Jak często podlewać truskawki podczas dojrzewania i owocowania jagód

Aby się nie pomylić, zastanawiając się, jak często i obficie podlewać krzewy truskawkowe, warto znać zasady pielęgnacji tej uprawy. Oprócz stosowania wody możliwe jest stosowanie nawozów płynnych, stymulatorów wzrostu. Okresy kwitnienia, owocowania wymagają odmiennego podejścia przy przestrzeganiu reżimu picia. Wpływa również strefa klimatyczna i pora roku. Zrozumienie tych subtelności jest niezwykle ważne.

Zasady podlewania truskawek

Aby zapewnić regularne dostawy soczystych, pachnących truskawek na stół, aby uzyskać stabilne zbiory, należy odpowiednio podlewać krzaki. Kultura jest specyficzna, ze specyficzną strukturą systemu korzeniowego i reżimu wodnego.

Większość ogrodników zdaje sobie sprawę, że truskawki „piją” dużo wody, ale niewielu wie, że przelewanie jest dla nich bardziej niebezpieczne niż susza.

Korzenie dzielą się na powierzchniowe, pochłaniające wilgoć z płytkich warstw gleby oraz długie, znajdujące się w niższych warstwach gleby. Oboje jedzą osobno.

Zadaniem letniego mieszkańca jest zapewnienie równomiernego przepływu cieczy wzdłuż wysokości glinianego placka, unikając zalania i stagnacji.

Jak często i jak podlewać truskawki, aby uzyskać wysoki plon

Spór o podlewanie wody. Istnieje reżim picia truskawek przy suchej pogodzie, ale istnieją również zasady dotyczące pory deszczowej. Roślina odczuwa szczególne zapotrzebowanie na płyny od maja do września, w okresie aktywnego wzrostu i owocowania.

Dopóki nie nadejdzie upał, na początku sezonu wegetacyjnego, podlewanie odbywa się co 7 dni.Wzrost temperatury wymaga dostosowania „procedur wodnych”: 2-3 razy w tygodniu. Z kolei rodzaj gleby wpływa również na częstotliwość i ilość wilgoci do karmienia truskawek. Truskawki na glebach piaszczystych o wysokim drenażu latem należy zwilżać co 2 dni. Wraz z nadejściem jesieni podlewanie jest stopniowo ograniczane, aby nie powodować procesów gnilnych w glebie i podziemnej części rośliny.

Jeśli pada deszcz, gleba ma wystarczającą ilość naturalnej wilgoci i nie jest potrzebna dodatkowa woda.

Szczególną uwagę zwraca się na temperaturę wody. Podlewanie zimnym płynem stymuluje rozwój zgnilizny, prowadzi do śmierci krzewów. Zaleca się bronić wody w beczkach lub zbiornikach, a dopiero potem ostrożnie „pić” truskawki, unikając kropli na liście. Nie ma czasu na mozolne podlewanie każdego krzaka z wiadra, konewki - wąż do podlewania można dopasować do zbiornika, to nie jest trudne.

Cechy nawadniania według etapów wegetacji

Oddziel kilka etapów podlewania, skupionych na różnych okresach rozwoju krzewów:

Natychmiast po wylądowaniu. Posadzone truskawki nie będą w stanie wytworzyć łodyg kwiatowych w przypadku braku wymaganego stężenia płynu w mieszance glebowej.
Na początku kwitnienia. Powstawanie kwiatostanów, jajników, owocowania zależy od przestrzegania "reżimu picia".
Kiedy pojawiają się jagody, owocnikowanie. Jeśli nie będzie wystarczającej ilości wody, nie będzie żniwa. To jest aksjomat.

Etapy różnią się ilością rozprowadzonej wilgoci, dawkami na każdy dzień. Dozwolone jest łączenie nawożenia i podlewania, ale nie można swobodnie eksperymentować. Bardzo ważne jest, aby podawać truskawkom tyle wody, ile potrzebują, a nie mililitr mniej lub więcej.

Woda na początku sezonu wegetacyjnego

Gdy tylko krzew zostanie zasadzony w ziemi, natychmiast potrzebuje podlewania. Ważne jest, aby dobrać odpowiednią dawkę płynu. Najczęściej truskawki sadzi się wiosną lub jesienią, przy umiarkowanie ciepłej pogodzie, więc nie należy zbyt gorliwie podlewać. Pamiętaj, aby skierować strumień pod nasady, a nie na górę. Zalecana dawka to 500 mililitrów na krzak przez 14 dni. Woda powinna być ciepła.

Następnie ustalone sadzonki otrzymują do 12 litrów paszy na metr kwadratowy nasadzeń.

Rodzaj gleby (piaszczysta, gliniasta) wpływa również na utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgoci, czyli ilości wody przyjmowanej przez krzew. Ważne jest utrzymanie drenażu w glebie. Wymaga to spulchnienia, co pozwala na nawilżenie i dopływ powietrza do korzeniowej części rośliny. Pozbądź się chwastów w tym samym czasie.

Kwitnienie

Okresowi kwitnienia powinno towarzyszyć dawkowanie podlewania. W przeciwnym razie nie da się uniknąć ogólnego wyczerpania rośliny, problemów z owocowaniem. Średnie przemieszczenie na metr kwadratowy plantacji wynosi do 25. Konkretna ilość zmienia się w zależności od rodzaju gleby, strefy klimatycznej, pogody. Średnia głębokość wnikania wilgoci w grunt wynosi 25 centymetrów.

Ściółkowanie umieszczone między rzędami truskawek pomoże utrzymać płyn odżywczy w glebie. Ten krok pomaga rozwiązać 2 problemy:

unikaj rozwoju chwastów;
izoluj kwiatostany, pąki i owoce przed kontaktem z wilgocią (zapobiegaj gniciu).

W sierpniu, jesienią, podlewanie jest stopniowo ograniczane. Jeśli pogoda jest deszczowa, z regularnymi opadami, ilość wilgoci jest proporcjonalnie regulowana. Ale nie można całkowicie odmówić podlewania, aby roślina nadal się rozwijała. W końcu właśnie teraz pojawiły się nowe wąsy.

Owocowanie

Początek zbiorów przypada na czerwiec, ale ten pomyślny rozwój wydarzeń może się zatrzymać, jeśli nie użyjesz stymulatorów wzrostu, regulowanego nawadniania na otwartym polu. Sekretem skutecznego uzyskania nie jednego, ale kilku zbiorów jest przestrzeganie zasady „25 litrów wody na metr kwadratowy”.

Ale sprawdza się w czasie upałów przy niskim poziomie wilgotności w atmosferze i glebie.

Ostatni wskaźnik ustala się w zależności od rodzaju gruntu: w mieszankach z piaskiem - 70%, w podłożach gliniastych - 80%. Potrzeba rozetek kwiatowych na wilgoć wzrasta podczas formowania się jajników. Stworzenie specjalnego „kanału” w przejściu pomoże zatrzymać wodę, zapobiegając kontaktowi kwiatostanów podczas dojrzewania jagód.

Po zbiorach

Truskawki to jedna z upraw, które nie przestają podlewać po owocowaniu. To jest pielęgnacja jagód. Wraz z opatrunkiem górnym pozwala usprawnić wyniki, kontynuować zbiory w przyszłości.

Najpierw przeprowadza się przycinanie, usuwa stare fragmenty, formuje się roślinę. Następnie aplikowany jest nawóz. Podlewanie powinno być rzadkie, ale regularne, aby gleba, na której rosną krzewy, nie wyschła. Im więcej młodych liści pojawi się w tym okresie, tym lepiej dla truskawek: ochronią krzew podczas zimowania, pomogą roślinie przetrwać zimno.

Systemy kroplowe

Dla tych, którzy nie chcą (lub nie mogą) systematycznie podlewać każdego krzaka, dozując ilość otrzymanego płynu, istnieje alternatywne rozwiązanie. Mówimy o technologii nawadniania kropelkowego.

Niewątpliwą zaletą tej metody jest:

Truskawki uzyskują odpowiednią ilość wilgoci.
Na ziemi wokół krzaków nie pojawia się sucha warstwa gleby.
Nie występuje zalanie.

Nawadnianie kropelkowe, nazwane tak, ponieważ woda jest dostarczana do roślin w dokładnie obliczonych ilościach (kropla po kropli), polecane jest zarówno początkującym, jak i doświadczonym ogrodnikom. Łatwo go wykonać zarówno z gotowych zestawów, jak i samodzielnie.

Podstawą systemu jest pompa, która pompuje wodę przez sieć kapilar. Kolejną zaletą jest dostarczanie życiodajnej wilgoci tam, gdzie jest potrzebna (do korzeni). Liście, kwiatostany pozostają suche. Pyłek nie zmywa się, roślina nie ulega poparzeniom słonecznym. Taka instalacja pozwala szybko i sprawnie zarządzać karmieniem truskawek, prawie bez ingerencji człowieka. Świeże sadzonki, zagłębione w ziemię i zabezpieczone materiałem okrywającym przed zmianami temperatury, będą mogły otrzymać dobre odżywianie, będą rosły szybciej, jeśli zapewni się nawadnianie kroplowe.

System jest prosty w konstrukcji, ale niezwykle skuteczny. Wystarczy raz zapoznać się z zasadą jego działania, aby stworzyć tę samą na osobistej fabule. Co więcej, komponenty (węże, pompa, adaptery) można łatwo kupić w sklepie lub na rynku.

Systemy nawadniające

W każdym przewodniku po uprawie truskawek doświadczeni ogrodnicy kładą szczególny nacisk na podlewanie. Ten aspekt dotyczy terminowości, objętości płynów i obszaru pokrycia. Równie ważne jest znalezienie równowagi między „wlej, niech zgnije” a „nie dodawaj, pozwól uformować się hermetycznej skorupie”.

Zadanie jest łatwiejsze dzięki zastosowaniu systemów nawadniających. Należą do nich nawadnianie kroplowe, struktury z rozpylaniem wody nad obszarem parsowania. Aby zrozumieć różnicę i wspólne cechy tych opcji, po prostu je porównaj:

System kroplowyProjekt zraszaczyCechyElastyczne perforowane kapilary.Pompa pompuje wodę równomiernie dostarczając płyn do korzeni truskawek. Szybkość przepływu, ciśnienie można regulować. Dopływ płynu jest od dołuSpecjalna ruchoma jednostka służy do rozpylania wody. Dozwolona jest automatyzacja, która pozwala na dostarczenie odpowiedniej ilości wilgoci do każdego krzaka truskawki. Dopływ płynów z góryKorzyściNie ma potrzeby obecności człowieka. System dostarcza płyn odżywczy do krzewów truskawkowychWadyWymaga dużej liczby węży, układanie naczyń włosowatych i szczegóły komunikacji Jeśli regulacja jest nieprawidłowa, krzaki, jagody mogą zostać zalane, może dojść do zgnilizny

Typ

W rzeczywistości zraszacz to specjalna dysza, która wytwarza cienki, prawie niezauważalny strumień wody. Jednocześnie zużycie jest zminimalizowane i zapewnione jest równomierne rozprowadzenie płynu na terenie plantacji truskawek.Złożenie takiego systemu własnymi rękami jest łatwiejsze niż inne. W przyszłości do projektu można dodać automatyzację, aby uwolnić się od konieczności podlewania truskawek i uzyskania stabilnych zbiorów jagód.

Błędy początkujących

Nikt nie jest odporny na chybienia. Ale najczęściej zdarzają się początkującym. Jest to naturalne, gdyż brakuje doświadczenia i wiedzy, a czasem uważności, zrozumienia istoty zjawisk. Błędy zdarzają się przy wyborze miejsca do sadzenia truskawek. Jest to niskie, bagniste miejsce, słaba (słabo przepuszczalna) gleba, brak składników odżywczych, których sadzonka będzie potrzebować do wzrostu.

W zależności od powagi problemu stosuje się różne metody rozwiązania: przesadzanie, zastępowanie mieszanki ziemi, stosowanie nawozów organicznych (mineralnych).

Kolejny błąd dotyczy niewłaściwego schematu nawadniania. Istnieją 2 opcje - nadmierne i niewystarczające.W pierwszym przypadku krzaki zaczną gnić, jagody znikną, zmienią kolor na szary, plony zostaną zepsute. W drugim - truskawki wyschną, słabo się rozwiną. Trzeci błąd związany jest z zaniedbaniem przycinania truskawek. I absolutnie na próżno. Obfitość uwolnionych wąsów wyciąga soki z krzaka, truskawki są pozbawione niezbędnych składników odżywczych, minerałów i wilgoci.

Kolejna pomyłka wiąże się z dużymi nadziejami związanymi z systemami nawadniającymi: są one automatyczne, same poradzą sobie ze wszystkim. Struktury kroplowe i tryskaczowe muszą być dostosowane, dostosowane w zależności od pogody, pory roku, konkretnej sytuacji. Tylko w tym przypadku zasilą krzaki truskawek życiodajną cieczą, zapobiegającą zalaniu.

I jeszcze jedna rzecz. Woda nie powinna być zimna. Lepiej zastosować specjalny pojemnik (sump), w którym płyn do podlewania truskawek jest naturalnie podgrzewany.