Koń andaluzyjski: opis rasy, plusy i minusy, zasady trzymania

Andaluzyjczycy należą do elitarnych ras koni, słynących ze spektakularnego eksterieru, wytrzymałości, łatwego ruchu, zwinności i zwinności. Doskonalenie ras było praktykowane w Hiszpanii od wielu stuleci. W rezultacie koń andaluzyjski (Pura Raza Espanola) zamienił się w wdzięczne zwierzę, najlepsze do ceremonialnych wypraw i operacji wojskowych. Obecnie Andaluzyjczycy wygrywają zawody jeździeckie, są hodowane do spacerów i przyjemności.

Pochodzenie

Przodkowie konia andaluzyjskiego to dzikie konie południowej Hiszpanii, a nazwa odpowiada prowincji (Andaluzja), w której hodowano zwierzęta.Rasa powstała 2-3 tysiąclecia, jest to jeden z najstarszych typów koni. Burzliwa historia Półwyspu Iberyjskiego miała znaczący wpływ na rozwój rasy – po zdobyciu tego terytorium przez Maurów, miejscowe konie skrzyżowano z końmi berberyjskimi. Konie frankońskie i germańskie również przyczyniły się do poprawy cech lokalnych zwierząt.

W XV wieku konie andaluzyjskie zyskały europejską sławę i służyły do ulepszania wielu ras koni. Andaluzyjczycy mieli imponujące dane robocze i zewnętrzne, dzięki łatwej obsłudze i zwrotności byli idealni w bitwie. Domy królewskie i szczyty arystokracji wykorzystywały konie andaluzyjskie do wycieczek paradnych. Odważne i wytrzymałe konie pomogły konkwistadorom podbić Amerykę.

Wady i zalety Andaluzji

Przez wiele lat z pomocą konia andaluzyjskiego korygowano status koni europejskich, który służył do ulepszania wielu ras. Piękno, wdzięk, niecodzienny ruch z wysokim uniesieniem przednich nóg sprawia, że Andaluzyjczycy stają się ozdobą parad, pokazów.

Koń jest klasyfikowany jako rasa uniwersalna. Andaluzyjczycy są gorliwi i temperamentni, ale posłuszni, dobrze słuchają jeźdźca, są bystrzy, chętnie wykonują polecenia. Połączenie zwinności i zwinności, przywiązanie do właściciela, umiejętność uczenia się - właściwości elitarnych koni o imponującej inteligencji i dobrym posłusznym usposobieniu.

Wady andaluzyjskich koni wierzchowych:

1. Trening i trening koni zaczyna się w wieku 3-4 lat, Andaluzyjczycy nie należą do ras nad wiek dojrzałych.
2. Wysokie ceny za konie, późne szkolenie sprawiają, że biznes jest nieopłacalny. W Rosji trudno jest sprzedać drogiego, rasowego andaluzyjczyka.
3. Konie nie są używane na wyścigach.
4. Konie są ciepłolubne i wymagają regularnego chodzenia. Zimą Andaluzyjczycy potrzebują ocieplonych stajni, koców, aby wyjść na zewnątrz.
5. Konie o jasnym kolorze często cierpią na choroby skóry.

Konie andaluzyjskie są aktywnie hodowane w Hiszpanii i wielu krajach, ich liczba na świecie przekracza 200 tysięcy głów.

Cechy i opis konia andaluzyjskiego

Konie rasy andaluzyjskiej wyróżniają się osobliwym krokiem ze względu na budowę kończyn i tułowia - przednie kończyny unoszą się do klatki piersiowej, zad jest gładki i zwarty. Funkcje dodawania i treningu sprawiają, że każde wyjście rasowego Andaluzyjczyka staje się zapierającym dech w piersiach spektaklem, prawie tańcem. Przesunięcie środka ciężkości na zad zapewnia koniom mobilność i łatwość prowadzenia, co było plusem w walce.

Zewnętrzne

Zaokrąglony zad konia przypomina obecność orientalnej krwi u koni andaluzyjskich. Hiszpanie różnią się od koni arabskich i achał-tekskich mocą i większym ciałem. Cechy zewnętrzne:

• wysokość - 1,5-1,6 metra;
• głowa średniej wielkości z lekkim zagięciem w nosie;
• wysoka szyja z grzebieniem i szlachetnym dopasowaniem głowy;
• grzbiet prosty, zad zaokrąglony, ogon nisko osadzony;
• szeroka klatka piersiowa z wyraźnymi mięśniami;
• Nogi średniej długości, suche, z mocnymi dużymi kopytami;
• migdałowe oczy;
• Grzywa, grzywka, ogon - bujne, jedwabiste.

Koń sprawia wrażenie jednocześnie siły i wdzięku, inteligentne oczy wskazują na inteligencję, bystrość. Waga Andaluzyjczyka to 400 kilogramów.

Odmiany maści koni hiszpańskich

75-80% wszystkich siwych koni andaluzyjskich. Księga stadna dopuszcza również inne kolory, wśród których przeważa czerń i gniada.

Temperatura i zdolność uczenia się zwierzęcia

Andaluzyjczycy mają gorący hiszpański temperament, ale są łatwe w szkoleniu, wyróżniają się oddaniem właścicielowi. Główne cechy koni:

• odwaga, nieustraszoność, wytrwały charakter;
• dyscyplina, umiejętność szybkiego wykonywania poleceń, posłuszeństwo i chęć do pracy;
• wysoka inteligencja, szybka nauka, umiejętność zachowywania się z godnością - Andaluzyjczycy nie będą myleni z dużą rzeszą ludzi na paradach, pokazach;
• ciężka praca, wytrzymałość, chęć podzielenia się z osobą trudami długiej wędrówki.

Andaluzyjczycy żyją w bliskim kontakcie z człowiekiem przez wiele stuleci. Wieloletnia selekcja i surowe wychowanie doprowadziły do rozwoju oddania i wierności u zwierząt, umiejętności szybkiego i dokładnego wykonywania poleceń oraz służenia właścicielowi. Konie wierzchowe mogą chodzić w zaprzęgu, brać udział w pokazach powozów retro w domu.

Odniesienie: nauka nowego elementu powinna zająć Andaluzyjczykowi nie więcej niż 20-30 minut dziennie.

Dziki styl życia

Konie rasy andaluzyjskiej od dawna są oswojone, nie żyją w naturze, nie muszą samodzielnie szukać pożywienia. Są to wytrzymałe, zdrowe zwierzęta, które są trzymane i trenowane w trudnych warunkach. Andaluzyjczycy byli wychowywani przez człowieka od wieków i odsadzonych od naturalnego środowiska, pomimo ich wytrzymałości i pierwotnej zdolności przystosowania się do życia w Pirenejach.

Gdzie aplikować

W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie hodowlą koni andaluzyjskich. Przystojne konie, tracąc znaczenie militarne i reprezentacyjne, znalazły nowe obszary zastosowań:

• spektakularne pokazy, parady, procesje i karnawały;
• występy cyrkowe;
• jazda konna, turystyka;
• sport - ujeżdżenie, skoki przez przeszkody, jazda;
• policja konna;
• rozrywka dla dzieci, rehabilitacja pacjentów.

Od wielu lat Andaluzyjczycy są hodowani i szkoleni do walk byków, narodowego pokazu Hiszpanii. Zwinne, zdyscyplinowane, mądre konie wielokrotnie ratowały ludzi przed bykami, wykazując się odwagą, wytrwałością i oddaniem właścicielowi. Zamożni właściciele wiejskich domów trzymają Andulusów dla rozrywki, prestiżu, przyjemnych spacerów na świeżym powietrzu.

Funkcje treści konia

Andaluzyjczycy pochodzą z gorącej Hiszpanii, są ciepłolubni, potrzebują ciepłych stajni i lepszego odżywiania, gdy temperatura spada do -5 °. Hodowcy koni uważają hodowlę drogich koni w Rosji za nieopłacalną, hodują konie z miłości do pięknych zwierząt.

Aranżacja stajni

Konie o wolnym duchu wymagają indywidualnego boksu z wysokimi ściankami działowymi i wystarczającą powierzchnią (9 metrów kwadratowych). Wysokość stajni to co najmniej 3 metry. Pomieszczenie wyposażone jest w system wentylacji, nie dopuszcza do dużej wilgotności i przegrzania zwierząt.W boksach zainstalowany jest karmnik i poidło, które zapewniają oświetlenie przez 9 godzin zimą i 13 godzin latem. Chłodna podłoga jest wodoodporna, pokryta suchą słomą, która jest regularnie wymieniana.

Karmienie i pojenie

Podczas karmienia przestrzegają diety, aby Andaluzyjczycy nie mieli problemów z trawieniem. Po jedzeniu konie mogą odpocząć. Konie podlewane są 3 razy dziennie, objętość wody wynosi 30 litrów w zimnych porach roku, 50 litrów w ciepłym sezonie. Wybierana jest żywność wysokiej jakości, rozłożona w starannie wyczyszczonych karmnikach.

Dieta podstawowa

Większość diety to pokarmy stałe:

• siano, słoma;
• zboża bez mocnego mielenia - owies, żyto, pszenica;
• rośliny strączkowe (groch, wyka);
• warzywa korzeniowe - marchew, ziemniaki;
• jabłka.

Żywność bogata w cukier (buraki, melasa), białko i jęczmień nie jest zalecana.

Standardy żywieniowe – 2-3 kilogramy paszy na procent wagi zwierzęcia. Dieta składa się z różnych rodzajów pasz – bogatych w błonnik, minerały, pierwiastki śladowe. Konie otrzymują wodę przed karmieniem.

Zieloną, soczystą paszę Andaluzyjczycy otrzymują podczas wypasu lub w formie sianokiszonki. Ważne jest, aby w diecie uwzględnić otręby bogate w fosfor, witaminy z grupy B.

Suplementy diety

Mieszanki przemysłowe mogą dostarczyć koniom substancji, których nie ma w paszy. Stosowane są następujące dodatki:

• ciasto, mączka - kukurydza, len, soja;
• dla młodych i osłabionych koni produkty pochodzenia zwierzęcego - kość, mączka rybna, rewers;
• sól, kreda;
• olej rybny;
• drożdże.

Premiksy podaje się koniom w celu poprawy wyglądu, wsparcia zwierząt w okresie zimowym, gdy przy braku świeżych ziół brakuje witamin, stan zdrowia koni się pogarsza.

Higiena i pielęgnacja koni

Codzienna pielęgnacja chroni konia przed infekcjami, zapobiega chorobom skóry, otarciom siodła i uprzęży. Koń jest uwiązany przed sprzątaniem lub wzywany jest pomocnik. Niezbędne artykuły pielęgnacyjne:

• czyszczenie kopyt, czyszczenie brudu spod podków;
• boki i kłąb są czyszczone gumową skrobaczką;
• miękka szczoteczka czyści twarz, uszy, kolana, krocze;
• sztywną szczotką od szyi do ogona usuń martwy włos, brud na plecach.

Pysk jest myty gąbką lub mikrofibrą, grzywa i ogon są czesane. Raz w tygodniu kopyta są dokładnie czyszczone za pomocą specjalnych haczyków i twardych szczotek.

Wypas

Aktywność fizyczna jest niezbędnym warunkiem rozwoju fizycznego i zdrowia koni andaluzyjskich. Trzeba je chodzić nawet w mroźną pogodę. Konie wyprowadza się w kocu, który nie przepuszcza wody. Dla wygody spacerów wyposażone są wybiegi, ogrodzone polany lub łąka do wypasu.

Podkowa

Sprawdzaj jakość podków na koniu codziennie przed i po wysiłku fizycznym, aby na czas wykryć problemy i uniknąć kontuzji kopyt. Andaluzyjczycy, którzy są przeznaczeni do ujeżdżenia, zakładają podkowy na przednie kopyta, reszta koni ma wykute wszystkie nogi. Częstotliwość wymiany podków to raz na półtora miesiąca.

W ciągu roku wybierają czas dla Andaluzyjczyków na odpoczynek i bieganie bez podków.

Zapobieganie chorobom

Najlepsze środki zapobiegawcze to codzienna pielęgnacja, inspekcja, higiena i czyszczenie. Zestawienie kompletnej diety z suplementami diety pomoże uniknąć problemów trawiennych, utrzymać konia w dobrej kondycji fizycznej i dobrym nastroju.

Zagrożeniem dla Andaluzyjczyków są przeziębienia w zimnych porach roku. Spaceruj konie w kocach, chroń przed przeciągami w stajni, zmieniaj pościel. Regularnie sprawdzaj końskie kopyta, monitoruj stan skóry.

Hodowla

Andaluzyjczycy to konie wszechstronne, potrafią chodzić pod siodłem, wykonywać różne prace. Wysoka cena sprawia, że konie nie nadają się do hodowli na mięso i mleko oraz wykonywania prac pociągowych. Konie angielskie są hodowane do wyścigów.

Andaluzyjczycy są tradycyjnie hodowani do użytku w niektórych sportach - skokach przez przeszkody, ujeżdżeniu. Wytrawne, posłuszne konie doskonale sprawdzały się w powożeniu. Koń andaluzyjski jest poszukiwany wśród właścicieli prywatnych stajni, firm organizujących pokazy i wycieczki konne. Organizacje turystyczne kupują konie na spacery i wędrówki biegowe.

Gdzie kupić i ile?

Andaluzyjczycy są hodowani w wielu stadninach koni w Europie, USA, Meksyku i innych krajach. Możesz kupić konia:

• w stadninie hodowlanej - najpewniejszym miejscu, w którym zapewnią prawdziwy rodowód, opowiedzą o cechach andaluzyjskiego;
• na wystawach;
• poprzez kluby jeździeckie współpracujące z gospodarstwami hodowlanymi;
• w prywatnych gospodarstwach – z ryzykiem przepłacania i uzyskiwania towarów niskiej jakości.

Ceny dla koni pełnej krwi są wysokie, w zależności od rodowodu, treningu, wieku i wielu innych wskaźników. Szacowany koszt według wieku:

• 2-3 lata (przed treningiem) - 8-15 tys. €;
• 4-6 lat - 15-25 tys. €;
• 6-8 lat - 25-35 tys. €.

Najdroższe są konie hodowane w Hiszpanii, cena wzrasta w zależności od linii genealogicznej i treningu andaluzyjskiego.

Referencja: koń andaluzyjski, jeden z najlepszych przedstawicieli rasy, został sprzedany w USA za 180 tysięcy dolarów.

Ciekawe fakty

Kilka ciekawych faktów na temat koni andaluzyjskich:

1. Tradycyjnie w Hiszpanii nie kastrowano ogierów, bo prawdziwy macho nie usiądzie na wałachu. Klacze nie były pędzone, po prostu biegały w stadzie.
2. Od wielu lat Andaluzyjczycy są kultywowani do udziału w walkach byków.
3. Klasztory w Sewilli i innych hiszpańskich miastach wniosły wielki wkład w rozwój rasy, w której mnisi hodowali konie, rozwijali trening i monitorowali czystość krwi.
4. Utrata ludności andaluzyjskiej rozpoczęła się podczas wojen napoleońskich. Żołnierze francuscy wyjmowali konie, rujnując fundusz plemienny.
5. Piękno Andaluzji było celebrowane przez rzeźbiarzy i artystów renesansu w nieśmiertelnych posągach i obrazach.

Białe znaki na ciele Andaluzyjczyków były uważane za dobry znak, "Pocałunek Fortuny".Andaluzyjczycy harmonijnie łączą odwagę, entuzjazm z dobrą naturą i pokojowym usposobieniem. Surowe wychowanie przyczyniło się do ukształtowania u koni charakteru skargowego i wykonawczego, zwierzęta poświęciły się interesom człowieka. Piękny koń ozdobi każdą stajnię, przyniesie radość właścicielowi, podniesie prestiż i status w oczach innych.

Zalecane