Cucumber Parker f1: opis i charakterystyka odmiany, recenzje ogrodników ze zdjęciami

Cucumber Parker f1 jest przeznaczony zarówno do uprawy otwartej, jak i zamkniętej. Z powodzeniem uprawiana jest również pod folią. Jest odporny na wysokie letnie temperatury powietrza. Został wpisany do Państwowego Rejestru Odmian Federacji Rosyjskiej do uprawy w południowej części kraju, ale obszar uprawy tej hybrydy wykracza poza jej granice. Jest również z powodzeniem stosowany na Ukrainie i w Mołdawii.

Opis odmiany

Jest to wczesna odmiana rośliny. Ma głównie żeński typ kwitnienia. Zapylane przez pszczoły. Roślinę wyróżnia potężna łodyga, na której w dużych ilościach powstają ogórki tej samej wielkości.

Opis tych ogórków podkreśla, że krzaki mają przeciętną wspinaczkę. Liście są szarozielone, z lekko pomarszczoną powierzchnią. Pierwszy jajnik pojawia się po 4-5 liściach. Zwykle w jednym jajniku tworzy się od 1 do 3 ogórków.

Owoc ma kształt cylindryczny i jednolity ciemnozielony kolor na całej długości z małymi białymi paskami. Ogórki pokryte są dużymi guzkami z białymi kolcami. Cechą tych ogórków jest to, że nie żółkną.

Ta hybryda ogórków jest używana jako sos do sałatek i może być również konserwowana. Ma wysoką smakowitość.

Wzrost

Użyj dwóch rodzajów sadzenia ogórków Parker:

Sadzonka.
Nasiona (bezpośrednio na otwarty teren).

Nasiona sprzedawane w wyspecjalizowanych sklepach są już zaprawiane niezbędnymi fungicydami, więc dodatkowe moczenie nie jest wymagane.

Czas sadzenia w otwartych rabatach określany jest przez pomiar temperatury gleby. Do tego czasu powinno się rozgrzać do 10-15 stopni. Temperatury w nocy nie powinny być niższe niż 8 stopni.

Przed sadzeniem w ziemi wykonuje się bruzdy, które wypełnia się zbutwiałym obornikiem, piaskiem i nawozami mineralnymi. Następnie łóżko jest dokładnie podlewane. Dopiero po takim przygotowaniu nasiona umieszcza się w bruzdach i przykrywa na wierzchu ziemią (warstwa około 2-4 cm). Następnie wykonuje się mulczowanie, a łóżko przykrywa się folią.

Odległość między krzewami a rzędami posadzonych ogórków wynosi około 50 cm.

Jeśli jest szklarnia, nasiona wysiewa się w nich na początku maja, a najlepszym okresem na sadzenie sadzonek jest połowa maja. Sadzonki gotowe do sadzenia powinny mieć 3-5 prawdziwych liści.

Nasiona są sadzone, aby uzyskać sadzonki w marcu, tak aby do czasu posadzenia w ziemi sadzonki miały około 1-1,5 miesiąca.

Przygotowywanie nasion do sadzenia

Nasion hybrydowych nie można zbierać z własnej uprawy, ponieważ tracą one swoje macierzyńskie właściwości. Muszą być kupowane w wyspecjalizowanych sklepach. Nasiona ogórka zachowują żywotność przez około 7 lat.

Przygotowanie powinno rozpocząć się około 1 miesiąca przed sadzeniem. W tym czasie są podgrzewane i utwardzane. Aby ustalić przydatność nasion do siewu, umieszcza się je w roztworze soli (1 łyżeczka na 250 ml wody). Nasiona nadające się do sadzenia, umieszczone w roztworze opadają na dno, a puste wychodzą na powierzchnię.

Następnie nasiona są suszone, umieszczane w torbie i umieszczane w lodówce, a po chwili są wyjmowane z lodówki i umieszczane w ciepłym miejscu.

Bezpośrednio przed sadzeniem nasiona moczy się w ciepłej wodzie i traktuje nadmanganianem potasu, aby zapobiec chorobom. Po spęcznieniu nasiona są uważane za gotowe do sadzenia.

Budowa łóżek na filmie

Pod folią możesz sadzić ogórki zarówno na otwartym polu, jak iw szklarni. Przygotowane łóżko powinno mieć płaską powierzchnię. Dodatkowo należy zapewnić ochronę przed wiatrem.

Szerokość takich łóżek powinna wynosić około 1 metra i nie ma ograniczeń co do długości. Obornik, zeszłoroczna słoma wylewa się na łóżka. W procesie ich rozkładu ciepło zostanie uwolnione, aby ogrzać glebę. Od góry taka warstwa pokryta jest warstwą gleby.

Tydzień po tych pracach przygotowawczych grządki wysiewa się nasionami ogórka, a następnie przykrywa folią. Jeśli nastaną ciepłe dni, wtedy schrony można zdjąć w ciągu dnia i przykryć wieczorem.

Ramka do rozciągania folii nie jest wymagana. Wzdłuż krawędzi łóżek polietylen dociskany jest do podłoża deskami lub cegłami. Materiał pokrywający można usunąć po 10 czerwca. Do tego momentu krzaki są wietrzone codziennie.

Poluzowanie takiego nasadzenia nie jest wymagane, dopóki folia nie zostanie usunięta. Główną zaletą tej metody uprawy jest to, że rośliny są w cieplejszych warunkach.

Cechy opieki

Aby uporać się z chwastami, do uprawy ogórków na ich terenie stosują folię foliową. Pozwala to zbierać przyzwoite plony ogórków, a proces uprawy jest znacznie uproszczony. Jeśli ogórki rosną na grządkach bez użycia powłoki, najpierw rozciąga się kratę, na której następnie zawiązuje się rzęsę ogórka.

Ogórki są roślinami bardzo lubiącymi wilgoć. Wymaga częstego podlewania, aby gleba nie wysychała. Podlewanie należy przeprowadzać tylko ciepłą wodą i uważać, aby wilgoć nie dostała się na liście. Oprócz odchwaszczania w okresie letnim konieczne jest wykonanie 1-2 nawożenia nawozami mineralnymi.

Wady i zalety

Smakowitość hybrydy jest wysoka. W miąższu nie ma goryczy. Gęsta konsystencja wewnętrznej części ogórka, a także gęsta górna część ogórka, pozwala na ich transport na duże odległości.

Ta hybryda ma kilka negatywnych cech. Wadą jest to, że nie ma możliwości zebrania nasion z twojej uprawy. A ponieważ odmiana jest zapylana przez pszczoły, podczas sadzenia w szklarniach może być trudno je zapylić.

Szkodniki i choroby

Hybryda jest odporna na typowe choroby tego gatunku roślin: mączniak prawdziwy, mozaika tytoniowa, plamistość oliwek. Aby uniknąć infekcji takimi wirusami, przeprowadza się zaprawianie nasion przed sadzeniem.

Nie zaleca się sadzenia ogórków na grządkach, na których wcześniej rosła cukinia lub dynie. Wskazane jest odczekanie kilku lat, ponieważ szkodliwe mikroorganizmy mogą zainfekować sadzone ogórki.

Zbiór i przechowywanie plonów

Cechy owoców:

Długość zieleni wynosi 9-12 cm.
Średnica ogórka do 3-5 cm.
Waga owoców wynosi około 100-110 g.

Czas od kiełkowania do pierwszego zbioru wynosi około 44-46 dni. Od 1 mkw. m. możesz zebrać do 11 kg owoców. Zbiór odbywa się od czerwca do października.

Recenzje ogrodników

Dmitry Gor, Ukraina: „Uprawiałem ogórki Parker ściśle według zaleceń. Starannie przygotowane łóżka, związać i odciąć boczne pędy. Krzewy okazały się dość silne i żywotne. Owoce miały pasować do krzewów, równie mocne. Smak jest doskonały, jednak nie bardzo im się podobały, okazały się zbyt wytłoczone, ale były idealne do konserwacji ”

Anastasia, obwód rostowski: „Uprawiałam ogórki Parker w mojej daczy. Podobał mi się wysoki plon mieszańców i ich odporność na choroby, ale nie byłem pod wrażeniem ich smaku. Mają też bardzo grubą skórę.”