Jęczmień i owies: jaka jest różnica i jak odróżnić, korzyści i szkody oraz zastosowania

Ludzie często zastanawiają się, jaka jest różnica między jęczmieniem a owsem. Kluczowa różnica polega na tym, że jęczmień jest główną rośliną uprawną uprawianą jako trawa zbożowa. Jednocześnie owies nazywany jest rośliną wtórną pozyskiwaną z chwastów uprawy pierwotnej, czyli orkiszu. Ponadto jęczmień ma ziarna ułożone w kłos, a owies przypomina małe kwiaty.

Opis upraw

Aby określić różnice między roślinami, musisz przeanalizować ich główne cechy.

Owies

Jest to bardzo popularna uprawa wtórna. W botanice nazywa się Avena sativa. Zasadniczo roślina jest jednorocznym zielem uprawianym dla swoich nasion.

Niektóre odmiany są używane do robienia płatków owsianych. Najczęściej jednak roślina wykorzystywana jest jako pasza dla zwierząt gospodarskich. Często jest zawarty w diecie. Owies jest bogaty w białko, potas, witaminę E i błonnik.

Jęczmień

W botanice jęczmień nazywa się Hordeum vulgare. Jest to jednoroczne zioło o wysokiej wartości odżywczej. Całe ziarna mają wysoką zawartość błonnika i niską zawartość tłuszczu.

Jęczmień jest uważany za jedną z najwcześniejszych upraw zbóż uprawianych przez ludzi. Jego ziarna są wykorzystywane do przygotowania jęczmienia perłowego. Produkują również piwo i napoje destylowane. Ponadto jęczmień jest często używany jako pasza dla zwierząt gospodarskich.

Jaka jest różnica między owsem a jęczmieniem

Owies i jęczmień mają wiele różnic. Różnica polega na składzie, zawartości kalorii, wyglądzie, użytecznych właściwościach.

Skład chemiczny i zawartość kalorii

Ziarna owsa zawierają około 60% skrobi. Zawiera również amylazę, enzym przypominający substancję wytwarzaną przez trzustkę. Obecność tego składnika pozwala organizmowi lepiej przyswajać węglowodany.

100 gramów płatków owsianych zawiera następujące składniki:

• 10 gramów białka;
• 5,5 grama tłuszczu;
• 43 gramy węglowodanów.

Zawartość kalorii w produkcie sięga 295 kilokalorii. Owies zawiera witaminy A, E, B. Zawiera również dużo wapnia, żelaza i fosforu.

Jęczmień zawiera glukan polisacharydowy, który obniża poziom cholesterolu we krwi. Skład zbóż na bazie tego zboża zawiera 50-60% skrobi. Przydatnymi składnikami są również witaminy z grupy B, A, fosfor, magnez, kwas krzemowy.

100 gramów jęczmienia zawiera następujące składniki:

• 10,97 gramów białka;
• 1,63 gramów tłuszczu;
• 30 gramów węglowodanów.

Zawartość kalorii w tym produkcie wynosi 338 kilokalorii.

Wygląd

Odróżnienie tych roślin od siebie jest łatwe. Owies to trawa, której wysokość sięga 1,7 metra. Roślina należy do rodziny traw. Charakteryzuje się następującymi cechami:

• korzenie włókniste;
• prosty pień zawierający 2-4 międzywęźle;
• regularne szorstkie liście;
• małe kwiaty tworzące wiechy;
• owoce w postaci ziaren.

Jęczmień należy również do roślin zbożowych. Jednak w przeciwieństwie do owsa może być jednoroczny lub wieloletni. Jego kłos bardziej przypomina pszenicę. Jest jednak bardziej kolczasty i wygląda jak mała miotła. Cechy botaniczne kultury obejmują:

• włóknisty system korzeniowy;
• zwinięte liście dociśnięte do łodygi;
• uszy w formie pęczków;
• owoce w postaci ziaren.

Wpływ na ciało

Owies i jęczmień są uważane za zdrową żywność. Jednak ich wpływ na organizm jest nieco inny.

Korzyść

Jedzenie płatków owsianych pomaga osiągnąć następujące efekty:

• niższy poziom cholesterolu;
• radzić sobie ze swędzeniem i stanem zapalnym;
• poprawa funkcji serca;
• uczucie sytości.

Jeśli włączysz jęczmień do swojej diety, możesz zmniejszyć prawdopodobieństwo cukrzycy, nadwagi i chorób serca. Systematyczne stosowanie tego zboża pomaga uzyskać następujące wyniki:

• zmniejszenie wagi;
• zmniejszenie parametrów ciśnienia krwi;
• poprawa profilu lipidowego krwi i obniżenie poziomu cholesterolu;
• normalizuj funkcje trawienne;
• zmniejszyć prawdopodobieństwo patologii serca i naczyń krwionośnych.

Szkoda

Ziarna są nieszkodliwe dla większości ludzi. Zawierają jednak gluten. Ta substancja może powodować alergie. Dlatego przy identyfikowaniu reakcji na gluten ważne jest, aby zrezygnować ze wszystkich zbóż, z wyjątkiem owsa. Nie zawiera tego białka.

Jednocześnie organizm jest w stanie wchłonąć ograniczoną ilość błonnika. Jeśli jego objętość przekracza 10 gramów, istnieje ryzyko problemów. U małych dzieci owies może wywoływać wzdęcia. Dlatego ten produkt należy podawać bardzo ostrożnie.

Eksperci nie zalecają jedzenia płatków śniadaniowych, jeśli masz problemy z żuciem jedzenia. Niewystarczająco zmiażdżone zboża mogą powodować zablokowanie jelit. Kolejnym ograniczeniem jest występowanie problemów w pracy narządów trawiennych.

Jednocześnie jęczmienia nie należy spożywać w następujących przypadkach:

• celiakia;
• cukrzyca;
• nadchodzące operacje.

Zastosowania medyczne

Owies pomaga wzmocnić układ odpornościowy i pomaga wyeliminować infekcje wirusowe. Produkt pomaga obniżyć gorączkę i ma właściwości napotne.Ale najbardziej użyteczną właściwością zbóż jest leczenie wątroby. Odwary z płatków owsianych pomagają usunąć cholesterol i substancje toksyczne. Zboże z powodzeniem radzi sobie również z łagodnymi postaciami zapalenia trzustki.

Owies jest bardzo korzystny w chorobach układu pokarmowego. Pomaga pokryć śluzem ściany jelit i oczyszcza organizm z toksyn. Płatki owsiane obniżają poziom cukru we krwi i wzmacniają naczynia krwionośne.

Jedzenie jęczmienia ma korzystny wpływ na funkcje trawienne i normalizuje wzrost pożytecznych bakterii. To zboże jest przydatne dla osób, które chcą pozbyć się nadwagi. Powinien być również stosowany na zapalenie oskrzeli, zapalenie migdałków, zaparcia. Jęczmień jest przydatny w marskości wątroby, zapaleniu jelita grubego, wrzodach, opryszczce.

Jęczmień i owies to zdrowa żywność, która ma wiele różnic. Różnica polega na wyglądzie, składzie chemicznym i wpływie na organizm człowieka.

Zalecane