Hanowerska rasa koni: opis i cechy hodowli, cena

Hanowerska rasa koni charakteryzuje się specyficznymi cechami. Zwierzęta te mają masywną sylwetkę i harmonijny wygląd. Mają spokojne usposobienie i mogą brać udział w różnego rodzaju zawodach. Aby te konie były zdrowe i rozwijały się normalnie, zaleca się im zapewnienie odpowiednich warunków bytowych i zbilansowanej diety.

Tło historyczne

Historia tej rasy zaczęła się dawno temu. Pierwsza wzmianka o tych zwierzętach została odnotowana już w 732. Następnie były używane jako konie bojowe. Druga fala popularności przyszła w XVIII wieku.Wtedy to brytyjski król Jerzy II, który w tym czasie był elektorem Hanoweru, stworzył stadninę koni dla rozwoju koni.

Przez długi czas rasa ta należała do typu pociągowego. Ale po wielu krzyżowaniach z innymi rasami uzyskano inny wynik - uniwersalny koń o dużych rozmiarach. Była wykorzystywana do ciężkiej pracy i jazdy konnej.

Opis i cechy konia hanowerskiego

Konie hanowerskie charakteryzują się wieloma cechami. Konie te wyróżniają się atrakcyjnym wyglądem i spokojnym charakterem.

Wygląd i budowa ciała

Konie hanowerskie mają masywne ciało i osiągają wysokość 1,6-1,75 metra. Zwierzęta charakteryzują się długą szyją. Konie mają muskularne ciało, które przechodzi w zaokrąglony zad. Konie mają spadziste łopatki i muskularne nogi. Charakteryzują się dużymi stawami i krótkimi śródręczami. Konie mają średnią głowę i prosty profil.Z reguły wyróżniają się dużymi brązowymi oczami i rozszerzonymi nozdrzami.

Dla tej rasy normą jest kolor czarny, gniady, ciemny gniady. W populacji występują również konie czerwone. Czasami na sierści pojawiają się jasne plamy lub ślady.

Temperatura i nawyki

Konie tej rasy mają doskonały charakter. Mają odwagę i dumę. Są to zwierzęta spokojne, zrównoważone i dobroduszne. Osobniki o niezrównoważonej psychice nie są dopuszczone do hodowli.

Produktywność

Konie hanowerskie są eleganckie i pracowite. Cechuje je wdzięk. Dlatego te konie są uważane za jedną z najbardziej poszukiwanych ras na świecie. Są najlepsi w sportach olimpijskich. Te zwierzęta potrafią wykonywać różne sztuczki. W zawodach jeździeckich biorą udział w następujących dyscyplinach:

skoki;
dressage;
triathlon.

To wspaniała rasa, która jest genetycznie zorientowana na kontakt z ludźmi, co znacznie ułatwia pracę ze zwierzętami.

Zalety i wady

Główne zalety rasy to:

spokojne zachowanie;
wdzięk;
doskonała nauka;
obecność sportowej pasji;
piękny wygląd.

Jedyną wadą jest brak możliwości użytkowania w gospodarstwie domowym. Poza tym zwierzęta są dość drogie.

Konserwacja i pielęgnacja

Te zwierzęta wymagają pełnej i wysokiej jakości opieki. Aby konie rozwijały się normalnie i nie chorowały, będziesz musiał wydać dużo pieniędzy.

Aranżacja stajni

Przy aranżacji stajni warto zwrócić uwagę na następujące elementy:

Strona musi być wolna. Zaleca się wykonanie ścian z desek. Do każdego stoiska warto wykonać indywidualne karmniki i poidła.
Pijący może być ręczny lub automatyczny. W pierwszym przypadku wodę należy nanosić wiadrami, w drugim jej poziom jest stale utrzymywany w systemie.
Podajnik powinien być wykonany w formie tacy, do której wsypuje się jedzenie. Dopuszcza się wykonanie 2 przegródek, aby zapewnić zwierzętom urozmaiconą karmę. Tace są wykonane z plastiku, drewna lub żelaza.
Zaleca się wykonanie podłóg z dużych trocin. Zbyt małe fragmenty mogą dostać się do układu oddechowego zwierzęcia. Początkowa warstwa powinna mieć grubość 10 centymetrów. Następnie co 2 dni warto dosypać dodatkową porcję – po 1 torebce.
W zimie temperatura w stajni może wynosić nieco powyżej 0 stopni. Zwierzęta spokojnie tolerują niewielkie przymrozki tylko przy braku ostrych wahań i przeciągów. Są to jednak warunki ekstremalne. W stajni najlepiej utrzymywać temperaturę +23 stopnie.
Oświetlenie odbywa się naturalnie lub sztucznie. W drugim przypadku warto utrzymać poziom 150-200 luksów.
Należy zapewnić wentylację w stajni. Pomoże to pozbyć się nieprzyjemnego zapachu.

Dieta

W diecie zwierząt powinny znajdować się następujące pokarmy:

Trawa. Powinien stanowić 80% całkowitej ilości jedzenia. Jeśli nie jest to możliwe, zaleca się zastąpienie świeżych ziół sianem. Na każde 100 kilogramów wagi zwierzęcia zużywa się 2 kilogramy paszy. Siano zbożowe można podawać w czystej postaci. Wybierając jedzenie, weź pod uwagę jego jakość.
Zboża i rośliny strączkowe. Konie mogą dawać maksymalnie 4 kilogramy owsa i jęczmienia dziennie. Muszą być najpierw przetworzone. Liczba roślin strączkowych sięga 2 kilogramów.
Otręby. Konie powinny otrzymywać pszenicę. Zaleca się mieszać je z parzonym ziarnem. Nie podawaj więcej niż 2,5 kg produktu dziennie.
Owoce i warzywa. Konie lubią jabłka, arbuzy, rośliny okopowe. Ważne jest, aby produkty były czyste i świeże. Na każde 100 kilogramów wagi dozwolone są 4 kilogramy takiej żywności.
Suplementy. Substancje biologiczne należy dodawać do żywności. Pomoże to nasycić ciało zwierzęcia użytecznymi elementami.

Konie mają powolne trawienie. Na początku warto podawać pasze objętościowe, a zboża – dopiero po pół godzinie. Następnie zaleca się zwierzęciu kilka godzin odpoczynku. Konie należy karmić trzy razy dziennie. Wieczorem otrzymują maksimum siana.

Higiena

Ponieważ konie się brudzą, zaleca się ich czyszczenie. Aby to zrobić, użyj specjalnego pędzla. Lepiej używać go przeciwko wzrostowi wełny. Możesz również użyć wilgotnej szmatki. Po oczyszczeniu zwierzę będzie musiało dobrze wyschnąć.

Czesanie koni ma niemałe znaczenie. Pomaga to uniknąć plątania się włosów. Do czesania grzywy należy używać specjalnych grzebieni i rękawic.

Dodatkowo zaleca się systematyczne kąpanie konia. Aby to zrobić, użyj węża i specjalnych detergentów. Ważne jest, aby upewnić się, że ciśnienie wody nie jest bardzo intensywne. W przeciwnym razie zwierzę może się bać. Pamiętaj, aby zapewnić opiekę i kopyta. Można je nosić, ale nie jest to konieczne. W każdym razie warto systematycznie czyścić kopyta z brudu.

Reprodukcja rasy

Hodowla zwierząt prowadzona jest przez oficjalne organizacje. W Rosji obejmują VNIIK. W Europie hodowlę koni prowadzi Związek Plemienny Hanoweru. Istnieją jednak różne podejścia do reprodukcji. Rosyjscy naukowcy krzyżują 2 czystorasowe osobniki hanowerskie. Źrebię otrzymuje następnie dokumenty hodowlane. Otrzymuje je niezależnie od zgodności z obowiązującymi normami. W Europie hodowla prowadzona jest inaczej. Hanower można krzyżować z innymi licencjonowanymi rasami.Jeśli źrebięta spełniają wymagania, są wpisywane do rejestru rasy hanowerskiej.

Leczenie i zapobieganie chorobom

Ważne jest ścisłe monitorowanie stanu zdrowia zwierząt. W tym celu są systematycznie pokazywane weterynarzowi. Zaleca się przeprowadzanie tej procedury co sześć miesięcy. Jednocześnie warto monitorować zdrowie psychiczne. Konie z jakąś anomalią nie mogą się rozmnażać, ponieważ z każdym pokoleniem niepożądane objawy będą się tylko zwiększać.

Cel, zastosowanie i cena

Hanowerczycy są aktywnie wykorzystywani we wszystkich dyscyplinach sportowych. Potrafią wykonywać skomplikowane sztuczki i uczestniczyć w chodzie. Dzięki doskonałym parametrom fizycznym konie z łatwością pokonują przeszkody i pokazują swój wdzięk. Jednocześnie konie są dość drogie - około 3 tysięcy dolarów. Rasa koni hanowerskich ma wiele zalet, ponieważ jest bardzo popularna wśród hodowców koni. Aby konie mogły normalnie się rozwijać, muszą zapewnić odpowiednią opiekę.