Gleby regionu północno-zachodniego: co jest wspólne, ich cechy i problemy

Skład i rodzaj gleby różni się w zależności od regionu. Na południu gleba jest bardziej żyzna, jej warstwa może sięgać metra. Na północy gleba staje się cięższa, zmniejsza się żyzność ziemi, trudniej na niej uprawiać rośliny. Szczegółowy opis gleb regionu północno-zachodniego będzie przydatny dla ogrodników i ogrodników mieszkających w tej dzielnicy, która obejmuje kilka regionów.

Funkcje

Północno-Zachodni Okręg Federalny obejmuje terytoria republik Karelii i Komi, Wołogdy, Archangielska, Nowogrodu, Murmańska, Pskowa, Kaliningradu, Leningradu, miasta Sankt Petersburg, Nienieckiego Okręgu Autonomicznego.

Na całym obszarze powiatu połączenie złożonej (kwaśnej, bardzo bagiennej) gleby i zimnego klimatu z dużą ilością opadów doprowadziło do słabego rozwoju rolnictwa.

Jakie są gleby w regionie północno-zachodnim

W regionie występują różne typy gleb bielicowych, typowe dla obszarów o zimnym, wilgotnym klimacie. Pod względem właściwości są podobne do gliny, gęste, słabo przepuszczalne dla powietrza i wilgoci. Taka gleba jest typowa dla północnych lasów iglastych, tajgi, obszarów lasów mieszanych, z dużą ilością opadów. Wcześniej nazywano go belozem dla jasnego, szarego lub białego odcienia ziemi. Wyróżnij:

• bielicowo - lasy iglaste, rosną na nim różnego rodzaju krzewy, porosty, mchy;
• glee-bielic - nieco lżejszy, bogaty w żelazo;
• podzolowo-bielicowa – ten rodzaj gleby zawiera większy procent materii organicznej na terenach, gdzie tajga sąsiaduje z lasami liściastymi, poza mchami i porostami na takich terenach rosną trawy.

Każda odmiana bielic jest uboga w materię organiczną, niskie temperatury powietrza i gleby nie pozwalają na szybki rozkład resztek roślinnych, gleby zawierają dużą ilość kwasu krzemowego, który przyczynia się do masy gleby i czyni ją słabo przepuszcza powietrze i wodę. Kwas znajduje się w ziemi w stanie amorficznym.

Następujące cechy są typowe dla bielic bielicowych:

• niski azot;
• niska temperatura i powolne nagrzewanie gleby;
• reżim wymywania wody (gdy ilość opadów jest większa niż ilość wilgoci wyparowanej z gleby);
• słaba aktywność mikrobiologiczna, niewielka ilość materii organicznej w glebie.

Do pomyślnej uprawy na terenach tego powiatu konieczne jest stałe stosowanie nawozów (azot, materia organiczna), sadzenie roślin w szklarniach oraz wyposażenie letniego domku w system odwadniający.Jedynie obwód kaliningradzki charakteryzuje się obecnością europejskiego (znacznie łagodniejszego) klimatu, gdzie dobrze rosną gruszki, śliwki i czereśnie.

Pomimo faktu, że Północno-Zachodni Okręg Federalny jest regionem najbardziej udanego rozwoju gospodarczego, rolnictwo nie jest tu bardzo rozwinięte ze względu na trudności w sadzeniu i pielęgnacji roślin. Miłośnikom ogrodnictwa udaje się uprawiać doskonałe plony warzyw i owoców w regionach Leningradu i Nowogrodu, sadząc odmiany strefowe.

Główne problemy

Wysoka wilgotność, podmokłe grunty, niska zawartość materii organicznej w glebie w połączeniu z zimnym klimatem sprawiły, że uprawa produktów rolnych w regionach północno-zachodniego regionu była procesem trudnym i czasochłonnym. Potrzebne są tu nawozy, wapnowanie gleby w celu zmniejszenia kwasowości, wykorzystanie materii organicznej (obornik, próchnica), stosowanie szklarni i szklarni w celu stworzenia optymalnej temperatury dla roślin.

Systemowe działania mające na celu poprawę składu gleby, ocieplenie klimatu, praca hodowców umożliwiają uprawę roślin w regionach północnych, które są znane regionom południowym i poprawiają plony znanych upraw.

Zalecane