Kozy nubijskie: opis i mleczność rasy, kolor i cena, zawartość

Rasa kóz nubijskich ma oryginalny wygląd, niespotykany w naszej okolicy. Zwierzęta te mają wypukłą przegrodę nosową i wiszące uszy. W biegu Nubijczycy wyglądają jak króliki, ich uszy unoszą się. Mleko od przedstawicieli rasy nubijskiej jest smaczne i tłuste, bezwonne. Wydajność wynosi 3-6 litrów dziennie. Nubie są bardzo drogie, a okres ich ekonomicznego użytkowania to 9-10 lat.

Historia występowania

Rasa nubijska pochodzi z północnej i wschodniej Afryki. To właśnie w tych pustynnych miejscach żyją kozy o długich uszach i krótkiej sierści.Rasę nieco udoskonalili Brytyjczycy, krzyżując kozy afrykańskie z najlepszymi przedstawicielami ras alpejskich. Stało się to pod koniec XIX wieku.

W XX wieku nowa rasa anglo-nubijska zaczęła podbijać świat. Kozy zyskały popularność w wielu krajach Europy, a nawet w USA. W Rosji pojawiły się dopiero pod koniec XX wieku. W ciągu zaledwie dwóch dekad udało im się przystosować do nowych warunków.

Opłaca się hodować te zwierzęta, ponieważ dają od 3 do 6 litrów mleka dziennie i jedzą 2-3 razy mniej niż krowy.

Charakterystyka i opis rasy

Zgodnie z ustalonymi standardami rasy kozy nubijskie mają wypukłą przegrodę nosową, ciężkie łuki brwiowe, szerokie, cienkie, zwisające do połowy szyi, uszy. Wysokość w kłębie sięga 70-90 cm, długość ciała - 1-1,2 m. Waga samic - 45-55 kg, samców - 65-95 kg. Ciało trapezowe, ogon krótki, podniesiony, szyja długa.

Kozy nubijskie mają oczy podobne do jeleni i masywne czoło.Są zwierzęta z rogami i bez. Jeśli chodzi o kolor, nie ma wyraźnych ograniczeń. Kozy nubijskie mogą być brązowe, czekoladowe, czarne, białe, cętkowane, pstre, czyli czarno-biało-brązowe. Sierść jest na ogół krótka i ściśle przylegająca. Nogi - szeroko rozstawione, pełne wdzięku, ale mocne, cienkie i długie.

Ta rasa z małymi uszami ma wysoką wydajność mleczną. Koza nubijska daje od 3 do 6 litrów mleka dziennie. Jego zawartość tłuszczu wynosi około 5 procent. Wymię samic jest duże, kuliste, silnie przylegające do tułowia, z dwoma długimi sutkami.

Odmiany

Istnieje kilka rodzajów kóz nubijskich:

Afrykańska.
Australijski.
Alpo-nubijski.
Anglo-nubijski.

Zwierzęta różnych gatunków różnią się tylko kolorem sierści. Wszystkie kozy nubijskie koniecznie mają wypukłą przegrodę nosową i długie (do połowy szyi) szerokie uszy.Mieszańce alpejskie mają popielatobrązową sierść. Kozy anglo-nubijskie są często gniada i cętkowane (białe i czarne) w kolorze. Afrykański - jasny, czerwony, czarno-biały lub brązowo-biały. Australijscy przedstawiciele tej rasy mają brązowo-białą sierść.

Wady i zalety

Cnoty kozy nubijskiej:

przyzwyczaj się do właściciela, uważaj go za przywódcę i bądź posłuszny;
daj 3-6 litrów tłustego mleka dziennie;
kobiety rodzą co roku 3 dzieci na raz;
mleko można wykorzystać do przygotowania jogurtu i sera.

Wady rasy:

uparty i zawzięty charakter;
głośny i szorstki głos;
często becze, wymagają uwagi;
tyran, często bije głowy z innymi zwierzętami, nie może żyć w stadzie;
słabo przystosowany do klimatu północnego;
są drogie.

Utrzymywanie kóz na działkach gospodarstwa domowego

Rasa nubijska jest przyzwyczajona do upału. Na środkowym pasie iw Europie budowane są pomieszczenia do trzymania tych zwierząt. Kozy powinny przebywać w oborze lub oborze przez cały zimny sezon, czyli od listopada do kwietnia.

W lecie zwierzęta muszą wypasać się na łące, aby jeść świeżą zieloną trawę i być wystawione na działanie słońca.

Zwykle przedstawiciele rasy nubijskiej są trzymani w stodole (szopa) o powierzchni 4 metrów kwadratowych. metrów na osobę. Położyli na podłodze łóżko ze słomy. Musi być czyszczony, czyli wymieniany codziennie.Brud i wilgoć to główna przyczyna chorób wymion kóz. Pomieszczenie, w którym trzymane są zwierzęta, musi być czyste, suche i ciepłe. Zalecana temperatura to od 15 do 25 stopni Celsjusza przez cały rok.

Przedstawiciele rasy nubijskiej są bardzo czyści. Nie lubią spać na podłodze, na brudnej pościeli. W stodole mogą zbudować leżak z drewnianych desek. Nubijczycy uwielbiają wspinać się na wszelkiego rodzaju wzgórza.

W pomieszczeniach należy zainstalować żłobek na siano, karmniki na warzywa i zboża, poidła na wodę. Kozy karmione są 2-3 razy dziennie. Latem cały dzień pasą się na pastwisku, dopiero w porze lunchu zawożą je na kilka godzin do stodoły. Dojone są również 2-3 razy dziennie. Przed udojem wymiona myje się ciepłą wodą, a sutki smaruje się.

Dieta

Przedstawiciele rasy nubijskiej jedzą trawę latem i siano zimą. Najważniejsze jest, aby upewnić się, że nie natkną się na trujące lub mydlane rośliny. Latem zwierzęta można wypasać na łące, ale dopiero po wyschnięciu rosy, aw żadnym wypadku w deszczu. Między karmieniami kozy powinny otrzymywać czystą wodę. Najlepiej 5 litrów na osobę dorosłą 2 razy dziennie. Ilość mleka zależy od wody.

Nubies są karmione sianem zimą. Im lepsza jego jakość, tym dłużej kozy zachowają zęby. Najlepiej zaopatrzyć się w siano łąkowe i leśne, ścinane na początku wzrostu lub w okresie kwitnienia roślin. Zazwyczaj młode są karmione roślinami strączkowymi i zbożowymi, roślinami użytkowymi (pokrzywa, mniszek lekarski, rumianek), koniczyną i lucerną.

Jako górny sos zwierzętom można podawać drobno posiekane warzywa: marchew, topinambur, dynię. Nubijczycy chętnie jedzą same buraki i rośliny okopowe. Kozy dobrze regenerują się ze zbóż (owies, jęczmień, kukurydza, pszenica) i gotowanych ziemniaków.To prawda, że możesz podawać te produkty tylko w minimalnej ilości (nie więcej niż 200-500 gramów dziennie).

W zimie, aby uzupełnić zapasy witamin, zwierzęta karmione są gałązkami świerkowymi lub sosnowymi, aptecznymi preparatami witaminowo-mineralnymi. Kozy chętnie zjadają premiksy, ciastka, mieszankę paszową, sieczkę, sieczkę. Do ich paszy dodaje się kredę, sól, mączkę kostną. Możesz po prostu włożyć solone batony do karmnika lub przymocować do ściany.

Zwierzęta uwielbiają jabłka i gruszki. To prawda, że te owoce nie mogą być podane w całości. Mogą utknąć w przełyku i powodować opóźnione gazy i wzdęcia. Jeśli kozy pasą się na nieznanym pastwisku, musisz uważać na to, co jedzą. Nubijczycy bardzo lubią gałęzie krzewów owocowych i drzew. Ta pasza objętościowa, choć przydatna, prowadzi do szybkiego zgrzytania zębami.Lepiej karmić je liśćmi drzew (wierzby, klonu, dębu, jabłoni), można je nawet przygotować na zimę.

Cechy hodowli kóz nubijskich

Przedstawiciele rasy nubijskiej osiągają dojrzałość płciową w wieku 6 miesięcy. To prawda, że zaleca się objęcie kobiet tylko w wieku 1-1,5 roku. Pożądane jest, aby samiec również należał do rasy nubijskiej iw żadnym wypadku nie był bliskim krewnym kozy. Wręcz przeciwnie, możesz ulepszyć lokalne kozy, biorąc kozę nubijską do inseminacji.

Kozy nubijskie najlepiej przykrywać jesienią, wtedy wiosną przyjdą na świat kozy, które latem można wypasać na łące. Ciąża u kobiet trwa 5 miesięcy. Po ocieleniu młode kozy zaczynają być dojone. Nie zaleca się dojenia dziewiczych kóz. Jeśli dojarka zajdzie w ciążę, to w drugim miesiącu ciąży zaczynają ją powoli uruchamiać, to znaczy stopniowo przestają udój. Konieczne jest, aby składniki odżywcze trafiały do rozwoju potomstwa, a nie do mleka.Dwa miesiące przed koceniem kozy są całkowicie wstrzymane.

Zazwyczaj Nubijczycy rodzą jednocześnie do 3 dzieci. Młode mogą żyć pod macicą do 2-3 miesięcy. Możesz zabrać dzieci od matki i sztucznie karmić je butelką i smoczkiem. To prawda, że jest to kłopotliwe.

Po ocieleniu koza musi być odpowiednio dojona. Jak tylko samica urodzi wszystkie młode, musisz odciągnąć trochę siary. Przez pierwsze dwa tygodnie ten produkt powinien być przeznaczony do karmienia dzieci. Gdy młode są pełne, samica musi zostać dojona. Pożądane jest, aby w wymienia nie pozostała ani kropla mleka. To będzie sygnał dla ciała. Więcej mleka zacznie napływać.

Na początku (bezpośrednio po ocieleniu) koza jest dojona lub dzieci mogą do niej chodzić 5 razy dziennie. Następnie samicę można przenieść na inny harmonogram. Zwykle są dojone 2-3 razy dziennie. Pole pierwszego kocenia może wyprodukować do 3 litrów mleka dziennie. Wskazane jest, aby nie zakrywać kozy więcej niż raz w roku, w przeciwnym razie zbyt częsty poród doprowadzi do wyczerpania ciała samicy.

Częste choroby i profilaktyka

Przedstawiciele rasy nubijskiej to zwierzęta kochające ciepło. Mają krótkie włosy, takie kozy są słabo przystosowane do zimy. W zimnych porach roku mogą przeziębić się, zachorować na zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc. Wskazane jest, aby nie zabierać tych zwierząt na zewnątrz przy złej deszczowej pogodzie i mrozach.

Nubijczycy mogą cierpieć na zaburzenia trawienia, choroby metaboliczne. Przyczyną takich chorób jest niewłaściwe karmienie i zła jakość paszy. Nadmiar ziaren może prowadzić do ketozy. Przyczyną wzdęć jest zbyt duża ilość wody i roślin strączkowych, czyli tympanonia. W przypadku zjedzenia trujących roślin zwierzęta mogą ulec zatruciu. Kozy powinny być zawsze karmione świeżą karmą, suchą miękką trawą, drobno posiekanymi czystymi warzywami.

To prawda, że te zwierzęta nie mogą stworzyć idealnie sterylnych warunków.W końcu jedzą z ziemi, często piją wodę ze zbiorników i mają kontakt z innymi zwierzętami domowymi. Kozy, zwłaszcza te z osłabionym układem odpornościowym, mogą zarażać się różnymi chorobami zakaźnymi. Wiele z tych chorób, zgodnie z przepisami sanitarnymi, nie jest leczonych, chore zwierzęta są po prostu wysyłane na rzeź. Możesz uniknąć różnych problemów i szczepić kozy w wieku 3 miesięcy przeciwko najgroźniejszym chorobom. Zwykle zwierzęta są szczepione przeciwko brucelozie, pryszczycy, wąglikowi i ospie. Profilaktycznie kozy otrzymują leki przeciwpasożytnicze 1-2 razy w roku.

Cena zwierząt

Kozy nubijskie to rzadkość w naszej okolicy. Zwierzęta te mają piękny i niezwykły wygląd. Dają tyle mleka, co rodzime lokalne kozy, czyli 3-6 litrów dziennie.Ale Nubijczycy są piękni i bardzo drodzy. Każdy rolnik ustala własną cenę. Koszt zwierzęcia zależy od czystości rasy.

Kozy nubijskie są zwykle sprzedawane za 500-1000 dolarów. Są osobniki hodowlane po 2-6 tys. Kozy nubijskie kupują miłośnicy rzadkich i egzotycznych zwierząt, ponieważ ich wydajność nie jest lepsza niż zwykłych kóz.

Rentowność i perspektywy

Przedstawiciele rasy nubijskiej są drodzy, korzyść z ich nabycia jest tylko w przyszłej sprzedaży rasowych dzieciaków. Mleko i mięso takich zwierząt nie różnią się od produktów zwykłych kóz. Jeśli kupisz Nubian za tysiąc dolarów, to za rok urodzi 2-3 dzieci, które również można sprzedać w tej samej cenie. To prawda, że konieczne będzie zadbanie o zapłodnienie przez kozę hodowlaną.

Kozy nubijskie są kupowane głównie przez właścicieli prywatnych gospodarstw. Na skalę przemysłową takie zwierzęta nie są hodowane. Ich mięso i mleko nie są bardzo poszukiwane na rynku.