Rodzaje sosen: TOP 13 powszechnych, ich nazwy i cechy
Sosna to wiecznie zielone drzewo iglaste, karzeł lub krzew należący do rodziny Pine. Ta roślina może żyć 100-600 lat. Ma doskonałe właściwości dekoracyjne i działa leczniczo. Wynika to z dużej popularności kultury. Obecnie istnieje wiele rodzajów sosen, z których każda ma swoje własne cechy.
Opis sosny
Sosna rośnie najczęściej jako krzaczaste drzewo lub pnący krzew. Kształt korony kultury może być różny - od piramidalnego do kulistego. Pędy mogą być zwykłe, długie lub skrócone.Igły wyróżniają się trójściennym lub płaskim kształtem i tworzą wiązki po 2-5 sztuk. Pozostają na pędach przez 3-6 lat. Podstawa wiązek jest otoczona małymi łuskami.
Pąki mogą być proste lub opadające. Z czasem stają się zdrewniałe. Łuska nasienna ma na końcu pogrubiony obszar - apofizę. Uzupełnia go guzek. Nasiona mogą, ale nie muszą mieć skrzydeł.
Popularne odmiany i typy
Dziś znanych jest całkiem sporo odmian sosny, z których każda ma swoje własne cechy.
Błota
To dość masywne drzewo, które osiąga wysokość 47 metrów i wyróżnia się średnicą 1,2 metra. Charakterystycznymi cechami tego gatunku są efektowne żółto-zielone igły. Kolejną cechą kultury jest wysoka ognioodporność drewna. Roślina znajduje się w południowo-wschodniej Ameryce Północnej.
Montezuma
Ten gatunek charakteryzuje się wysokością do 30 metrów. Wyróżnia się długimi igłami w kolorze szarozielonym, które tworzą pęczki po 5 sztuk. Drzewo nazywane jest również sosną białą. Występuje głównie w zachodniej Ameryce Północnej i Gwatemali. W klimacie umiarkowanym sosna Montezuma może być uprawiana jako roślina ozdobna. Ponadto jest uważany za źródło pysznych orzechów.
Wspólne
Ten rodzaj sosny jest uważany za najbardziej powszechny. Występuje w Azji i Europie. Najwyższe okazy można zobaczyć w pobliżu Bałtyku. Jaki mają wzrost? Takie rośliny osiągają 40-50 metrów. Prosty pień pokryty jest niebiesko-brązową korą.
Sosna zwyczajna charakteryzuje się ostrymi igłami o długości 8 centymetrów. Drzewa tego gatunku mają niebiesko-zielone igły i dużą sztywność.Szyszki osiągają długość 7 centymetrów i mają owalny kształt. Wewnątrz znajdują się szare i czarne nasiona. Młoda roślina wyróżnia się stożkowatym kształtem, który z czasem rozszerza się i zaokrągla. Okres kwitnienia to maj i czerwiec.
cedr syberyjski (cedr syberyjski)
Sosna cedrowa syberyjska jest uważana za najbliższego krewnego tej pospolitej odmiany. Drzewo może osiągnąć wysokość 40 metrów. Najczęściej jednak nie przekracza 20-25 metrów. Kultura charakteryzuje się grubymi gałęziami i gęstą koroną. Prosty pień wyróżnia się szarobrązowym kolorem.
Ta roślina ma miękkie i długie igły o wielkości do 14 centymetrów. Igły są ciemnozielone i pokryte niebieskawym nalotem. Cedr syberyjski zaczyna owocować w wieku 60 lat. W tym okresie na drzewach pojawiają się duże jajowate szyszki, które osiągają długość 13 centymetrów. W początkowej fazie wzrostu mają kolor fioletowy, ale w miarę dojrzewania stają się brązowe.
Pąki dojrzewają w ciągu 14-15 miesięcy. Jednak przypadają one we wrześniu następnego roku. 1 sosna jest w stanie wyprodukować do 12 kilogramów orzechów w ciągu sezonu. Roślina ta jest często spotykana w zachodniej i wschodniej Syberii.
Góra
Ta uprawa to pnący krzew z jednym lub kilkoma pniami. Posiada szarobrązową korę, która złuszcza się w postaci płytek. Kultura charakteryzuje się gęstymi zakrzywionymi igłami o ciemnozielonym kolorze.
Pąki rosną pojedynczo lub tworzą pęczki po 2-3 kawałki. Są skierowane w różnych kierunkach. Dojrzewanie owoców następuje wiosną trzeciego roku. Ta kultura jest szeroko rozpowszechniona w środkowej i południowej Europie. Występuje również w Rosji.
Biały
Po łacinie ta kultura nazywa się Pinus albicaulis.Dorosła roślina osiąga wysokość 21 metrów. W tym przypadku średnica pnia wynosi 1,5 metra. Korona zmienia swój kształt ze stożkowego na zaokrąglony. Gałęzie są czerwonobrązowe i pokryte wiązką gruczołową. W tym samym czasie węzły stają się z czasem szarawe.
Igły sosny białej tworzą pęczki po 5 sztuk. Igły osiągają długość 3-7 centymetrów i żyją 5-8 lat. Wyróżnia się żółto-zielonym kolorem i zaokrąglonymi krawędziami. Osobliwością igieł jest słodkawy aromat i smak. Szyszki pozostają na drzewie i nie otwierają się same. Charakteryzują się kulistym lub owalnym kształtem. Długość owocu sięga 4-8 centymetrów. Kolor szyszek jest różny - od jasnoszarego do czarno-fioletowego.
Slanikovaya
Ta kultura jest również nazywana sosną karłowatą. Jest to niskie, krzaczaste drzewo z szeroko rozłożystymi gałęziami. Korona może mieć inny kształt - pełzający, drzewiasty lub miseczkowaty.
Rośliny przypominające drzewa osiągają wysokość 4-5 metrów. Czasami dorastają do 7 metrów. Pełzające sosny przyciśnięte do ziemi. W tym samym czasie ich końcówki wznoszą się o 30-50 centymetrów. Sosna karłowata wyróżnia się niebiesko-zielonymi igłami o wielkości 4-8 centymetrów.
Sosna charakteryzuje się małymi, jajowatymi lub wydłużonymi szyszkami. Orzechy są małe i osiągają długość 9 milimetrów. W roku zbiorów z 1 hektara można uzyskać do 2 centów orzechów.
Pine elfin jest uważana za bezpretensjonalną kulturę, która spokojnie znosi surowy północny klimat. Roślina stała się szeroko rozpowszechniona od Primorye po Kamczatkę.
Krymski
To wysoka kultura, która osiąga 45 metrów. Występuje głównie na Krymie i na Kaukazie. Roślina ta ma znaczną żywotność, która może osiągnąć 600 lat.
Na początkowym etapie rozwoju drzewo ma koronę piramidalną. Następnie zmienia swój kształt i przybiera kształt parasola. Sosna krymska charakteryzuje się kolczastymi igłami o wielkości do 12 centymetrów. Roślinę wyróżniają również błyszczące, podłużne szyszki. Górna część pnia pokryta jest głębokimi bruzdami. Należy pamiętać, że ta kultura ma doskonałe właściwości dekoracyjne.
Himalajski
Ta roślina znajduje się w górach Annapurna w Himalajach. Rośnie na wysokości 1,8-3,76 km nad poziomem morza. Drzewo ma doskonałe właściwości dekoracyjne i osiąga wysokość 30-50 metrów. Charakteryzuje się piękną piramidalną koroną, składającą się z szarozielonych igieł i wydłużonych stożków.
Pinia
Ta sosna jest również nazywana włoską. Ma doskonałe właściwości dekoracyjne i osiąga wysokość 20-30 metrów. Drzewo charakteryzuje się zwartą, ciemnozieloną koroną, która w miarę rozwoju kultury przybiera formę parasola. Wynika to z obecności pędów prostaty.
Włoska sosna charakteryzuje się długimi igłami sięgającymi 15 centymetrów. Jest dość elegancka i dość gęsta. Niewielki niebieskawy nalot pokrywa czubek igły.
Pinia ma duże stożki o niemal zaokrąglonym kształcie, których długość sięga 15 centymetrów. Nasiona tej odmiany są 4 razy lepsze od cedru. Jednocześnie z 1 hektara można uzyskać do 8 ton orzechów.
Ponieważ włoska sosna ma bardzo piękny kształt korony, jest cenną rośliną ozdobną często wykorzystywaną w sztuce bonsai. W warunkach naturalnych kultura ta występuje u wybrzeży Morza Śródziemnego. Uprawia się ją również na Krymie i na Kaukazie.
Czarny
Ten gatunek ma dość imponujące rozmiary i może osiągnąć wysokość 20-55 metrów. Średnia długość życia takiego drzewa wynosi 600-800 lat.Kształt korony zmienia się wraz z rozwojem kultury. Początkowo drzewo ma koronę piramidalną, a następnie przybiera kształt parasola.
Drzewo charakteryzuje się czarno-szarą korą, pokrytą głębokimi rowkami. Igły ciemnozielone osiągają długość 8-14 centymetrów i mają lekko połyskliwą lub matową powierzchnię. Igły tworzą wiązki po 2 sztuki. Igły mają solidną budowę i lekko spiczasty kształt. Może być prosty lub lekko zakrzywiony. Pąki mogą być okrągłe lub lekko wydłużone. Osiągają długość 5-7,5 centymetra.
Weymouth
Ta odmiana jest również nazywana białą orientalną. Stało się szeroko rozpowszechnione w północno-wschodniej Ameryce Północnej i południowo-wschodniej Kanadzie. Drzewo ma doskonałe właściwości dekoracyjne. Charakteryzuje się prostym pniem o średnicy 1,3-1,8 metra. Na wysokości kultura może osiągnąć 67 centymetrów.
Sosna Weymouth zaczyna kwitnąć dopiero w wieku dziesięciu lat. U młodych drzew korona przypomina stożek, ale z czasem nabiera nieregularnie zaokrąglonego kształtu. Roślina pokryta korą o fioletowym odcieniu. Igły mają prosty kształt i osiągają długość 10 centymetrów.
Angara
Ta roślina jest ekotypem sosny zwyczajnej. Rozprzestrzeniła się na Syberii, w rejonie dorzecza Angary. Kultura zajmuje również znaczące obszary w obwodzie irkuckim oraz w lasach terytorium krasnojarskiego.
Ta roślina może osiągnąć wysokość 50 metrów. Obwód pnia wynosi 2 metry. Kultura ma kształt piramidy ze spiczastą koroną. Jednocześnie kora wyróżnia się niezwykłym srebrnym kolorem.
Jak posadzić sosnę
Zaleca się sadzenie roślin wczesną jesienią lub wiosną. Umieszczając kilka upraw na stronie, ważne jest monitorowanie odległości między nimi. Zaleca się sadzenie dużych odmian w odstępie 4 metrów. W przypadku małych roślin wystarczy odstęp 1,5 metra.
Przed zasadzeniem sosny należy wybrać miejsce do sadzenia i zdecydować o rodzaju gleby. Najlepszą opcją dla rośliny jest gleba piaszczysta lub piaszczysta. Sadząc rośliny na ciężkiej glebie, musisz zadbać o wysokiej jakości warstwę drenażową.
Sadząc drzewo, musisz ostrożnie rozłożyć korzenie na glinianej śpiączce. Następnie otwór można wypełnić. W takim przypadku ważne jest, aby szyjka korzenia znajdowała się na tym samym poziomie co powierzchnia ziemi. Następnie sadzonkę należy podlać ciepłą wodą.
Aby sadzonka zapuściła korzenie, ważne jest, aby dobrze podlać roślinę pierwszego dnia po przesadzeniu. Jednocześnie pod drzewem należy wylać co najmniej 2-3 wiadra wody. Następnie sadzonkę należy zacienić, a koło pnia przykryć warstwą ściółki.
Jak o nią dbać
Roślina nie wymaga dodatkowego podlewania. Jest to wymagane tylko w przypadku młodych roślin. Aby drzewa lepiej się zakorzeniły, należy je karmić przez pierwsze 2 lata. W tym celu zaleca się stosowanie nawozów mineralnych. Aby uniknąć zamarzania, młode nasadzenia powinny być przykryte na zimę. Dojrzałe rośliny są przycinane w celu usunięcia martwych pędów i utworzenia korony.
Dzisiaj znanych jest całkiem sporo gatunków sosen, z których każdy ma pewne cechy. Dzięki temu każdy ogrodnik może wybrać najbardziej odpowiednią opcję do uprawy na swoim terenie i mieć pewność, że uprawa jest w pełni zadbana.
Zalecane
Nawozy azotowe: rodzaje i nazwy, ich znaczenie i zastosowanie domowe

Właściwie dobrany nawóz azotowy pomaga roślinom wyhodować zieloną masę i wzmacnia ich odporność. W takim przypadku konieczne jest ścisłe przestrzeganie instrukcji użytkowania kompozycji.
Dzikie gołębie: nazwy gatunków i ras, ich opisy i cechy

Cechy i nazwy dzikich gołębi, odmiany ptaków leśnych, typy dzikich gołębi, opisy różnych egzotycznych ptaków z licznego rzędu gołębi.
Choroby wymion u krów: 16 powszechnych dolegliwości i ich leczenie

Informacje o powszechnych chorobach wymion u krów. O objawach i leczeniu patologii zakaźnych, wirusowych i wrodzonych. O znaczeniu gruczołów sutkowych. Zapobieganie chorobom.