Pszenica jara Aquilon: opis i charakterystyka odmiany, sadzenie i pielęgnacja

Pszenica jara jest jedną z głównych roślin spożywczych na świecie. Zboże służy do przygotowania zbóż, makaronów, do wypieku. Otręby zbóż jarych i słoma są niezastąpioną paszą dla zwierząt gospodarskich. Pszenica jara odmiany Akvilon została opracowana przez niemieckich naukowców. W 2013 roku na terenie Federacji Rosyjskiej zakończono próby odmianowe, a zboże zostało oficjalnie dopuszczone do uprawy w różnych strefach klimatycznych.

Opis i cechy pszenicy

Głównym celem pszenicy jarej Akvilon jest produkcja wypieków. W związku z tym podczas testów na wartościowe zboża nałożono zwiększone wymagania.

W rezultacie ujawniono następujące cechy wiosennej odmiany zboża Akvilon:

• roślina zielna wyprostowana, średniej wysokości, odporna na wyleganie i zrzucanie ziarna;
• kłącza szybko rosną i rozwijają się, co zwiększa odporność odmiany na długotrwałe upały i suszę;
• trawa skłonna do wzrostu i krzewienia;
• Słoma standardowa, nabiera złotego odcienia w fazie dojrzewania;
• ucho jest gęste, w kolorze białym, o cylindrycznym kształcie, z mocną powłoką woskową;
• górna część ucha pokryta jest krótką, cienką markizą;
• średnie ziarno, barwione, waga 1000 nasion waha się od 32 do 37g;
• zawartość białka w ziarnie przekracza 18%, białko - do 16%, gluten - do 30%, szklistość - 81%.

Okres dojrzewania upraw zależy bezpośrednio od warunków klimatycznych i pogodowych regionu uprawy:

1. W regionach południowych zbiory odbywają się w 76-78 dniu aktywnego sezonu wegetacyjnego. W klimacie umiarkowanym okres starzenia wydłuża się do 84-85 dni.
2. Plon odmiany jest wysoki, do 34 centów z 1 ha. Maksymalny plon ziarna wynosił 54 centy z 1 hektara ziemi.
3. Trawa Aquilon charakteryzuje się wysoką odpornością na upały i suszę, łatwo toleruje dobowe wahania temperatury.

Ważne! Odmiana pszenicy miękkiej Akvilon jest bezpretensjonalna pod względem warunków uprawy i pielęgnacji, uprawiana jest w różnych strefach klimatycznych.

Wady i zalety odmiany Aquilon

Jak każda roślina uprawna, zboże jare ma zarówno zalety, jak i wady.

Godność:

• doskonałe owocowanie i wydajność;
• wysokie właściwości ziarna - sklasyfikowane w klasie 1-2, stosowane w produkcji piekarniczej;
• odporność na anomalie pogodowe i klimatyczne;
• pszenica jara tej odmiany nie zalega gdy dojrzeje.

Wysoka zawartość białka w ziarnie pozwala na wykorzystanie zbóż do produkcji zbóż. Wśród niedociągnięć odnotowuje się słabą odporność na niektóre rodzaje zmian grzybiczych i wirusowych.

Ważne! Pszenica jara jest często uciskana przez chwasty, co negatywnie wpływa na plony, dlatego wymagane jest stosowanie herbicydów do gleby.

Specyfika uprawy pszenicy jarej

Aby uzyskać wysokiej jakości i obfite plony zbóż, konieczne jest przestrzeganie prawidłowego płodozmianu. Najlepszymi prekursorami zbóż jarych są słoneczniki, rośliny strączkowe, trawy wieloletnie, ziemniaki, buraki i kukurydza.

Do siewu stosuje się selektywne, duże ziarna, średnia masa na 1000 nasion nie powinna być mniejsza niż 35-36 g. Przed sadzeniem nasiona poddawane są obróbce cieplnej i przeciwgrzybiczej.

Moment siewu pszenicy jarej zależy bezpośrednio od regionu uprawy. Im wcześniej wykonywane są prace, tym wyższy plon zbóż.

1. Kiełkowanie nasion w glebie rozpoczyna się w średniej temperaturze, od +1 do +3 stopni.
2. Sadzonki są bardziej wymagające w dziennym reżimie temperaturowym. Przy +15 stopniach kiełki pojawiają się 6-7 dni po siewie, a przy +5 stopniach nasiona potrzebują do 20 dni, aby przebić się do powierzchni gleby.
3. W czasie kiełkowania nasion pszenica jara może wytrzymać temperatury do -13 stopni, a podczas kwitnienia tylko do -2.

Okres wegetacji zbóż jarych jest ograniczony, ale dość intensywny. Dlatego zboża sadzi się na dobrze przygotowanej, nawożonej glebie, bogatej w związki organiczne i mineralne. Uprawa stawia również wysokie wymagania co do wilgotności gleby.

Siew zbóż odbywa się metodą krzyżową lub wąskorzędową. Szybkość wysiewu materiału sadzeniowego zależy również od regionu uprawy:

• w strefach stepowych i na południowym wschodzie zużywa się do 160 kg nasion na 1 hektar ziemi;
• w strefach czarnoziemu i stepach leśnych - do 210 kg nasion na 1 ha powierzchni zasiewów;
• na Syberii Zachodniej i na Dalekim Wschodzie - do 200 kg ziarna na 1 ha ziemi.

Siew odbywa się przy głębokości siewu od 3 do 8 cm, w zależności od żyzności i struktury gleby.

Ważne! Odmiany pszenicy jarej Akvilon nie sadzi się w glebie o dużej zawartości kwasów. W takich warunkach kultura zatrzymuje swój wzrost i rozwój, a następnie umiera.

Pielęgnacja upraw

W okresie wegetacji trawa jest karmiona, nawadniana i podejmowane są środki zapobiegawcze w celu usunięcia chwastów. Opatrunek wierzchni przeprowadza się 2-3 razy w sezonie przy użyciu nawozów azotowych i mineralnych. Nawadniaj uprawę, gdy gleba wysycha. Kiedy pojawiają się chwasty, stosuje się specjalne środki chemiczne.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Choroby grzybicze i wirusowe szybko rozprzestrzeniają się w nasadzeniach i mogą prowadzić do całkowitej utraty plonów.

Pszenica jara jest podatna na następujące choroby:

• żółta, łodyga i brązowa rdza;
• septoria;
• siatkowane, żółte i fusarium;
• kolec fusarium;
• Plamienia Helminthosporium;
• Zgnilizna korzeni fusarium.

W celu ochrony nasadzeń pszenicę traktuje się preparatami na bazie fungicydów. Do zwalczania szkodliwych owadów stosuje się chemiczne i biologiczne środki ochrony.

Ważne! Walka z chorobami i szkodliwymi pasożytami jest zakończona na 2-3 tygodnie przed zbiorami.

Zbiór i przechowywanie upraw

Na skalę przemysłową zbiór zbóż odbywa się w sposób zmechanizowany. Na prywatnych działkach domowych, w ogrodach i sadach pszenica jest koszona ręcznie.

Zebrany plon zbóż jest wysyłany do przetwarzania lub przechowywania w specjalnych spichlerzach lub elewatorze.

Zalecane