Dziki ul: jak znaleźć pszczoły w lesie, oswoić je i zdobyć miód

Dzikie ule można znaleźć w lesie, na opuszczonych obszarach. W porównaniu z owadami domowymi, dzikie owady wyróżniają się większą wytrzymałością i wydajnością. Osobniki cieszą się dobrym zdrowiem, potrafią też przystosować się do różnych warunków pogodowych. Różnice widać nawet na zewnątrz: dzikie pszczoły są znacznie mniejsze, kolory ciała nie są tak jasne i wyraźne jak u domowych.

Wygląd dzikiego ula

Istnieją specjalne warunki dla uli dzikich pszczół. Na przykład bort to nazwa ula wewnątrz wydrążonego drzewa. To od tego słowa pojawiła się definicja „pszczelarstwa”, które było głównym zajęciem w Rosji dla niektórych plemion słowiańskich.

Spontanicznie powstały ul to formacja, która tylko z zewnątrz wygląda chaotycznie, wewnątrz panuje porządek i rozkład w komórkach.

Struktura plastra miodu

Naturalne plastry miodu są najczęściej budowane w formie językowej, a do łączenia używa się warstwy. Zagłębienie ciągnie się przez 5 metrów. Zwykle jest 7 rzędów, które są ułożone pionowo. Dla ula ważna jest dobra wentylacja. Ze względu na obecność otworów wewnątrz plastra miodu, wewnątrz zagłębienia zachodzi ciągła wymiana.

Podczas zasiedlania ula taca jest umieszczana poniżej miejsca, w którym znajdują się plastry miodu. Po całkowitym zaludnieniu ula komórki są budowane od dołu do góry. Ule owadów powstają latami.

Jak znaleźć dzikie pszczoły w lesie

Często pszczelarze znajdują dzikie ule i przenoszą je do własnej pasieki. Jeśli będziesz przestrzegać zasad i środków ostrożności, wynik może być dobry.

Wyszukiwanie dzikich uli może być prowadzone zgodnie z pewnymi zasadami i funkcjami:

1. Jeśli w lesie jest rzeka lub strumień, musisz płynąć z prądem. Wynika to z faktu, że pszczoły potrzebują gdzieś wody. Najczęściej tworzą ul na pół kilometra od wody.
2. Najczęściej owady wybierają dziuple osiki, dęby, znacznie rzadziej - sosny.
3. Wyszukiwania są organizowane w czasie, gdy niebo jest zachmurzone - łatwiej zauważyć lata stada.

Inną opcją jest zbudowanie koryta na miód. Prędzej czy później pszczoły go zobaczą lub powąchają i zaczną brać miód. Wyszukiwarka może z łatwością podążać ścieżką roju i zobaczyć gniazdo.

Oswajanie

Istnieje kilka sposobów na oswajanie dzikich owadów.

1. Pierwszy sposób. Budowa pułapki i umieszczenie na drzewie obok dziupli.
2. Drugi sposób. Wypalić pszczoły z dziupli, a następnie wyjąć grzebienie i przenieść je w inne miejsce.
3. Trzecia opcja. Wypiłem ul z drzewa.

Wędkowanie w pułapkę jest odpowiednie na koniec maja - wtedy zaczyna się rój, co oznacza, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że ta metoda zadziała.

Proces przesiedlenia składa się z kilku etapów:

1. Najpierw otwierają zagłębienie, w tym celu zmywają je piłą do metalu. Ważny jest wybór miejsca do zmywania – lepiej zrobić to dalej od miejsca nacięcia po przeciwnej stronie. Jest to ważne, aby uchronić się przed agresją niespokojnych pszczół.
2. Następnie ściana drzewa jest przecinana aż do gniazda pszczół. Na tym etapie używa się siekiery, wszelkich innych narzędzi, które pomagają rozdzielić skrzydła.
3. Aby zmniejszyć agresję ula, używają wędzarni, czyli wydmuchują dym.

Starożytni przodkowie stosowali tę metodę, gdy dla tablicy została stworzona specjalna ścieżka - należy. Po całkowitym zasiedleniu dziupli otwierano ją z jednej strony, zbierając miód. Ta metoda doprowadziła do tego, że pszczelarz nieumyślnie przeciął grzebień wraz z miodem. Doprowadziło to do śmierci połowy rodziny.

Współcześni pszczelarze preferują metodę oswajania - jest to bardziej humanitarna metoda, która pozwala pozyskać miód z dzikich pszczół we własnej pasiece.

Jeżeli ul znajduje się na skraju lasu, w najwyższym punkcie drzewa, wycinanie i otwieranie dziupli nie jest bezpieczne. W takim przypadku możesz wyciąć plaster miodu z zagłębienia, potrząśnij ramką.

Skonfigurowanie produkcji miodu wymaga cierpliwości i doświadczenia. Nie wystarczy po prostu otworzyć gniazdo, aby znaleźć zdobycz. Zdobycie miodu z dzikiego ula jest trudne, ale jeszcze trudniej jest wywabić pszczoły.

Zdobywanie miodu

W naturze miód pozyskiwany jest od dawna. Dziś ta wiedza jest prawie całkowicie utracona, tylko nieliczni zajmują się pszczelarstwem. To stare rzemiosło, które wymaga pewnych umiejętności.

Jeżeli pszczelarze zajmują się pszczelarstwem, to w celu uzyskania produktu o doskonałych właściwościach. Miód dziki jest znacznie cenniejszy niż miód z pasieki, gdzie hodowla jest sztuczna.

Pszczelarze budują ule w pniach drzew, aby dziuple były następnie wybierane i zasiedlane przez dzikie pszczoły samodzielnie. Na tym etapie liczy się właściwy wybór miejsca:

• ważne, aby mieć w pobliżu źródło wody;
• najlepszą opcją jest obecność roślin miododajnych wokół krawędzi;
• wyjście z ula jest tradycyjnie skierowane na stronę południową.

Jeśli prawidłowo utworzysz przyszłe mieszkanie pszczół, najprawdopodobniej będzie ono zamieszkane w ciągu najbliższych 2 lat. Ta opcja jest odpowiednia na dłuższą metę.

Początkujący pszczelarze mogą organizować hodowlę za pomocą tzw. pakietów pszczelich. Są to specjalne zestawy dwóch typów:

• pudełko z ramkami, podajnikami i specjalną siatką na macicę;
• Pudełko z płyty pilśniowej odpowiednie do transportu, można je przenosić i umieszczać na płaskiej powierzchni. Wewnątrz znajduje się podajnik do macicy.

Obie opcje są dobre, ponieważ pszczoły nie mogą być trzymane na stałe. Podczas przesiedlenia przyda się worek pszczeli, który może służyć jako schronienie przez kilka tygodni. Jedyne, co pozostaje pszczelarzowi, to dostarczenie jedzenia i picia, a także poprowadzenie roju do paczki pszczół, aby owady mogły z powodzeniem poruszać się w środku.

Jeśli rodzina rozszerzy się w środku, możesz dodać nowe ramki, jeśli pozwalają na to wymiary. Głównym warunkiem nie jest uszkodzenie macicy, która może znajdować się zarówno na karmniku, jak i na ramie, wraz z pracującymi owadami.

Miód z paczki pszczół jest pozyskiwany w zwykły sposób. Najpierw wyjmuje się ramki, a następnie drukuje specjalnym narzędziem lub ręcznie. Na tym etapie ważne jest zapobieganie zapychaniu się surowców. Dziki miód jest bogaty w witaminy i minerały.

Zalecane