Volga sterlet: co to za ryba, jej wielkość, gdzie mieszka i co je, cechy tarła
Sterlet, członek rodziny Acipenseridae, uważany jest za jeden z prehistorycznych gatunków ryb zachowanych na ziemi. Naukowcy uważają, że jego przodkowie ewoluowali pod koniec trzeciego okresu paleozoiku. Pomimo niewielkich rozmiarów ma wiele cech wspólnych z innymi „krewniakami”, takimi jak bieługa i jesiotr. Od czasów starożytnych mięso sterleta z Wołgi było wysoko cenione, a ze względu na przełowienie obecnie zabronione jest ich połów.
Wygląd
Sterlet należy do grupy ryb chrzęstnoszkieletowych, stąd nazwa naukowa gannoid. Wszystkie jesiotry mają jedną wspólną cechę - mają łuski, które wyglądają jak płytki kostne i pokrywają ich cylindryczne ciało.
Sterlet jest najmniejszym członkiem rodziny Acipenseridae, zwykle osiąga maksymalną długość 120 cm i średni rozmiar pół metra przy wadze nie większej niż 2 kg. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z dużą trójkątną głową, wydłużonym pyskiem, a dolna warga wydaje się być rozwidlona na dwie części – dzięki temu łatwo odróżnić go od innych gatunków z tej samej rodziny. Ponadto ma czułki z frędzlami na dole pyska, które można znaleźć u innych członków tej grupy.
Zaobserwowano, że istnieją dwa rodzaje sterletów: odmiana o ostrym pysku, która jest klasyfikowana jako gatunek klasyczny, oraz odmiana o tępym pysku, która ma wyraźną okrągłość na końcu pyska .
Głowa sterleta jest chroniona od góry przez połączone ze sobą tarcze, a ciało pokryte jest łuskami z licznymi guzkami rozrzuconymi po powierzchni i podobnymi do ziaren.Górna płetwa na grzbiecie sterleta jest położona bliżej ogona niż u innych gatunków, wyróżnia się też tym, że górny odcinek ogona jest nieco dłuższy od dolnego.
Klasyczne ubarwienie tego gatunku ryb jest ciemniejsze i zwykle wygląda na szaro-brązowe, wraz z kilkoma bladożółtymi odcieniami.
Jest jeszcze jedna odmiana sterleta, która nie ma rozwidlenia dolnej wargi i może pochwalić się zauważalną liczbą (do 50) guzków. Oba te gatunki wykazują podobne zabarwienie na brzuchu, ale różne odcienie światła; czasem jest nawet prawie biały.
Rozróżnienie samic i samców tego gatunku ryb jest prawie niemożliwe, ponieważ mają one bardzo słabe różnice anatomiczne. Obie płcie są podobne pod względem wielkości ciała i ubarwienia, a obie są pokryte mniej więcej taką samą ilością narośli kostnych.
Styl życia
Sterlet to 100% drapieżnik, który preferuje rzeki o krystalicznie czystej, nie błotnistej wodzie, w umiarkowanym nurcie.Chociaż mogą zapuszczać się do morza, zwykle trzymają się bliżej ujść rzek. W miesiącach letnich ryby te można łatwo znaleźć w płytkich partiach rzeki, podczas gdy ich młode żyją w pobliżu strumieni lub zatok przyujściowych.
Kiedy nadchodzi zima, migrują do zimowisk, gdzie pozostają uśpione i nie żerują, dopóki lód się nie stopi. Gdy tylko nadchodzi wiosna, sterlet opuszcza swoje zimowiska i płynie w górę rzeki, aby się rozmnażać.
Jesiotr wyróżnia się wśród innych gatunków jesiotra tendencją do życia w dużych grupach, nawet w miesiącach zimowych, kiedy wielu jego krewnych jest pozostawionych samych sobie.
Opinia ekspertaZareczny Maksym WaleriewiczAgronom z 12-letnim stażem. Nasz najlepszy ekspert ogrodniczy.Zadać pytanieSetki sterletów mogą przetrwać zimę, zbijając się razem na dnie dziury, co ogranicza ich zdolność poruszania płetwami i skrzelami.Długość życia
Ta nietypowo wyglądająca ryba, niczym nie różniąca się od innych jesiotrów, ma długie życie, które może trwać nawet do 30 lat. Jednak w porównaniu ze swoim krewnym, jesiotrem jeziornym, który może żyć do ośmiu dekad, żyje krótko.
Cykl życia ryb, podobnie jak wielu innych gatunków, zależy od warunków siedliskowych, bazy pokarmowej i innych czynników. Średnia długość życia ryby na wolności wynosi około 20-25 lat. Jednocześnie, jeśli ryba żyje w sprzyjających warunkach stworzonych przez człowieka (np. w akwariach), to przy odpowiedniej pielęgnacji i karmieniu można wydłużyć jej życie do 30 lat lub więcej.
Habitat
Sterlety występują obficie w rzekach wpływających do Morza Czarnego, Azowskiego i Kaspijskiego. Występuje również w północnych regionach wzdłuż rzek Ob i Sev. Dźwina.
Siedlisko ryb obejmuje Wołgę i jej dopływy, w tym Kamę, Okę i inne rzeki. Ten gatunek ryb jest typowym przedstawicielem fauny ryb Wołgi i występuje w dorzeczu Wołgi, od źródła do ujścia Morza Kaspijskiego.
Ponadto sterlet Wołgi występuje również w wielu zbiornikach i jeziorach połączonych z Wołgą. Na przykład występuje w Kujbyszewie, Żygulewskim i innych zbiornikach utworzonych na Wołdze i jej dopływach.
Ponadto występuje w jeziorach Ładoga i Onega. Ponadto ludzie przenieśli ją do innych zbiorników wodnych, takich jak Niemen, a także do dużych zbiorników wodnych odpowiednich dla mikroklimatu sterletowego.
Co je sterlet
Sterlet to gatunek drapieżny, który żywi się głównie małymi skorupiakami i robakami, ponieważ ma stosunkowo niewielkie rozmiary. Będzie żywić się zarówno stworzeniami dennymi, jak i zwierzętami żyjącymi w toni wodnej, szczególnie z przyjemnością chłonąc ikrę innych ryb. Duże dorosłe osobniki mogą również żerować i zjadać mniejsze ryby.
To ekscytujące wiedzieć, że samiec i samica jedzą inaczej. Dzieje się tak, ponieważ samice zwykle pozostają blisko dna wody, podczas gdy samce zwykle pozostają wyżej w słupie wody. Ponadto te ryby polują tylko w nocy.
Świeżo wykluty narybek sterlet żywi się najprostszymi organizmami. W miarę dojrzewania stopniowo zaczynają konsumować większe żywe organizmy.
Jak rozmnażać
Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku siedmiu i pół roku, a samce w wieku czterech i pół roku. Sterlety nie rozmnażają się co roku, ale raczej raz na dwa lata, aby samice mogły dojść do siebie po stresującym procesie tarła. Tarło odbywa się zwykle późną wiosną/wczesnym latem, kiedy temperatura wody osiąga od 7 do 22 stopni Celsjusza, przy czym 12-13 stopni to idealna temperatura do tarła tych gatunków.
Czasami tarło zaczyna się wcześniej lub później, w zależności od warunków pogodowych i ilości wody obecnej na wiosnę.
Sterleta wołga ma niezwykły schemat tarła w porównaniu z innymi gatunkami ryb, ponieważ osobniki żyjące w górnym biegu rzeki mają tendencję do rozmnażania się wcześniej niż osobniki żyjące w dolnym biegu.Ta różnica wynika z faktu, że wiosenna powódź zaczyna się najpierw w górnym biegu Wołgi, a następnie przesuwa się w dół rzeki. W okresie tarła ryby te preferują miejsca z szybkim nurtem i czystą wodą z twardym dnem pokrytym kamyczkami. Ponadto są bardzo płodne, ponieważ samice mogą złożyć do 15 000 jaj na raz.
Jaja Sterletów są lepkie i potrzebują kilku dni, aby rozwinąć się w narybek, który pozostaje w woreczku żółtkowym do dziesięciu dni. Po zniknięciu woreczka żółtkowego narybek osiąga długość nie większą niż 1,5 cm i nie przypomina swoich dorosłych krewnych. Pysk narybku sterleta ma przekrój poprzeczny z czułkami, a jego dolna warga jest już podzielona na dwie części, jak u dorosłego osobnika. Głowa jest zwieńczona drobnymi kolcami i ma nieco ciemniejszy kolor niż dorosłe osobniki, zwłaszcza wokół ogona.
Po wykluciu narybek pozostaje na tych terenach przez jakiś czas, zanim jesienią migruje w dół rzeki i osiąga 20 cm.Samce i samice rosną w tym samym tempie i wyglądają prawie identycznie; ich ubarwienie niewiele wskazuje na płeć.
To ekscytujące wiedzieć, że sterlet często krzyżuje się z innymi członkami swojej rodziny. W przeszłości podczas krycia bieługi i sterleta uzyskiwano bardzo cenny mieszaniec zwany besterem. Od lat pięćdziesiątych XX wieku ta hybryda nadal jest obiektem zainteresowania komercyjnego.
Hybryda wykazuje pozytywne cechy obu gatunków. Bester ma wysokie tempo wzrostu i szybko przybiera na wadze, co jest typowe dla bieługi. Ponadto szybciej osiąga dojrzałość rozrodczą, co przyspiesza proces reprodukcji gatunku, szczególnie przy hodowli w niewoli.
Wrogowie naturalni
Sterlet jest generalnie bezpieczny przed drapieżnikami, ponieważ zwykle żyje w najgłębszych partiach wody. Jednak podczas tarła ich jaja i narybek są wrażliwe i mogą zostać zjedzone przez inne ryby. Nawet ich krewni mogą je pożreć, jeśli przypadkowo natkną się na wiązkę jaj.Młode sterlety są szczególnie narażone na zjedzenie przez sumy i bieługi. W Rosji, jak i na całym świecie, głównym wrogiem tej ryby jest człowiek.
Status tego gatunku
Dwanaście lat temu rodzina jesiotrów nie wykazywała żadnych znaków ostrzegawczych, że wkrótce zostanie uznana za bezbronną. Wynika to w dużej mierze z faktu, że źródła wody są zanieczyszczane w zastraszającym tempie, a sterlet może istnieć i żerować tylko w czystej wodzie. Nielegalni rybacy, którzy nie ponoszą odpowiedzialności za swoje czyny, dodatkowo szkodzą populacji tej ryby. W rezultacie sterlet został sklasyfikowany jako gatunek zagrożony, znajduje się w Czerwonej Księdze.
Zastosowanie i wartość
W połowie XX wieku sterlet był tradycyjnie zbierany do celów komercyjnych ze względu na jego obfitość. Niestety przełowienie spowodowało gwałtowny spadek populacji tego gatunku, co doprowadziło do tego, że zakazano połowów w jego naturalnym środowisku.Mimo to nadal można go znaleźć w sprzedaży we wszystkich znanych formach, na każdy gust. Prezentowane są więc tusze świeże, mrożone, konserwowe, solone i wędzone. W związku z tym nasuwa się pytanie: skoro nie łowi się ich już w warunkach naturalnych, to skąd sterlet?
Najważniejsze jest to, że świat jest zamieszkany nie tylko przez kłusowników, ale także przez jednostki, które próbują uchronić niektóre gatunki przed wyginięciem. Dotyczy to również wielu innych zagrożonych gatunków ryb. W efekcie powstały hodowle ryb, w których sterlety mogą być hodowane w warunkach zbliżonych do ich naturalnego środowiska. Inicjatywa ta pierwotnie miała na celu opis i ochronę gatunku, ale ostatecznie udało się przywrócić sterleta jako pospolitą rybę handlową.
Nie jest to jednak łatwe, ponieważ jakość ryb hodowlanych jest niższa niż ryb dziko żyjących. Jednak odrodziło się również kilka przepisów na przyrządzanie potraw z tego rodzaju ryb.Sterlet hodowlany nie jest tani, podobnie jak potrawy z niego przyrządzane; pozwala jednak tym zagrożonym gatunkom pozostać przy życiu, co dotyczy również innych zagrożonych gatunków ryb.
Opinia ekspertaZareczny Maksym WaleriewiczAgronom z 12-letnim stażem. Nasz najlepszy ekspert ogrodniczy.Zadać pytanieTrzeba wiedzieć, że sterlet różni się od innych członków swojej rodziny nie tylko niewielkimi rozmiarami, ale także zdolnością do składania jaj wcześniej niż inne jesiotry.Sterlet jest uważany za mało wymagające źródło pożywienia, co czyni go doskonałym do krzyżowania np. z besterem. Chociaż gatunek ten jest zagrożony wyginięciem, perspektywy jego przetrwania są ogromne dzięki jednostkom, które podejmują działania, aby temu zapobiec.
Przydatne właściwości
Nie tylko mięso sterleta jest przydatne, ale jego kawior nie jest gorszy jakościowo od kawioru z bieługi, a wielkość jaj jest nieco mniejsza niż u jesiotra.Zawierając zaledwie 85 kcal na sto gramów mięsa, ta ryba nadaje się do diet niskokalorycznych. Jego mięso zawiera szereg minerałów i witamin, takich jak cynk, chrom, molibden, nikiel i witaminy PP.
Dodatkowo jest bogaty w kwasy tłuszczowe omega-3, które pozytywnie wpływają na aktywność mózgu i krążenie krwi w oczach. Jedzenie sterletu co najmniej dwa razy w tygodniu pomoże utrzymać zdrowy układ sercowo-naczyniowy, zmniejszając w ten sposób ryzyko zawału serca.
Naukowcy odkryli, że jedzenie tłustych ryb jest dobre dla skóry, poprawia wzrok i stymuluje ośrodkowy układ nerwowy. Stwierdzono, że fluor, niezbędny składnik odżywczy, wzmacnia kości i zęby, chroniąc je przed próchnicą.
Sterlet jest najczęściej używany do robienia galaretek, zup, a także jako nadzienie do placków i placków. Ponadto ryby można gotować na rożnie. Aby uzyskać filet ze sterleta, najlepiej zamrozić rybę po pokrojeniu; ułatwi to usunięcie skóry i kości.
Gotując ze sterletem pamiętaj, że długotrwała obróbka termiczna zabija większość jego składników odżywczych. Surowy sterlet jest uważany za najbardziej użyteczny; oznacza to, że warto spożywać ją w formie solonej lub marynowanej. Nadal jest przydatna, gdy jest spożywana po ugotowaniu, ale smażona jest najmniej przydatna, a nawet szkodliwa, ponieważ utrudnia trawienie. Dlatego tylko osoby, które nie mają pojęcia o problemach trawiennych, powinny jeść sterlety smażone.
Jedynym potencjalnym zagrożeniem związanym z jedzeniem ryb jest indywidualna nietolerancja owoców morza. Również osoby ze słabą funkcją trzustki powinny unikać jedzenia ryb, ponieważ PUFA (wielonienasycone kwasy tłuszczowe) mogą pogorszyć ich stan.
Gotowanie sterleta przez około 15 minut pomoże zachować większość składników odżywczych. To samo dotyczy innych gatunków ryb. Uważa się, że zupa rybna sterlet jest szczególnie smaczna po ugotowaniu, ale nie należy jej gotować zbyt długo, w przeciwnym razie może się rozgotować.
Nawet w czasach carskich, kiedy robotnicy na Wołdze transportowali barki po rzece, jedli sycącą zupę rybną sterlet, aby przywrócić siły i wigor.
Niestety ten gatunek ryb nie jest już tak liczny ze względu na działalność człowieka. Ludzie nie tylko łowią go w dużych ilościach, ale także zanieczyszczają źródła wody; w takich warunkach przeżycie jakiejkolwiek ryby jest prawie niemożliwe. W rezultacie populacje ryb dostępnych do spożycia przez ludzi stają się coraz mniejsze.
Ludzie oczywiście robią, co mogą, aby zachować gatunek, ale to może nie wystarczyć. Aby uniknąć najgorszego, należy włożyć znaczną ilość pracy i wydatków.
