Żyrafa pomidorowa: charakterystyka i opis odmiany ze zdjęciem

Pomidory to jedne z najczęstszych warzyw wśród domowych ogrodników. Rzadko spotyka się mieszkańca lata, który nie uprawiałby tej rośliny na swojej stronie.

Opis odmiany pomidora Giraffe

Odmiana pomidora Żyrafa należy do wysokich, wzajemnie uwarunkowanych odmian. Maksymalna wysokość łodygi rośliny może dochodzić do 2 metrów. Jak można się domyślić, właśnie dlatego ta odmiana nazywa się Żyrafa. Ponadto roślina potrzebuje podwiązki i usunięcia pędów bocznych. Zaleca się formowanie pomidora w 1 łodydze. Tak więc żniwa będą obfite.

Opis odmiany nie może obejść się bez wskazania terminu dojrzewania owoców. Pomidory tej odmiany należą do odmian późnych. Masowe dojrzewanie plonu rozpoczyna się w drugiej połowie sierpnia. Pomidor jest przeznaczony do uprawy na otwartym terenie na południu Rosji oraz w szklarniach i inkubatorach - w regionach północnych i centralnych. Główną cechą charakterystyczną tej odmiany jest to, że pożądane jest uprawianie sadzonek na lekkich, żyznych glebach.

Charakterystyka owoców pomidora

Opis cech owocu pomidora Żyrafa:

• Kształt owocu jest owalny;
• Waga jednego dojrzałego pomidora może osiągnąć od 55 do 150 gramów;
• Miąższ i żółta skórka, niewielka ilość nasion w środku;
• Pomidory są dość gęste w środku;
• Po zbiorach owoce mogą być przechowywane przez długi czas, aż do grudnia;
• Smak owoców jest zwyczajny, przeciętny;
• Pomidory nie nadają się do spożycia na świeżo, najlepiej nadają się do produktów przetworzonych.

Opis mocnych i słabych stron

Pomidor Giraffe, jak każda inna odmiana, ma nie tylko zalety, ale i wady.

Korzyści z pomidorów:

• Po zbiorach warzywa mogą być przechowywane przez bardzo długi czas (ponad 2 miesiące);
• Bezpretensjonalna opieka;
• Może być uprawiana na zewnątrz, w szklarniach i schronach szklarniowych;
• Nadaje się do całej konserwacji.

Wady:

• Owoce zaczynają dojrzewać dość późno;
• Krzewy są wysokie, potrzebujesz podwiązki do pionowej podpory;
• Owoce nie smakują dobrze i nie nadają się do jedzenia na świeżo lub do robienia letnich sałatek.

Cechy uprawy pomidora żyrafa w szklarni

Większość ogrodników woli uprawiać rośliny na zewnątrz. Ale czasami trzeba uprawiać pomidory w szklarni, a co za tym idzie, pielęgnacja krzewów w takich warunkach będzie dokładniejsza. Przede wszystkim musisz pomyśleć o tym, jak będzie przebiegać zapylanie w zamkniętym terenie. Aby to zrobić, możesz umieścić kilka uli. Kiedy kończy się okres kwitnienia i wegetacji, ul będzie musiał zostać usunięty.

Ważne jest przestrzeganie reżimu temperaturowego. Jeśli temperatura jest zbyt niska (poniżej +15), jajniki nie uformują się, a jeśli przekroczy +30 stopni, staną się sterylne. Optymalna temperatura to +16-+19 stopni. Aby zwiększyć produktywność, możesz stukać w krzaki lekkim drewnianym patyczkiem.Ruchy powinny być płynne, nie ostre i szybkie. Jeśli zbyt mocno uderzysz w pień, cały pyłek może zbyt szybko się kruszyć i w ogóle nie będzie jajników. Kiedy na roślinie pojawi się pierwszy pędzel z jajnikami, stukanie ustaje.

Również skutecznym sposobem jest kopanie krzaków. Pierwsze hillingowanie przeprowadza się dwa tygodnie po posadzeniu sadzonek w stałym miejscu. Drugi hilling - po 16 dniach. Dzięki temu system korzeniowy będzie silniejszy, a sama roślina będzie rosła lepiej.

Okresowo do gleby należy stosować nawozy mineralne i organiczne. Po posadzeniu sadzonek na stałe dokarmiane są nawozami zawierającymi azot. To będzie promować aktywny wzrost krzewów. W okresie wegetacyjnym - nawozy zawierające fosfor i potas. Fosfor i potas mają pozytywny wpływ na tworzenie się jajników w pomidorach. Ponadto rośliny można karmić dziewanną, popiołem drzewnym lub obornikiem.

Zalecane