Świerk karłowaty: odmiany drzew ozdobnych, opis, sadzenie i pielęgnacja

Rośliny iglaste to najlepsze rośliny ozdobne, które idealnie pasują do wystroju każdego miejsca. Takie drzewa pomagają tworzyć spektakularne kompozycje. Jednocześnie świerki karłowate dobrze prezentują się jako część skalnej lub alpejskiej zjeżdżalni. Mogą być wykorzystywane do dekoracji ogrodów zimowych i szklarni. Aby rośliny wyglądały dekoracyjnie, należy zadbać o ich odpowiednią pielęgnację.

Zobacz opis

Świerk zwyczajny jest uważany za dość wysoką roślinę, która może osiągnąć wysokość 40 metrów. Jednak niektóre gatunki są niewielkie. Świetnie nadają się do ogrodu, ponieważ są łatwe w pielęgnacji i idealnie pasują do wystroju.

Ogólnie rzecz biorąc, świerki karłowate praktycznie nie różnią się od wysokich. Charakteryzują się igłami w kształcie igieł i łuszczącą się korą. Kolor korony zależy od odmiany. Może być jasnozielony, niebieskawy, niebieskawy.

Uprawy karłowate charakteryzują się koroną o różnych kształtach - stożkowatą, okrągłą, szeroką piramidalną. Są odporne na wiatr i praktycznie nie cierpią na szkwały. Ważną cechą roślin iglastych karłowatych jest powolny wzrost. Drzewo rośnie 2-15 centymetrów rocznie. Wadą takich roślin jest ich podatność na infekcje grzybicze i ryzyko wypalenia przy jasnym świetle słonecznym.

Małe drzewa są podzielone według wzrostu na kilka grup. W tym przypadku istnieją takie typy:

• niewymiarowe - ich wysokość to 3-8 metrów;
• karzeł - takie iglaki dorastają do 0,4-1 metra;
• miniaturowe - zwykle nie przekraczają 30 centymetrów.

Mikroodmiany są również spotykane. Ich wysokość to tylko 3 centymetry. Nie możesz ich sadzić w okolicy. Takie świerki uprawia się tylko w domu.

Opis odmian karłowatych

Dzisiaj znanych jest wiele karłowatych odmian świerka, z których każda ma określone cechy. Do najczęstszych upraw należą:

1. Hermann Nau - Ten świerk karłowaty w kształcie poduszki osiąga średnio 80 centymetrów wysokości. Jednocześnie średnica może mieć rozmiar 2 metrów. Kultura charakteryzuje się grubymi i twardymi pędami. Pokryte są niebiesko-zielonymi igłami. Odmiana ma czerwone pąki, które stopniowo brązowieją. Możesz uprawiać rośliny na środkowym pasie iw południowych regionach.
2. Echiniformis - ten świerk ma kulistą koronę. Na wysokości zwykle nie przekracza 1 metra. Kultura dobrze rośnie w wilgotnej glebie, która ma lekko kwaśny skład.Roślina dobrze komponuje się z innymi drzewami iglastymi. Można go jednak wykorzystać do sadzenia w grupach. Kultura ma niebieskawe igły. Drzewo jest bardzo odporne na zimno. Jednak zimą z niewielką ilością śniegu trzeba go przykryć.
3. Belobok to nisko rosnąca odmiana, która może osiągnąć wysokość 3 metrów. Kultura charakteryzuje się zwartą koroną, która ma kształt półkuli. Igły posiadają nietypowe, niebieskie igły, które charakteryzują się srebrzystym połyskiem. Wraz z nadejściem wiosny drzewo wypuszcza młode żółtokremowe pędy. Pod koniec maja na kulturze pojawiają się szyszki o wielkości do 5 centymetrów.
4. Daisy White - to świerk w kształcie stożka karłowatego, który dorasta do maksymalnie 1 metra. Charakteryzuje się bogatymi zielonymi igłami o wielkości do 2 centymetrów. Świeże gałęzie mają żółtawy kolor. Od maja do sierpnia na drzewie pojawiają się jasnobrązowe szyszki.
5. Konica to nisko rosnąca roślina, która nie przekracza 3 metrów wysokości. Charakteryzuje się dość obszerną koroną.Jego średnica nie przekracza 2 metrów. Roczny wzrost plonów to maksymalnie 10 centymetrów. Korona ma kształt stożka i składa się z miękkich igieł o jasnozielonym kolorze.
6. Lucky Strike - ten świerk rośnie dość wolno. Średnia wysokość hodowli wynosi 1 metr. Czasami jednak osiąga 2 metry. Ta roślina preferuje dobrze oświetlone obszary. Aby drzewo mogło normalnie przetrwać zimę, potrzebuje naturalnej lub sztucznie stworzonej zaspy śnieżnej w obszarze korzeniowym. Wraz z nadejściem wiosny śnieg musi zostać rozproszony. Jednocześnie należy pozostawić schronienie o grubości 10-15 centymetrów.
7. Sanders Blue - to świerk karłowaty, który nie przekracza 1 metra wysokości. Przez 1 rok kultura zostaje przedłużona maksymalnie o 7 centymetrów. Charakteryzuje się gęstą stożkową koroną, którą tworzą niebieskawe igły. Odmiana odporna na wiosenne oparzenia. Ta uprawa jest zalecana do uprawy na obszarach słonecznych z minimalnym zacienieniem. W czasie suszy drzewo wymaga umiarkowanego podlewania.

Odmiany drzew

Niskie świerki mogą mieć korony o różnych kształtach i rozmiarach. Pomaga to ogrodnikom wybrać najlepszą opcję.

W kształcie poduszki

Ten podgatunek zwartego świerka jest uzyskiwany przez selekcję. W stosunkowo krótkim czasie stała się powszechna wśród projektantów krajobrazu. Świerki w kształcie poduszeczki wyróżniają się gęstą koroną o specjalnym kształcie i niebieskimi lub srebrnoniebieskimi igłami.

Najczęstsze uprawy tego gatunku to:

1. Alberta Globe - Ta roślina jest oficjalnie uznawana za krzew. Jest to dość mała kultura, która nie przekracza 80 centymetrów wysokości. Charakteryzuje się zaokrągloną koroną w kształcie poduszki, której średnica wynosi 1 metr. Składa się z miękkich igieł o bogatym zielonym odcieniu.
2. Glauka Globoza to drzewo pochodzące z Ameryki Północnej. Często służy do ozdabiania ogrodów i parków. Świerk jest uważany za mało wymagający. Z łatwością wytrzymuje mróz i normalnie odczuwa zanieczyszczenie powietrza. Charakterystyczną cechą rośliny są niebiesko-szare igły o wielkości 4 centymetrów. Takie świerki są w stanie osiągnąć wysokość 2 metrów.
3. Nana - jest wynikiem naturalnej mutacji świerka serbskiego. Niektóre okazy są w stanie osiągnąć wysokość 3 metrów. Korona z wyglądu przypomina kręgle. Jest lekko luźny i łatwy do przycięcia. Odmiana z trudem wytrzymuje wysoką wilgotność. Dlatego w upale zamiast podlewania warto spryskać uprawę.
4. Nidiformis - roślina osiąga wysokość nie większą niż 1 metr. Formowanie korony przypomina formowanie gniazda. Gałęzie rośliny rozchodzą się, tworząc poduszkę. Odmiana ta charakteryzuje się grubymi i miękkimi igłami, których długość wynosi 1 centymetr.Szerokość rośliny rośnie intensywniej niż wysokość. Średnica korony rocznie dodaje 7 centymetrów. Jednocześnie wysokość drzewa wzrasta maksymalnie o 3 centymetry. Świerk tej odmiany świetnie prezentuje się zarówno w pojedynczych nasadzeniach, jak i w kompozycjach grupowych.

Świerki karłowate mają nie tylko kształt poduszki. Stosunkowo niedawno wyhodowano tak zwane odmiany płaczące. Na wysokości zwykle nie przekraczają 3 metrów. Takie uprawy charakteryzują się opadającymi gałęziami i luźną koroną. Dzięki temu wyglądają bardzo oryginalnie. Rośliny te są idealne do formowania żywopłotów.

Mała

Najmniejsze świerki, które można uprawiać w ogrodzie, zwykle nie przekraczają 45 centymetrów wysokości. Większość nisko rosnących roślin jest pozbawiona głównego pnia i to krzewy. Wymagają szczególnej opieki i starannego składu gleby.

Minima jest uważana za najpopularniejszą odmianę miniaturową. Roślina ta jest łatwa w pielęgnacji i ma doskonałe właściwości dekoracyjne. Świerk charakteryzuje się dwukolorową koroną. Od dołu wyróżnia się niebieskawym kolorem, który stopniowo przechodzi w zielony, a następnie w żółto-zielony odcień.

Wysokość dorosłego krzewu nie przekracza 20 centymetrów. Roślinę można sadzić na otwartym terenie lub uprawiać w doniczkach. W drugim przypadku kulturę należy przenieść na zimę do domu. Dozwolone jest przechowywanie go w temperaturze nieprzekraczającej +19 stopni. Jednocześnie trzeba będzie sztucznie zwiększyć godziny dzienne do 10 godzin.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Kompaktowe rośliny iglaste idealnie wpasowują się w różnorodne kompozycje krajobrazowe. Z reguły do tworzenia zespołów grupowych używa się świerków. Niebieska lub zielona korona świetnie wygląda z jasnymi, wieloletnimi kwiatami. Świerki dobrze komponują się z hostami, floksami, orlikami.Można je również łączyć z różnymi krzewami.

Przy dekorowaniu witryny drzewami iglastymi możliwe są następujące opcje przy użyciu roślin ozdobnych:

1. Tworzenie skalnego kamienia. W takim przypadku dopuszczalne jest jednoczesne stosowanie kilku odmian jodły.
2. Dekoracja okolicy z wykorzystaniem innych kultur. Aby to zrobić, użyj tui, cyprysów, kwiatów ogrodowych.
3. Sadzenie wzdłuż dróg, projektowanie terenów rekreacyjnych i altan. W tym celu zaleca się łączenie krzewów iglastych i liściastych. Świetnie będą wyglądać świerki z koroną w kształcie poduszki.
4. Dekoracja naturalnych i sztucznych zbiorników wodnych. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią odmianę, która wytrzyma wysoką wilgotność.

Małe rośliny iglaste można wykorzystać do dekoracji zjeżdżalni alpejskich i kompozycji w stylu japońskim. Przy pomocy jodeł karłowatych możliwe jest tworzenie wielopoziomowych zespołów, które różnią się wysokością.

Doświadczeni ogrodnicy nie zalecają sadzenia świerków w pobliżu drzew owocowych. Te kultury nie są ze sobą kompatybilne. Takie sąsiedztwo doprowadzi do zmniejszenia aktywności wzrostu obu odmian roślin.

Jodły karłowate są doskonałą ozdobą każdej działki ogrodowej. Pasują do różnych kompozycji krajobrazowych. Jednocześnie ważne jest, aby dobrać odpowiednią odmianę, prawidłowo posadzić i zapewnić kulturze staranną pielęgnację.

Zalecane