Ural różowy agrest: opis i charakterystyka odmiany, sadzenie i pielęgnacja

Ural pink - odmiana agrestu należąca do grupy upraw średnio dojrzewających. Swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznemu kolorowi owocu. Różni się bogatą produktywnością i umiarkowaną odpornością na fitopatologie. Ze względu na wysoką jakość owoców krzew nadaje się do uprawy nie tylko w ogrodnictwie przydomowym, ale również na skalę przemysłową.

Jak pojawił się różowy agrest Ural?

Odmiana została wyhodowana około 1971 roku przez hodowcę V.S. Ilyin. Jednak prace nad uzyskaniem nowych odmian, według wcześniejszych zapisów, rozpoczęto w latach 1934-1950.Następnie w tym kierunku pracował inny sowiecki naukowiec - A.P. Gubenko. Wraz z różą uralską uzyskano inne rodzaje agrestu, które są popularne również dzisiaj.

Fakt! W 2004 roku odmiana Ural Pink agrest została wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych w regionie Zachodniej Syberii.

Opis i cechy odmiany

Ural różowa odmiana agrestu - średnio późna, wysokowydajna. Krzewy są energiczne, średnio rozłożyste, gałęzie gęste. Młode pędy średniej grubości, proste, zielone. Zwieńczone długimi ostrymi kolcami, które są zlokalizowane głównie pośrodku.

Liście są średniej wielkości, ciemnozielone. Nerki są samotne, również średniej wielkości. Ogonek ogonkowy jest zaokrąglony. Jagody na wagę osiągają 3,7-6,4 grama. Mają okrągły, owalny kształt i jasnoróżowy kolor z matowym wykończeniem.

Średnia wydajność tej odmiany wynosi 1,8 tony z 1 hektara ziemi. Maksymalna wydajność sięga 32 ton z 1 hektara.

Wady i zalety

Główne zalety różowego agrestu Ural to:

• mrozoodporność;
• wysoka wydajność;
• łatwe do uprawy w ogrodzie;
• bezpretensjonalna opieka;
• silny układ odpornościowy;
• wysoka smakowitość jagód;
• odporność na wiele fitopatologii.

Jedyną poważną wadą tej kultury ogrodnicy nazywają obecność ostrych cierni na pędach agrestu.

Wzrost i pielęgnacja

Aby wyhodować roślinę w domku letniskowym, potrzebujesz:

1. Wybierz odpowiednie miejsce do sadzenia krzewów. Agrest Ural różowy uwielbia światło, dlatego musisz go posadzić po słonecznej stronie ogrodu lub ogrodu. Miejsce musi być chronione przed wiatrem i przeciągami, które zakłócają normalny wzrost krzewów.
2. Zapewnij zrównoważony skład gleby. Ponadto musi być płodny. Agrest tej odmiany preferuje gleby alkaliczne. Zwiększona kwasowość ziemi hamuje wzrost plonów, zmniejsza jej żyzność. Najlepszą opcją jest glina.
3. Nie sadzić krzewów na obszarach nizinnych, ponieważ gromadzi się tam woda gruntowa. Umyją korzenie rośliny, powodując ich gnicie.Tak się nie stanie, jeśli posadzisz krzew agrestu, w którym woda gruntowa znajduje się w odległości ponad półtora metra od powierzchni gleby.

Porada! Kultura wymaga dużo wolnej przestrzeni, dlatego nie zaleca się sadzenia jej obok ogrodzenia, klombu lub ścieżki.

Jak sadzić różowy agrest Ural

Roślina zagłębia się w ziemię wiosną lub jesienią. Konieczne jest, aby ziemia była ciepła, dlatego wiosną prace ogrodowe wykonuje się dopiero po całkowitym stopieniu śniegu i słonecznej pogodzie. Jesienią agrest sadzi się na 55-60 dni przed pierwszymi przymrozkami.

Otwory należy wykonać w ziemi o tej samej długości i głębokości - 55-65 cm, między krzakami należy zachować odległość do 1,5 m. Odległość między rzędami wynosi od 2 m do 2,3 m.

Umieść korzenie agrestu w przygotowanym dołku, pogłębiając jego szyjkę o około 2-4 cm.Posyp sadzonki ziemią, ubij i dobrze podlej.

Zasady opieki

Po posadzeniu roślina szczególnie potrzebuje wilgoci. Ale nie musisz go zbyt często podlewać - wystarczy robić to co 8-12 dni. Przycinanie można wykonać natychmiast po ukorzenieniu sadzonki, pozostawiając na niej 4-6 najsilniejszych pędów, lub można to zrobić w razie potrzeby.

Podawaj regularnie:

1. Wiosną, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego, agrest potrzebuje azotu. Nawóz stosuje się w ilości 15-25 gramów na 1 metr kwadratowy.
2. Nawozy na bazie fosforu potasowego są używane latem.
3. Jesienią wskazane jest zastosowanie 15-25 g superfosfatu pod każdy krzak.

A żeby zwiększyć odporność kultury na choroby, należy co roku jesienią leczyć ją specjalnymi roztworami. Możesz je kupić w specjalistycznym sklepie z towarami dla ogrodnictwa i ogrodnictwa. Ale użycie mieszanki Bordeaux lub roztworu popiołu jest dozwolone.

Szkodniki i choroby

Ural różowy agrest jest odporny na wiele fitopatologii. Ale czasami nadal mogą na nią wpływać poszczególne choroby. Wśród nich:

1. Sferoteka. Najczęstszą chorobą agrestu jest amerykański mączniak prawdziwy. Jest traktowany fungicydami. Najlepsze z nich to Topaz, Thiovit Jet, Prognoz.
2. Antraknoza. Choroba grzybicza, która atakuje głównie liście i ogonki liściowe. Preparaty miedzi i fungicydy są stosowane w leczeniu fitopatologii.
3. Septoria. Biała plamka jest również pochodzenia grzybowego. Jej objawy pojawiają się latem i mogą występować przez cały sezon wegetacyjny. Do leczenia stosuje się preparaty miedzi w postaci roztworów do opryskiwania agrestu.

Rzadziej agrest jest dotknięty czarną plamą. Pojawia się na owocach, liściach lub pędach. Fitopatologię można zwalczać preparatami na bazie miedzi i niektórymi rodzajami pestycydów.

Zasady czyszczenia i przechowywania

Agrest rozważanej odmiany daje plony 2-4 razy w sezonie. Owoce można zbierać już wtedy, gdy są w pełni dojrzałe i nabiorą intensywnego różowego koloru. Najpierw musisz zebrać duże owoce, po czym możesz przejść do mniejszych.

Możesz przechowywać zebrane owoce w dowolny możliwy sposób. Mogą być przechowywane w piwnicy lub lodówce, zamrożone, przygotowane z nich do konserwacji lub prawoślazu.Jednocześnie przetworzone jagody są przechowywane dłużej niż świeże, a okres przydatności do spożycia mrożonych produktów może sięgać 1 roku.

Uprawa agrestu odmiany Ural różowy w letnim domku to dobry sposób na obfite zbiory słodkich jagód. Bezpretensjonalność w pielęgnacji, odporność na mróz, niska podatność na fitopatologie sprawiają, że kultura jest popularna wśród ogrodników. A doskonałe walory smakowe pozwalają nie tylko jeść świeże owoce, ale także przygotowywać z nich wykwintne kulinarne arcydzieła.

Zalecane