Klasyfikacja ras owiec: jakie typy są podzielone i ich cechy

Klasyfikacja, a raczej systematyzacja ras tryków i owiec w kierunku produktywności i jakości wełny wyraźnie pokazuje główne cechy zwierząt. Na skalę przemysłową hodowane są głównie na włókno wełniane i mięso. Małe gospodarstwa mają możliwość hodowania owiec na tłuszcz z ogona i mleka do produkcji elitarnych serów.

Klasyfikacja ras w kierunku produktywności

Owce to zwierzęta hodowane dla pysznej jagnięciny, tłuszczu z ogona i wełny. Sery i sery dla smakoszy są produkowane z mleka samic.Skóra usunięta podczas cięcia (skóra owcza, astrachań) służy do szycia wyrobów futrzarskich. Rasy są klasyfikowane zgodnie z kierunkiem produktywności, to znaczy w zależności od rodzaju produktu, dla którego hodowane są zwierzęta.

Mięso

Rasy specjalizacji mięsnej obejmują zwierzęta o mocnej budowie ciała, rozwiniętej masie mięśniowej, wysokiej produktywności. Takie barany i owce szybko rosną, dobrze przybierają na wadze, wyróżniają się przedwczesnym rozwojem, w wieku 9 miesięcy ważą co najmniej 40-50 kg, a po półtora roku ich waga wynosi 70-90 kg. Niektóre osobniki przybierają na wadze do 130 kilogramów. Wydajność rzeźna mięsa wynosi około 50%.

Popularne rasy mięsne: Romanow, Gorki, Romney March, Kujbyszew, Północnokaukaski, Zachodniosyberyjski, Prekos, Zwartbles, Texel.

Mięso-tłuste

Są to głównie rasy azjatyckie, które są hodowane ze względu na tłuszcz i tłuszcz z ogona. Owce szybko przybierają na wadze, w wieku 9-10 miesięcy ważą co najmniej 45 kg.W grubym ogonie w ciągu jednego sezonu przybierają 2-7 kg tłuszczu z ogona. U niektórych przedstawicieli tej rasy waga w ciągu 2-3 lat może osiągnąć 120 kg, a masa tłuszczu w grubym ogonie wynosi 30 kg. Najlepsze owce mięsne i tłuste (według klasyfikacji produkcyjnej): Hissar, Edilbaev, Jaidara.

Nabiał

Owce nie są hodowane wyłącznie ze względu na mleko. Jest to produkt uboczny uzyskiwany po wykotach samic. Rasy mleczne owiec dzielą się na mięsno-mleczne i wełniano-mleczne. Najwięcej mleka produkuje rasa wschodniofryzyjska (450 litrów rocznie na laktację). Możesz dostać trochę mniej z francuskich owiec Lacon, Tsigay, Romanov, Balbas i Askani.

Mleko owcze służy do produkcji serów i serów dla smakoszy: ricotta, roquefort, feta, pecorino. Ten produkt nie jest używany do sera. Mleko ma wysoką zawartość tłuszczu (6-9%).

Wełniane

Wełna jest jednym z głównych produktów hodowli owiec.Okrycie z wełny strzyżone jest od owiec 1-2 razy w roku, zwykle po zimie. Wełna może być cienka, półcienka, gruba, półgruba, o różnej długości i grubości. W zależności od rasy z jednego zwierzęcia rocznie wycina się od 3 do 12 kilogramów wełny.

Odmiany owiec według rodzaju wełny

Owce mają delikatną, półcienką i grubą wełnę. Każda rasa ma swój własny rodzaj sierści. Delikatna wełna merynosów jest uważana za najdroższą.

Cienka polar

Owce typu fine-fleece produkują najwyższej jakości delikatną wełnę. W tej grupie znajdują się zwierzęta o różnych wskaźnikach produktywności wełny i mięsa. Większość wełny jest strzyżona z wełnianych tryków i owiec o drobnym runie (6-16 kg). Podgrupa mięsa i wełny ma najniższą wydajność (3-6 kg).

Rasy o drobnym runie obejmują rasy zwierząt, w których grubość wełny wynosi głównie 15-22 mikronów.Owce są strzyżone, gdy długość linii włosów osiąga 6-9 cm, pod względem jakości cienki polar dzieli się na merynosy (białe, miękkie, elastyczne) i niemerynosy (mniej karbowane). Odmiany zwierząt o drobnej wełnie według produktywności:

wełna (merynos radziecki, Stawropol, Salskaja);
wełna mięsna (prekos, Dagestan, Wołgograd);
mięso z wełny (kaukaski, transbajkalski, południowy Ural).

Wełna owiec o delikatnym runie jest używana w przemyśle dziewiarskim, w tym do produkcji elitarnych tkanin kostiumowych. Z włosia merynosów, ściętego w kłębie, wytwarza się delikatną i trwałą włóczkę z merynosów. Wełna ekstraklasy sprzedawana jest za 20-30 dolarów za kilogram.

Półcienki polar

Grubość wełny w rasach półcienkich wynosi 22-30 mikronów. Owce półcienkie mają sierść krótkowłosą (poniżej 10 cm) i długowłosą (powyżej 10 cm). Jedno zwierzę (w zależności od rasy) jest strzyżone od 1,2 do 9,5 kg wełny rocznie.

Odmiany owiec z półcienkiej wełny:

długie włosy z wełny mięsnej (sowiecki, kujbyszew, rosyjski, marzec Romney);
Krótkowłosy z wełny mięsnej (Gorky, Shropshire);
mięso z wełny (Tsigai, Gorno-Ałtaj).

Wełna półcienkiej owczej wełny to cenny surowiec dla przemysłu dziewiarskiego, z którego powstają tkaniny wełniane i sukno przemysłowe. Produkty zwierzęce są używane do produkcji dywanów, koców, dywanów.

Szorstkowłosy

Grubowłosy to zwierzęta o grubości wełny 31-40 mikronów.Barany o szorstkim runie są zwykle hodowane ze względu na ich mięso i tłuszcz z ogona. Okrycie z wełny jest strzyżone w celach higienicznych 1-2 razy w roku i przekazywane do dostawców. Z jednego zwierzęcia wycina się jednorazowo 1,2-3,2 kg wełny. Rasa karakul należy również do rasy grubowłosej, ze skór (smushki), z których powstają futra karakul.

Odmiany baranów grubowłosych:

smushkovye (karakulskaya, reshetilovskaya, sokolskaya);
płaszcze mięsno-futrzane (Romanowskaja, północna);
wełna mięsna (Tuwa, Czerkasy, Kuczugurowskaja);
mięso-tłuste (rasy azjatyckie);
mięso-wełna-mleko (karaczaj, andyjski, balbas, lezgi).

Klasyfikacja zoologiczna

Zoologiczna klasyfikacja tryków opiera się na długości i kształcie ogona. Jest to warunkowa systematyzacja zwierząt należących do różnych podgrup. Jest również nazywany morfologicznym.

Klasyfikacja według zasady zoologicznej:

krótki ogon z chudym ogonem (Northern, Romanovskaya);
długi ogon z chudym ogonem (rasy z cienkiej i półcienkiej wełny);
krótki ogon ze złogami tłuszczu w okolicy ogona (Telenga, Buryat, Kulunda);
długogoniasty ze złogami tłuszczu w okolicy ogona (Kuchugurovskaya, gruziński, Karakulskaya);
grubogoniasty z krótkim, niedorozwiniętym ogonem (rasy azjatyckie z grubym ogonem).