Szkodniki buraczane: opis i zwalczanie ich + zdjęcie

Uprawa buraka ćwikłowego obejmuje nie tylko jego pogłówne, podlewanie i odchwaszczanie, ale także walkę z różnymi owadami, które osiadają na wierzchołkach tej dwuliściennej rośliny zielnej i zaczynają się nią żerować. Niektóre dorosłe stawonogi lub ich larwy żyją w ziemi. Przegryzają korzeń warzywa z podrodziny haze. W rezultacie roślina usycha i obumiera.

Szkodniki buraka mogą niszczyć zarówno młode sadzonki, jak i dorosłą roślinę z już uformowaną rośliną okopową, więc właściciele witryn powinni dokładnie sprawdzić grządki z uprawami i zniszczyć niebezpieczne owady w odpowiednim czasie.

Szkodniki buraczane i ich zwalczanie

Istnieje kilkadziesiąt różnych stawonogów, które mogą uszkodzić mgłę. Są to robaki, mszyce, chrząszcze, pluskwy, muchy, ćmy, a także ich gąsienice i larwy. Niebezpieczeństwo wielu szkodników polega na tym, że szybko się rozmnażają, a ich kolonia w krótkim czasie zjada liście i rośliny okopowe w ogrodzie. Niewłaściwie zauważone przez właścicieli daczy lub ogrodu owady mogą zniszczyć całą uprawę lub jej większość.

Ludzie walczą ze stawonogami przy użyciu całego arsenału dostępnych metod. Używają nie tylko chemicznych środków owadobójczych, ale także środków ludowych. W przypadku dużych chrząszczy pułapki są wykonane z improwizowanych materiałów, małe są zmywane z prześcieradła strumieniem wody. Wykorzystywany jest popiół drzewny, a chwasty są usuwane w odpowiednim czasie, na czym często zaczynają się szkodniki, a później przenoszą się do sąsiednich pożytecznych roślin.

Znając znamiona niebezpiecznych owadów, czas ich pojawienia się i skuteczne sposoby na pozbycie się ich, możesz uratować korzenie w ogrodzie i uzyskać dobre i zdrowe zbiory.

Żuki

Chrząszcze, takie jak szeliniak buraczany i chrząszcz pchły, są głównymi szkodnikami buraka i są zwalczane we wszystkich częściach Rosji.

Weevil to szarobrązowy owad o długości do 13-14 mm, jego łuskowate ciało jest owłosione i ma cienkie włosy. Charakterystyczną cechą, dzięki której można łatwo rozpoznać buracoed, jest jego przednia część głowy wydłużona w rurkę. Chrząszcze zimują w glebie i wychodzą wczesną wiosną. Są niebezpieczne dla sadzonek roślin, ponieważ zjadają liścienie i gryzą kiełki.

Te owady uwielbiają komosę ryżową, która również należy do podrodziny zamglenia.Na obszarach, na których rośnie, ryjkowce mają wystarczająco dużo pożywienia, więc rozmnażają się więcej. Gdy na pędach pojawi się kilka par liści (w drugiej połowie maja), każda samica składa w ziemi 60-100 jaj, z których w ciągu tygodnia wylęgają się larwy. Żywią się korzeniami rośliny, gryząc ich pasaże. To psuje wygląd roślin okopowych, powoduje więdnięcie i żółknięcie wierzchołków. Dorosłe ryjkowce obgryzają ogonki i brzegi liści, jedzą przylistki.

Ludowym sposobem zwalczania chrząszczy jest ogrodzenie ogrodu buraczanego małymi rowkami o gładkich ścianach. Jeśli ryjk jest w rowie, nie będzie mógł się wydostać. Uwięzione owady są zbierane i niszczone lub spryskiwane na miejscu środkiem Decis. Latem komosę ryżową należy wyciągać z ziemi na czas, aż jej nasiona opadną na ziemię, a następnie w przyszłym roku w okolicy będzie mniej pokarmu dla chrząszczy, a ich populacja zmniejszy się.

Pchły buraczane to drobne owady o długości do 2,3 mm, pokryte ciemnozieloną chityną. W kwietniu lecą ze swoich zimowisk do ogródków warzywnych i najpierw zjadają chwasty. Kiedy kiełkuje mgiełka, pchła żywi się liścieniami i liśćmi. Śladami jego aktywności są dziury lub doły wygryzione w miazdze. Wierzchołki następnie żółkną i zwijają się. Często pluskwa oprócz liści zjada również punkt wzrostu, niszcząc sadzonki na wczesnym etapie życia.

W maju pchły składają jaja płytko pod ziemią, a po 2 tygodniach pojawiają się z nich larwy. Żywią się korzeniami ogórecznika przez cały miesiąc, ale nie powodują im większych szkód, a następnie przepoczwarzają się. Do sierpnia młode pchły wychodzą z poczwarek, które zjadają wierzchołki roślin, wkrótce odlatują na zimowanie, gdzie zjadają chwasty.

Aby uratować nasadzenia, musisz potraktować buraki przed szkodnikami popiołem drzewnym zmieszanym z pyłem tytoniowym (w stosunku 1:1).Należy to zrobić, dopóki temperatura na zewnątrz nie przekroczy +18 … +19 ° С, ponieważ przy ciepłej pogodzie pchły zaczynają się rozmnażać. Młode pędy i liście mgiełki spryskuje się kompozycją drzewno-tytoniową i po 5 dniach zabieg powtarza się.

Pomóż w walce z małymi robakami za pomocą naparów z piołunu lub nagietka, które są podlewane kiełkami buraków. Ostry zapach odstrasza owady i skaczą w inne miejsca. Jeśli właściciele wolą niszczyć pchły środkami chemicznymi, to Kinfos i Imidor nadają się do tego celu.

Medvedka

Wielkim szkodnikiem ogrodów warzywnych jest niedźwiedź, czyli gliniasty rak. Jeszcze 15-20 lat temu jego opis i obraz znalazły się w literaturze, a ludzie z ciekawością patrzyli na tego dziwnego owada. Teraz żywego niedźwiedzia można zobaczyć na swojej stronie lub na stronie sąsiada. Ten ortopteran potrafi poruszać się w powietrzu, wraz z obornikiem trafia też do ogrodów, w których lubi spędzać zimę.

Owad szybko się rozmnaża. Jedna samica może złożyć w glebie do 500 jaj. Larwy wyłaniają się z nich po 3 tygodniach, a ich przekształcenie w dorosłe osobniki trwa 2 lata.

Rak ziemi osiąga długość 5, rzadziej 6-8 cm, nad głową znajduje się muszla, która służy owadowi jako ochrona. Z trzech par kończyn pierwsza jest najbardziej niezwykła. Szerokie i mocne łapy, podobne do moli, są przeznaczone do kopania gleby. Dzięki nim niedźwiedź kopie długie korytarze w ziemi, po których porusza się z dużą prędkością w poszukiwaniu pożywienia. Ten stawonog również żyje pod ziemią w norach, wypełzając nocą.

Duże owady żywią się różnymi roślinami okopowymi, zjadając je ze wszystkich stron. Latem mogą jeść również czubki buraków. Medvedki są najbardziej niebezpieczne wiosną, kiedy przegryzają młode pędy u samych korzeni. Często raki ziemne jedzą korzenie, bez których nasadzenia więdną i umierają.

W walce z tymi stawonogami ludzie używają wielu metod. Ponieważ niedźwiedzie żyją pod ziemią, są zwabiane na powierzchnię, wlewając do każdej norki kilka litrów roztworu mydła do prania lub proszku do prania, a następnie niszczone przez rąbanie ciała.

Pułapki z piwem lub wodą miodową są szeroko stosowane, ponieważ ich zapach przyciąga owady. Napój wlewa się do małych butelek lub słoików, a pojemnik wbija się pod kątem w ziemię, a górę obwiązuje bandażem. Medvedki przegryzają materiał i przedostają się do butelek, ale nie mogą się wydostać. Kilkanaście osób może napełnić jeden pojemnik.

Jesienią raki ziemne są zwalczane za pomocą obornika. W kilku miejscach terenu (wzdłuż obwodu) wykopane są małe doły wypełnione kompostem. Owady pełzają tam na zimę. Gdy nadchodzą mrozy, rozkopuje się pułapki i rozrzuca obornik po całym ogrodzie.Medvedki nie mają czasu, aby wejść do ziemi i umrzeć z zimna.

Nemat

W glebie ogródków warzywnych może znajdować się wiele cyst - brązowych muszli martwych samic, w kształcie cytryny, w których znajdują się jaja i larwy obleńców. Jeśli obok torbieli rośnie burak, larwy przegryzają skorupę i cienkim kolcem przy pysku wbijają się w korzeń. Rozpuszczają komórki roślinne wraz z ich enzymami, aby ułatwić ich wchłanianie.

Wpływa to na roślinę, która traci składniki odżywcze i wolniej się rozwija: jej liście żółkną i więdną, na roślinach okopowych pojawia się wiele cienkich korzeni (brodatość). Zewnętrznie chore warzywo wygląda na mniejsze niż zdrowe.

Dorosłe samce (przezroczyste robaki o długości do 1,3 mm) opuszczają roślinę i nie jedzą. Żyją w glebie przez około miesiąc, wracają do samic w celu zapłodnienia, które nadal siedzą na powierzchni owocu i rosną, rozrywają skorupę plecami.Samice składają 300 jaj w worku jajowym. Wkrótce umierają dorośli obu płci, a potomstwo pozostaje w cystach. Muszle mogą być przenoszone przez wiatr i wodę po polach.

W sezonie wegetacyjnym trudno jest poradzić sobie z nicieniami, więc na miesiąc przed sadzeniem roślin i po ich zebraniu gleba jest traktowana nicieniobójczymi. Jeżeli ogród jest dotknięty robakami i ich larwami, to w takich warunkach uprawa roślin okopowych będzie nieefektywna. Aby zdezynfekować miejsce, sadzenie na nim roślin okopowych zajmie 4 lata. nie mają wpływu nicienie (pszenica, koniczyna, jęczmień).

Mucha buraczana

Małe, do 8 mm, szare muchy buraczane - szkodniki buraka cukrowego. W deszczową pogodę składają do 100 białych jaj pod dolną częścią liści. Larwy żywią się miąższem wierzchołków, pozostawiając nienaruszoną skórę. Ubytki wewnątrz puchną i stają się czerwone. Wkrótce liście więdną i obumierają.Rośliny, które przetrwały, tworzą owoce o niskiej zawartości cukru.

Aby zwalczyć muchy, wcześniej spryskaj środki owadobójcze. Jeśli tego nie zrobisz, owady będą się rozmnażać. Pozostaje właścicielom sprawdzenie zielonych części warzywa i zniszczenie odkrytych lęgów jaj i larw, miażdżąc je. Konieczne jest usunięcie i zniszczenie resztek liści dotkniętych przez muchy, a jesienią zakopanie się głęboko w glebę w ogrodzie.

Buk buraczany

Buk buraczany to szkodnik stołówki i buraków cukrowych. Ten brązowy lub zielony pluskwa osiąga długość 7 mm. Żywi się liśćmi i pędami roślin warzywnych. Żółto-zielone larwy, które wyłaniają się z 200 jaj złożonych przez samicę, zjadają miąższ liści. Walka z nimi prowadzona jest przy pomocy Dinadim i Fufanon, zielenie są spryskiwane roztworami.

Konieczne jest leczenie preparatami i jesienne znoszenie jaj, które są odporne na zimno i mogą zimować w glebie, odradzając się wiosną jako dorosłe.

Mól górnicza

Dziury na liściach buraka pozostawia również ćma górnicza - owad o długości 6-7 mm, osiągający 14 mm rozpiętości skrzydeł. Ten brązowy motyl jest niebezpieczny, ponieważ w ciepłym okresie roku z jego jaj wyłaniają się 4 pokolenia gąsienic. Larwy w maju i czerwcu żerują na wierzchołkach, które stają się czarne i suche. Dwa inne pokolenia penetrują roślinę okopową i wygryzają w niej ruchy.

Walcz z ćmami tymi samymi środkami, jak z pluskwami. Pocięte liście po zbiorach nie pozostają na obszarze, na którym rosły.

Phomoza i cerkosporoza roślin okopowych

Szary jest krzywdzony nie tylko przez owady. Rośliny dotknięte są cerkosporozą i fomozą - chorobami, które pojawiają się z powodu słabych nasion, złych warunków pogodowych, skażonej gleby i niewłaściwej pielęgnacji sadzenia. Z fomozą, chorobą grzybiczą, zaokrąglonymi żółtymi plamami lub suchą zgnilizną w kształcie serca na dolnych liściach.Cerkosporoza buraków pojawia się na wierzchołkach dorosłych roślin w postaci brązowych plam z czerwoną obwódką o średnicy do 4 mm. Uszkodzone liście zwijają się, a na ich miejsce zaczynają wyrastać świeże. Rośliny okopowe chorych roślin są małe, są gorzej przechowywane.

Aby chronić rośliny, należy wysiewać grządki tylko zaprawionymi nasionami odmian odpornych na choroby. Do gleby pod uprawy należy stosować złożone nawozy. Aby zapobiec chorobom, konieczne jest podlewanie blatów preparatami zawierającymi miedź. W okresie wegetacyjnym należy przerzedzać rośliny, usuwając najsłabsze z nich i uszkodzone liście. Rośliny okopowe należy odchwaszczać w odpowiednim czasie, ponieważ zarodniki grzybów mogą dostać się na buraki z chwastów.