Podgrzewanie gleby zimą: technologia i 8 metod, którą lepiej wybrać

Roboty ziemne zimą powodują szereg trudności. Jednym z problemów, które mogą się pojawić, jest konieczność wstępnego przygotowania. Użycie młotów pneumatycznych lub innych rodzajów uderzeń mechanicznych nie zawsze jest możliwe, ponieważ powoduje to uszkodzenie podziemnych mediów lub uszkodzenie znajdujących się w pobliżu budynków. Dlatego często stosuje się technologie termiczne do podgrzewania gleby zimą.

Tradycyjne rodzaje mrożonego ogrzewania gruntowego

Dzisiaj znanych jest wiele metod opartych na różnych zasadach ekspozycji temperaturowej. Wszystkie mają pewne plusy i minusy.

Piekarnik refleksyjny

Jest to dość szybki sposób na ogrzanie podłoża, który jest wygodny i idealny do użytku w mieście. Generatorem ciepła w tym przypadku jest drut nichromowy, którego grubość wynosi 3,5 mm. Kierunek promieniowania cieplnego koryguje chromowany odbłyśnik. Jego grubość powinna wynosić około 1 mm.

Sam odbłyśnik jest izolowany metalową obudową. Pomiędzy ścianami 2 metali znajduje się poduszka powietrzna. Pełni funkcje ochrony termicznej. Piekarnik działa z sieci elektrycznej i może podgrzewać 1,5 metra kwadratowego ziemi. Ogrzanie metra sześciennego gleby wymaga ilości energii na poziomie około 50 kilowatów na godzinę. Zajmuje to 10 godzin.

Główną wadą tej metody jest wysokie ryzyko porażenia prądem osób nieuprawnionych. Dlatego podczas eksploatacji instalacji wymagane jest zainstalowanie ogrodzeń i zapewnienie bezpieczeństwa.

Ponadto do wad tej metody należy zaliczyć niewielki obszar zasięgu i konieczność zastosowania systemu zasilania o wydajności około 20 kilowatów na godzinę do obsługi kompleksu, który obejmuje 3 instalacje.

Elektrody

Ta metoda podgrzewania gleby może być realizowana na różne sposoby:

1. Do uprawy gleby na głębokości mniejszej niż 70 centymetrów wymagane jest użycie elektrod w postaci taśm stalowych. Ich krawędzie należy najpierw zagiąć, aby połączyć przewody. Pasy należy ułożyć na ziemi i posypać warstwą trocin. Ich grubość nie powinna przekraczać 20 centymetrów. W celu zwiększenia przewodności zaleca się zwilżenie trocin roztworem soli o niskim stężeniu. Paski należy następnie zasilić.
2. Aby ogrzać glebę na głębokość większą niż 70 centymetrów, zaleca się stosowanie elektrod w postaci prętów stalowych. Muszą być wbijane w ziemię w szachownicę w odstępach 0,5-1 metra od siebie.Następnie należy do nich przyłożyć napięcie, co rozpocznie proces nagrzewania. Gdy gleba się rozmrozi, pręty należy wbijać mocniej.

W każdym razie manipulacja trwa około 30 godzin. Jednocześnie koszt energii elektrycznej do przetwarzania 1 metra sześciennego gleby wynosi około 60 kilowatów na godzinę. Aby wdrożyć tę metodę, wymagane jest źródło zasilania. Ponadto proces musi być stale monitorowany. W przeciwnym razie istnieje ryzyko porażenia prądem elektrycznym.

Otwórz płomień

Ta metoda polega na spalaniu paliwa stałego lub ciekłego w specjalnym urządzeniu, które składa się z otwartych zbiorników. Pierwsza skrzynka to komora spalania, a ostatnia uzupełniona jest rurą wydechową.

W tym samym czasie pojawia się ciąg, który zapewnia przejście produktów spalania wzdłuż całego łańcucha i jednoczesne ogrzewanie gleby pod nim. Urządzenie działa na dowolnym paliwie.W tym przypadku proces uważa się za dość długi. Wymaga ścisłej kontroli i towarzyszą mu imponujące straty ciepła. Nie ma możliwości korzystania z tej metody w mieście.

Metoda chemiczna

Aby rozmrozić glebę chemikaliami, musisz wywiercić w niej otwory. Następnie do otworów należy wlać chlorek sodu, aby rozpuścić lód. Proces trwa 6-8 dni.

Nie potrzebuje ciągłego monitorowania i jest prosty. Jednak stosowanie chemikaliów negatywnie wpływa na stan gleby. Nie będzie można go później wykorzystać do uprawy roślin uprawnych.

Igły parowe

Igły to specjalne metalowe rurki. Ich średnica wynosi 25-50 milimetrów, a długość 1,5-2 metry. Posiadają końcówki z otworami o średnicy 2-3 milimetrów i są połączone elastycznymi przewodami doprowadzającymi parę, której temperatura przekracza 100 stopni.

Zaleca się umieszczanie igieł we wzorze szachownicy. Należy to zrobić w odstępach 1-1,5 metra od siebie. Urządzenia muszą być instalowane w uprzednio wywierconych studniach. Następnie pod ciśnieniem 0,07 megapaska dostarczana jest tam gorąca para. Tę metodę należy stosować, jeśli głębokość przyszłego wykopu wynosi 1,5 metra lub więcej. Ta metoda pomaga ogrzać glebę w ciągu kilku godzin.

Wady metody obejmują konieczność użycia wytwornicy pary oraz złożoność czynności przygotowawczych. Dodatkowo podczas zabiegu wydziela się dużo kondensatu – około 35 litrów na metr obrabianej powierzchni. Kolejną wadą jest konieczność stałego monitorowania procesu.

Gorący płyn chłodzący

W tym przypadku gleba jest podgrzewana pod wpływem gorącego minerału, którego temperatura wynosi 100-200 stopni.Zajmują całą powierzchnię ziemi. W tym celu można wykorzystać materiały, które pozostają po ułożeniu dróg. Mogą to być wióry betonowe lub uszkodzony asf alt. Okres odszraniania - minimum 20-30 godzin.

Jednak ta metoda ma również pewne wady. Należą do nich w szczególności uzależnienie od podwykonawcy, straty ciepła w okresie dostarczania chłodziwa, konieczność oczyszczenia chłodziwa po rozmrożeniu gruntu. Kolejną wadą jest długi czas rozmrażania.

Rurowe grzejniki elektryczne

Przy wdrażaniu tej technologii energia cieplna jest przekazywana metodą kontaktową. Igły elektryczne działają jako elementy robocze. Są to rury o długości 1 metra i średnicy 50-60 milimetrów. Wewnątrz znajdują się elektryczne elementy grzejne. Są one umieszczone poziomo i połączone szeregowo z obwodem.

Ta metoda ma również pewne wady. Należą do nich konieczność stałego monitorowania i ryzyko porażenia prądem elektrycznym. Za wadę uważa się również niewielki obszar rozmrażania i konieczność przeprowadzenia działań przygotowawczych.

Podgrzewanie gleby matami termoelektrycznymi

Doskonałą opcją na ogrzanie gleby jest zastosowanie termomatów. Pomagają równomiernie ogrzać glebę na całej głębokości i pomagają utrzymać ustawioną temperaturę w trybie automatycznym.

Do produkcji mat specjalnych stosuje się folie emitujące ciepło. Różnią się powierzchnią i konfiguracją. Panele mają grubość około 10 mm. Działają z sieci jednofazowej i są w stanie generować temperatury do 70 stopni. Wysoka wydajność urządzenia wynika z kierunkowego działania promieniowania podczerwonego.

Którą metodę najlepiej wybrać

Każda z metod ocieplania gleby ma pewne plusy i minusy. Najprostszym i najtańszym sposobem jest użycie gorącego piasku. Materiałem do zabiegu jest zwykły piasek z kamieniołomów.

Jest podgrzewany w fabryce do temperatury 180-250 stopni, po czym jest dostarczany pojazdami we właściwe miejsce. Aby zmniejszyć straty ciepła, piasek wymaga izolacji. Ogrzanie gleby zajmuje około jednego dnia. Następnie schłodzony płyn chłodzący można usunąć, a następnie wykorzystać do innych celów.

Średnio jeden metr sześcienny takiego materiału wystarczy, aby wpłynąć na powierzchnię 4 metrów kwadratowych. Wykorzystanie gorącego piasku w budownictwie jest uważane za jedną z najtańszych i najskuteczniejszych opcji.

Doskonałą opcją jest również użycie termomatów. Ta opcja ma następujące zalety:

• brak ryzyka zanieczyszczenia środowiska;
• całkowite bezpieczeństwo dla ludzi;
• wysoka wydajność;
• nie ma potrzeby wcześniejszego przygotowania.

Dopuszcza się podgrzewanie gleby na różne sposoby. Każdy z nich ma pewne plusy i minusy. Pozwala to wybrać najbardziej odpowiednią opcję.

Zalecane