Puszkinia: sadzenie i pielęgnacja kwiatu w polu, metody rozmnażania, najlepsze rodzaje i odmiany

Przedstawiciele rodziny Hiacyntów prezentują się spektakularnie w ogrodach i ogrodach przydomowych. Miłośnicy delikatnych i atrakcyjnych pierwiosnków będą zainteresowani tym, jak prawidłowo sadzić puszkinię i jakiej pielęgnacji wymaga ten kwiat, często nazywany hiacyntem karłowatym. Ten kwiat został po raz pierwszy odkryty przez słynnego rosyjskiego chemika, botanika i mineraloga Apollosa Apollosovicha Musina-Puszkina.

Opis i funkcje

Puszkinia to bardzo piękny mały kwiatek należący do podrodziny hiacyntów i rodziny szparagów. Według niektórych źródeł należy również do rodziny Liliaceae.

Na wolności Puszkinia rośnie głównie na Kaukazie, w Azji Mniejszej i Azji Zachodniej. Najkorzystniejsze dla niej są skaliste wilgotne zbocza, a także górskie łąki z obfitością krzewów.

Średnia wysokość tego pierwiosnka to 15-20 centymetrów. Ta kultura należy do kategorii efemerydów - bylin zielnych o krótkim okresie wegetacji. Cebule mają kształt jajka, na wierzchu pokryte są cienkimi brązowymi łuskami. U podstawy łodygi znajdują się 2 lub 3 ciemnozielone liście w kształcie pasa. Kwiaty w kształcie dzwonu w kolorze białym lub jasnoniebieskim tworzą kwiatostany racemose. Pojawiają się kilka dni po uformowaniu się liści. Pod koniec okresu kwitnienia owoce formują się w postaci pudełek wypełnionych okrągłymi, jasnobrązowymi nasionami.

Wielkość Puszkini jest miniaturowa, ale ten wczesnowiosenny kwiat ma wyraźne właściwości dekoracyjne. Okres kwitnienia rozpoczyna się w kwietniu lub maju, w zależności od regionu, i trwa do trzech tygodni.

Uprawa na zewnątrz

Aby skutecznie uprawiać Puszkinię, musisz wybrać odpowiednie miejsce i przygotować pożywną glebę.

Data sadzenia

Wysiew nasion w otwartym terenie powinien odbywać się od połowy września do 20 października. W ten sposób, po przejściu procedury naturalnego rozwarstwienia, wykiełkują do następnej wiosny.

Wybór i przygotowanie nasion

Nasiona lub cebulki rośliny są używane jako materiał siewny.

Nasiona puszkini należy zbierać do kolejnego siewu w czerwcu, zaraz po zakończeniu okresu kwitnienia. Ponieważ gleba jest w tym czasie zbyt sucha, sam proces siewu należy odłożyć do jesieni. Do tego czasu należy chronić nasiona przed wysychaniem, umieszczając je w lodówce do przechowywania.

Cebule należy wykopać jesienią, kiedy liście rośliny żółkną i zaczną wysychać. Ostrożnie oddzielić cebulki dziecięce od cebulek macierzystych i wysuszyć w zacienionym i przewiewnym miejscu. Do momentu sadzenia należy je przechowywać w pudle wykonanym z tektury lub drewna. Na jej dnie należy najpierw ułożyć warstwę odżywczą z lekko zwilżonych trocin lub torfu.

Przygotowanie gleby

Gleba do sadzenia rośliny powinna być dobrze osuszona, to znaczy pozbyć się nadmiaru wody. Jeśli gleba ma zbyt gęstą strukturę, konieczne jest jej rozluźnienie poprzez zmieszanie z próchnicą liści, torfem lub piaskiem rzecznym. Miejsce do sadzenia rośliny powinno być wystarczająco oświetlone przez słońce, ale dozwolony jest jasny cień. Należy unikać stagnacji wilgoci.

Wzór roślinny

Nasiona należy wysiewać na głębokość co najmniej 5 centymetrów, a cebulki na głębokość 7 centymetrów. Pomiędzy nimi należy zachować odległość do 10 centymetrów - pozwoli to kwiatom na komfortowy rozwój bez krępowania się nawzajem.

Opieka

Właściwe podlewanie i karmienie Puszkinii, a także zwalczanie szkodników i chorób zapewni zdrowy rozwój i atrakcyjny wygląd rośliny.

Nawadnianie

Jeśli wiosną panuje sucha pogoda, Puszkinia wymaga intensywnego podlewania. Zwłaszcza ta roślina potrzebuje życiodajnej wilgoci podczas wzrostu liści i szypułek.

Rozluźnienie i odchwaszczanie

Musisz spulchnić i odchwaszczać glebę po wyblaknięciu Puszkinii. Konieczne jest usunięcie wszystkich chwastów na czas, zagłuszając wzrost miniaturowego kwiatka.

Ściółkowanie

Ściółkując glebę, na której rośnie puszkinia, możesz zmniejszyć ilość podlewania i pielenia.

Zaleca się używanie torfu jako ściółki. Ta procedura jest wykonywana natychmiast po posadzeniu kwiatu.

Karmienie

Na początku wiosny Puszkinia szczególnie potrzebuje składników odżywczych, dlatego należy ją karmić suchym nawozem mineralnym. Na jeden metr kwadratowy działki potrzeba 50-60 gramów produktu - rozsyp równomiernie jego granulki wokół każdego kwiatka i pozostaw do całkowitego rozpuszczenia. Następnie, aby cenne substancje dotarły do korzeni, spulchnij ziemię między rzędami.

Choroby i szkodniki

Puszkinia jest stosunkowo odporna na szkodniki i choroby, ale w niektórych przypadkach jest podatna na gryzonie, szarą pleśń i Achelenchoides. Dla każdego problemu istnieje rozwiązanie i metody zapobiegawcze.

Szara zgnilizna

Szara zgnilizna, znana również jako botrytis, to niebezpieczna i szybko rozprzestrzeniająca się choroba grzybicza. Jej pierwszym objawem jest pojawienie się szarych plam na dowolnej części przyziemnej rośliny.W nagłych wypadkach zakażoną roślinę należy leczyć roztworem o właściwościach grzybobójczych.

Zalecane do tego celu:

• Płyn Bordeaux;
• "Topaz";
• Previkur;
• "Kuproksat";
• Szybko.

W celu zapobiegania, musisz upewnić się, że woda nie spadnie na liście rośliny podczas podlewania, a także unikać nadmiaru nawozów na bazie azotu.

Achelenhoides

Achelenchoides to choroba, która objawia się zgnilizną pierścieniową i pojawieniem się brązowego odcienia na łuskach cebulek. W zaatakowanej roślinie następuje spowolnienie naturalnego wzrostu i utrata zewnętrznej atrakcyjności. Rozwiązaniem problemu będzie całkowite zniszczenie chorych cebul.

Aby zapobiec zarażeniu Achelenchoides, przed sadzeniem należy trzymać cebulki w ciepłej wodzie o temperaturze +43 stopni przez 15 minut.

Gryzonie

Myszy i inne gryzonie uwielbiają jeść soczyste cebulki Puszkini. Dlatego musisz wcześniej zadbać o niezawodne pułapki.

Kolejnym wrogiem tego kwiatu jest roztocz łąkowy. Przegryza dno i przechodzi przez środek bańki, w wyniku czego zaczyna gnić lub wysychać. Traktowanie rośliny preparatem owadobójczym pomoże pozbyć się problemu. W celach profilaktycznych taki zabieg należy przeprowadzić przed sadzeniem.

Transfer

Okresowo Puszkinia potrzebuje przeszczepu. Wskazane jest przeprowadzanie go co 4-5 lat. W tym okresie każda żarówka ma 5-7 pędów potomnych. Rośliny stają się stłoczone na terenie, przez co pogarsza się ich estetyczny wygląd.

Po kwitnieniu

Cebule do przesadzania należy wykopywać w środku lata, kiedy nadziemna część rośliny znacznie przesycha.Materiał do sadzenia należy starannie posortować, pozbywając się zgniłych lub uszkodzonych okazów. Przełóż zdrową cebulę do kartonu i umieść w chłodnym, przewiewnym miejscu. Lądowanie w ziemi jak zwykle, w połowie września lub w październiku.

Zbieranie i przechowywanie nasion

Najlepszy czas na zbieranie nasion Puszkini to czerwiec. Muszą być wysuszone i przelane do kartonu. Zaleca się przechowywanie w komorze na warzywa w lodówce, gdzie zapewnione są optymalne warunki temperaturowe.

Przygotowanie do zimy

Przed zimowaniem zaleca się przykrycie gleby, na której przesadziłem Puszkinię, warstwą słomy lub torfu.

Wymuszanie w domu

Wymuszanie przyspiesza proces wegetatywny Puszkinii poprzez zmianę światła, wilgotności, temperatury i innych czynników, które pozytywnie wpływają na jej wzrost i kwitnienie.

Do destylacji w domu potrzebujesz:

1. Wybierz zdrowe cebulki puszkinii.
2. Przygotuj doniczkę o wysokości do 7 cm i średnicy 12-15 cm.
3. Wypełnij doniczkę pożywką ziemią składającą się z próchnicy liści, piasku rzecznego i sodowej gleby w stosunku 1:1:2.
4. Zasadź żarówki.
5. Schowaj pojemnik w ciemnym, chłodnym miejscu o temperaturze nie wyższej niż +10 stopni i wilgotności 85-90%.
6. Po 8-10 tygodniach przenieś pojemnik do oświetlonego pomieszczenia o temperaturze powietrza nieprzekraczającej +15 stopni.
7. Woda w razie potrzeby.
8. Po 2 tygodniach rozpocznie się okres kwitnienia.

Wyświetlenia

Istnieje kilka odmian Puszkini.

Hiacyntoid

Podobna do hiacynta Puszkinia w dzikiej przyrodzie występuje głównie w górach wschodniego Zakaukazia i północnego Iranu. To miniaturowa roślina o dość mięsistych, pulchnych liściach. Owalne kwiatostany mają gęstą strukturę i jasnoniebieski kolor, jak najbardziej zbliżony do białego.

Proleskovidnaya

Ta odmiana Puszkinii jest powszechna na Kaukazie, w Turcji i Iranie. Preferuje uprawy na obrzeżach lasów i łąkach wśród krzewów. Kwiaty w kształcie dzwonu mają ładny niebieski odcień.

Libański

Jeden z podgatunków odmiany rośliny proleskovidny nazywa się Puszkinia Libańska. Główna różnica polega na tym, że ma większe kwiaty z dwuczęściowymi koronami.

Bilgineri

Pushkinia Bilgineri została odkryta w 2014 roku przez tureckiego botanika Hasana Yaldirima. Charakteryzuje się prawie białym kolorem i wyrafinowanym kształtem płatków.

Pishmena

Pushkinia Pishmena wyróżnia się spośród innych gatunków żółto-zielonym kolorem okwiatu. Roślina ta jest szeroko rozpowszechniona w Iranie i Turcji.

Popularne odmiany

Wśród dużej liczby odmian popularne są następujące.

Alba

Jedną z rzadkich odmian libańskiej puszkinii jest Alba. Jego charakterystyczne cechy to śnieżnobiały kolor i obecność wyrazistej niebieskiej linii na żyle płatka. Kwiatostany są owalne, a liście cienkie, liniowe.

Libanotica

Kolejny podgatunek libańskiej Puszkini - Libanotica. Roślina ta przyciąga uwagę dużymi kwiatami o pięknym niebieskim odcieniu.

Reprodukcja

Nasiona lub cebulki potomne rośliny są używane do rozmnażania.

Nasiona

Nasiona do rozmnażania Puszkini są zbierane pod koniec okresu kwitnienia. Muszą być suszone na świeżym powietrzu i przechowywane do jesieni w chłodnym, ciemnym miejscu. Lądowanie w ziemi odbywa się na głębokość co najmniej 5 cm, w podobnej odległości od siebie, aby rośliny mogły swobodnie rosnąć i rozwijać się.

Żarówki

Cebule są zbierane z Puszkini, która osiągnęła wiek 4-5 lat. Odbywa się to po kwitnieniu, zwykle w środku lata. Do sadzenia wybiera się piękne, zdrowe okazy bez uszkodzeń i oznak choroby. Wszystkie materiały muszą być wysuszone i przechowywane w chłodnym i ciemnym miejscu.

Cebulki puszkinii sadzi się na głębokości 7 cm, odległość między otworami wynosi 10 cm.

Partnerzy

Najlepsi partnerzy Puszkini w ogrodzie to rośliny takie jak:

• tulipany;
• krótkie żonkile;
• pierwiosnki;
• chionodoks;
• scilla;
• muscari;
• ocalony;
• sedum.

Wykorzystanie krajobrazu

Puszkinia to nieodzowny element, który harmonijnie prezentuje się na zjeżdżalniach alpejskich, klombach, mixbordach i borderach. Wiosną uwagę przyciągają jasnoniebieskie kwiaty, dające uczucie lekkości i świeżości. Latem nacisk kładziony jest na soczyste ciemnozielone liście Puszkini.

Zalecane