Odpowiedź na pytanie

Świerk Olendorfi: opis, sadzenie i pielęgnacja, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Świerk Olendorfi: opis, sadzenie i pielęgnacja, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Anonim

Świerk Ohlendorffy to powszechna odmiana uprawiana jako tasiemiec lub używana do ozdabiania ogrodów skalnych, mixborderów i innych kompozycji. Ta kultura karłowata ma wysokość 2-5 metrów i charakteryzuje się powolnym wzrostem, który nie przekracza 6 centymetrów rocznie. Ciekawą cechą rośliny jest złoto-zielony kolor igieł.

Cechy odmiany

Ta kultura otrzymała swoją nazwę na cześć hodowcy Ohlendorfa. W połowie XIX wieku opracował niezwykły świerk karłowaty. Stało się to w niemieckim Hamburgu. Na początku ubiegłego wieku niemiecki botanik Shpet nadał odmianie opis i nazwę.

Świerk Olendorffy należy do odmian karłowatych. Drzewo ma regularną, symetryczną, półkulistą koronę. Jednocześnie w jego centrum znajduje się małe gniazdo.

Ta kultura charakteryzuje się dość kolczastymi igłami, których długość wynosi 5-8 milimetrów. Mogą być okrągłe lub w kształcie rombu w przekroju. Igły są gęste i dość sztywne. Młode drzewa i najsilniejsze pędy mają promieniste igły. Jednak jego kolor może się różnić od oliwkowego do złocistozielonego.

Młode pędy drzewa mają posmak kawy z mlekiem lub żółtawy kolor. W takim przypadku dolne gałęzie mają zwykle jaśniejszy kolor niż górne. Nerki są brązowe lub ochrowe. Mają kształt wrzeciona. Pąki wyrastające z góry osiągają długość 3 milimetrów, pozostałe są mniejsze. Czasami tworzą grupy po 4-6 sztuk. Na mocnych pędach może występować jednorazowo 8-10 pąków.

Szyszki mają atrakcyjny fioletowy kolor. W miarę dojrzewania stają się czekoladą. Kolejną cechą kultury jest wysoki stopień odporności na mróz. Roślina wytrzymuje temperatury do -40 stopni. Średnia długość życia rośliny wynosi 300-500 lat.

Ważną zaletą kultury jest jej niewymagający skład gleby. Jednocześnie nie odbiera dobrze piasku ani gliny. Wilgotna gleba jest uważana za najlepszą opcję, ale drzewo jest w stanie wytrzymać ciężką krótkotrwałą suszę. Przy długotrwałym braku wilgoci drzewo stopniowo traci igły.

Podobnie jak inne drzewa iglaste świerk Olendorffi wymaga kwaśnego środowiska. W glebie alkalicznej drzewo nie zapuszcza korzeni. Ważną zaletą jest możliwość samozakwaszenia gleby. Dlatego nie są do tego wymagane specjalne procedury. W pobliżu świerka warto sadzić rośliny, które pilnie potrzebują kwaśnej gleby.Należą do nich borówki i rododendrony.

Aplikacja

Świerk Olendorfi jest często używany do ozdabiania działek ogrodowych. Kultura ma kompaktowy rozmiar, który pozwala na umieszczenie drzewa na otwartym terenie lub hodowanie go w pojemnikach.

Roślina świetnie wygląda jak tasiemiec i świetnie nadaje się do nasadzeń grupowych. Dzięki swojemu rozwojowi świerk Ohlendorffy może być łączony z większymi drzewami iglastymi lub stać się centralnym elementem kompozycji. W drugim przypadku należy go łączyć z bardziej zwartymi świerkami lub jodłami.

Kultura doskonale uzupełnia rockeries i zjeżdżalnie alpejskie. Można go bezpiecznie stosować do ozdabiania wrzosowych ogrodów i skalniaków. Dopuszczalne jest również użycie drzewa jako muru oporowego.

Roślina dobrze komponuje się z innymi drzewami iglastymi - jodłami, tujami, cyprysami. Można go łączyć z sosnami i innymi świerkami. Ponadto drzewo świetnie prezentuje się w połączeniu z szarymi kamykami. Może być również używany jako żywopłot.

Odmiana może być używana do uprawy w miejscach o nachyleniu. W takich strefach nie ma ryzyka stagnacji wilgoci w obszarze korzeniowym. Dodatkowo żywopłot z takiego świerka pomaga wyrównać nachylenie ogrodu.

Ponieważ wierzchołki drzew znajdują się na tym samym poziomie co oczy, są one swego rodzaju punktem orientacyjnym. Posadzone w ten sposób rośliny, przy odpowiednim uformowaniu korony, mogą korzystnie wpływać na postrzeganie skarp i nierówności.

Lądowanie

Świerk Ohlendorffii można rozmnażać na różne sposoby - generatywnie i wegetatywnie. W takim przypadku metoda nasion zwykle nie jest używana, ponieważ jest uważana za zbyt pracochłonną. Ponadto kultura nie może dziedziczyć cech odmianowych. To samo dotyczy wypłat. Aby uzyskać gwarantowany efekt, najlepiej kupić sadzonkę w specjalistycznej szkółce.

Jak znaleźć miejsce

Roślina jest uważana za całkowicie mało wymagającą dla rodzaju gleby. Świerk Olendorffi można sadzić w glebie o umiarkowanej zawartości składników odżywczych. Może być lekko kwaśny lub zasadowy. Należy pamiętać, że drzewo nie toleruje zbyt suchej lub zasolonej gleby. Nie będzie mu też odpowiadać stojąca wilgoć w systemie korzeniowym.

Świerk Olendorffy dobrze znosi dużo słońca, ale może również wytrzymać lekki cień. Podczas sadzenia rośliny ważne jest, aby pamiętać o położeniu korzeni na powierzchni i uwzględnić tę cechę przy wyborze miejsca. Miejsce powinno być zamknięte od wiatru, ponieważ młode korzenie pod wpływem jego impulsów nie będą w stanie utrzymać drzewa w glebie.

Jak prawidłowo sadzić

Aby posadzić świerk Ohlendorffy, ważne jest, aby wykonać następujące kroki:

  1. Na wybranym obszarze musisz zrobić wnękę do sadzenia. Jego głębokość powinna wynosić 60-70 centymetrów, a średnica powinna wynosić 1 metr. Dołek należy przygotować nie później niż kilka tygodni przed sadzeniem.
  2. Podczas sadzenia kilku roślin wymagane jest zachowanie odstępu między nimi 2,5 metra. Podczas sadzenia żywopłotu odległość zmniejsza się do 1,8-2 metrów.
  3. Wlej do dołu warstwę drenażu o grubości 20 cm. W tym celu dopuszczalne jest użycie kruszonej cegły, keramzytu, piasku rzecznego.
  4. Przygotuj podłoże. Wymaga to użycia darni, ziemi liściastej, torfu i piasku w proporcji 2:2:1:1. Przy sadzeniu drzewa z otwartymi korzeniami 1 wiadro substratu wymaga dodania 2 łyżek azotanu amonu i superfosfatu.
  5. Połóż warstwę gleby na drenażu i ostrożnie przenieś roślinę z pojemnika do wnęki. Ważne jest, aby upewnić się, że jego szyjka korzeniowa jest równo z ziemią.
  6. Po posadzeniu zwilż drzewo obficie ciepłą wodą. Wymaga to użycia 3-4 wiader płynu.
  7. Gdy sadzisz rośliny z otwartym systemem korzeniowym, można je karmić. Aby to zrobić, musisz dodać do wody 6-7 łyżek nitroammofoski i 10 gramów Kornevina.
  8. Przykryj okrąg pnia warstwą ściółki. Jego grubość powinna wynosić 60-80 centymetrów. Jako ściółkę należy stosować torf i trociny. Od góry należy je posypać korą iglastą.

Wymagania dotyczące opieki

Świerk Olendorffy to mało wymagająca roślina. Jednak, aby zachować efekt dekoracyjny, nadal musisz przestrzegać kilku zaleceń.

Jak podlewać

Nawadnianie świerka należy wykonywać systematycznie, ale należy pamiętać o zachowaniu proporcji. Na 1 roślinę musisz użyć 1,5-2 wiader wody tygodniowo. Przy suchej pogodzie trzeba codziennie podlewać drzewo. W takim przypadku wymagane jest użycie 1 wiadra na sadzonkę. Równie ważne jest nawadnianie korony upraw.

Po podlaniu ważne jest, aby poluzować glebę. Ponieważ kultura ma powierzchownie zlokalizowany system korzeniowy, należy to zrobić na maksymalnej głębokości 5-6 centymetrów.Konieczne jest rozluźnienie kultury, aby zapewnić oddychanie korzeni. Jeśli to zalecenie zostanie zlekceważone, na ziemi pojawi się skorupa, która uniemożliwia prawidłowe napowietrzenie.

Jeżeli torf jest używany jako ściółka, nie trzeba go usuwać. Podczas spulchniania naturalny materiał musi być wymieszany z glebą.

Karmienie

Świerków z pojemnika i drzew karmionych podczas sadzenia nie należy nawozić w pierwszym sezonie. Następnie wymagane jest przestrzeganie określonego schematu. Tak więc wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, pod każdym drzewem należy nałożyć 1,5-2 łyżki nitroammofoski. Zaleca się robić to na sucho lub podczas podlewania, mieszając górny opatrunek z wodą.

Raz na 2 lata w tym samym okresie zamiast substancji azotowej należy stosować uniwersalne środki. Najbardziej skuteczne środki to „Aquarin”, „MicroMix”, „Kemira-universal”. Takie substancje należy stosować dwa razy w tygodniu.

Azotan z azotanu należy stosować w niewielkiej ilości do lipca. Aby to zrobić, możesz użyć azotanu potasu i wapnia. Wtedy warto zrobić magnez, potas i fosfor. Warto dodać, że magnez pomaga w utrzymaniu ozdobnej korony.

W sierpniu i wrześniu zaleca się stosowanie magnezji. Jednocześnie na 1 drzewo należy użyć 1 łyżki substancji. Możesz również karmić kulturę azotanem potasu.

Czy muszę przycinać

Przycinanie formujące odbywa się niemal natychmiast po posadzeniu w otwartym terenie. Następnie ta manipulacja musi być wykonana do połowy lata. Dzięki temu uszkodzone miejsca będą miały czas na zarośnięcie przed chłodami. Aby przyspieszyć ten proces, zaleca się użycie boiska ogrodowego.

Dzięki systematycznemu wdrażaniu cięcia formującego ze świerka tej odmiany możliwe jest wyhodowanie bardzo gęstego żywopłotu. Jeśli na drzewie znajdują się dwa wierzchołki, zaleca się usunięcie jednego z nich.

Zwalczanie szkodników

Świerk tej odmiany charakteryzuje się dość silną odpornością. Kultura jest odporna na większość patologii i ataków pasożytów. Jednak przy nadmiarze wilgoci i stojącej wodzie w obszarze systemu korzeniowego istnieje ryzyko rozwoju infekcji grzybiczych. Mogą również rozwijać się przy silnym zagęszczeniu nasadzeń.

Najczęstsze patologie, z którymi spotyka się świerk Ohlendorffy, to:

  • zgnilizna korzeni;
  • fusarium;
  • przelot;
  • rust;
  • rak wrzodziejący;
  • martwica korowa.

Podczas wykrywania patologii w początkowych stadiach rozwoju zaleca się stosowanie płynu Bordeaux, Fundazolu, Alirin-B. Również Fitosporin-M, Abika-Peak, Hom mają wysoką wydajność. Podczas korzystania z takich produktów ważne jest ścisłe przestrzeganie instrukcji.

Choroby grzybicze w zaawansowanej formie nie mogą być wyleczone. W takim przypadku dotknięte drzewo musi zostać wyrwane i spalone. I musisz to zrobić z dala od ogrodu. Rośliny znajdujące się w pobliżu zdecydowanie zaleca się poddawać działaniu fungicydów.

Ponadto kultura może cierpieć z powodu ataków szkodników. Do najgroźniejszych pasożytów, które infekują świerk Ohlendorffy należą:

  • świerkowa mszyca sitka;
  • roztocze;
  • ulotka.

W radzeniu sobie z owadami pomogą narzędzia takie jak "Decis" i "Karbofos". Najczęściej do podwójnego traktowania roślin stosuje się insektycydy. Należy to zrobić pod koniec czerwca i na początku lipca. Odstęp między opryskami powinien wynosić 2 tygodnie.

Przygotowanie na zimną pogodę

Świerk Olendorffi jest uważany za bardzo mrozoodporną uprawę.Jest w stanie wytrzymać temperatury do -40 stopni. Oznacza to, że w większości Rosji kultura nie wymaga przygotowania na zimno. Jednak doświadczeni ogrodnicy nadal zalecają ocieplenie młodych roślin.

Po obfitym zimowym podlewaniu zaleca się umieszczenie grubej warstwy ściółki o wielkości 8-10 centymetrów w kręgu przy łodydze. Posyp ją na wierzch korą iglastą i połóż na niej gałązki sosnowo-świerkowe.

Pod koniec lutego i wczesną wiosną świerki tej odmiany mogą ulec poparzeniu słonecznemu. Aby uniknąć takich problemów, przed nadejściem wiosny drzewko należy przykryć włókniną. W tym celu dopuszczalne jest użycie spanbond.

Świerk Olendorffy to bardzo powszechna kultura ozdobna, którą często wykorzystuje się do ozdabiania letnich domków. Roślina jest uważana za bardzo bezpretensjonalną. Jednak, aby zachować efekt dekoracyjny, konieczne jest zapewnienie kulturze pełnej i wysokiej jakości pielęgnacji.Powinien obejmować terminowe podlewanie, nawożenie, przycinanie. Równie ważna jest jakość ochrony nasadzeń przed chorobami i szkodnikami.

Ta strona w innych językach: