Teelazioza bydła: objawy i biologia rozwoju, leczenie i profilaktyka

Telazjoza bydła jest rozumiana jako niebezpieczna patologia, która może wywołać ślepotę zwierzęcia. Przyczynami rozwoju choroby są pasożyty. Wpływają na oczy zakażonej osoby, co wywołuje rozwój ropnego zapalenia spojówek. Oprócz upośledzenia wzroku inwazja powoduje ogólny spadek wydajności i naruszenie jakości mleka. Przenoszą chorobę muchy krów, więc zapobieganie jej rozwojowi może być dość problematyczne.

Przyczyny telazjozy u bydła

Aby zrozumieć zasadę infekcji bydła, musisz zapoznać się z biologią rozwoju pasożytów. Przed wejściem do ciała zwierzęcia larwa przechodzi przez szereg etapów:

1. Na początku telazia żeńska wytwarza pewną liczbę larw, które są uważane za nieinwazyjne. Nie są niebezpieczne dla zwierząt.
2. Następnie larwy są zjadane przez krowy, u których rozpoczyna się ich rozwój. Dzięki krótkim modyfikacjom, które trwają około miesiąca, larwa staje się inwazyjna. Na tym etapie może rozwinąć się w organizmie nosiciela.
3. Muchy podlatują do poszczególnych zwierząt i siadają na miejscu, które znajduje się jak najbliżej oczu. Następnie rozprowadzają larwy wzdłuż powiek i w pobliżu szpary powiekowej. Wiele młodych cieląt można wykryć już na początku lipca.
4. Po infekcji rozpoczyna się tak zwany okres inkubacji. W tym czasie larwy nabierają siły, aby wziąć udział w rozmnażaniu.

Telyazia, które osiągnęły okres dojrzewania, żyją maksymalnie 1 rok, a następnie umierają. Zimą są w stanie pozostać aktywne. Jednak w tym okresie pasożyty nie produkują potomstwa. Wiąże się z tym brak ognisk chorób w zimnych porach roku.

Objawy problemu

Leczenie telazjozy bydła charakteryzuje się specyficznym rozwojem. Co więcej, każdy etap wyróżnia się pewnymi etapami. Na początkowym etapie patologia jest rzadko zauważalna. W pierwszym etapie pojawiają się następujące znaki:

• zwiększone łzawienie, brokat w oczach zakażonych zwierząt;
• zapalenie spojówki, pojawienie się czerwonego odcienia.

Drugi etap choroby jest bardziej oczywisty niż pierwszy. Wielu hodowców wykrywa patologię na tym etapie. Charakteryzuje się następującymi objawami:

• obrzęk i powiększenie stanu zapalnego spojówki;
• wydzielanie się białawego płynu z oczu - w tym śluz i ropa, która wycieka z kanalika łzowego.

Na drugim etapie telazjozy można łatwo pomylić z zapaleniem spojówek. Leczenie farmakologiczne zapewnia wyniki tylko w pierwszych dwóch etapach.

Czasami możliwe jest wyleczenie zwierzęcia nawet po przejściu do następnego etapu. Jednak im dłużej pasożyty pozostają w oczach krowy, tym gorsze rokowanie.

Na trzecim etapie w ciele zwierzęcia zaczynają się nieodwracalne zmiany, które mogą spowodować ostateczną ślepotę. Następujące przejawy świadczą o zaniedbaniu procesu:

• zmętnienie rogówki - może wystawać lub przebijać;
• ogólny ucisk zwierząt;
• wzrost temperatury.

Na tym etapie u wielu zwierząt rozwija się ropna postać zapalenia spojówek. U zarażonych zwierząt obserwuje się spadek wydajności mleka, a jakość mleka znacznie się pogarsza. Jeśli cielęta są dotknięte przez cielęta, są one opóźnione w rozwoju i powoli przybierają na wadze. Istnieje opinia, że im młodsze zwierzę tym gorzej znosi telaziozę, dlatego leczenie należy rozpocząć już przy pierwszych objawach.

Jak zdiagnozować chorobę

Możliwe jest postawienie diagnozy po badaniu weterynaryjnym anamnezy. Metody diagnostyczne zależą od stadium choroby. Kiedy pojawiają się pierwotne objawy, wykonuje się badanie laboratoryjne płynu łzowego. U niektórych osób pierwszy etap przebiega prawie bezobjawowo. W takim przypadku nie można zidentyfikować choroby za pomocą badania zewnętrznego. W laboratorium pod mikroskopem specjaliści badają płyn łzowy. W obecności patologii można zidentyfikować dojrzałe płciowo nicienie i ich larwy.

Kiedy zostaną wykryte, weterynarz wybiera terapię. Jeśli choroba jest bardziej zaawansowana, nie ma potrzeby wykonywania zabiegów laboratoryjnych.

Wymagana jest diagnostyka różnicowa. Zaleca się odróżnienie telaziozy od zapalenia nosa i tchawicy, krzywiczego zapalenia rogówki i spojówki, niedoboru witaminy A. Należy ją również odróżnić od niezakaźnego zapalenia spojówek i zakażenia wirusem opryszczki.Patologia charakteryzuje się następującymi zmianami patoanatomicznymi:

• rozwój rogówki i spojówek;
• zmętnienie rogówki;
• tworzenie owrzodzeń na rogówce.

Metody leczenia choroby

Biorąc pod uwagę ciężkość choroby, weterynarz wybierze schemat terapii. Powinien być kompleksowy i obejmować antybiotyki, leki przeciwrobacze o szerokim spektrum działania i immunomodulatory. Ponadto bydłu często przepisuje się homeopatię, maści lecznicze i krople.

Antybiotyki

Środki przeciwbakteryjne z grupy makrolidów pomagają uzyskać dobre wyniki w terapii telazjozy.Zaleca się umieszczenie ich jednorazowo w jamie worka spojówkowego. Korzystanie z remedium kosztuje 5 dni. Najczęstszym lekarstwem jest azytromycyna. W przypadku bydła dawka wynosi 0,9-1,1 grama. Przy pierwszych objawach telazjozy należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii, nie czekając na pojawienie się kolejnych etapów.

Krople, maści

Aby przyspieszyć odzyskiwanie, powinieneś używać specjalnych rozwiązań i kropli.

Najskuteczniejsze leki to:

1. Roztwór jodu z jodkiem potasu. Aby go przygotować, musisz zmieszać 1 gram krystalicznego jodu z 1,5 gramem jodku potasu. Rozcieńczyć powstałą kompozycję 2 litrami oczyszczonej wody. Przemyć chore oko trzy razy dziennie. Zaleca się to zrobić za pomocą strzykawki z gumową końcówką. Do 1 procedury wymagane jest 75 mililitrów roztworu.
2. Roztwór kwasu borowego o stężeniu 3%. Zaleca się zwilżenie w nim wacika i przetarcie ścianek jamy oka i wewnętrznego kącika oka. Przeprowadzaj procedurę trzy razy dziennie przez 5-7 dni.
3. Antybakteryjne krople penicyliny po 50 tysięcy sztuk. Są używane na receptę od weterynarza.
4. Novocaino-penicylinowa maść. Ten środek jest stosowany, gdy na rogówce pojawiają się wrzodziejące wady. Przed użyciem zaleca się trzymanie kompozycji przez 5-7 dni w temperaturze +2-4 stopnie.
5. Napary z rumianku, dzikiego rozmarynu, nagietka w proporcji 1:100.

Ponadto podstawowa terapia jest uzupełniona blokadą pozagałkową przy użyciu roztworu nowokainy. Aby to zrobić, należy wstrzyknąć 15-30 mililitrów od dołu i od góry oka. Zaleca się to robić przez co najmniej 5 dni, aż objawy ustąpią.

Środki przeciwpasożytnicze

Aby całkowicie wyeliminować patologię i zapobiec występowaniu telazjozy u innych zwierząt, w całym stadzie przeprowadza się leczenie przeciwpasożytnicze. Do najskuteczniejszych środków przeciwpasożytniczych należą:

1. "Ivomek" - wstrzyknięty raz. W takim przypadku zaleca się stosowanie 1 mililitru leku na 50 kilogramów wagi osoby.
2. "Lewamizol" - wstrzykiwany raz. Na 1 kilogram masy ciała należy użyć 0,0075 grama produktu.
3. "Rivertin" - warto wpisać 2 dni przy 0,2 grama na 1 kilogram wagi.
4. "Fascoverm" - wstrzyknięty raz. W takim przypadku zaleca się stosowanie 0,005 grama na 1 kilogram wagi.
5. Roztwór cytrynianu ditrazyny o stężeniu 25% - podaje się podskórnie w odstępie dnia. Dawka wynosi 0,016 grama na 1 kilogram wagi.

Profilaktyka telazjozy krów

Aby uniknąć telazjozy, zaleca się profilaktyczne odrobaczanie i próbę wytępienia much pastwiskowych. Profilaktyczne odrobaczanie przeprowadza się na zwierzętach w czasie umieszczania w kojcu i przed wypasem.

Do eksterminacji much zaleca się użycie:

• "Ectomin" w stężeniu 0,1%;
• "Neostomazan" w stężeniu 0,25% w odstępie 2-3 tygodni;
• "Neocidol" w stężeniu 0,1%.

Do zwalczania much w pomieszczeniach zaleca się stosowanie "Ectomin" w stężeniu 1-2%. Możesz również użyć emulsji Neocidol w stężeniu 0,5%. Na 1 metr kwadratowy użyj 50-100 mililitrów produktu. Zaleca się, aby zwierzęta wchodziły do pokoju nie wcześniej niż 2 godziny później.

Telazjoza bydła jest dość niebezpieczną patologią, która może wywołać całkowitą ślepotę. Radzenie sobie z zaawansowanymi postaciami choroby jest prawie niemożliwe. Dlatego już przy pierwszym znaku warto skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Zalecane