Gleby wilgotnych lasów równikowych: charakterystyczne typy dla tej strefy i cechy

Lasy równikowe zajmują rozległy obszar Afryki Środkowej, Ameryki Południowej i Azji Południowo-Wschodniej. Rozważ cechy gleb wilgotnych lasów równikowych, pospolite typy - gleby czerwono-żółte i czerwone, ich pochodzenie, strukturę, cechy morfologiczne i cechy. Jaka roślinność zwykle rośnie w lasach równikowych.

Cechy gleb lasów równikowych

Lasy deszczowe są powszechne w pasie równikowym, który znajduje się na północ od równika do 25° szerokości geograficznej północnej i na południe do 30° szerokości geograficznej południowej. Na tym terenie panują stabilne warunki klimatyczne - przez cały rok temperatury średnio przekraczają 25°C i duża wilgotność - pada prawie bez przerwy, rocznie spada ponad 2500 ml opadów.

Pod nimi powstają 2 rodzaje gleb - czerwono-żółty i czerwony. Ich charakterystyczną cechą jest czerwono-pomarańczowy i ciemnoczerwony kolor dzięki obecności tlenku żelaza i tlenku glinu. Ze względu na reżim wody wypłukiwanej pierwiastki mineralne nie zalegają w górnej warstwie gleby, są spłukiwane.

Gleby równikowe nie są zbyt żyzne, ponieważ pomimo gromadzenia się liści i innej materii organicznej, składniki odżywcze nie gromadzą się w glebie, lecz są stale pobierane przez same rośliny. Niska zawartość próchnicy. Gwałtowny rozkład szczątków roślinnych i zwierzęcych wywołany przez bakterie zapobiega gromadzeniu się warstwy próchnicy. Na obszarach, gdzie gleba jest dość młoda, zwłaszcza pochodzenia wulkanicznego, żyzność jest wyższa.

Powszechne typy

Na terenie lasów równikowych występują 2 rodzaje gleb - czerwono-żółta i czerwona. Mają ze sobą wiele wspólnego, ale są też różnice.

Czerwono-żółty

Gleby tego typu są typowe dla najcieplejszych i najbardziej wilgotnych obszarów pasa równikowego. Procent próchnicy w górnym horyzoncie wynosi 4-5. W niższych jego stężenie nie może przekraczać 1%. Humus powstaje ze związków fulwowych, które nadają mu żółtawy kolor.

Profil takiej gleby składa się z dna lasu, horyzontu próchnicznego o grubości 12-17 cm, następnie jest czerwono-brązowy horyzont, pod którym znajduje się czerwona lub ceglasta skała glebotwórcza. Wszystkie warstwy są kwaśne. Intensywność wchłaniania jest znikoma. Dominującymi związkami wśród absorbowanych są wodór i glin, stężenie krzemionki jest stosunkowo niskie. Gleby typu czerwono-żółtego dobrze nadają się dla drzew gatunków równikowych, które mają tutaj wysoką produktywność.

Czerwoni

Powstaje w strefie równikowej, z dużą ilością opadów z naprzemienną 3-4-miesięczną porą suchą, podczas której gleba wysycha.Gleba nabiera czerwonego koloru dzięki termicznemu oddziaływaniu na żelazo, które jest obficie zawarte w warstwie gleby. Warstwa wierzchnia ma grubość 30-40 cm, zawartość próchnicy wynosi 4%, aw jej składzie dominują substancje fulwowe.

Gleby czerwone powstają pod wpływem procesów lateryzacji. Jest to proces, w którym związki żelaza są rozcieńczane roztworami glebowymi. W warunkach hydromorficznych dolne poziomy są gęste i mają grubą warstwę. Po wyschnięciu twardnieją, jeśli wyjdą na powierzchnię. W tej formie czerwone gleby nie nadają się do użytku rolniczego, chociaż są wykorzystywane jako materiał budowlany.

Roślinność

Wilgotność i ciepło klimatu równikowego zapewniają stały szybki wzrost wszelkiego rodzaju roślinności, ze względu na gęstość roślinności, wilgotne lasy są nadal trudne do przejścia i mało zbadane.

Lasy równikowe są uważane za złożone ekosystemy, które obejmują setki różnych gatunków roślin, owadów i zwierząt. Na jednym hektarze może rosnąć 2-3 setki gatunków roślin.

Istnieje wiele endemicznych gatunków, które nie występują nigdzie indziej. Drzewa rosną gęsto, na kilku poziomach, jest niewiele krzewów i roślinności zielnej.

Czerwono-żółta i czerwona pokrywa glebowa lasu równikowego nie jest zbyt produktywna ze względu na ogólnie niską żyzność. Wynik orki pokazał, że trudno jest uzyskać z nich duże plony. W większości przypadków przyzwoity plon obserwuje się tylko w pierwszych latach po opracowaniu, wówczas konieczne jest albo wyczyszczenie świeżego terytorium, albo zastosowanie złożonych środków agrotechnicznych.

Gleby lasów równikowych powstają pod wpływem całorocznego wilgotnego i ciepłego klimatu, zawierają dużo żelaza i nie są wystarczająco nasycone składnikami odżywczymi w żyznej warstwie. Ich wartość ekonomiczna jest niewielka.

Zalecane