Rdza żółta: opis i objawy choroby zbóż, metody kontroli i zapobiegania

Ignorowanie żółtej rdzy prowadzi do utraty zbóż i dalszego rozprzestrzeniania się infekcji. Porażony materiał siewny może objawiać się w regionie bezpiecznym dla fitopatogenu, infekować czyste pola. Walka z żółtą lub prążkowaną (popularna nazwa) rdzą prowadzona jest kompleksowo, szczególną uwagę zwraca się na środki zapobiegawcze.

Opis choroby

Niebezpieczna choroba zakaźna zbóż, której czynnikiem sprawczym jest podstawczak Puccinia striiformis West, pasożytuje tylko na żywych roślinach, ponieważ do rozwoju potrzebuje cząsteczek wody.

Ten rodzaj rdzy dotyczy wszystkich zbóż: żyta, jęczmienia, pszenicy, owsa. Źródłem rozprzestrzeniania się są chwasty, które są również podatne na choroby: trawa pszeniczna, trawa pszeniczna, kupkówka pospolita, ognisko.

Patogeny Puccinia striiformis rozwijają się w dwóch etapach:

Zarodniki zimowe:

Forma biologiczna	Spór	Budowa	Kolor	Kształt, rozmiar	Znaczenie
	Uredospory	Jednokomórkowy	Jasnożółty	Globularne, 15-20 µ	Letnie zarodniki: główny dystrybutor produkujący nowe zarodniki
	Teliospory	Dwukomórkowy, krótka łodyga	Ciemnobrązowy	Wydłużony, w kształcie maczugi, 305715-24 µ	W tym stanie gatunki tolerują niekorzystne warunki pogodowe

Grynia znosi zimę na zbożach ozimych, na dzikich zbożach, wiosną tworzy aktywne zarodnikowanie, tworzy zapas fitopatogenu na następny rok. Zarodniki zaczynają kiełkować przy +1, optymalna temperatura „komfort” dla rozwoju żółtej rdzy wynosi +11 … +13 ⁰C, wilgotność względna wynosi 95-100%. Pucinia czuje się szczególnie swobodnie w deszczową, mroźną wiosnę i podczas długich deszczy podczas ucha.

Rozmieszczenie geograficzne

Żółta rdza jest wszechobecna, niszcząc uprawy w wielu krajach. Według wskazań klimatycznych warunki pogodowe w Europie, Afryce Północnej, kontynentach amerykańskich i Australii są w 70% odpowiednie do jego rozmieszczenia.W Rosji chorobę odnotowano w strefie Non-Czarnozem, w chłodnych alpejskich i górskich regionach Kaukazu, Zakaukazia. Cierpią na nią regiony terytorium Ałtaju i Azji Środkowej.

Objawy żółtej rdzy na uprawach

Puccinia striiformis wpływa na wszystkie organy wegetatywne roślin. Dolne liście są dotknięte jako pierwsze. Znaki - pojawienie się podłużnych uredokrost w kształcie linii o cytrynowo-żółtym kolorze. W niektórych regionach Rosji patogen jest fizjologicznie manifestowany w brązowo-żółtym kolorze.

Uważaj! To kropki i wydłużenie odróżniają żółtą rdzę od brązowej rdzy liściowej, której zarodniki są rozproszone, ułożone w stosy.

W ziarnie grzyb osadza się w tkance skorupy owocu, wokół zarodka, lekko unosząc naskórek. W okresie dojrzałości mleczno-woskowej żółkną nawet kłosy i kłosy. Dotknięte pole wygląda na żółto, dolne liście są skurczone, opadają. Po pewnym czasie pod naskórkiem pojawiają się brązowe, prawie czarne teliokrosty.

Metody walki

Przy pierwszych oznakach infekcji rdzą zbożową są natychmiast poddawane działaniu fungicydów z klasy strobiluryn, triazoli, benzimidazoli. Leki te chronią, leczą roślinę, zwalczają zarodniki i grzybnię grzyba. Potrzebne będą 2 zabiegi na sezon, skuteczność zależy od stopnia uszkodzenia, stężenia roztworu i liczby upraw zakażonych patogenem. Wśród stosowanych środków agrotechnicznych:

• wiosenne dokarmianie roślin ozimych preparatami fosforowo-potasowymi;
• bronowanie wiosenne;
• rotacja upraw;
• orka głęboka.

Pamiętaj o przeprowadzeniu orki ścierniskowej w celu zniszczenia chwastów - nosicieli uredomycelium i uredospor.

Możliwe konsekwencje

Niebezpieczeństwo choroby grzybiczej jest naruszeniem naturalnych procesów biologicznych upraw:

• krosty zajmują miejsce na narządach wegetatywnych, zmniejsza się obszar objęty fotosyntezą;
• procesy metaboliczne maleją;
• parowanie wilgoci z części liściowej wzrasta, roślina jest odwodniona;
• tolerancja na suszę spada;
• mrozoodporność zbóż jest słaba;
• ziarno nie jest przelewane;
• narządy wegetatywne stają się kruche, odpadają.

Straty mogą wynosić od 20 do 50%. Po zbiorze rdza pozostaje w ziarnie, kolonie grzyba pucinia nadal gromadzą zarodniki na żywych częściach chwastów.

Zapobieganie

Środki zapobiegawcze obejmują:

• walka ze źródłami rozprzestrzeniania się żółtej rdzy: chwastami, padliną;
• kontrola zawartości azotu w uprawach (wprowadzenie dużych dawek sprzyja rozwojowi fitopatogenów);
• wzmocnienie błon komórkowych roślin uprawnych, podniesienie odporności, zwiększenie protoplazmy uzyskuje się dzięki wiosennej aplikacji składników fosforowo-potasowych;
• uprawa odmian odpornych na rdzę.

Żółta rdza jest jedynym przedstawicielem gatunku przenoszonego przez fundusz nasienny, ryzyko zakażenia grzybem jest wysokie. Zaprawianie materiału siewnego fungicydami w gospodarstwach nasiennych jest obowiązkowym środkiem eliminującym ryzyko rozprzestrzeniania się groźnej choroby upraw zbóż.

Zalecane