Przodkowie grochu w płodozmianie: co sadzić w przyszłym roku

Uprawa dużej i stałej uprawy na jednym obszarze jest możliwa tylko wtedy, gdy przestrzegane są praktyki i niuanse agrotechniczne. Jednym z nich jest właściwy dobór prekursorów grochu. Jak każda roślina strączkowa wymaga indywidualnego doboru roślin poprzedzających, starannej pielęgnacji oraz odpowiednich warunków glebowo-klimatycznych.

Groch w płodozmianie

Ważne jest przestrzeganie ustalonych zasad płodozmianu, aby konsekwentnie uzyskiwać duże plony. Przy uprawie roślin należy wziąć pod uwagę stan gleby, warunki atmosferyczne oraz to, jakie rośliny zostały wysiane wcześniej na ziemię.Przy wyborze lokalizacji grochu ważnymi czynnikami są również niska konkurencyjność wobec chwastów i podatność na powszechne choroby roślin strączkowych.

Procentowy udział sadzonek w płodozmianie nie powinien przekraczać 25%. Częstotliwość powrotu roślin do jednego miejsca waha się od 4 do 6 lat, aby zapobiec wystąpieniu zgnilizny korzeni. Przy zwiększonym tle zakaźnym okres ten wydłuża się do 8-10 lat. Aby zmniejszyć ryzyko przenoszenia zakaźnych patogenów i rozprzestrzeniania się niebezpiecznych owadów, doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie upraw grochu oddzielnie od innych roślin strączkowych.

Uprawa po grochu

Przygotowanie gleby do sadzenia na kolejny sezon po strączkowych odbywa się zgodnie z systemem uprawy jesiennej. Cały proces przetwarzania głównego podzielony jest na następujące kroki:

W okresie wiosenno-letnim konieczne jest kilka warstwowych upraw z bronowaniem. Ostateczna uprawa prowadzona jest do głębokości siewu.
Jeżeli gleba jest dostatecznie wilgotna, stosuje się uprawę półodłogowaną.
Powierzchnia gleby jest obrabiana za pomocą narzędzi tarczowych.
Gleba jest luźna i okresowo oczyszczana z kiełkujących chwastów przed sadzeniem nowych upraw.
Przed sadzeniem kolejnych roślin bezpośrednio gleba jest dezynfekowana w przypadku rozwoju szkodników, po czym układane są nawozy odpowiednie do planowanego sadzenia.

Przodkowie grochu

Wszelkie odmiany roślin zaleca się sadzić po uprawach ozimych i jarych, ziemniakach, burakach cukrowych.Na obszarach o niskim poziomie wilgotności w okresie wegetacji sadzonek główną trudnością w technologii uprawy jest eliminacja chwastów. Z tego powodu lepiej jest używać jako prekursorów tych upraw, które przyczyniają się do zbioru agrochwastów i utrzymania wymaganego poziomu wilgoci w glebie.

Podczas sadzenia w miejscach suchych warto wybrać poprzedników, które w najmniejszym stopniu wysuszają ziemię. Groch może dawać wysokie plony w suchej glebie, jeśli zostanie zasiany po owsie i jęczmieniu. Jednocześnie ważne jest, aby uprawy przodków były nawożone i wolne od chwastów.

Po uprawach (kukurydza, gryka, ziemniaki) pozostają najmniej zatkane grządki. Dodatkowo przy uprawie ziemi tymi roślinami stosuje się naturalne nawozy mineralne, które pozytywnie wpływają na kolejne nasadzenia stymulując aktywność symbiozy strączkowo-kłączowej.

Co sadzić po groszku?

Wszystkie rośliny strączkowe nie akceptują upraw wtórnych na tej samej ziemi przez dwa kolejne sezony. W następnym roku musisz posadzić rośliny, które są porównywalne pod względem cech z tą uprawą. Ponieważ podczas procesu dojrzewania groch uwalnia do gleby dużą ilość związków azotowych, po nim w łóżkach należy uprawiać psiankę i dynię, kapustę i rośliny okopowe.

Podczas uprawy roślina stale tłumi chwasty i tworzy obfitą masę wegetatywną.

Dzięki szybkiemu dojrzewaniu grządki są uwalniane w krótkim czasie i otwiera się możliwość obróbki pod siew ozimin. Na terenach, gdzie istnieje ryzyko wypłukiwania resztkowego azotu z gleby po zbiorze grochu, zaleca się sadzenie roślin, które wykorzystują ten azot do wzrostu. Do upraw tych należą nie tylko zboża, ale także rzepak ozimy.Odpowiednią opcją do uprawy po grochu są międzyplony.

Czego nie można sadzić po groszku?

Ze względu na obecność powszechnych patogenów i groźnych szkodników nie należy uprawiać roślin strączkowych po grochu. W przeciwnym razie zbiory będą znacznie niższe niż planowana liczba. Ze względu na nagromadzenie dżdżownic niemożliwe jest wysiewanie wieloletnich traw, a także słonecznika w następnym sezonie, ponieważ resztki nasion zatkają glebę pod kolejne uprawy. Sudańska trawa i len są wyłączone z kolejnych upraw ze względu na ryzyko przeniesienia Fusarium.

Dla prawidłowego dojrzewania wszystkich uprawianych roślin ważne jest zachowanie izolacji przestrzennej. W przypadku jednoczesnego sadzenia groch powinien kiełkować w odległości około 500 metrów od wszystkich powyższych sadzonek. Taki środek pomaga zmniejszyć prawdopodobieństwo uszkodzenia siewek przez ryjkowce i mszyce.