Śliwka węgierska: opis odmian i cech, sadzenie, uprawa i pielęgnacja

Odmiana śliwki zwana węgierską łączy w sobie wiele odmian tej rośliny, a ze względu na wysoką wydajność, niezrównany smak, cieszy się dużą popularnością zarówno wśród początkujących miłośników drzew owocowych, jak i ogrodników z wieloletnim doświadczeniem. Węgierka ma doskonałą mrozoodporność, dlatego godna pozazdroszczenia zdolność przystosowania się do pewnych warunków klimatycznych umożliwia jej uprawę w regionach o niskich temperaturach.

Cechy charakterystyczne śliwki węgierskiej

Odmiany tej odmiany śliwki, sprowadzonej do Rosji z Węgier, są prawie wszechobecne, a każdy region ma swoje własne, strefowe gatunki tych drzew owocowych i jagodowych.

Zewnętrzny opis drzewa

Drzewa średniej wielkości, osiągające wysokość 3-4,5 metra, z lekko wydłużoną koroną, zazwyczaj o kształcie owalnym lub piramidalnym. Pędy znajdujące się blisko siebie są oznaczone charakterystycznym czerwono-brązowym kolorem. Żywotność tych śliwy jest obserwowana od 25-30 lat.

Owoce i terminy zbiorów

Węgierskie owoce śliwy mają następujące cechy charakterystyczne:

duże rozmiary - do 6 centymetrów długości i około 4-5 centymetrów średnicy;
wydłużony, lekko owalny kształt;
widok asymetryczny - z jednej strony płatek owocu jest wypukły, z drugiej - spłaszczony i mniejszy;
bogaty ciemny kolor - z niebieskawym, liliowo-fioletowym odcieniem;
szaro-przydymiona powłoka woskowa;
szorstki w dotyku, łatwo oddziela się od miazgi;
soczyste wnętrze o elastycznej strukturze.

Odmiany samopłodne charakteryzują się wysokimi plonami, późnym owocowaniem. Od początku sadzenia pierwsze owocowanie drzewa następuje dopiero po 6-8 latach. W nowoczesnych hybrydach - po 4 latach.

Daty dojrzewania śliwek różnią się – odmiany średnio dojrzałe są gotowe do zbiorów w ciągu ostatnich dziesięciu dni sierpnia, natomiast późne odmiany węgierskie są zbierane do końca września.

Odporność na mróz i suszę

Drzewa nie obumierają w okresach długotrwałej suszy, a także łatwo tolerują 20-stopniowe przymrozki.

Odporność na choroby i owady

Opisany gatunek śliwki ma wysoką odporność na choroby i szkodniki. Nie należy jednak zapominać o zapobieganiu chorobom tej uprawy ogrodniczej.

Popularne odmiany węgierskie

Wiele odmian opisanego gatunku śliwki, ze względu na ich charakterystyczne cechy i indywidualne cechy, może rosnąć w określonych warunkach klimatycznych.

Na przykład popularna śliwka domowa, która jest klasykiem węgierskiej odmiany tej uprawy, uwielbia gliniastą glebę i południowe regiony Rosji.

Moskwa (carycyńska)

Najstarsza odmiana języka węgierskiego, znajdująca się w strefie centralnej Rosji. Drzewa tej odmiany śliwy charakteryzują:

pewna wysokość (do 3 metrów);
kulista, rozłożysta korona;
późna dojrzałość i owocowanie przez 7-8 lat;
fioletowo-czerwone owoce o wadze do 30 gram każdy;
samopłodność i wysoka wydajność.

Owoce tej odmiany są małe i mają zwyczajny smak.

Kornejewskaja

Ten rodzaj śliwki znajduje się pod regionem Centralnej Czarnej Ziemi; jest:

drzewo średniej wielkości, osiągające wysokość 4 metrów;
samopłodne i rozpoczynające pierwsze owocowanie w 4 roku;
kultura z owalnymi ciemnofioletowymi śliwkami i żółtym wnętrzem;
Wysoce wydajna odmiana hybrydowa z owocami o wadze do 30 gramów.

Otrzymał imię na cześć swojego twórcy - naukowca Kornejewa.

Pulkovskaya

Odmiana jest bardzo odporna na zimę, nadaje się do uprawy w regionie Leningradu i charakteryzuje się:

pewna wysokość - do 3-4 metrów;
rozłożona korona;
bordowo-czerwony kolor samych owoców z plamami, o wadze do 25 gram każdy;
owoce ze słodko-kwaśnym posmakiem;
doskonała wydajność.
wysoce odporny na chorobę klasterosporiozy.

Kuban

Odmiana śliwki - energiczna i stosunkowo odporna na zimno, suszę i choroby. Odmiana została wyhodowana do uprawy w Terytorium Krasnodarskim i Adygei. Drzewa mają:

duże kuliste owoce, do 35 gramów każdy;
zielonkawo-żółty miąższ w owocach o ciemnoszarym kolorze;
długa i gruba łodyga;
owocnikowanie 6 lat po posadzeniu;
wystarczająca wydajność.

Nowy

Odmiana nadaje się do uprawy w rejonie Dolnej Wołgi i na Północnym Kaukazie. Opisany widok posiada następujące cechy:

odporność na zimno i suszę;
podatność na atak szkodnika - ćma;
krótki;
niska wydajność.

Owoce w kształcie owalu o niebieskiej skórce z pysznym i soczystym miąższem.

białoruski

Ta odmiana ma:

średni wzrost - długość drzewa sięga 3,5 metra;
pogrubienie korony;
duże, fioletowe owoce po 40 gram;
pomarańczowy miąższ - kwaśny smak;
owocnikowanie 3 lata po posadzeniu.

Odmiana jest tylko częściowo samopłodna.

Włoski

Odmiana kochająca ciepło i bardzo wrażliwa. Rośnie w suchych obszarach, zrzuca jajniki, w regionach o niskich temperaturach może zamarzać. Drzewa mają:

wystarczająca wysokość - do 5 metrów;
korona wolumetryczna;
ciemnoniebieskie, słodkie owoce;
doskonałe owocowanie.

Niesamowite

Ta odmiana śliwki została wyhodowana na Ukrainie i tam rośnie. Ta odmiana odpowiada:

niska mrozoodporność;
potrzeba zapylaczy - odmiana nie jest samopłodna;
wspaniały smak fioletowych owoców w kształcie łzy;
waga każdego owocu - do 30 gram;
Kość łatwo oddziela się od miazgi.

Donieck

Opisana odmiana śliwki jest inna:

wysoka odporność na zimno;
wczesne owocowanie - około 4 lata od posadzenia;
samopłodne;
średnie, lekko spiczaste owoce, do 30 gram każdy.

Woroneżskaja

Ta odmiana śliwki potrzebuje zapylaczy. Odmiana Woroneż jest charakterystyczna dla:

owocnikowanie w roku 5;
średnia odporność na zimno;
plon dojrzewający w pierwszej dekadzie września;
późny opadanie liści;
szybki powrót do zdrowia po zamrożeniu;
duże fioletowe owoce, do 35 gram każdy;
słodka miazga.

Michurinskaya

Odmiana jest idealna do przetwarzania śliwek na sok lub robienia z nich jedzenia dla niemowląt. Odmiana jest podzielona na strefy dla terytoriów południowych i regionu Central Black Earth. Małe owoce mają delikatny i soczysty miąższ.

Ważne! Drzewo potrzebuje rekwizytów, zarówno zimą, ze względu na śnieg, jak i podczas owocowania, ze względu na obfitość owoców.

Bogatyrskaja

W tej odmianie gałęzie wystają z pnia pod kątem prostym, dzięki czemu mogą pękać w okresie owocowania. Drzewa mają następujące cechy:

odporny na warunki atmosferyczne;
owocnikowanie w roku 5;
wysoka wydajność;
okrągłe owoce o wadze do 40 gramów;
słodko-kwaśny posmak.

Wspólne

Powszechna odmiana węgierska rośnie na południu iw centralnej Rosji. Kultura o potężnej koronie i obfitych owocach do 45 gramów rzadko choruje i daje plony do 60 lub nawet więcej kilogramów rocznie.

Dubowskaja

Odmiana jest podzielona na strefy dla regionu Wołgograd i jest inna:

wysoki;
średnia odporność na zimno;
małe owoce;
owocnikowanie 5 lat po posadzeniu;
częściowa samopłodność;
słodko-kwaśny smak owoców.

Kształt gruszki

Terytorium Krasnojarskie, Wołga i Syberia to główne regiony wzrostu tej odmiany śliwki. Odmiana jest oznaczona następującymi cechami charakterystycznymi:

charakterystyczny napływ w okolicy łodygi, podobny wyglądem do gruszki;
owoce koloru czerwonego - o wadze do 35 gram;
do 5 metrów wysokości;
odporność na mróz, choroby i szkodniki.

Ural

Odmiana jest podzielona na strefy dla warunków klimatycznych Uralu. Nazwa zawiera słowo węgierski, w rzeczywistości odmiana odnosi się do śliwek kanadyjskich.

Węgierski

Gatunek łączący wszystkie odmiany o wysokim plonie, który przybył na Bałkany, prawdopodobnie z Azji. Używany do robienia suszonych śliwek.

Cechy sadzenia i pielęgnacji upraw

Kultura jest bezpretensjonalna w pielęgnacji, ale proces uprawy śliwek jest pracochłonny i może wymagać od ogrodnika pewnej wiedzy i umiejętności.

Wybór miejsca

Śliwka jest uprawą ciepłolubną, dlatego nie zaleca się sadzenia węgier na nizinach, na wilgotnych i słabo nagrzanych słońcem glebach. Śliwy dobrze rosną na wzgórzach, w dostatecznie oświetlonych miejscach, bez wiatrów i przeciągów. Południowa i zachodnia strona działki nadają się szczególnie do sadzenia sadzonek śliwy.

Wymagania glebowe

Do normalnego rozwoju tego rodzaju śliwki potrzebne będą luźne gleby o wystarczającej kwasowości. System korzeniowy tych drzew znajduje się na głębokości do 0,4 metra, dlatego głębokość wód gruntowych nie powinna przekraczać pół metra.

Wybór sadzonek

Szczególną uwagę należy zwrócić na sadzonki, których system korzeniowy powinien być młody, mocny, bez oznak wysuszenia. Kora młodych drzew nie powinna mieć żadnych uszkodzeń, a pień nie powinien mieć rozwidlenia.

Lądowanie

Do sadzenia śliwek konieczne jest przygotowanie dołka o głębokości i szerokości 0,6/0,7 metra. Następnie przejdź do następujących czynności krok po kroku:

wbij kołek w środek otworu;
wymieszaj żyzną warstwę gleby wyrwaną podczas kopania dziury z humusem;
na dole ułóż mały kopiec z powyższej mieszanki ziemi i próchnicy;
podnieś sadzonkę na kopcu, wyprostuj wszystkie jej korzenie i przywiąż pień do kołka;
do gleby do sadzenia, składającej się z żyznej gleby z humusem, na wiosnę dodać składniki w postaci superfosfatu, soli potasowej, popiołu w proporcji 300/60/400 gramów;
wypełnij otwór, lekko manipuluj.

W celu normalnego ukorzenienia śliwki, glebę po posadzeniu należy zalać wodą (3 wiadra).

Częstotliwość wody

Opisana kultura jest wilgotna, dlatego w czasie tworzenia się jajników i dojrzewania owoców wymaga podlewania. Aby owoce nie opadły i nie wyschły, glebę pod drzewami należy zwilżać co sezon - do 6 razy, wlewając 4-5 wiader do kręgu przy pniu.

Karmienie młodego i dojrzałego drzewa

Każdego roku, wraz z nadejściem okresu wiosennego, podczas kopania gleby konieczne jest stosowanie niektórych nawozów zawierających azot i naturalną materię organiczną, a także fosfor i potas, do kręgu przyłodygowego śliwa.

Pielęgnacja koła bagażnika

Aby drzewo w okolicy szyjki korzeniowej nie gniło i nie zamarzało w zimie, należy troszczyć się o krąg w pobliżu łodygi. Po zbiorach gleba powinna być regularnie spulchniana, nawilżana i mulczowana obornikiem.

Korona śliwkowa

Co roku konieczne jest skorzystanie z tzw. przycinania regulacyjnego, podczas którego należy usuwać młode i słabe pędy zagęszczające koronę.

Ściółkowanie

Takie wiosenne działanie pomoże szybko pobudzić życiową aktywność śliwki po zimowaniu. Aby to zrobić, konieczne jest ułożenie warstwy kompostu lub próchnicy w kręgu pnia. Jesienią, po zebraniu liści i gałęzi, konieczne jest ułożenie zgniłego obornika w kręgu pnia, aby zachować wilgoć przez cały okres zimowy.

Okrycie na zimę

Jeśli spodziewana jest sroga zima, młode śliwki należy przykrywać - używając np. starych worków, zawiązując nimi pnie śliwkowe, używając szmat. Posyp dojrzałe drzewa w kręgu ziemią i trocinami.