Muflon owiec: opis i siedlisko, czy mogę trzymać w domu

Muflon to dzikie owce, które można znaleźć w różnych częściach świata. Ich udomowienie rozpoczęło się 7-11 tysięcy lat temu. Stało się to w południowo-zachodniej Azji. Dziś populacja tych zwierząt stopniowo się zmniejsza. Muflony mają charakterystyczne rogi, które przyciągają myśliwych. Jednak niektórzy rolnicy hodują te zwierzęta w swoich gospodarstwach.

Opis zwierzęcia

Te barany są średniej wielkości. Długość ich ciała wynosi 150 centymetrów, a wysokość w ramionach może sięgać 92 centymetrów. Cechą charakterystyczną tych zwierząt są duże rogi skręcone w spiralę. Mają 3 krawędzie i tworzą maksymalnie 1 turę.

W lecie muflony mają kolor żółto-czerwony lub czerwono-brązowy. Zimą sierść staje się brązowawa. Na grzbiecie znajduje się ciemny pasek. Jest bardziej wyraźny u dorosłych zwierząt. Na dole szyi znajduje się grzywa. Zawiera białe i czarno-brązowe włosy. Młode jagnięta mają brązowo-szare futro.

Zwierzęta zaczynają linieć pod koniec lutego i kończą w maju. Od września zaczyna rosnąć zimowe futro. Ten proces trwa do grudnia.

Odmiany i siedliska

Muflon to jedna z najmniejszych owiec górskich. Można je znaleźć w Armenii, na Bałkanach, na Krymie, w północnym Iraku. Niewielka liczba zwierząt występuje również na Cyprze, Korsyce i Sardynii.

Naukowcy identyfikują 3 najbardziej znane rodzaje muflonów:

Cypryjska - żyje tylko w lasach i ma mniejszy rozmiar w porównaniu do osobników innych gatunków. Kolor może być inny - złoty lub brązowy. Jednocześnie brzuch, nos i spód kopyt mają biały odcień.
Europejska - charakteryzuje się krótkimi włosami. Z tyłu ma czerwono-brązowy kolor. Na brzuchu futro jest białe. Zimą górna część kadłuba staje się brązowo-kasztanowa.
Zakaukaski - niewiele więcej niż owca domowa. Zwierzę ma mocne ciało i czerwonawe futro. Klatka piersiowa jest w kolorze ciemnobrązowym.

Zachowanie muflona

Muflony wychodzą na jedzenie wieczorem lub wcześnie rano. Nie pozostają długo w jednym miejscu. W ciągu dnia zwierzęta odpoczywają pod krzakami lub chowają się pod skałami. To pomaga im chronić się przed drapieżnikami. Owce te charakteryzują się dobrze rozwiniętym instynktem stadnym. Gromadzą się w dużych grupach do 1000 osobników. Zwierzęta potrafią również nawiązać bliskie więzi. W separacji doświadczają wielkiego stresu.

Co je dzikie zwierzę

Owce żyją na terenach górzystych, gdzie rośnie minimum trawy. Dlatego zwierzęta nauczyły się wykopywać korzenie roślin i znajdować pożywienie na skałach. W zależności od dostępności wody i pożywienia owce mogą przemieszczać się z miejsca na miejsce. Muflony żywią się głównie następującymi pokarmami:

zboża;
gałęzie i owoce roślin;
korzenie;
jagody;
zielona trawa;
Liście drzew owocowych.

Muflony jedzą dość dużo w lecie. Jest to wymagane do przybrania na wadze przed zimą. Żołądek zwierząt może wchłonąć stałe kultury, co jest bardzo ważne w zimnych porach roku. Zimą owce znacznie tracą na wadze, a niektóre z nich umierają całkowicie.Muflony rzadko borykają się z brakiem wody. Mogą nawet pić słony płyn. Dlatego zwierzęta często osiedlają się w miejscach, w których brakuje wody. To pomaga im unikać drapieżników.

Reprodukcja i długowieczność

Podczas rykowiska samce spotykają się z samicami na równinach. W tym samym czasie barany organizują turnieje o możliwość kopulacji. Takie walki to starcie dwóch samców z rogami. Czasami słabe samce doznają poważnych obrażeń, a nawet umierają.

Rycina może mieć miejsce w różnym czasie. Może się to zdarzyć w marcu lub grudniu. Samice tworzą małe stada, liczące 10-15 osobników. Przychodzi do nich 4-6 samców. Najpierw rozchodzą się na 20 metrów, a następnie zderzają się z dużą prędkością.

Dojrzewanie kobiet następuje po 1,5 roku, a mężczyźni - po 3-4. Ciąża trwa 5 miesięcy. Potem rodzą się 1-2 jagnięta.Już w ciągu pierwszych 2 godzin są na nogach. Przez 4 tygodnie młode żywią się mlekiem. Mogą wtedy jeść miękkie rośliny. Samce w wieku 3 lat opuszczają stado samic i szukają swojego miejsca w hierarchii. W warunkach naturalnych średnia długość życia owiec wynosi 8 lat, w niewoli wzrasta do 10-15 lat.

Naturalni wrogowie muflonów

Wrogowie zwierząt są różni. Wszystko zależy od siedliska. Zwierzęta azjatyckie często spotykają pantery, rysie, gepardy. Mogą również cierpieć z powodu ataków niedźwiedzi brunatnych, tygrysów zakaukaskich, lisów.

Europejskie muflony mogą spotkać lisy, rysie sardyńskie, kuny. W rzadkich przypadkach barany zderzają się z wilkami.

W regionach europejskich muflony są lepiej chronione przed drapieżnymi zwierzętami, ponieważ polowanie jest utrudnione ze względu na górzysty krajobraz. Jednocześnie orły stepowe, orły przednie, sępy czarne są niebezpieczne dla nowonarodzonych jagniąt. Mogą być również zaatakowane przez myszołowa lub latawca.Muflony nie mogą walczyć z drapieżnymi zwierzętami. Wykazują agresję tylko podczas rutyny. Samice nie są w stanie ochronić młodych. Gdy są zagrożone, uciekają.

Stan populacji i gatunku

W ostatnim stuleciu aktywnie polowano na muflony, w wyniku czego gatunek europejski był zagrożony wyginięciem. Aby odbudować populację poszczególnych osobników, zostały one rozprowadzone w południowej Europie. Ze względu na brak naturalnych wrogów udało się odbudować populację. Muflony są uważane za źródło pysznego mięsa i mocnej skóry, dlatego nadal poluje się na nie. W tym samym czasie muflony azjatyckie nie były na skraju wyginięcia. Wynika to z braku wartości handlowej. Takie zwierzęta są wykorzystywane jako obiekt polowań sportowych. Ich rogi są sprzedawane jako pamiątki.

Czy mogę zostać w domu

W niewoli zwierzęta są hodowane głównie w celu stworzenia hybryd ze zwykłymi owcami. W ten sposób można zwiększyć ich cenne właściwości. Faktem jest, że potomkowie mieszańców są bardzo żywotni i dobrze się rozwijają. Są w stanie rozwinąć odporność na różne choroby.

Zaleca się montaż obudowy na muflony na suchej kamienistej glebie. Surowo zabrania się używania drutu kolczastego. W domu można hodować odmiany korsykańskie, cypryjskie, azjatyckie. Jednocześnie zwierzęta charakteryzują się dość dużą gęstością zaludnienia. Zmniejsza to koszty hodowli i zmniejsza tempo reprodukcji. Zwykle na 1 hektarze można posadzić 15 dorosłych muflonów. Zaleca się stosowanie nowoczesnych metod intensywnego wypasu. Naturalne odżywianie jest niezbędne.

Aby zapewnić muflonom trawę, zaleca się wyrównanie gleby, ustalenie zawartości składników odżywczych, zapobieganie rozprzestrzenianiu się chwastów i dezynfekcję gleby. Zimą muflonom należy podawać siano, mieszanki zbożowo-warzywne, paszę dla owiec.

W przypadku wprowadzania nowych osób kwarantanna musi trwać co najmniej 1 miesiąc. W tym okresie zwierzęta wymagają starannego monitorowania. Zaleca się usytuowanie woliery na nierównym terenie o stromych zboczach. Pożądane jest, aby były pokryte krzakami. Muflony to dość rzadkie i niezwykłe zwierzęta. Jednocześnie niektóre odmiany tych owiec można hodować w domu. Jednak w tym celu muszą zapewnić ostrożną opiekę.