Róża pnąca: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu dla początkujących

Róża pnąca w ogrodzie - poza wszelką konkurencją. Ta kultura kwiatowa, dzięki swoim wysokim właściwościom dekoracyjnym i przyjemnemu zapachowi, skutecznie zdobi każdy zakątek ogrodu, tworząc romantyczny nastrój i zachwycając niesamowicie pięknym kwitnieniem. Znając wszystkie zawiłości sadzenia i pielęgnacji róży pnącej na otwartym polu, możesz osiągnąć pożądane rezultaty w postaci zdrowej i obficie kwitnącej rośliny.

Opis róży pnącej

Ta luksusowa roślina tworzy wieloletnie liany o długości kilku metrów (do 5 metrów), co pozwala ogrodnikowi w krótkim czasie ozdobić dowolną konstrukcję na miejscu.Gałęzie róży pnącej są nie tylko długie, ale przede wszystkim dość elastyczne. Można w ten sposób ozdobić zarówno łuki, jak i kolumny oraz gobeliny, elewacje budynków. Róża pnąca jest szczególnie ceniona w architekturze krajobrazu.

Ponadto kolejną zaletą tej kultury kwiatowej jest ogromna gama kolorów. Pąki mogą mieć średnicę od 2,5 do 12 centymetrów. Faza kwitnienia róży pnącej rozpoczyna się w czerwcu i trwa do końca ciepłego sezonu, w zależności od odmiany okres ten może wynosić 30-170 dni.

Warunkowo róża pnąca jest podzielona na 3 grupy:

Wędrowcy. Długie pnącza dobrze się wyginają, ich kolor jest zielony, są ciernie. Pąki wydzielają łagodny aromat o średnicy nie większej niż 2,5 centymetra. Etap kwitnienia rozpoczyna się wczesnym latem i trwa 1 miesiąc.
Climery. Na 4-metrowych winoroślach tworzą się duże pąki o średnicy 4 centymetrów. Kształtem przypominają kwiaty hybrydowych róż herbacianych. Kwitnienie - podwójne.
Roszczenia. Ta energiczna róża pnąca wyróżnia się licznymi pąkami o średnicy 4-11 centymetrów. Powstają pojedynczo lub w postaci małych kwiatostanów. Są popularne ze względu na podwójne kwitnienie i wysokie walory dekoracyjne. Bezboleśnie znoszą zimę.

Odmiany kolorów

Wśród najpopularniejszych odmian róż pnących:

Doskonale. Jest to szybko rosnąca roślina o podwójnych kwiatach o średnicy 3-5 centymetrów. Długość pędów sięga 4 metrów. Kolor pąków jest jasny szkarłatny. Odporność na mróz jest zwiększona, a odporność na choroby jest średnia.
Ametyst. Róża pnąca kwitnie raz w sezonie. Pędy mają 3 metry wysokości, ciernie są wystarczająco duże. Kwiaty frotte fioletowo-różowej róży pnącej zebrane są w grupach po 40 sztuk, tworząc luksusowe kwiatostany o dużych rozmiarach.Średnica pąków wynosi prawie 5 centymetrów. Krzew o wysokim stopniu mrozoodporności.
Amerykańska Pilar. Róża pnąca charakteryzuje się późnym, pojedynczym kwitnieniem. Pąki kuliste wyróżniają się szkarłatnym kolorem, ale ich środek jest jaśniejszy ze złotymi pręcikami. Pędy róż pnących są wydłużone, dorastają do 4 metrów, zawierają duże czerwone kolce. Bliżej jesieni zielone liście zmieniają kolor na czerwony.
Niebieski Magenta. Ten niezwykle piękny krzew tworzy fioletowo-fioletowe pąki. Ich średnica wynosi 6-7 centymetrów. Kwitnie raz w sezonie, nie boi się chłodów, odporność na choroby jest przeciętna.
Biały lot. Kwitnienie róży pnącej jest pojedyncze, walory dekoracyjne na wysokim poziomie, odporność na choroby i niskie temperatury przeciętna. Pąki są różowe, ich średnica wynosi 3-4 centymetry. Płatki mają pofalowane brzegi.

Wady i zalety

Wśród pozytywnych cech róży pnącej doświadczeni ogrodnicy wyróżniają:

Bujne i obfite kwitnienie;
większość odmian kwitnie kilka razy w sezonie;
duże pąki o wyraźnym aromacie;
wystarczający poziom odporności na choroby i szkodniki;
wysoki stopień odporności na zimno;
różnorodność odmian.

Wśród niedociągnięć róży pnącej można zauważyć:

obecność dużych kolców;
pąki blakną na słońcu.

Cechy uprawy

Aby róża pnąca miała zdrowy i luksusowy wygląd, musisz wiedzieć, jak odpowiednio przygotować miejsce do sadzenia i jakie dalsze środki pielęgnacyjne podjąć.

Optymalny czas i miejsce do lądowania

Sadzonki róż pnących można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Na obszarach o klimacie umiarkowanym prace sadzenia prowadzone są na przełomie września i października. A w regionach północnych - wiosną, gdy nadchodzi ciepła pogoda.

Biorąc pod uwagę światłolubny charakter róż pnących, lepiej wybrać miejsce lądowania na dobrze oświetlonej i osłoniętej przed wiatrem polanie, gdzie rano świeci słońce. W zbyt gorących obszarach pnące krzewy róż mogą ulec spaleniu. Tereny podmokłe również nie są odpowiednie, ponieważ korzenie rozgałęzionej róży mogą osiągnąć dwa metry długości, a stała ekspozycja na warunki o wysokiej wilgotności może wywołać na nich rozwój procesów gnilnych.

Przygotowanie gleby

Jeśli na terenie jest uboga gleba, należy dodać materię organiczną do kopania (10-20 kilogramów na 1 metr kwadratowy). Czynności te należy wykonać jesienią.Róża pnąca nie będzie rosła na kwaśnej glebie, mąka dolomitowa lub wapno pomogą znormalizować środowisko w ilości 500 gramów na 1 metr kwadratowy.

Jeśli gleba jest kredowa, do dołka należy dodać mieszankę ziemi i torfu, pobrane w równych proporcjach. Dwa wiadra tej kompozycji zużywają 0,5 litra mączki kostnej.

Wybór sadzonek

Kupując materiał do sadzenia, należy zwrócić uwagę na stan pnia. Jego kolor powinien być biało-zielony, ale nie szary lub brązowy. Przed sadzeniem sadzonki róż pnących trzyma się przez jeden dzień w wodzie. Następnie korzenie są cięte na 15 centymetrów, a sekcje są traktowane pokruszonym węglem drzewnym.

Korzenie są przygotowywane w roztworze Kornevina. Potężne gałęzie są skracane o 15-20 centymetrów, a słabe całkowicie odcinane.

Proces zejścia na ląd

Technologia sadzenia róży pnącej w ziemi obejmuje następujące kroki:

Kopanie dziury na działce przygotowanej jesienią o głębokości 60-65 centymetrów i wymiarach 60×60 centymetrów. Między roślinami musisz zachować odległość 3 metrów.
Wypełnienie dna podkładką drenażową (warstwa 10 cm).
Wprowadzenie składu odżywczego (5 kilogramów), kompost torfowy jest odpowiedni.
Umieszczenie sadzonki na środku otworu.
Posyp wyprostowane korzenie ziemią. Aby uniknąć tworzenia się pustych przestrzeni, gleba jest lekko ubita.
Krzew wodny z ciepłą wodą (10 litrów).

Aby róża pnąca lepiej zimowała, szyjkę korzenia należy posypać ziemią, ale nie więcej niż 10-12 centymetrów.

Dalsza pielęgnacja kwiatów

Pielęgnacja rozłożystych krzewów róży nie jest taka trudna, jeśli podejmiesz na czas środki nawadniające, spulchniając glebę, karmiąc i odpowiednio przykrywając na zimę.

Woda i nawozić

Optymalna częstotliwość podlewania róż to 1 raz w tygodniu w umiarkowanych dawkach (10-20 litrów na sadzenie). Nie należy dopuścić do stagnacji wilgoci w glebie, w przeciwnym razie istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia dolegliwości wirusowych i utraty efektu dekoracyjnego. Młode krzewy w pierwszym roku nawozić dopiero pod koniec lata naparem z popiołu.

W drugim roku różę pnącą karmi się materią organiczną i związkami mineralnymi, ale naprzemiennie. A już po trzecie - tylko nawozy organiczne, na przykład na 10 litrów wody, biorą 1 litr obornika i 1 łyżkę popiołu drzewnego. Liczba zabiegów jest 5 razy, nawozy nie są stosowane na etapie kwitnienia.

Wsparcie dla róż pnących

Aby kultura mogła swobodnie brnąć, potrzebuje wsparcia. Odpowiedni jest statyw z drewnianych belek o długości 2,5-3 metrów, a także konstrukcja łukowa. Szczególnie pięknie wyglądają łuki, po bokach których posadzone są krzewy róż, już w przyszłym roku będą je szybko zaplatać.

Transfer

Jeśli roślina jest niewygodna, przesadzając możesz poprawić sytuację. Co najlepsze, manipulacja odbywa się we wrześniu i na początku października. Jeśli to konieczne, możesz przenieść krzew na wiosnę w inne miejsce. Najpierw róża pnąca jest usuwana z podpór, wykopywana w kółko, cofając się od krzaka o 50-60 centymetrów. Następnie jest ostrożnie usuwany z ziemi, a jego nadmiar jest usuwany. Algorytm sadzenia krzaka w nowym miejscu jest taki sam jak przy normalnym lądowaniu.

Rozluźnienie

Aby zapobiec niedotlenieniu korzeni roślin, konieczne jest rozluźnienie gleby po każdym nawadnianiu. Lepiej zrobić to 2-3 po podlaniu. Głębokość przetwarzania gleby 12 centymetrów. Jeśli występuje warstwa ściółkowania - torf, jest ona okresowo wymieniana na nową.

Cięcie

Manipulacja polegająca na usunięciu i skróceniu pędów wytworzonych wiosną lub jesienią.Ubezwłasnowolnione części krzewu, w tym zamarznięte pędy, są przycinane. Jeśli róża kwitnie raz, to po zakończeniu fazy kwitnienia gałęzie drugiego rzędu są całkowicie usuwane. Przycinanie róż pnących na zimę powinno odbywać się za pomocą zdezynfekowanego i ostrego narzędzia.

Zimujące róże

Przy suchej pogodzie zaleca się usunięcie pnączy z podpór, zebranie ich w wiązkę i zawiązanie. Gdy temperatura spada do -5 stopni, pędy są zginane do ziemi i mocowane zszywkami, kołkami. Następnie są pokryte agrowłóknem lub folią. Takie schronienie do wspinania się na róże na zimę stosuje się w regionach o silnych mrozach. Ale na obszarach o ciepłym klimacie wystarczy przykryć świerkowymi gałęziami i owinąć folią.

Choroby i szkodniki

Jeśli naruszasz technologię rolniczą, róża pnąca może wyprzedzić:

Czarna plama, którą łatwo rozpoznać po pojawieniu się brązowych i czarnych ognisk z żółtą obwódką na liściach krzewu, pędy. Środki kontroli: usuwanie porażonych części rośliny i wprowadzanie potasu i fosforanów.
Mączniak prawdziwy, który pojawia się jako białawy nalot na winorośli, blaszki liściowe. Ponadto pąki nie otwierają się. Środki kontroli: zainfekowane obszary są usuwane, krzew jest traktowany siarczanem żelaza lub miedzi.
Rak bakteryjny, w wyniku którego na korzeniach tworzą się narośla, co prowadzi do wysuszenia rośliny. Środki kontroli: korzenie uszkodzone przez chorobę są usuwane, a reszta jest dezynfekowana siarczanem miedzi.

Skuteczne jest stosowanie specjalnych preparatów grzybobójczych przeciwko przędziorkom, drobnym mszycom, dżdżownicom i muchomorce.

Reprodukcja

Możesz uprawiać ogród różany przez nasiona, sadzonki, nakładanie warstw i szczepienie. Najważniejsze jest poznanie cech każdej metody.

Nasiona

Przede wszystkim materiał siewny należy zdezynfekować, trzymając go przez 30 minut w roztworze nadtlenku wodoru.Następnie należy umieścić nasiona między dwoma wacikami zamoczonymi w nadtlenku wodoru i rozłożyć jedną „kanapkę” w plastikowych torebkach. Po podpisaniu należy je włożyć do pojemnika i umieścić w lodówce na półce warzywnej.

Okresowo nasiona są sprawdzane, a jeśli wykryta zostanie pleśń, płatki kosmetyczne są wymieniane. Możesz spodziewać się, że kiełki pojawią się już po 6-8 tygodniach.

Kiełkujące nasiona sadzi się w doniczkach torfowych, a perlit kładzie się na wierzchu gleby, co nie pozwoli na rozwój czarnej nogi. Pojemniki umieszcza się w dobrze oświetlonym miejscu, a w miarę wysychania wierzchniej warstwy gleby przeprowadza się podlewanie. Formowanie pierwszych pąków możliwe jest po 8 tygodniach od posadzenia, a kwitnienie - po 4-6 tygodniach. Lądowanie na stałe miejsce odbywa się wiosną.

Trzody

Najczęstszym i najłatwiejszym sposobem rozmnażania róż pnących są sadzonki, poradzi sobie nawet początkujący.Jako blanki nadają się łodygi, które już wyblakły i te, które jeszcze kwitną. Pokrój je na przełomie czerwca i sierpnia pod kątem 45 stopni. Dolne skośne cięcie powinno znajdować się pod nerką, a górne powinno być wykonane bezpośrednio od nerki.

Materiał powinien mieć co najmniej 2 międzywęźla. Górne liście skraca się o połowę, a dolne usuwa się. Sadzonki są zakopane w ziemi o 1 centymetr, powinno składać się z piasku i ziemi lub jednego piasku. Aby stworzyć efekt cieplarniany, jest przykryty szklanym lub plastikowym pojemnikiem. Łodyga nie powinna być wystawiona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ale powinna być dobrze oświetlona. Okresowo podlewaj.

Warstwy

Wiosną nad pąkiem należy wykonać nacięcie w łodydze tak, aby głębokość i szerokość wyniosły 10-15 centymetrów. Następnie do rowka wlewa się warstwę próchnicy i przykrywa glebą. W takim przypadku ucieczkę należy bezpiecznie zamocować w dwóch lub trzech miejscach.Najważniejsze, że jego górna część pozostaje otwarta. Warstwy są regularnie nawadniane, a następnej wiosny są oddzielane od rośliny matecznej i sadzone na stałe.

Inokulacja dzikiej róży

Budding odbywa się na przełomie lipca i sierpnia. Przed zabiegiem dzika róża jest obficie nawilżana. Następnie na szyjce korzeniowej wykonuje się nacięcie w kształcie litery T.

W tym momencie kora jest ostrożnie usuwana i umieszczana w nacięciu oka za pomocą kawałka kory i drewna, pobranych z rozcięcia róży. Następnie owijają go pączkującym materiałem i wypuszczają krzew dzikiej róży, dodając ziemię w taki sposób, aby strefa szczepienia była pokryta co najmniej 5 centymetrami. Po pół miesiącu bandaż jest dozwolony, a na wiosnę jest całkowicie usuwany.

Wykorzystanie krajobrazu

Jeśli róża pnąca jest duża, sadzi się ją w jednym egzemplarzu na otwartej przestrzeni. Szczególnie efektownie wygląda róża w połączeniu z innymi plantacjami drzew.Krzewy róż pnących posadzone w rzędzie pięknie uszlachetniają obwód terenu, ścieżki. Żywopłoty i pionowe ogrodnictwo to niezaprzeczalnie zwycięskie opcje dla róż pnących.