Ogórki na otwartym terenie dla regionu moskiewskiego: które odmiany lepiej sadzić ze zdjęciem

Wielu ogrodników wybiera ogórki ogrodowe dla regionu moskiewskiego, hodowane zarówno przez hodowców holenderskich, jak i krajowych.

Kryteria wyboru

Moskwa to strefa o często zmieniających się warunkach klimatycznych. Pomimo niestabilności pogody całkiem możliwe jest uprawianie ogórków na nieosłoniętych grzbietach.

Wybierając odmiany ogórków dla regionu moskiewskiego na otwarty teren, należy wziąć pod uwagę szereg czynników.

1. Terminy dojrzewania. Popularne odmiany wcześnie dojrzewają. Pozwalają uzyskać wynik w mniej niż 2 miesiące po wykiełkowaniu nasion. Ten okres jest spowodowany krótkim ciepłym okresem w regionie moskiewskim. Sadzenie takich odmian odbywa się po ostatnich przymrozkach.
2. Rodzaj zapylania. Najlepiej plonowały ogórki samopylne i mieszańce. Wynika to z krótkiego okresu ciepłego i niewielkiego odstępu czasowego aktywności owadów, zwłaszcza jeśli okres letni okazał się deszczowy.
3. Miejsce docelowe. Najlepsze odmiany na otwartym terenie w regionie moskiewskim to uniwersalne ogórki.

Doświadczeni ogrodnicy zalecają używanie nie tylko ogórków samopylnych, ale także eksperymentowanie z gatunkami. Za optymalne uważa się trzymanie od 4 do 7 gatunków na terenie. Umożliwi to uzyskanie wyniku z najlepszymi plonami. Aby uzyskać dobre owocowanie, wybiera się ogórki odporne nie tylko na wirusy, ale także na zmiany warunków atmosferycznych.

Ogórki o krótkim okresie dojrzewania

Które ogórki najlepiej sadzić na otwartym terenie na przedmieściach, każdy ogrodnik sam określa. Większość zatrzymuje się na wcześnie dojrzewających gatunkach. Mają krótki okres dojrzewania. Ich sadzenie odbywa się w połowie maja, po zakończeniu mrozów.

Angelina

Odmiana ogórka Angelina okazała się doskonała na nieosłoniętych redlinach. Wcześnie dojrzała jest samopylna. W głównych węzłach wiązanych jest do 3 owoców. Odmiana stosowana w obszarach o słabym oświetleniu. Owoce mają 14 centymetrów długości.

Odmiana jest odporna na mączniaka prawdziwego, kladosporiozę i inne choroby. Używane świeże i w puszkach.

Hektor

Hector to ultrawczesna holenderska hybryda. Jest szeroko stosowany ze względu na kompaktowy rozmiar i wysoką wydajność. Owoce dojrzewają razem, więc odmiana nadaje się do hodowli przemysłowej i zmechanizowanego zbioru.

Ogórki tego samego typu, cylindryczny kształt z dużymi guzkami. Przejrzałe nie żółkną. Mają doskonały smak, gęsty miąższ. Nadaje się do transportu i długotrwałego przechowywania.

Klawdia F1

Hybryda o uniwersalnym przeznaczeniu z wczesnym dojrzewaniem plonów. Odnosi się do gatunków samopylnych. Ogrodnicy usuwają pierwsze ogórki już 1,5 miesiąca po wysianiu nasion. Charakterystyczną cechą są mocne, wysokie rzęsy. Ogórki są małe, mają bogaty smak bez goryczy. Średnia długość owocu sięga 10 cm, w sprzyjających warunkach daje wysoki plon.

Connie F1

Connie to wszechstronna hybryda z krótkim okresem dojrzewania. Uprawiana jest pod wiatami foliowymi lub na otwartych redlinach. Roślina osiąga dojrzałość techniczną 1,5 miesiąca po wykiełkowaniu nasion. Dojrzałe owoce są małe. Średnia wielkość ogórków to 10 centymetrów. Kształt - owalny, wydłużony. Na skórce widoczne są niewielkie guzki.

Bogaty smak ogórka sprawia, że ogórki nadają się do świeżego spożycia i konserw.

Kciuk, chłopiec F1

Thumb boy to wszechstronna wczesna odmiana. Swoją nazwę zawdzięcza małym owalnym owocom. Różni się formowaniem ogórków w pęczku do 6 sztuk.

Dojrzałość techniczna - 40 dni po wykiełkowaniu. Dzięki niewielkim rozmiarom jest doskonałym kandydatem do marynowania i konserwowania.

Ogórki wcześnie dojrzewające są uznawane za najbardziej produktywne ze względu na szybkie dojrzewanie i długie owocowanie.

Odmiany środkowego i późnego okresu dojrzewania

Na późniejsze zbiory lub pod koniec sezonu sadzi się gatunki o dłuższym okresie dojrzewania. Wybór odmiany zależy wyłącznie od potrzeb hodowcy.

Sojusz F1

Alliance to hybryda w połowie sezonu.Okres dojrzałości technicznej wynosi 50 dni od momentu lądowania na redlinach. Odmiana jest zapylana przez pszczoły. Przyciągnął uwagę ogrodników o wysokim guście. Pokochają go koneserzy cienkiej, chrupiącej skórki i delikatnego miąższu. Goryczka owocu jest całkowicie nieobecna.

Wysokie krzewy z dużymi blaszkami liściowymi. Maksymalny plon Sojuszu odnotowuje się na początku owocowania.

Vir 505

Vir - gatunek średnio wczesny, z okresem dojrzałości technicznej 50 dni. Aktywnie hodowany na środkowym pasie. Odporny na ekstremalne warunki pogodowe i szereg chorób.

Vir 505 produkuje owoce o wielkości do 11 centymetrów o doskonałym smaku. W sprzyjających warunkach z jednego krzewu można zebrać do 2 kg plonu.

Libelle F1

Miłośnicy późnych zbiorów pokochają Libelle.Należy do mieszańców zapylanych przez pszczoły. Zaletą Libelle jest wysoki plon pod sam koniec sezonu. Jego osobliwością jest odporność na nocne przymrozki i mączniaka prawdziwego. Pierwsze owoce osiągają dojrzałość 2 miesiące po posadzeniu.

Zbiory dojrzewają razem, mają ten sam rozmiar i wagę do 150 gramów. Ogórki mają doskonały smak i gęsty miąższ. Używany do konserwacji i marynowania.

Nezhinskiy 12

Nezhinskiy to hybryda z długim okresem dojrzewania. Mimo stosunkowo długich terminów, trwają do 60 dni, jest szeroko stosowany przez ogrodników. Nezhinsky ma zwiększoną odporność na główny zestaw chorób.

Ciemnozielone owoce dorastają do 13 centymetrów długości. Waga waha się od 120 do 140 gramów. Odmiana nadaje się do konserwacji i marynowania.

Popularne rodzaje ogórków krótkoowocowych

Ogórki o krótkich owocach świetnie nadają się do uprawy na otwartych rabatach. Ich cechą wyróżniającą jest niewielki rozmiar. Większość owoców nie przekracza 10-12 centymetrów długości.

Korniszony są używane do świeżych kawałków, sałatek, przetworów. Wadą gatunku jest ścisłość w stosunku do podłoża. Rośliny reagują negatywnie na brak wapnia i potasu.

Alex

Ogórki Alex to średniej wielkości, ultra-wczesne, samozapylone hybrydy. Pierwsze owoce osiągają dojrzałość techniczną 40 dni po pojawieniu się pierwszych kiełków.

W kątach liści tworzą się do 3 małych żebrowanych ogórków. Kolor owoców jest ciemnozielony. Na skórce znajdują się małe jasne plamki i lekkie pokwitanie. Miąższ gęsty z drobnymi nasionami. Produktywność jest doskonała z okresem owocowania do października.

Atlantyda

Atlantis to hybryda z krótkim okresem dojrzewania owoców. Uprawiana jest na terenach otwartych i pod wiatami foliowymi. Wymaga zapylania przez owady. Pierwsze owoce są usuwane już po 50 dniach od wysiania nasion. Krzewy średniej wielkości, mocne rzęsy. Liście są obszerne, pomarszczone.

Średnia długość owocu sięga 14 centymetrów, waga nie przekracza 120 gramów. Skórka dojrzałych ogórków ma ciemnozielony kolor. Miąższ jest soczysty, chrupiący, nie ma goryczy. Odmiana charakteryzuje się zwiększoną wydajnością i dobrą jakością utrzymania.

Kochanie

Golubchik to odmiana korniszonów w połowie sezonu. Należy do gatunku pszczół zapylanych. Okazała się doskonała do marynowania i konserwacji.

Krzewy są mocne, rzęsy charakteryzują się nieograniczonym wzrostem. Wielkość dojrzałych owoców sięga 10 centymetrów. Na bogatej zielonej skórce są małe guzki. Ogórki wymagają regularnej pielęgnacji: podlewania, spulchniania gleby, nawożenia pogłównego.

Najlepsze odmiany ogórków na otwartym terenie uprawiane w regionie moskiewskim są różnorodne. Powyższa lista nie zawiera wszystkich możliwych opcji. Oficjalne wykazy zawierają około kilku tysięcy gatunków. Dzięki dużej różnorodności ogrodnicy mogą sami określić, które odmiany ogórków są odpowiednie dla ich witryny.

Zalecane