Róża świń: przyczyny i oznaki, objawy i leczenie

W młodym wieku prosięta są narażone na wiele infekcji i wirusów, które mogą znacznie zmniejszyć liczbę zwierząt gospodarskich. Jedną z powszechnych chorób jest infekcja różycą świń. Aby uniknąć trudności, każdy rolnik powinien znać środki ostrożności i niuanse zapobiegania.

Opis i niebezpieczeństwo choroby

Erysipelas to choroba zakaźna, która występuje w ostrej postaci lub przewlekle w postaci ognisk enzootycznych. Najbardziej narażone są osoby w wieku od 3 miesięcy do roku. Ogniska infekcji są możliwe nie tylko u prosiąt, ale także wśród indyków, jagniąt, bażantów i kaczek.

Choroba szerzyła się od czasów starożytnych, ale wcześniej jej manifestację mylono z innymi infekcjami, w tym wąglikiem. Wynika to z tego, że objawy zewnętrzne wyglądają podobnie. Teraz infekcja występuje w Rosji i wielu krajach europejskich. Różyczki często pokrywają duże obszary i powodują znaczne szkody ekonomiczne dla rolników.

Źródła róży

Źródło choroby często znajduje się w przyrodzie. Dystrybucję może ułatwić skażona gleba lub produkty uboju zwierząt. Patogen to bakteria, która w krótkim czasie może zaadaptować się do nowego środowiska. Mikrob rozwija się w pożywkach, przekształcając swoje właściwości. Cechy drobnoustroju to zdolność do istnienia w stanie stacjonarnym, bez tworzenia zarodników i kapsułek. Bakteria charakteryzuje się również dużą odpornością na wpływy zewnętrzne, dzięki czemu może długo pozostawać w glebie, płynie czy oborniku.

Wirus jest jednak podatny na obróbkę cieplną i środki dezynfekujące.

Ponieważ powierzchnia ziemi często staje się źródłem infekcji, róży świń mają charakter sezonowy. Z reguły ogniska infekcji pojawiają się tylko w ciepłych porach roku. Po zakażeniu osoby chore klinicznie stają się nosicielami wirusa, rozprzestrzeniając drobnoustroje wraz z produktami odpadowymi. Istnieje również ryzyko choroby bez wniknięcia wirusa z zewnątrz, jeśli u zestresowanych świń aktywuje się utajona infekcja.

Formy choroby i odpowiadające im objawy

Ryzypa wieprzowa występuje w różnych formach, z których każda charakteryzuje się pewnymi objawami. Aby określić postać choroby w zależności od stanu zwierząt, zaleca się zapoznanie się z niuansami przebiegu wszystkich możliwych postaci.

Szybkie jak błyskawica

W praktyce forma piorunująca jest rzadka. Charakterystyczne cechy tej formy to:

gwałtowny wzrost temperatury ciała;
osłabienie serca;
ogólna depresja.

W przypadku błyskawicznego przebiegu choroby osoby nie mogą być leczone. Śmierć zwierząt gospodarskich następuje 10-12 godzin po zakażeniu.

Ostre

Postać ostra jest obserwowana częściej niż piorunująca i charakteryzuje się objawami posocznicy. Zarażone osobniki odmawiają karmienia, zaczynają wymiotować lub zaparcia. W wyniku osłabionej pracy serca istnieje możliwość wystąpienia obrzęku płuc, sinicy brzucha, klatki piersiowej i szyi. Na skórze mogą tworzyć się różowawe plamy. Aby rozpocząć właściwe leczenie, musisz przeprowadzić diagnostykę różnicową. W przeciwnym razie zakażone osoby umrą w ciągu kilku dni.

Podostre

Najczęstszą postacią jest podostra róża. U loch i młodych zwierząt objawia się następującymi objawami:

utrata apetytu;
zaostrzenie pragnienia;
wysoka temperatura;
wysypki skórne;
słabość.

Czas trwania choroby wynosi 1-1,5 tygodnia. W sprzyjających warunkach powrót do zdrowia jest możliwy po 2-3 dniach.

Przewlekłe

Forma przewlekła występuje, gdy choroba jest zaawansowana i objawia się uszkodzeniem narządów wewnętrznych. W wyniku infekcji duże obszary skóry stają się czerwone, gęste i składają się z martwiczej skorupy. Czas trwania choroby może wynosić kilka miesięcy, podczas których następuje stopniowe odrzucanie tkanek przez próchnicę.

Cierpiąc na przewlekłą formę infekcji, świnie spowalniają rozwój i wzrost, więc często są zabijane. Aby zdiagnozować przewlekłą postać róży, w laboratorium analizuje się części kości rurkowej, wątroby, nerek i śledziony.

Zmiany w ciele po śmierci

Wraz z szybkim postępem choroby objawy zewnętrzne nie zawsze mają czas na pojawienie się. W takich sytuacjach infekcję można wykryć dopiero po śmierci świń. Po otwarciu zainfekowanych osób często można wykryć wiele krwotoków, obrzęku płuc i przekrwienia.

Jeśli zwierzęta nagle umrą z powodu róży, konieczne jest przekazanie zwłok do badania przez specjalistów, aby uratować pozostały inwentarz.

Metody kontroli chorób

Na późniejszych etapach różycy świń nie można leczyć, dlatego gdy infekcja jest zaawansowana, świnie są wysyłane na ubój. Aby zmniejszyć straty stada, hodowca świń powinien wykryć infekcję na wczesnym etapie i natychmiast ją leczyć.

Produkty farmaceutyczne

Wśród preparatów medycznych przeciwko różycy świń stosuje się surowicę, która po zakażeniu łączy się z penicyliną w dużej dawce. Podczas leczenia zwierząt antybiotykami, w tym bicyliną i penicyliną, na 1 kg masy zwierzęcia pobiera się 10-20 tysięcy jednostek, a substancję rozpuszcza się w surowicy, zachowując następujące proporcje:

5-10 ml serum dla niemowląt;
30-60 ml dla loszek do 50 kg;
50-75 ml dla osób powyżej 50 kg.

Można podawać tylko sterylne roztwory. Są podawane domięśniowo w okolicy za uchem dwa razy dziennie.

Środki ludowe

Metody ludowe pozwalają w domu złagodzić stan zakażonego zwierzęcia przed udaniem się do kliniki weterynaryjnej. Po zauważeniu oznak infekcji należy zdezynfekować pomieszczenie i odizolować chorą świnię od reszty inwentarza.

Aby leczyć świnie, musisz rozcieńczyć butelkę esencji octu w wiadrze z wodą, namoczyć grubą szmatkę w roztworze i przykryć zarażone zwierzęta. Jeśli świnie mają zaparcia, wykonaj lewatywę roztworem mydła w ilości 1-2 litrów. Zaczerwienione miejsca na skórze zwierząt posypuje się pokruszoną kredą i nakłada bandaż z czerwonego materiału. Okład stopniowo łagodzi obrzęki i ból. Podobny efekt ma okład z krwawnika i złotej kulki.

Czy mogę jeść mięso chorych świń?

Weterynarze nie zabraniają spożywania mięsa świń, które miały różę. Aby infekcja nie powodowała negatywnych skutków dla człowieka, wystarczy najpierw zdezynfekować mięso poprzez ostrożną obróbkę cieplną.

Pomimo bezpieczeństwa wiele osób nie je mięsa chorych zwierząt, widząc, jak infekcja objawia się i rozwija. W większości sytuacji produkty mięsne są sprzedawane zakładom mięsnym w celu przetworzenia na kiełbasy, ponieważ ogniska chorób są w nich absolutnie niezauważalne.

Środki zapobiegawcze

Najczęściej profilaktyka polega na regularnym utrzymywaniu odporności zwierząt. Najskuteczniejszymi szczepami są BP-2, które są odporne na różę i dżumę. Jeśli wirus różycy zdołał przeniknąć do fermy świń, musisz wykonać szereg działań. W tym:

Ustaw limit eksportu i importu nowych świń.
Odizoluj zarażone świnie i skontaktuj się z kliniką weterynaryjną.
Szczepić pozostałe zwierzęta i codziennie monitorować ich samopoczucie.
Dezynfekuj pomieszczenia i otaczające je obszary, poidła i sprzęt do pielęgnacji zwierząt.

Z fermy zakaz importu i eksportu produktów zostaje zniesiony zaledwie kilka tygodni po odzyskaniu ostatniej świni. W tym okresie monitoruje się liczbę padłych świń i obecność szczepień u zdrowych.Sprawdzany jest również poziom czystości na wybiegu oraz w miejscach, w których prowadzony był wybieg.