Odpowiedź na pytanie

MPC: co to jest, rozszyfrowanie pojęcia i rodzajów maksymalnego dopuszczalnego stężenia, pomiar

Anonim

Zawartość substancji toksycznych w powietrzu, wodzie i glebie może niekorzystnie wpływać na ludzi i zwierzęta. Normy sanitarne i higieniczne ustalają ustalony poziom, który jest znany jako MPC lub maksymalne stężenie. Rozważ klasyfikację MPC, jak określić wartość zawartości szkodliwych substancji i jakie środki ostrożności należy podjąć.

Co to jest MPC

Termin oznacza „maksymalne dopuszczalne stężenie”, określa objętość substancji, która jest skoncentrowana w mierzonym przedmiocie, a ponadto nie ma szkodliwego wpływu na organizmy żywe.Definicja ta odnosi się do stężenia związku chemicznego, który działając na człowieka codziennie i przez długi czas nie będzie w stanie wywołać u niego zaburzeń ani chorób.

Dopuszczalne stężenie uważane jest za główny wskaźnik regulacji środowiskowej szkodliwych związków w środowisku naturalnym. Mierzone w miligramach na objętość medium: powietrza, gleby lub wody.

Klasyfikacja

Ilość składników zanieczyszczających jest mierzona w różnych ilościach:

  • w wodzie - mg na metr sześcienny. decymetr;
  • w powietrzu atmosferycznym - mg na metr sześcienny. m.
  • w glebie - mg na kg;
  • w powietrzu obszaru roboczego - mg na metr sześcienny. m.
Przy określaniu akumulacji szkodliwych substancji bierze się pod uwagę wpływ na zwierzęta, rośliny na zaludnionych obszarach i mikroorganizmy glebowe. Czyli w tym przypadku dekodowanie MPC to maksymalna zawartość związków toksycznych, których nadmiar wpływa niekorzystnie na ekosystem i prowadzi do negatywnych konsekwencji.

Na stan organizmów zwierzęcych i roślinnych mogą wpływać niższe stężenia niż dopuszczalne przez normy. Uszkodzenie niektórych substancji, których zawartość jest o rząd wielkości niższa niż norma, może powodować częściowe lub chroniczne opóźnienie wzrostu, a tym samym niższe plony.

Jak określić wartość PD

Stężenie substancji w obszarze roboczym nie powinno prowadzić do problemów zdrowotnych, chorób wykrytych metodami badawczymi, pod warunkiem, że pracownicy wdychają powietrze w ciągu dnia pracy, czyli 8 godzin.3 MPC obszaru roboczego.

Na przykład MPC etylobenzenu, który jest używany do produkcji tworzyw sztucznych i gumy, w normalnym powietrzu wynosi 0,02 mg/m³, maksymalna to 150,0 mg/m³; średnia dzienna - 50,0 mg/m³.

W atmosferze miast i wsi przyjęte normy są inne. Oddzielnie określane są 2 wskaźniki - średnia dzienna i maksymalna. Przy maksymalnym dopuszczalnym stężeniu zapach substancji nie powinien być wyczuwalny, nie powinien podrażniać oczu przy ekspozycji przez 20 minut. Średnie dzienne MPC jest określane przez ekspozycję na obiekt pomiaru przez 1 dzień, w tym czasie nie powinien mieć ogólnego efektu toksycznego.

Przy określaniu RPP w obszarze pracy bierze się pod uwagę wpływ na osoby dorosłe i osoby zdrowe, gdy ten wskaźnik jest identyfikowany dla populacji, wpływ na osoby w każdym wieku i płci, stan zdrowia, który mieszka w tym obszarze. Dlatego dla tego samego związku wskaźniki te mogą się wielokrotnie różnić.

Aby określić maksymalną zawartość substancji w wodzie, istnieją różne normy dotyczące zbiorników rybnych, wody pitnej oraz kulturowej i domowej.

MPC związków zanieczyszczających w glebie określa się biorąc pod uwagę ich chemiczne pochodzenie i toksyczność oraz charakterystykę gleby. Ponieważ właściwości i skład gleby są bardzo różne, akumulacja związków w glebie nie następuje szybko, mikroorganizmy modyfikują wchodzące substancje, nie ma dokładnych norm dotyczących dopuszczalnych stężeń.

Środki ostrożności

Pracując w niebezpiecznych przedsiębiorstwach, należy zapewnić środki ochrony osobistej dla skóry i narządów oddechowych, kombinezony i obuwie. Przedsiębiorstwa powinny posiadać: regularne pranie, czyszczenie chemiczne, miejsca do suszenia kombinezonów i obuwia ochronnego, dekontaminację odzieży oraz dodatkowe ŚOI.

MAC jest uważany za główny standard środowiskowy dla wskaźników jakości środowiska. Normy głównych związków toksycznych są zalecane przez władze ds. zdrowia do pomiarów w powietrzu, wodzie i glebie, w żywności i paszy.

Ustalono, że wiele substancji toksycznych, w zaobserwowanych stężeniach, nieszkodliwych dla człowieka, wyrządza wielkie szkody przyrodzie, dlatego normy dopuszczalnych stężeń stale się obniżają.