Zwierząt

Salmonelloza świń: objawy i leczenie paratyfusu, środki zapobiegawcze

Salmonelloza świń: objawy i leczenie paratyfusu, środki zapobiegawcze
Anonim

Podczas hodowli świń ważnym zadaniem jest organizowanie środków zapobiegawczych w przypadku występowania i rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Jedną z najgroźniejszych infekcji jest salmonelloza, która dotyka świnie, a najczęściej prosięta. Aby zapobiec zakażeniu zwierząt, ważne jest poznanie głównych przyczyn choroby, jej objawów. Środki zapobiegawcze mają ogromne znaczenie.

Co to jest paratyfus?

Gdy ciało zwierzęcia jest dotknięte paratyfusem, cierpią przede wszystkim jelita i płuca. Częstość zachorowań u prosiąt jest wysoka, ponieważ ich układ odpornościowy nie jest dobrze rozwinięty, aby oprzeć się chorobie.Tlenowa bakteria paratyfusowa Salmonella ma wygląd owalnego patyka z bocznymi wiciami, dzięki czemu się porusza. Czas inkubacji u prosiąt po odsadzeniu wynosi od półtora do trzech tygodni, u prosiąt ssących okres ten jest krótszy.

Bakterie są bardzo odporne na wysokie/niskie temperatury, wiele środków dezynfekujących. Ta cecha stwarza znaczne trudności w leczeniu zwierząt i wymaga specjalnych środków zapobiegawczych. Podczas wykrywania i leczenia choroby należy wziąć pod uwagę, że bakterie pozostają żywe przez około sześć miesięcy, nawet w warunkach ujemnych temperatur i światła ultrafioletowego.

Przyczyny wystąpienia

W dobrze prosperujących gospodarstwach, w których zapewniona jest wysokiej jakości opieka nad zwierzętami, źródłami infekcji mogą być:

  • pasza niskiej jakości (mączka mięsno-kostna zanieczyszczona bakteriami chorobotwórczymi);
  • gołębie, koty, wróble, gryzonie działające jako mechaniczne nosiciele choroby;
  • import świń niosących salmonellę do gospodarstwa (20% nosicieli bakterii wystarczy, aby zainfekować stado).

Głównymi nosicielami infekcji są zakażone świnie, osobniki wyleczone (czas trwania bakterionośnika utrzymuje się przez około rok), ich odchody. Źródłem paratyfusu u prosiąt są lochy karmiące, które są nosicielami salmonelli. Ponadto choroba dotyka zarówno miotów takich loch, jak i innych prosiąt. Czasami dochodzi do infekcji wewnątrzmacicznej płodu.

Wybuch choroby może wystąpić, jeśli zdrowe zwierzęta zostaną umieszczone w kojcach, w których wcześniej znajdowały się chore osobniki, ale ogrodzenia były słabo umyte i zdezynfekowane. Niezrównoważone żywienie, brak witamin i pierwiastków śladowych to czynniki predysponujące do wystąpienia choroby u prosiąt.

Objawy i formy

Kliniczne oznaki uszkodzenia organizmu przez Salmonellę są determinowane przez wariant przebiegu choroby. Istnieją trzy formy paratyfusu. W przebiegu ostrym prosięta mają temperaturę ciała 41-42 ° C. Noworodki nie mają odruchu ssania, starsze prosięta odmawiają jedzenia. Naruszone są również zasady zachowania: zwierzęta próbują zagrzebać się w ściółce, z powodu kolki, prosięta leżą na klatce piersiowej, podwijając tylne nogi i rozciągając przednie nogi. Pokazano ciężki oddech, biegunkę, wymioty. Około połowa prosiąt umiera w 3-7 dniu choroby.

Podostra postać paratyfusu charakteryzuje się tą samą kliniką co postać ostra, jedynie objawy choroby pojawiają się w mniejszym stopniu. Chore zwierzęta oddychają szybko, kaszlą, mogą odmawiać jedzenia, biegunka przeplata się z zaparciami. Istnieje możliwość zapalenia płuc. Spośród zarażonych prosiąt 40% umiera. Choroba w postaci przewlekłej trwa dłużej, objawy infekcji nie są wyraźne.Choroba trwa 8-9 dni, kończy się wyzdrowieniem większości zwierząt.

Diagnoza choroby

Paratyfus dotyka głównie młode zwierzęta. U zwierząt obserwuje się zapalenie płuc, występują zmiany martwicze i wrzodziejące błony śluzowej jelita. Na skórze pojawiają się drobne brązowe lub czarne skórki przypominające przylegający brud. Szybka utrata masy ciała, kaszel i częste zaparcia są powodem podejrzeń zakażenia salmonellą u zwierząt. Aby postawić ostateczną diagnozę, weź pod uwagę nie tylko obraz kliniczny. Prowadzone są badania laboratoryjne i patoanatomiczne.

Ważne jest przeprowadzanie badań laboratoryjnych nad paszami podawanymi zarówno młodym, jak i dorosłym świniom.

Metody leczenia paratyfusu u prosiąt

W przypadku wykrycia objawów choroby w gospodarstwie organizowana jest kwarantanna. Po pomiarze temperatury i badaniu klinicznym wszystkie chore prosięta są izolowane.Próbki kultur zbiornikowych są pobierane od zakażonych zwierząt przed rozpoczęciem leczenia antybiotykami. Jest to konieczne do przetestowania wrażliwości Salmonelli znalezionej w gospodarstwie na antybiotyki. W leczeniu zaleca się stosowanie streptomycyny, chloramfenikolu. Lek podaje się prosiętom z mlekiem trzy razy dziennie. Przybliżony czas trwania leczenia to 4-6 dni.

Porada! Zwierzęta nadal otrzymują małe dawki antybiotyków przez 2-3 dni po wyzdrowieniu.

Stosowanie surowicy odpornościowej w połączeniu z bakteriofagami salmonelli i antybiotykami charakteryzuje się dobrym działaniem. Jeśli zapalenie płuc rozwija się na tle paratyfusu, domięśniowe wstrzyknięcia streptomycyny, penicyliny wykonuje się dwa razy dziennie i dodaje się lewomycetynę, biomycynę.

Niebezpieczeństwo choroby

Wystąpienie choroby prowadzi do szybkiej utraty młodych zwierząt (około połowy prosiąt). Chore prosięta rosną i rozwijają się gorzej w przyszłości.

Zapobieganie

Niezawodnym sposobem zapobiegania wystąpieniu choroby jest szczepienie prosiąt w wieku od 10 dni do półtora miesiąca. Stosuje się specjalną szczepionkę poliwalentną (przeciw salmonellozie, infekcji diplokokowej i pasterelozie). Szczepienie ciężarnych matek przeprowadza się na 35-40 dni przed porodem. Dorosłe świnie są szczepione co sześć miesięcy. Słabe prosięta, które nie przybierają na wadze lub pozostają w tyle w rozwoju, umieszczane są w oddzielnych kojcach, zapewniając im najlepsze warunki do opieki i utrzymania.

Ważnym środkiem zapobiegawczym jest przetwarzanie pomieszczeń. Dokładnie wyczyść i zdezynfekuj podłogi, ściany, karmniki. Powszechnymi środkami dezynfekującymi są soda kaustyczna, formaldehyd, świeżo gaszone wapno. Wybiegi są przetwarzane co tydzień. Podłogi w pomieszczeniach powinny być suche, ciepłe, wygodne do dezynfekcji.

Podajniki, poidła są oczyszczane z resztek jedzenia i myte po każdym karmieniu, suszone. Zapasy, artykuły do pielęgnacji zwierząt są przetwarzane specjalnymi środkami.Aby zapobiec występowaniu paratyfusu i jego rozprzestrzenianiu się przez gryzonie, przeprowadza się deratyzację pomieszczeń. Obowiązkowa kontrola nad pracą wentylacji, kanalizacji.

Ponadto pomieszczenia stwarzają odpowiednie warunki do trzymania prosiąt: temperatura powietrza utrzymywana jest na poziomie 20-23°C, wilgotność powinna wynosić 50-65%. Dieta jest zróżnicowana w zależności od wieku prosiąt. Własnoręcznie przygotowywana karma uzupełniana jest suplementami witaminowymi.

Paratyfus to poważna choroba zakaźna. Niebezpieczeństwo tkwi nie tylko w śmierci zwierząt i redukcji inwentarza żywego. Nie można wykluczyć możliwości wystąpienia salmonellozy u osób pracujących w gospodarstwach rolnych. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że mięso chorych świń może być źródłem infekcji.

Ta strona w innych językach: