Odmiany rabarbaru: rodzaje, ich różnice i cechy uprawy ze zdjęciami i filmami

Zaskakująca różnorodność odmian uprawianego rabarbaru pozwala niemal każdemu dobrać wygląd do własnego gustu. Mięsiste, o charakterystycznym uporczywie kwaśnym smaku, są szeroko stosowane w kuchni: przygotowuje się z nich kompoty i dżemy, a także używa do zielonych zup. Odmiany o różnym stopniu dojrzałości, o pewnych właściwościach, niosące wiele przydatnych substancji, są bardzo atrakcyjne do uprawy na osobistej działce lub w ogrodzie.

Opis rabarbaru

Rabarbar znany jest od dawna, pochodzi z Chin i Tybetu, gdzie pierwotnie był używany jako surowiec do przygotowania leków.Wśród przydatnych właściwości rośliny są właściwości przeciwgorączkowe, działanie przeczyszczające i oczyszczające. Po raz pierwszy rabarbar jest wymieniony w rękopisach około 3000 roku p.n.e.; jako produkt spożywczy (nie roślina ozdobna) w Europie zaczęto go stosować około XVIII wieku. Łodygi rabarbaru łatwo rozpoznać po mięsistych sadzonkach i dużych, rozłożystych liściach.

Jakie są rodzaje i odmiany?

W sumie znanych jest około 30 różnych odmian tej rośliny, najlepsze odmiany rabarbaru to:

• czerwony kanadyjski;
• Wiśnia;
• Czerwony Karmazyn;
• McDonald;
• Rubinowa walentynka;
• Victoria i inni.

Ogólnie wszystkie typy są podzielone na kulturowe (do jedzenia) i dekoracyjne (używane do dekoracji). Wśród wcześnie dojrzałych wyróżniają się: Victoria, Altai Dawns, Zaryanka, Large Chereshkovy, Moskovsky 42, Stubborn - wszystkie stworzone na warunki Federacji Rosyjskiej i tam wspaniale uprawiane.

Dla tych gatunków występuje krótki okres wegetacyjny (do 30 dni), w Ałtaju ogonki liściowe wyróżniają się doskonałym smakiem i wagą do 120 gramów każdy. Victoria jest również gatunkiem wczesnym i produktywnym, ale jej wzrostowi liści towarzyszy rozwój szypułek. Długość ogonków rudzika to prawie pół metra, smak z podkreślonymi słodko-kwaśnymi nutami o jasnym, prawie wiśniowym kolorze.

Odmiana

Krupnochereshkovy oprócz tego, że przynosi właścicielom mięsiste, grube łodygi o szerokości do 3 centymetrów i długości 70, znana jest z mrozoodporności i wysokiej odporności na choroby roślin ogrodowych. Wydajna i wczesna Moscow 42 jest łatwo rozpoznawalna po lekko pofalowanym kształcie liści, grubych i wydłużonych ogonkach z jasnozielonym miąższem na rozcięciu.

W Stubborn można zobaczyć wysoką, rozłożystą rozetę i lekkie, prawie białe łodygi.

Ważne. Niemal wszystkie odmiany rabarbaru, w tym późno dojrzewające, wyróżniają się wysokimi walorami smakowymi. A niektóre są specjalnie hodowane do robienia kompotów lub dżemów, jak sugeruje ich nazwa.

Wiktoria

Odmiana należy do kategorii wcześnie dojrzewających: pędy, najpierw czerwone w okresie wzrostu, stopniowo ciemnieją u nasady, osiągając długość do 70 centymetrów. Ci, którzy uprawiali rabarbar tej odmiany, zwracają uwagę na wyjątkowy smak ogonków (ich średnia waga to aż 250 gramów).

Kolejną zaletą jest wysoki plon Victoria: mięsiste łodygi rozwijają się szybko, ale jednocześnie tworzą się łodygi kwiatowe, które wymagają okresowego usuwania.

Walentynki

Odmiana o tak poetyckiej nazwie należy do rodzaju bylin, a także szybko i pewnie rośnie na dobrze nawożonej glebie. Uwielbia wilgoć, ale nie toleruje stojącej wody. Wysokość dorosłej rośliny sięga 1 metra. Nie boi się mrozów do minus 30 ºС - najbardziej odpowiedniego gatunku na Syberię i Ural.

Nieco kapryśna, bo jest wrażliwa na światło: wolniej rośnie w cieniu, ale generalnie nie wymaga ciągłego doświetlania łóżka ani stawiania go na słonecznej stronie. Przede wszystkim falisty rabarbar tej odmiany wymaga nawożenia pogłównego, ciągłego stosowania złożonych nawozów mineralnych.

Na zakończenie

Aby nie "zgubić się" w odmianach form roślinnych, konieczne jest jasne zrozumienie, w jakim celu będzie uprawiana. Odmiany ozdobne są łatwe do rozpoznania - mają jasne kwiatostany, wysokość niektórych krzewów dochodzi nawet do 4 metrów.

Uprawiane, przeznaczone do spożycia przez ludzi, wyróżniają się stałą długością sadzonek (zazwyczaj nie większą niż 70 centymetrów), a także smakiem: charakterystyczną kwaśną (czasem lekko słodką) nutą. Istnieją również specjalne rodzaje na kompoty, dżemy, galaretki i kisiele - dają delikatne, bardzo pikantne ogonki z soczystym miąższem.

Należy pamiętać o niektórych subtelnościach związanych z uprawą rabarbaru na stronie:

1. Roślinę najlepiej umieścić w strefie słonecznej lub półcieniowej, na dobrze nawożonej glebie. Rabarbar nawozi się zgniłą próchnicą, po stopieniu śniegu (wczesną wiosną) – okres ten pozwala uniknąć przedwczesnego kwitnienia pod wpływem azotu zawartego w oborniku. Jesienią dozwolone jest mulczowanie, stosowanie kompostu (innej materii organicznej).
2. Gdy ściółka jest przykryta, w żadnym wypadku nie dotykaj liści, ta zasada obowiązuje wiosną (przykrywanie rośliny zimą, przeciwnie, pomaga zachować jej bezpieczeństwo).
3. Kwiatowe strzały należy bezwzględnie usuwać, ponieważ ich rozwój zatrzymuje wzrost sadzonek (upraw). W przypadku odmian ozdobnych warunek nie jest konieczny.
4. Zbiór owoców (liście z szypułkami) rozpoczyna się w 2. roku życia, a następnie stopniowo.Pełna ekspozycja nie jest dozwolona, sadzonki należy ostrożnie odcinać, aby nie uszkodzić krzaka. Lepiej nie czekać na ich pełny wzrost i rozwój grubości, ale równomiernie zebrać około połowy wszystkich pędów na raz.

Zalecane