Duńskie gęsi legard: opis i charakterystyka rasy, zasady hodowli

Duńskie gęsi legard są uważane za dość popularne wśród wielu rolników. Ptaki te charakteryzują się wieloma zaletami. Należą do nich wysokie parametry produktywności, wysokiej jakości puch i doskonałe wskaźniki przeżycia. Ponadto ptaki mają doskonałe właściwości dekoracyjne. Aby osiągnąć sukces w hodowli ptaków, muszą stworzyć odpowiednie warunki i wprowadzić odpowiednią dietę.

Opis i cechy rasy

Duński Legard jest uważany za powszechną rasę uprawianą w celach przemysłowych. Jak sama nazwa wskazuje, został wyhodowany w Danii.Ptaki charakteryzują się przeciętnym ciałem o wydłużonym kształcie i imponującą wagą. Jedyny depozyt tłuszczu znajduje się w jamie brzusznej. Charakterystyczną cechą ptaków jest biały odcień upierzenia. Jednocześnie łapy i dziób wyróżniają się bogatym żółtym kolorem. Ptaki charakteryzują się płaskim i prostym grzbietem. Jest bardzo szeroka. Oczy mogą być niebieskie lub jasnoniebieskie. Jednocześnie głowa wyróżnia się prawidłowym kształtem i średnim rozmiarem. Ponadto ptaki charakteryzują się krótką masywną szyją.

Gęsi Legard mają pełen wdzięku chód i wdzięczny szkielet. Samce ważą maksymalnie 9 kilogramów. Masa ciała samic nie przekracza 6 kilogramów. Ta rasa charakteryzuje się wyraźnymi cechami płciowymi. Aby odróżnić samca od samicy, należy zwrócić uwagę na budowę ciała ptaka. Gąsior charakteryzuje się większym i masywniejszym ciałem.

Gęsi tej rasy charakteryzują się wysokimi parametrami wydajności. Jednocześnie do hodowli ptaków nie potrzeba dużo mieszanek zbożowych.Młode ptaki do 2 miesiąca życia mogą jeść samą trawę i przybierać na wadze nawet do 6 kilogramów. W wieku trzech miesięcy masa wzrasta do 7 kilogramów.

Aby przyspieszyć przybieranie na wadze, doświadczeni rolnicy zalecają karmienie drobiu zbożami i mieszankami paszowymi.

Gęsina tej rasy jest uważana za bardzo popularną. Wynika to z doskonałego smaku, właściwości odżywczych i niskiej zawartości tłuszczu. Główna część tłuszczu znajduje się nad skórą i nie dostaje się do włókien mięsa. Wątroba gęsi jest bardzo poszukiwana. Jego waga może osiągnąć 800 gramów. Również ptaki hoduje się na puch. Przez rok ptak jest w stanie wyprodukować 1 kilogram wysokiej jakości surowców. Częściowe wyrywanie piór można wykonać co 2 miesiące.

Wady i zalety duńskich gęsi Legard

Plusy i minusybezpretensjonalność w opiece;doskonała przeżywalność piskląt;wysokiej jakości puch;właściwości dekoracyjne;łatwość hodowli;niskie koszty paszy zbożowej.niska produkcja jaj - przez cały okres składania jaj samica jest w stanie złożyć nie więcej niż 40 jaj;niska wylęgowość piskląt - tylko 60-65%;potrzeba szczepień;potrzeba suplementów witaminowych.

Konserwacja i pielęgnacja

Gęsi tej rasy wyróżniają się bezpretensjonalną opieką. Charakteryzują się szybkim rozwojem. W takim przypadku warto rozważyć kilka funkcji.

Wymagania dotyczące lokalu

Gęsi tej rasy są uważane za bardzo ciepłolubne ptaki. Organizując kurnik, zaleca się wykluczenie przedostawania się przeciągów lub wilgoci do środka.Zimą podłoga i ściany powinny być ocieplone. W tym celu dopuszczalne jest użycie drewna. Lepiej zbudować kurnik na wzgórzu. W pobliżu warto wyposażyć strefę spacerową i stworzyć zbiornik.

Równie ważny jest podział pomieszczenia na strefy. Ważne jest, aby zapewnić oddzielne sekcje dla ptaków dorosłych i młodych. Każda ze stref powinna mieć miejsca na jedzenie i nocny odpoczynek. Zaleca się umieszczanie gniazd w zacienionej części. Należy to zrobić z dala od wejścia. Najlepiej stawiać budynki od strony południowej. Na 2 samice powinno przypadać 1 gniazdo.

Patio

Ptaki nie powinny być cały czas w domu. Aby chodzić ptaki na świeżym powietrzu, musisz zrobić specjalną zagrodę. 1 osoba powinna stanowić 10 metrów kwadratowych. Najlepiej zrobić platformę po południowej stronie domu. Aby gęsi nie odleciały, zaleca się ogrodzenie zagrody siatką lub wykonanie drewnianego płotu.Pamiętaj również o zapewnieniu baldachimu, który pomoże ptakom ukryć się przed deszczem i słońcem.

Aby ptaki mogły się wypasać, na obszarze spacerowym należy zasiać różne zioła.

Rzeczy, o które trzeba zadbać zimą

W zimie ptaki odczuwają poważny dyskomfort, ponieważ potrzebują ruchu i dużo zieleni. Aby zminimalizować negatywne skutki zdrowotne, ptaki wymagają odpowiedniej opieki. Jednocześnie ważne jest, aby w poidłach zawsze była woda. Utrzymanie optymalnej temperatury w pomieszczeniu ma ogromne znaczenie. Powinna wynosić + 22-30 stopni. Ustawienia wilgotności powinny wynosić 60%.

Jak karmić gęsi

Gęsi tej rasy nie potrzebują dużo zbóż.Latem ptaki szybko przybierają na wadze, jedząc tylko trawę. Muszą mieć stały dostęp do zieleni. Jeśli chcesz zbudować warstwę tłuszczu, ptakom należy podawać zboża lub mieszanki paszowe. Dopuszczalne jest również dokarmianie owoców i roślin okopowych.

Na zimę zaleca się przechowywanie suchej trawy pszenicznej, jęczmienia, koniczyny. Połowa diety powinna stanowić zboża. Powinny być podawane co najmniej trzy razy dziennie. Warto też karmić gęsi kompleksami witaminowo-mineralnymi.

Cechy hodowli

Składanie jaj przez samice rozpoczyna się w kwietniu. Aby to zrobić, muszą stworzyć gniazdo. 1 gęś jest w stanie wysiedzieć do 12 jaj. Jednak samice tej rasy są w stanie opuścić składanie jaj. Aby tego uniknąć, zaleca się korzystanie z inkubatora. Pisklęta wykluwają się po 28 dniach. Pierwszego dnia powinny być trzymane w wylęgarni.

Na co chorują ptaki

Gęsi tej rasy wyróżniają się silną odpornością. Czasami jednak chorują. Ptaki mogą cierpieć na aspergilozę, kolibakteriozę, niedobór witamin i inne patologie. Aby uniknąć problemów, należy przestrzegać następujących zasad:

• utrzymuj optymalną temperaturę;
• zdezynfekuj dom;
• systematycznie zmieniaj pościel;
• oczyść karmniki i poidła;
• zapewnić odpowiednią wentylację.

Duńskie gęsi legardowe mają wiele zalet. Ptaki te wyróżniają się silną odpornością i szybko się rozwijają. Jednocześnie są w stanie przybrać na wadze nawet bez stosowania dużej ilości paszy zbożowej.

Zalecane