Safta piaskowa: opis i czas kwitnienia, ile miodu na hektar, korzyści

Kraje miodu są potrzebne do rozwoju pszczelarstwa. Pszczoły są potrzebne do zapylania upraw gryki i słonecznika, aby uzyskać dobry plon nasion. Zbiorami miodów mogą być uprawy roślin pastewnych, takich jak lucerna oraz jeden z dziko rosnących podgatunków alpejskich – piaszczysty. Pasieki wywożone są na pola w okresie masowego kwitnienia na miód przed koszeniem zielonej masy. Pszczoły są również potrzebne do uzyskania materiału siewnego rośliny miododajnej.

Historia kultury

Nazwa botaniczna rośliny „salfa” ma synonimy wyjaśniające obszar występowania, sposób wzrostu, cechy charakterystyczne:

• Syberyjski;
• Donskoj;
• Dnipro;
• Tanaite;
• piaskowa kopiejka;
• groszek króliczy;
• gorse red;
• białe chabry.

Przypuszcza się, że elazma zaczęła być uprawiana jako roślina uprawna na południowych pastwiskach Francji w XV wieku. Pasterze zauważyli, że zwierzęta, które zjadały tę roślinę, nigdy nie cierpiały na wzdęcia. Według niektórych źródeł eza Zakaukaska była znana ze swoich właściwości jako roślina pastewna w X wieku.

Opis i charakterystyka ezoliny

W rodzinie Esparcet jest ponad 150 dzikich gatunków.

Spośród nich trzy gatunki były uprawiane:

• żywotność/siew;
• Kaukaski;
• piaskowy.

Vikoleaf to roślina jednoroczna, uprawiana głównie jako roślina pastewna. Gatunek zakaukaski pod względem plonu zielonej masy przewyższa siewny, gdyż daje dwa pokosy w okresie letnim. Podczas kwitnienia, przed pierwszym cięciem może pojawić się miód.

Sandy, w sprzyjających warunkach, zachowuje zdolność do wzrostu do 8 lat. Różni się od siewu i zakaukaskiego mocniejszym systemem korzeniowym, wysokością i zdolnością przystosowania się do mrozu i suszy. Uprawiana jest w rejonie Wołgi, Zachodniej Syberii, na Północnym Kaukazie, jako roślina pastewna i miodowa.

Uprawiana alpesza piaskowa to roślina zielna osiągająca wysokość do 0,8 metra. Potężny system korzeniowy w kształcie pręta może wejść w luźną glebę na głębokość 3 metrów. Główny układ korzeni koncentruje się w odległości 20 centymetrów od powierzchni gleby. Specyfika budowy korzenia daje roślinie zdolność wchłaniania z gleby słabo rozpuszczalnych związków fosforu i wapnia.

Łodygi są proste, grube, nierozgałęzione, z wiekiem grubieją u podstawy. Liście są złożone, ogonkowe, składające się z 6-10 par podłużnych małych (do 3 cm) listków utworzonych z węzłów na ogonku i górnym liściu.

Kwiaty są duże, różowe lub białe, przypominające motyla, zebrane w dużą (od 15 do 20 cm) szczotkę w kształcie kolca. Brązowo-brązowy owoc ma kształt fasoli o wielkości do 7 mm, wewnątrz której znajduje się jedno nasionko. Okres kwitnienia trwa od maja do lipca. Zapylane przez owady, w tym pszczoły. W naturze alfonia piaszczysta rośnie na wszystkich rodzajach gleby, z wyjątkiem bagiennych, zalanych lub wód gruntowych znajdujących się blisko powierzchni.

Dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu roślina jest odporna na suszę i mróz.

Saint piaskowy może zimować w śnieżną zimę przy ujemnych temperaturach poniżej 40 stopni. Liście alfonsy nie obumierają po spadku temperatury do -12 stopni.

Rodzaje roślin miodowych

Nasiona sainfoin mają jedną hybrydę odmianową.

Zakaukaski esparcet ma 7 hybryd:

• Akhalkakaksky;
• Różowy 89;
• Flugizacja;
• Altair;
• Krasnodar 90;
• Kirowograd;
• Północnokaukaski.
• Północnokaukaski.

Sandy ma 2 hybrydy: Sandy 1251, Sandy ulepszona.

Gdzie rośnie?

Miejscem narodzin alfonsa piaskowego jest północna część Półwyspu Bałkańskiego.

Ponadto obszar jej wzrostu rozprzestrzenił się na Europę Środkową (Francja, Włochy), przez strefę leśno-stepową europejskiej części Rosji po Transbaikalia i Jakucję, a także w Kazachstanie i na wschodzie Azji Środkowej.

Gatunek dziko rosnący jest podzielony na trzy podgatunki w zależności od regionu wzrostu:

• Europejski;
• Syberyjski;
• Ferghana.

Zasięg Europy kończy się strefą Cis-Ural. Syberyjski jest używany od Uralu do Transbaikalia i północno-wschodniego Kazachstanu.

W Państwowym Rejestrze Roślin Federacji Rosyjskiej dziko rosnąca alpesza piaskowa jest wymieniona jako endemiczna:

• Centrum;
• Wołga-Wiatski;
• Centralna Czarna Ziemia;
• Północnokaukaski;
• Środkowa Wołga;
• Niżniewołżski;
• Uralskiy;
• Zachodnio-syberyjski;
• Region wschodniosyberyjski.

Podgatunek Fergana rośnie w południowo-wschodnim Kazachstanie i na wschodzie Azji Środkowej. Mieszańce odmianowe alpejskiej są podzielone na strefy na Ukrainie, Mołdawii (Sandy 1251), Północnym Kazachstanie (Sandy ulepszone). W pierwszym przypadku odmiana jest w połowie sezonu, ma dobrą odporność na mróz i suszę. W północnych, północno-wschodnich regionach Kazachstanu warunki klimatyczne są bardziej surowe, dlatego hoduje się tutaj późno dojrzewający, odporny na ekstremalne temperatury i brak wilgoci drugi wariant hybrydowy.

Jak uprawiać rośliny miodowe

Sainfoin jest uprawiany w płodozmianach pastewnych, polowych i chroniących glebę (zazielenienie skarp). Aby zwiększyć masę naziemnej części rośliny podczas siewu, do gleby dodaje się superfosfat. Gleba jest wstępnie traktowana kultywatorami, aby zniszczyć korzenie chwastów.

Nasiona są przygotowywane przed siewem:

• oczyszczone z zanieczyszczeń innych nasion;
• przez 2-15 dni marynowane z szarej i białej zgnilizny, fusarium, antraknozy;
• w dniu siewu są traktowane nawozami nitraginowymi i molibdenowymi.

Głębokość siewu zależy od rodzaju gleby: 3-4 cm - na ciężkiej, 4-7 - na lekkiej. Nasiona zaczynają kiełkować w temperaturze gleby 1-2 stopni, optymalny reżim temperaturowy wynosi 18-25 stopni. Do aktywnego rozwoju rośliny wymagają gleb luźnych, bogatych w wapń, gliniastych i piaszczystych, najlepszą opcją są wapnowane czarnoziemy. Na glebach silnie zasolonych, kwaśnych, podmokłych elazma piaskowa wytwarza słabe sadzonki.

Warunki kwitnienia i produktywności miodu

Sandy saint ma wiosenny typ rozwoju. Nasiona wysiewa się pod osłonami innych upraw (2-3 dni przed siewem) lub odsłania. Pod osłonami roślina miodowa rośnie wolniej, faza kwitnienia rozpoczyna się w następnym roku, pod koniec lipca. Po odsłonięciu okres kwitnienia przypada na maj-lipiec. W tym czasie pasieki są wyprowadzane na pola lub cynowane stoki w celu zapylania i zbierania miodu. Wydajność może osiągnąć nawet 100 kilogramów miodu na hektar.

Właściwości lecznicze

Saint piaskowa jest od dawna używana przez tradycyjnych uzdrowicieli, tradycyjna medycyna wykorzystuje materiały roślinne do otrzymywania leków pomocniczych. Użyteczne substancje znajdują się we wszystkich częściach ziemi, w tym nasionach i korzeniach roślin.

Liście, łodygi i kwiaty są zbierane w okresie kwitnienia. Nasiona i korzenie - jesienią.

Wartość lecznicza rośliny polega na jej obecności:

• flawonoidy;
• glukoza;
• sacharoza;
• rafinozy;
• aminokwasy;
• karoten;
• kwas askorbinowy;
• oleje tłuszczowe ze stałymi kwasami tłuszczowymi;

Do celów leczniczych napary i wywary przygotowywane są z materiałów roślinnych, które są przepisywane w połączeniu z innymi lekami regulującymi poziom cukru i cholesterolu we krwi w przypadku zaburzeń przewodu pokarmowego. Wysoka zawartość kwasu askorbinowego daje efekty tonizujące i regenerujące. Aminokwasy przyczyniają się do regeneracji organizmu po ciężkiej chorobie i długotrwałym wytężonym wysiłku fizycznym.

Safta piaskowa wchodzi w skład preparatów ziołowych przepisywanych przez tradycyjnych uzdrowicieli na bezsenność, depresję i stany nerwicowe.Korzenie rośliny wykorzystywane są w homeopatii i medycynie tradycyjnej do leczenia gruczołu krokowego i impotencji. Preparaty z alpeci piaskowej są przeciwwskazane u dzieci, kobiet w ciąży i karmiących oraz osób nietolerujących jakiegokolwiek składnika ziołowego.

Zalecane