Owoce

Wiśnia karłowata: opis najlepszych odmian, sadzenie i pielęgnacja, zwalczanie chorób

Wiśnia karłowata: opis najlepszych odmian, sadzenie i pielęgnacja, zwalczanie chorób
Anonim

Niewystarczający obszar osobistej działki sprawia, że ogrodnicy dokładniej planują nasadzenia i wybierają uprawy ogrodnicze. Przy ograniczonej przestrzeni eksperci radzą zwracać uwagę na odmiany wiśni karłowatych. Mimo niewielkich rozmiarów takie drzewo może zaskoczyć wskaźnikami plonowania, ale w tym celu musisz wiedzieć o cechach jego uprawy.

Cechy wiśni karłowatych

Wiśnia karłowata rośnie od 1 do 1,5 metra wysokości. Cienkie, rozłożyste gałązki nadają mu wygląd krzewu. Liście są małe i mają mały rozmiar, nie przekraczają 5 cm i mają spiczasty koniec.Czas kwitnienia czereśni karłowatych trwa od 2 do 3 tygodni i w przeciwieństwie do tradycyjnych odmian towarzyszy mu bogaty aromat.

Jagody karłowate mogą mieć barwę od jasnoczerwonej do ciemnoczerwonej, niektóre odmiany stają się prawie czarne, gdy dojrzeją. Owoce o średniej średnicy 1 cm i wadze nie większej niż 5 g. Charakterystyczny Cechą drzew niskorosnących jest wczesny okres powrotu plonów i jego wysokie wskaźniki. Są w stanie osiągnąć 10-12 kg, co zapewnia gęstość jagód na gałęziach.

Zalety i wady

Główne zalety wiśni karłowatych to zwartość rośliny i jakość owocowania. Według kryterium przydatności nie ustępują zwykłym wiśniom. Zalety obejmują następujące punkty:

  • dobra tolerancja na nagłe zmiany temperatury;
  • mrozoodporność;
  • wysoki wskaźnik przeżywalności;
  • dobra odporność na choroby;
  • łatwość zbierania jagód;
  • wczesny powrót.

Uprawa wiśni karłowatych nie wymaga wielkich umiejętności, więc nawet początkujący ogrodnicy mogą to robić. Dzięki sile gałęzi drzewo nie boi się silnych wiatrów i przeciągów. Dobrze rozwinięty system korzeniowy pozwala roślinie przetrwać w miejscach o bliskiej wodzie gruntowej. Wysokie plony pozwalają na wykorzystanie słabo rosnących odmian do uprawy przemysłowej.

Wadą wiśni karłowatych jest mały rozmiar jagód. Niektórzy zwracają uwagę na brak słodyczy owoców i ich niewystarczającą mięsistość. Do sadzenia należy wybrać odpowiednią odmianę i wziąć pod uwagę warunki uprawy, a brak zapylaczy dla zwykłych wiśni karłowatych jest obarczony spadkiem plonów.

Najlepsze odmiany

Wieloletnia praca hodowców pozwoliła na uzyskanie szerokiej gamy odmian, dzięki czemu odmiany niewymiarowe prezentowane są na rynku w bardzo szerokiej gamie. Jednocześnie istnieją przedstawiciele drzew karłowatych, które zdobyły miłość i uznanie rosyjskich ogrodników. Do sadzenia w regionie moskiewskim najlepsze odmiany to:

  • Czekoladowa Dziewczyna;
  • Antracyt;
  • Szybko.

Zimowy granat należy do kategorii nowych odmian, został uzyskany przez skrzyżowanie stepowych i piaskowych odmian wiśni. Celem selekcji było uzyskanie odmiany odpornej na zmiany pogodowe, dzięki czemu roślina łatwo znosi upały i mrozy. Cechą odmiany są mocne gałęzie i prosty wzrost pędów.

Pierwszej okazji do zbioru można się spodziewać w 2-3 roku, którego wskaźniki stopniowo rosną, aw 7 roku zbiera się do 8 kg owoców.Dojrzewanie przypada na połowę sierpnia, ale owoce są w stanie utrzymać się na gałęzi do ostatnich dni września. Waga jasnego bordowego koloru jagód wynosi 4 g.

Wiśniowa Businka należy do odmian o średnim okresie dojrzewania. Średnia waga jagód wynosi 3,5 g. Osobliwość polega na kolorze owocu, który jest czarny. Wiśnia mrozoodporna dorasta średnio do 3 m. Zaletą rośliny są wysokie plony i wszechstronność wykorzystania jagód. Kultura w uprawie przemysłowej wykazuje zwrot 8 t/ha. Okres owocowania przypada na połowę lipca.

Zasada wzrostu

Sadzenie drzewka powinno odbywać się w dobrze oświetlonym miejscu, ponieważ wiśnie wymagają wystarczającej ilości światła. Zaleca się wybrać południową stronę ogrodu, elewacja terenu nie jest przeszkodą. Nisko rosnące drzewa nie lubią nawet lekkiego zacienienia, dlatego mimo niskiego wzrostu nie należy ich sadzić pod dużymi drzewami.

Niepożądane jest przebywanie w pobliżu drzew iglastych wiśni, są one nosicielami niebezpiecznych dla nich infekcji.

Aby uniknąć rozczarowania, roślinę należy kupować w wyspecjalizowanych szkółkach. Należy przestrzegać następujących zasad:

  • wybierz do sadzenia roślinę jedno- lub dwuletnią, ponieważ są zaaklimatyzowane i mają wystarczający stopień wytrzymałości;
  • dokładnie obejrzyj korzenie, usuwając suche pędy;
  • przed sadzeniem moczyć przez 10 godzin w wodzie lub roztworze pobudzającym wzrost;
  • sadzenie powinno odbywać się we wcześniej przygotowanej glebie, wzbogacanie obornikiem i nawozami należy przeprowadzić jesienią.

Gleba piaszczysto-gliniasta jest uważana za idealną do uprawy niewymiarowych skał, ponieważ charakteryzuje się wystarczającą kruchością, łatwo przepuszcza powietrze i wodę.Głębokość wykopanego otworu powinna być równa 1/2 wysokości sadzonki. Po posadzeniu glebę należy zwilżyć 2 wiadrami ciepłej wody.

Opieka

Pielęgnacja wiśni karłowatych jest standardem, nie wymaga dużo czasu i wysiłku. Aby uprawa była skuteczna, ważne jest, aby w odpowiednim czasie kontrolować podlewanie i ścinać gałęzie. Nawilżanie przeprowadza się w razie potrzeby, zwiększa się w porze suchej i w czasie dojrzewania jagód. Podczas długotrwałych deszczy konieczne jest rozluźnienie gleby. Umożliwi to szybkie odprowadzenie nadmiaru wilgoci i wyeliminuje ryzyko zastoju wody.

Przed kwitnieniem wymagana jest inspekcja drzew. Jeśli są zamrożone suszone pędy, musisz je usunąć sekatorem. Przycinanie odbywa się wczesną wiosną przed rozpoczęciem ruchu soków. Takie działania przyczyniają się do zwiększonego wzrostu pędów i umożliwiają drzewu silniejszy wzrost podczas kwitnienia. Jesienne usuwanie gałęzi przeprowadza się tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.

Dla lepszego owocowania zaleca się okresowe stosowanie pogłównego nawozu. Pierwszy przeprowadza się przed kwitnieniem po utworzeniu pąków. Po kwitnieniu kwiatów dopuszczalne jest wprowadzenie substancji organicznych. Jesienią, po zbiorach, do gleby aplikowane są nawozy mineralne w postaci potasu, fosforu i wapnia.

Choroby i szkodniki

Gatunki wiśni karłowatej są odporne na szkodniki i różne choroby drzew owocowych. Najczęściej podlegają zmianom o charakterze grzybiczym, dlatego konieczne jest przeprowadzanie okresowej kontroli pod kątem ich obecności. Lądowania mogą cierpieć na następujące choroby:

  • moniliosa;
  • różne rodzaje plamienia;
  • parch.

Drzewa karłowate są często atakowane przez mszyce. Największe niebezpieczeństwo zagraża sadzonkom w momencie pojawienia się nowych liści i młodych pędów. Powszechnymi szkodnikami wiśni są robaki, ćmy, roztocza.

Metody walki

Jedną z najczęstszych chorób grzybiczych wiśni jest monilioza, często nazywana oparzeniem monilialnym. Łatwo jest określić w momencie kwitnienia rośliny. Jeśli jest obecny, na gałęziach zaczyna tworzyć się sucha zgnilizna, wysychają, a drzewo może całkowicie umrzeć. Objawy zmiany obserwuje się w następującej kolejności:

  • pojawiają się ogniska, przypominające skutki ekspozycji na ogień;
  • na korze tworzą się szare narośla;
  • jagody pokryte szarą zgnilizną;
  • gałęzie pękają i umierają.

Do zwalczania moniliozy stosuje się fungicydy - „Oleokuprit”, „Kaptan”, „Kuprozan”. Wcześniej, przed przetwarzaniem, dotknięte obszary i owoce są usuwane. Jedna procedura może nie wystarczyć, w takim przypadku manipulacje są powtarzane.

Na plantacjach wiśni mogą występować brązowe lub perforowane plamy. Choroba objawia się w postaci ciemnych, brązowych lub żółtawych plam, w miejsce których z czasem tworzą się dziury. Liście zaczynają wysychać i odpadać. Walczą z taką chorobą za pomocą 1% roztworu siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux. Ten ostatni jest również używany do parcha.

Aby zapobiec infekcji nasadzeń mszyc, przeprowadza się opryski specjalnymi preparatami, których na rynku jest obecnie wiele. Przetwarzanie odbywa się do momentu otwarcia pąków. Dobry wynik uzyskuje się stosując Nitrafen lub Olekuprit. Przy pierwszych oznakach obecności larw na roślinie, aż do otwarcia pąków, nasadzenia są spryskiwane. Bezpośrednio przed rozpoczęciem kwitnienia prace powtarza się za pomocą Karbofosu.

W sezonie ogrodniczym, jeśli to konieczne, zabiegi owadobójcze są przeprowadzane ponownie.

Zapobieganie

Zapobieganie pojawianiu się chorób i szkodników to przestrzeganie zasad sadzenia, terminowe usuwanie dotkniętych gałęzi i owoców. Pierwszy oprysk prewencyjny przeprowadza się po zabiegu przycinania, wykorzystując do tego celu 1% roztwór witriolu. Aby zapobiec chorobom, dolna część pędów jest bielona wapnem. Opryskiwanie roztworem mocznika przygotowanym z 700 g leku i 10 litrów wody pomoże chronić drzewo przed szkodnikami, które spędziły zimę w korze.

W przypadku używania płynu Bordeaux należy przestrzegać czasu opryskiwania:

  • pierwszy - przed przerwaniem pąków;
  • sekunda - po zakończeniu kwitnienia;
  • trzeci - nie później niż 3 tygodnie przed rozpoczęciem zbioru jagód.

Aby zwiększyć odporność drzewa na różne szkodniki, pomocne będzie spryskiwanie cyrkonu lub Ecoberin.

Ta strona w innych językach: