8 kg nawozu na sto metrów kwadratowych. Po raz pierwszy nawozy potasowe i fosforowe są aplikowane razem z nasionami, a po raz drugi - w fazie pączkowania.

Siarka jest niezbędna do dobrych zbiorów. Siarczan amonu stosuje się w ilości 0,09 kg na sto metrów kwadratowych.

Zwalczanie chorób i szkodników

Główne choroby soczewicy:

1. Mączniak prawdziwy. Jest to choroba grzybicza, która charakteryzuje się pojawieniem się na nadziemnych częściach rośliny sypkiego białego nalotu - grzybni grzyba. Z biegiem czasu, gdy zarodniki szkodników dojrzewają, płytka staje się szara. Pasożyt uniemożliwia roślinie przeprowadzenie fotosyntezy, co zmniejsza plon o 20%. Grzyb zimuje w resztkach roślinnych i staje się aktywny w upalną i suchą pogodę.
2. Askochitoza. Choroba grzybicza. Na nadziemnej części roślin pojawiają się żółte plamy z brązowym brzegiem, które ostatecznie zamieniają się w brązowe piknidia. Ryzyko choroby wzrasta w warunkach wysokiej wilgotności. Straty sięgają 30%, na odzyskanych roślinach powstają wadliwe nasiona.
3. Rdza. Grzybica atakuje wszystkie naziemne organy roślin, w wyniku czego pojawiają się na nich rdzawobrązowe plamy, które z czasem czernieją. Przy dużym stopniu uszkodzenia na liściach rozwija się martwica, odpadają.Plon jest zmniejszony o 30%, materiał siewny jest złej jakości.
4. Fuzarioza wpływa całkowicie na roślinę. Liście żółkną i opadają, roślina przestaje rosnąć. Jeśli zmiana dotrze do korzeni, brązowieją, a sama roślina umiera. Na dole łodygi widać różowawy kwiat - zarodniki grzyba. Niebezpieczeństwo patogenu polega na tym, że nasiona zaatakowanej rośliny gromadzą fuzariotoksyny, które są trujące dla ludzi i zwierząt. Zakażenie następuje przez glebę, w której zimują zarodniki grzyba.
5. Gnicie korzeni. Choroba charakteryzuje się pojawieniem się ciemnych plam w okolicy szyjki korzeniowej. Korzenie zaczynają gnić, wpływa to na układ naczyniowy roślin, w wyniku czego umierają. Czynnikiem sprawczym choroby są bakterie, które aktywują się w warunkach dużej wilgotności.

Do walki z chorobami stosuje się specjalne preparaty - fungicydy i środki przeciwbakteryjne.Najlepszym sposobem zapobiegania jest wybór odpornych odmian. Płodozmian, głęboka jesienna orka, traktowanie upraw mieszanką Bordeaux, oczyszczenie terenu z opadów roślin i przeciągów są uważane za skuteczne.

Szkodniki soczewicy:

1. Krykiet stepowy. To czarny owad z rozwiniętymi skrzydłami. Larwy mają słabo rozwinięte skrzydła, jaja są białe, duże (4 mm długości). Zjadają zielone części rośliny.
2. Dziadek do orzechów stepowych. Są to czarne owady z brązowym odcieniem, larwy są brązowe. Szkodnik hibernuje głęboko w glebie, zjadając zielone części rośliny.
3. Czarny ryjk. Jest to mały chrząszcz z siwymi włosami na spodzie brzucha, larwy są białe z brązową głową. Uszkodzenia liści i owoców.
4. Mszyca grochowa. Owad uszkadza wszystkie części rośliny aż do śmierci pędów.
5. Wołek brodawkowaty. Szkodnik zjada młode pędy i muszle brodawek wiążących azot.
6. Ślimaki i ślimaki. Zjadają młode pędy.

Insektycydy są używane do zwalczania szkodników. Skuteczna jest głęboka orka przed zimowaniem, która prowadzi do śmierci owadów i ich larw.

Połączenie z innymi roślinami

Najlepszymi poprzednikami soczewicy są uprawy ozime, kukurydza i ziemniaki.

Soczewica, podobnie jak inne rośliny strączkowe, nasyca glebę azotem i jest dobrym prekursorem dla kolejnych upraw.

Soczewicę wysiewa się również z innymi uprawami. Aby uzyskać zieloną masę, sianokiszonkę, kiszonkę i nasiona w warunkach Syberii, Wołgi i południowego Uralu, wysiewa się ją razem z jęczmieniem, pszenicą, grochem, lnianką jarą. Aby to zrobić, nasiona miesza się w równych częściach. Na południu kraju soczewicę uprawia się w uprawach łączonych z rośliną miodową – facelią.

Uprawa soczewicy

Zielone odmiany soczewicy Belotserkovskaya-24, Dnepropetrovsk-3, Novaya Luna, Petrovskaya-4/105, Tallinskaya-6, Penza-14, Petrovskaya Yubileynaya są uprawiane głównie w Rosji. Rośliny uprawiane są w 13 głównych regionach kraju.

Największe zbiory są zbierane w regionie Saratowa - około 65 tysięcy ton, na drugim miejscu - terytorium Ałtaju (49 tysięcy ton), na trzecim - w regionie Samara (40 tysięcy ton). Wydajność wynosi 7,2 centa z 1 ha.

Czyszczenie i przechowywanie

Ziarna zbóż dojrzewają nierównomiernie: dojrzewanie zaczyna się od niższych owoców. Zbiór soczewicy zaczyna się, gdy tylko 1/3 ziaren pozostaje niedojrzała, a reszta brązowieje. Krzewy przycina się na poziomie gruntu, a korzenie pozostawia się w ziemi.

Ponieważ sucha fasola łatwo pęka i otwiera się, tracąc nasiona, soczewicę zbiera się rano, w rosie, kiedy wysoka wilgotność zmiękcza ściany owocu.Do zbioru plonu używany jest elastyczny heder z automatyczną regulacją wysokości cięcia, bęben powietrzny i podnośnik łodyg.

W jedzeniu możesz użyć dojrzałych nasion mleczno-woskowych. Są smaczne, ale źle się przechowują.

Ścięte krzewy są wiązane w snopy i suszone przez kilka dni w przeciągu w formie zawieszonej. W tym czasie dojrzewają pozostałe ziarna. Ziarno po omłocie jest oczyszczane z zanieczyszczeń, suszone na słońcu, pakowane w szczelne pojemniki ze szkła lub metalu.

W kartonowych pudełkach lub tekstylnych torbach soczewica jest przechowywana w ciemnym, chłodnym i dobrze wentylowanym miejscu. Nie przechowuj soczewicy w fasoli. Są higroskopijne, szybko wchłaniają wilgoć, pleśń i gnicie.

Młócenie przeprowadza się przy wilgotności nasion 18%, a ziarna o wilgotności 13% dla soczewicy czerwonej i 14% dla soczewicy zielonej nadają się do przechowywania. Ziarno można suszyć na siłę, ale temperatura nie powinna przekraczać +45 ºС.

Soczewica ma ograniczony okres trwałości, trwałość ziarna przy wilgotności 14% i temperaturze +15 ºС osiąga 40 tygodni.

Zalecane