Kaczka Turpan: opis i siedlisko, co je i oczekiwana długość życia

W Eurazji, północnych regionach Ameryki i Afryki, żyje markaczka - rzadka kaczka, największy przedstawiciel dzikich kaczek. Turpany były niegdyś popularnym gatunkiem handlowym, cenionym za tłuste mięso i wysokiej jakości puch, nadający się do długotrwałej eksploatacji, co poważnie wpłynęło na ich liczebność. Dziś gatunek jest chroniony prawem, co powinno przyczynić się do odtworzenia populacji.

Wygląd kaczki Turpan

Wygląd hulajnogi to żałoba, ornitolodzy i myśliwi nazywają ptaka smutną kaczką. Budowa ciała jest duża, gęsta i mięsista, głowa duża, szyja długa.

Zewnętrzne cechy mężczyzn i kobiet są pokazane w tabeli.

MężczyznaKobietaoczyjasnoszary, prawie białe , w połączeniu z ciemną kolorystyką piór, nadają ptakowi żałobny i smutny wygląd, pod oczami widoczne są białe plamki dłuższy, czarno-szary, bez garbu żółto-pomarańczowe, mniej szerokie wstęgi głos

Parametr
	dziób	krótkie, spłaszczone, z dużymi i zauważalnymi nozdrzami, czarne od krawędzi do nozdrzy, następnie do podstawy pomarańczowe z czarną obwódką, wyraźny garb u nasady
	łapy	krótkie, grube kości, intensywna czerwień, blisko ogona, szerokie pajęczyny między palcami
kolor	głęboka czerń, z niebieskawym odcieniem, biały lotki po bokach tworzą tzw. „lustro”	brązowe z drobinkami, lotki również nie tworzą białych "luster" do 1,2 kg
długość ciała	52-58cm50-55 cm
nieprzyjemne piskliwe kwakanie, uzupełnione świszczącym oddechem i syczenie, czasem podobne do wrony rechot i westchnienia z kliknięciami	zadzior, ochrypły syk

Rodzaj Turpan dzieli się na kilka gatunków, podobnych anatomicznie iw wyglądzie, które ogólnie pasują do opisu wskazanego w tabeli. Gatunek różni się od markaczki jedynie niewielkimi niuansami wyglądu i zasięgu:

Hakonosa. U samców zauważalne są czarne upierzenie rzucające opalizujące, niebiesko-fioletowe i zielone odcienie. Białe plamy pod oczami są większe, chwytają tył głowy. Nazwa pochodzi od szerszych nozdrzy i wypukłego garbu. Oryginalna gama - jeziora tajga.
Hulajnoga. Mała kaczka o wadze około 1 kg. Osobliwością wyglądu jest kolor dzioba: białe plamki i czerwone wzory na czarnej podstawie. Głos ptaków to cichy znachor z gwizdkiem. Siedliska - jeziora Kanady, północne USA, lasy iglaste Alaski.
Singa (czarna turpan). Kaczka waży maksymalnie 1,3 kg. Dziób ozdobiony jest żółtą plamką. Ogon długi, z ostrym końcem.Po bokach nie ma białych „lusterek”. W zimnych porach zarówno kaczory, jak i samice są ciemnoszarobrązowe. Wraz z nadejściem wiosny mężczyźni zakładają żałobny czarny strój. Zasięg obejmuje Euroazję od Wielkiej Brytanii po Wyspy Kurylskie, rozciąga się od Skandynawii na północy po śródziemnomorskie wybrzeże Afryki na południu.

Siedlisko i styl życia

Turpanka woli osiedlać się na jeziorach otoczonych górami i lasami iglastymi. Znaczna część ludności prowadzi osiadłe życie w gruzińskich i ormiańskich zbiornikach wodnych. Zimę spędza się w rejonach o klimacie umiarkowanym, odlatują z północnych miejsc lęgowych na przełomie października i listopada. Wylot zaczyna się później niż w przypadku innych dzikich ptaków wodnych, a powrót do miejsc gniazdowania obserwuje się w maju, kiedy wody północne zostają uwolnione z pokrywy lodowej.

Gniazdy kaczki turpan w małych stawach. W okresie wędrówek na rzekach można zobaczyć ptaki. Ruch na wodzie jest zręczny i szybki, pływa kaczka z wystającą klatką piersiową i podniesioną głową.

Postać ptaka

Pomimo posępnego upierzenia kaczka jest spokojna, nieagresywna, nie ma skłonności do konfliktów z innymi opierzonymi gatunkami. Turpany są ostrożne, nigdy nie zbliżają się do ludzkich siedzib.

Dzięki umiejętności nurkowania Turpany zręcznie uciekają przed goniącymi je ptakami drapieżnymi: spadają pionowo do wody, chowając się w jej grubości. Po zatrzymaniu się nad morzem mogą pływać w znacznej odległości od wybrzeża.

Kaczka dostaje jedzenie w wodzie, zręcznie nurkuje i może nurkować na głębokość 10 m, wytrzymując się tam nawet przez minutę. Ale turpany latają ciężko, wolno, z trudem odrywają się od powierzchni wody, w locie trzymają się blisko powierzchni ziemi.

Co to je?

Główne pożywienie dla hulajnogi:

mała ryba;
skorupiaki;
roślinność podwodna;
owady i larwy.

Oznacza to, że kaczka turpan jest wszystkożerna, spożywa zarówno pokarm roślinny, jak i zwierzęcy. Polując pod wodą, kaczka znakomicie pływa, wiosłując nie tylko łapami o szerokich błonach, ale także z rozpostartymi skrzydłami. Kiedy w żerowisku zabraknie pożywienia, uhla wędruje, przelatuje do innego miejsca żerowania.

Hodowla kaczek

Pary kaczek tworzą się późną zimą lub wczesną wiosną. Ptaki przylatują do miejsc lęgowych parami. Jeśli podczas lotu samice odpierają stado, kaczory zwalniają, poczekaj na nie. Prąd grupowy. Aby zabiegać o samice, otaczają je samce. Kaczor nurkuje pod wodę, aby po cichu zbliżyć się do wybranej samicy.Następnego dnia zapłodniona kaczka krąży nisko nad ziemią, głośno kwakając, tym samym powiadamiając, że ma zamiar złożyć jaja. Gniazdo jest izolowane własnym puchem, więc w okresie nieśności wygląda na zniszczone.

Kaczka buduje gniazdo na ziemi w pobliżu wody. Często gniazdo markaczki można zobaczyć w kolonii mew. W sezonie kaczka robi jeden lęg - w drugiej połowie czerwca siada na niej około miesiąca. Liczba jaj nie jest taka sama dla różnych rodzajów turpanów, ale średnio jest ich 7. Jajka są owalne, białe lub jasnobeżowe. Wyklute pisklęta są prawie nagie, ważą do 55 g.

Ze względu na późne znoszenie, na początku sierpnia kaczątka są jeszcze dość małe. Samce nie pozostają długo z samicami, odlatują do miejsca linienia. Ze względu na słaby rozwój instynktu macierzyńskiego samice również wcześnie opuszczają młode i łączą się z samcami kilka dni po dziobaniu piskląt.A młode muszą przetrwać i żywić się same.

Wiele piskląt umiera z głodu i drapieżników, niektórym udaje się przylgnąć do potomstwa innego ptactwa wodnego.

Pod koniec października młode, które przeżyły stado w stadach, przygotowujące się do odlotu na południe. W stadach nie ma starych kaczek, ponieważ wcześniej poleciały na miejsce linienia. Ale młode Turpany są dobrze zorientowane w locie, nie gubią się w drodze na zimowisko.

Żywotność

Turpanom nie jest łatwo przetrwać nie tylko z powodu drapieżników i innych niebezpieczeństw dzikiej przyrody, ale także z powodu kłusownictwa. Niewiele osobników przeżywa do dorosłości. Średnia długość życia to 13 lat.

Stan ochrony

Turpany są od dawna ścigane przez ludy północy. Sezon polowań rozpoczął się na przełomie maja i czerwca, kiedy powracające ptaki krążyły nisko nad wodami, przygotowując się do gniazdowania w wybranym miejscu.

Turpan to ostrożna, ale głupia kaczka. Zwabienie jej do myśliwego jest łatwe. Tak więc górnicy z północy beczeli jak jagnięta, a te dźwięki naprawdę przyciągały ptaki. Zachodni myśliwi działali bardziej przebiegle: zrobili wypchaną hulajnogę, zabrali ją do zbiornika, a ptaki pomyliły podróbkę z żyjącym krewnym. Zwyczajem ludów północnych było przechowywanie martwych zwłok bezpośrednio na lodowatej powierzchni zbiornika porośniętego mchem.

Dziś polowanie na turpany jest zabronione, gatunek jest wpisany do Czerwonej Księgi jako zagrożony i wymagający ochrony. Liczba ptaków na całym świecie nie przekracza 4,5 tys. osobników. Choć dzięki stanowi ochrony liczebność osobników ustabilizowała się, ornitolodzy mają nadzieję, że zacznie ona rosnąć.