Roślina miodu lipowego: kiedy uwalnia nektar i produktywność, użyteczne właściwości

Spośród wszystkich produktów pszczelich miód lipowy jest uważany za najbardziej popularny. Nektar kwiatowy charakteryzuje się doskonałym smakiem, bardzo przyjemnym aromatem, długim okresem krystalizacji oraz właściwościami leczniczymi, które są aktywnie wykorzystywane w medycynie tradycyjnej i ludowej. Lipa jest bardzo produktywną rośliną miodową, ale kiedy iw jakiej ilości kwitnące drzewo produkuje cenny nektar, dowiemy się o tym dalej.

Opis kultury

W swoim naturalnym środowisku lipy rosną w lasach liściastych i mieszanych. Roślina oczyszcza zanieczyszczone powietrze, emituje duże ilości tlenu i jest aktywnie sadzona w parkach i na placach dużych miast.

Oprócz cennego nektaru kora i liście tej rośliny wykorzystywane są w medycynie ludowej, a drewno lipowe wykorzystywane jest w różnych gałęziach przemysłu. Kultura nie jest kapryśna dla warunków wzrostu, jest powszechna w umiarkowanych, subtropikalnych szerokościach geograficznych i regionach o klimacie kontynentalnym.

Średnia długość życia rośliny waha się od 200 do 300 lat, czasami zdarzają się okazy 500-letnie, a nawet 1000-letnie. W okresie kwitnienia drzewo wchodzi w 20. sezon aktywnego wzrostu i rozwoju. Istnieje wiele odmian kultury, różniących się wielkością drzew, kształtem blaszek liściowych i czasem kwitnienia.

W Rosji i krajach sąsiednich najbardziej rozpowszechniona jest odmiana lipy drobnolistnej lub pospolitej.

Dojrzałe drzewa są wysokie, z rozłożystą koroną o owalnym lub piramidalnym zarysie, często osiągają 40 metrów wysokości i 5 metrów szerokości.
Kształt blaszek liściowych zależy od odmiany rośliny, ale najczęściej są to drzewa z liśćmi w kształcie serc z wieloma zębami wzdłuż krawędzi.
Kłącza są potężne, wnikają głęboko w glebę, dzięki czemu drzewo otrzymuje niezbędną ilość wilgoci i składników odżywczych.
Pień jest prosty, u młodych drzew pokryty gładką ochronną korą o oliwkowym odcieniu. U roślin dorosłych kora jest gęsta, z licznymi ciemnobrązowymi pęknięciami.
Kultura charakteryzuje się doskonałą odpornością na niskie i wysokie temperatury, łatwo toleruje upały, suszę i mróz do -45 stopni, łatwo zapuszcza korzenie na Syberii, Uralu i na Dalekim Wschodzie.
W okresie kwitnienia na drzewach pojawiają się racemiczne kwiatostany o drobnych, żółtych lub kremowych kwiatach, z których pszczoły wydobywają smaczny i zdrowy nektar.

Ważne! Po zakończeniu kwitnienia na drzewach pojawiają się owoce w postaci małych orzechów, w których znajdują się nasiona. Kultura jest rozmnażana metodą nasion lub wegetatywną.

Cechy uprawy

Aby wyhodować zdrowe, kwitnące drzewo, użyj nasion, sadzonek, pędów korzeniowych lub sadzonek. Termin sadzenia sadzonek w otwartym terenie zależy od regionu, w którym uprawiana jest roślina miododajna. Na południowych szerokościach geograficznych prace prowadzone są jesienią, 3-4 tygodnie przed możliwymi przymrozkami. W klimacie umiarkowanym i północnym sadzenie jest przełożone na wiosnę.

Do uprawy wartościowych roślin wybieraj płaskie, dobrze oświetlone obszary. Im więcej światła słonecznego otrzymuje drzewo, tym więcej nektaru wytwarzają jego kwiaty.

Ziemia jest starannie rozkopywana, spulchniana, materia organiczna i związki mineralne są wprowadzane do gleby.
Na przygotowanym miejscu wykopać doły do sadzenia o głębokości co najmniej 50-60 cm.
Na dnie otworu układana jest warstwa drenażowa z drobnego kamienia i piasku, na wierzch wylewana jest żyzna gleba i obficie nawilżana.
W każdym dołku umieszczana jest sadzonka, przykrywana ziemią, zagęszczana i mulczowana materiałami organicznymi.

Aby zapobiec wpływowi przeciągów i silnych podmuchów wiatru na młode pędy, obok sadzonek wbija się kołki podtrzymujące, do których przywiązuje się rośliny.

Drzewa miodowe są sadzone obok pasieki. Jeśli nie jest to możliwe, ul przenosi się bliżej nasadzeń na okres kwitnienia. W ekstremalnych upałach i długotrwałej suszy sadzonki wymagają dodatkowego podlewania, 1 raz na 5-7 dni. Dojrzałe drzewa samodzielnie pobierają z gleby niezbędną wilgoć i składniki odżywcze.

Ważne! Top dressing stosuje się w pierwszych 2-3 sezonach wzrostu i rozwoju lipy. Co więcej, roślina ich nie potrzebuje.

Wydajność miodu i nektaru

Naturalny miód lipowy uważany jest za najlepszy produkt pszczelarski. W skład nektaru wchodzi ponad 300 użytecznych i odżywczych substancji, które przyczyniają się do prawidłowego i precyzyjnego funkcjonowania organizmu człowieka.

Wydajność miodu zależy bezpośrednio od pogody i warunków klimatycznych regionu, od terenu, na którym rośnie drzewo.

Na produkcję nektaru negatywnie wpływają dzienne wahania temperatury, obfite opady deszczu, silne, porywiste wiatry. Długie deszcze wypłukują słodycz z kwiatów, a porywiste wiatry wysuszają je i czynią niedostępnym dla pracowitych owadów. Wraz z gwałtownym spadkiem temperatury powietrza kwitnąca lipa przestaje produkować nektar miodowy.

Umiarkowana wilgotność i temperatura od +18 do +24 stopni są uważane za komfortowe dla obfitego kwitnienia i produkcji nektaru. Z 1 hektara plantacji lipy w sezonie uzyskuje się od 700 do 1000 kg wartościowego, leczniczego i smacznego produktu pszczelarskiego. Dorosłe drzewo produkuje do 40 kg smakołyków w okresie kwitnienia.

Fakt! W szczególnie dobrych latach wydajność miodu może osiągnąć nawet 1500 kilogramów nektaru z tej samej liczby drzew.

Okres i czas trwania kwitnienia

Czas i czas kwitnienia lip zależy również od warunków pogodowych w regionie uprawy.

Jeśli na Kaukazie i na Krymie okres aktywnego kwitnienia kultury przypada na połowę lub koniec czerwca, to w regionach o klimacie umiarkowanym lub kontynentalnym roślina kwitnie 10-15 dni później. Czas kwitnienia nasadzeń wapiennych nie jest długi, trwa od 12 do 16 dni, w rzadkich przypadkach, ze względu na warunki pogodowe, może wzrosnąć nawet do 20 dni.

Przydatne właściwości lipy

Nektar z lipy zawiera dużą ilość przydatnych cukrów, kwasów, substancji biologicznie czynnych, witamin i związków mineralnych.

Produkt pszczelarstwa jest stosowany jako środek profilaktyczny i leczniczy:

wzmocnienie odporności;
na przeziębienia i choroby wirusowe w celu obniżenia temperatury ciała;
nektar z limonki ma właściwości tonizujące, przeciwzapalne i antyseptyczne;
stosowane w leczeniu schorzeń układu pokarmowego;
normalizuje ciśnienie krwi, wspomaga prawidłowe funkcjonowanie serca i naczyń krwionośnych;
ma korzystny wpływ na układ nerwowy.

Również produkt pszczelarski jest używany w gotowaniu do przygotowywania deserów, sosów, ciastek i napojów. W kosmetyce miód lipowy jest używany do tworzenia leczniczych i odmładzających maseczek i balsamów do skóry i włosów.

Ważne! Lipowa delikatność nie jest polecana osobom z wysokim poziomem cukru we krwi i predyspozycją do reakcji alergicznych.

Gdzie rośnie

Lipa jest bezpretensjonalna dla warunków wzrostu, dlatego jest powszechna zarówno na południowej, jak i północnej półkuli naszej planety. Największe nasadzenia roślin miododajnych znajdują się w Rosji, krajach Azji Południowo-Wschodniej, Europie i krajach sąsiednich.

Cechy pompowania miodu

Czas pompowania miodu różni się również w zależności od regionu, w którym rosną drzewa. Nektar jest wypompowywany z plastrów miodu zamkniętych przez owady, w przeciwnym razie produkt pszczelarski nie będzie dojrzały i szybko stanie się kwaśny. Prace prowadzone są przy suchej, słonecznej pogodzie. Na południowych szerokościach geograficznych prace nad pompowaniem nektaru wapiennego rozpoczynają się pod koniec lipca lub na początku sierpnia, w regionach o klimacie umiarkowanym – 2-3 tygodnie później.