Jak wygląda trzmiel: gdzie i jak długo żyje, co je, czy jest ul i zimuje

Trzmiel to owad stawonogowy należący do klasy skrzydlatych owadów i prawdziwej rodziny pszczół. Owady otrzymały swoją nazwę ze względu na dźwięk, który wydają podczas lotu. Jednak wiele osób wie, jak wygląda trzmiel. Jednak nie wszyscy znają cechy stylu życia, strukturę społeczną i niuanse żywieniowe tych osób.

Pochodzenie gatunku

Trzmiele należą do rzędu Hymenoptera. Pojawiły się około 30 milionów lat temu. Stało się to w okresie oligocenu. Jednak znalezione szczątki owadów z tego okresu nie są dobrze zachowane.Dlatego naukowcy nie mają jednoznacznych dowodów na to, że osobniki należą do tego gatunku.

Najstarsze szczątki owadów, które zdecydowanie należą do trzmieli, należą do miocenu. Ich wiek to około 20 milionów lat. Uważa się, że owady te pojawiły się w Azji, a następnie przeniosły się do krajów europejskich. Po pewnym czasie do Ameryki przybyły również trzmiele. W ciągu ostatnich 200 lat naukowcom udało się znaleźć kilkanaście szczątków trzmieli w wieku 10-20 milionów lat. W tym samym czasie znaleziska dokonywano na różnych kontynentach.

Opis i wygląd

Trzmiele należą do tej samej rodziny co pszczoły. Mają grube, futrzane ciało o dość dużych rozmiarach. Owady są odporne na zimno. Ich ciało ma grubą, futrzaną osłonę. Ponadto owady często mogą zmniejszać tkankę mięśniową. Daje im to możliwość szybkiego podniesienia temperatury do +40 stopni. Dlatego w naturze owady mogą żyć nawet w tundrze i regionach górskich.

Długość ciała samic sięga 1,3-2,8 cm, a samców 0,7-2,4. Za największy gatunek trzmiela uważa się azjatyckiego olbrzyma, który występuje we wschodnich regionach Azji i Japonii. Jego ciało osiąga 5 centymetrów długości, a rozpiętość skrzydeł wynosi 8.

Budowa i wygląd tułowia różnią się w zależności od płci. Samice mają wydłużoną głowę z zaokrągleniem. W tym przypadku górna warga ma kształt prostokąta. Tylne nogi mają błyszczącą i gładką powierzchnię. Jest też kosz do zbierania nektaru i pyłku. Samce mają owalną lub trójkątną głowę z drobnymi nakłuciami. W tym samym czasie tylne nogi rozszerzają się od góry.

Struktura aparatu jamy ustnej trzmieli obejmuje długi pień o wymiarach 7-19 milimetrów. Owady mają również potężne szczęki. Tylko samice mają żądło. Ciało trzmieli ma zazwyczaj żółto-czarny odcień i jest pokryte paskami. W tym przypadku dolna część ma biały odcień.Są jednak osobniki z czerwono-pomarańczowymi paskami lub całkowicie czarnym ciałem.

Żywotność tych owadów jest krótka. Średnio to nie więcej niż 2 tygodnie. Śmierć owadów następuje z różnych powodów. Najczęściej szybko się zużywają, próbując zebrać więcej nektaru. Samce umierają po kryciu. Najdłużej żyją młode zapłodnione samice. Jednak większość czasu śpią.

Trzmiele są uważane za nieagresywne owady. Kąpią ludzi tylko wtedy, gdy gniazdo jest zagrożone lub uszkodzone. Jednocześnie użądlenia przez trzmiele są bardzo bolesne. Jeśli tak się stanie, ważne jest, aby pomóc tej osobie. W domu powinieneś wykonać następujące czynności:

potraktuj ugryzienie środkiem antyseptycznym lub umyj mydłem i wodą;
nałóż chłodny kompres z octu;
daj ofierze ciepły napój;
weź lek przeciwhistaminowy.

Gdzie mieszka i co je

Trzmiele tworzą rodziny, które obejmują 100-200 osobników. W tym przypadku wszystkie owady są podzielone na kilka grup:

osoby pracujące;
duże samice składające jaja;
drony inseminujące.

W regionach o krótkim okresie letnim owady żyją samotnie. Faktem jest, że nie mają czasu na założenie rodziny w krótkim czasie. Gniazda znajdują się w ziemi, gniazda, nory, dziuple. Składają się z plastrów miodu i kokonów poczwarek. Jednocześnie gniazda trzmieli nie układają się tak gładko jak gniazda pszczół. Zwykle wyglądają na niechlujne.

Owady żywią się pyłkiem roślin i nektarem. W poszukiwaniu pożywienia pracujące trzmiele potrafią latać z prędkością 18 kilometrów na godzinę. Do przenoszenia nektaru owady używają ostróg z kosmkami, które tworzą specjalny kosz. Jeden trzmiel może nosić tyle nektaru, ile waży.

Larwy jedzą nie tylko nektar i pyłek, ale także miód.

Gdy w pobliżu nie ma roślin miododajnych, owady żywią się sokiem roślinnym.

Gniazdo

Gniazdy trzmieli znajdują się w różnych miejscach:

Podziemia - gdzie mieszka większość owadów. Budują mieszkania w norach różnych gryzoni i kretowisk. Ponadto zapach myszy przyciąga samice trzmieli. Do izolacji gniazd ludzie używają wełny, suchej trawy i innych materiałów.
Na ziemi - w tym przypadku gniazda znajdują się na trawie, w ptasich gniazdach, pod resztkami roślin.
Nad ziemią - trzmiele żyją w dziuplach, budynkach, budkach dla ptaków.

Kształt gniazda zależy od wnęki, w której jest utworzona. Konstrukcje naziemne zwykle wyróżniają się kulistym kształtem. Do ogrzewania gniazda używa się mchu i suchej trawy. Owady również wzmacniają swoje mieszkania woskiem, który jest wydzielany za pomocą specjalnych gruczołów brzusznych.

Trzmiele potrafią utrzymać w gnieździe stałą temperaturę +30-35 stopni. Jeśli parametry zostaną zbytnio zwiększone, owady zaczynają mocno machać skrzydłami w pobliżu wejścia do mieszkania. Pomaga to poprawić wentylację.

Cechy charakteru i stylu życia

Trzmiele to jednostki społeczne, więc zazwyczaj żyją jak rodzina.Jego struktura obejmuje królowe, samce i osobniki pracujące. Rodziny żyją w dużych gniazdach. Liczba 1 rodziny liczy około 100-200 osobników. Mieszkają razem przez rok. Następnie niektóre osoby tworzą nowe rodziny, podczas gdy inne hibernują.

Trzmiele prowadzą dość aktywny tryb życia. Każdy członek rodziny pełni określone funkcje. Owady robotnice szukają pożywienia, karmią larwy, chronią pomieszczenia. Królowa składa jaja, a trutnie zapładniają samice.

Te owady są spokojne i nieagresywne.

Oni nie tylko atakują ludzi. Trzmiel może ugryźć tylko wtedy, gdy istnieje niebezpieczeństwo.

Struktura społeczna i reprodukcja

Struktura społeczna trzmieli przypomina strukturę pszczół. Ich główną jednostką jest macica. Odpowiada za tworzenie rodziny i na początkowym etapie zajmuje się budową mieszkania i składaniem jaj.Za nimi podążają mężczyźni i robotnicy, którzy następnie karmią potomstwo i zdobywają pożywienie.

Kobiece nawożenie następuje wiosną. Zaraz po tym zaczynają aktywnie wchłaniać pokarm. Aby macica mogła wydać zdrowe potomstwo, konieczne jest lepsze odżywianie. Następnie samica zaczyna szukać miejsca do składania jaj. W tym samym czasie w jej jajnikach dojrzewają jaja. Po znalezieniu optymalnego miejsca samica rozpoczyna budowę mieszkania.

Królowa może jednorazowo złożyć 16 jaj. Mają wydłużony kształt i osiągają maksymalnie 4 milimetry. Po 6 dniach pojawiają się larwy. Przepoczwarzają się po 20 dniach. Kokon dojrzewa przez 18 dni. Oznacza to, że dorosłe owady pojawiają się 30 dni po złożeniu jaj.

Kiedy macica umiera, rodzina nie przestaje istnieć. Funkcje głównego osobnika trzmiela przejmują pracujące owady, które potrafią również składać jaja.

Naturalni wrogowie

Prawdziwym zagrożeniem dla trzmieli są mrówki. Kradną miód od samic, kradną jajka i larwy. Trzmielom trudno jest poradzić sobie z tymi szkodnikami, więc starają się budować gniazda nad ziemią lub umieszczać je w norach gryzoni z wieloma przejściami, do których trudno jest dostać się mrówkom.

Niektóre gatunki os kradną czerw trzmieli lub miód owadów. To właśnie robią brachykomy. Muchy konopne są również uważane za bardzo niebezpieczne dla trzmieli. Atakują owady w locie i przyklejają im jaja. Następnie pojawia się z nich larwa, która zjada nosiciela.

Móle trzmielowe są uważane za niebezpiecznego wroga, niszczą jaja i larwy. Samice owadów są atakowane przez pasożytnicze sferularne nicienie. W tym przypadku owady giną przed wybudowaniem gniazda.

Ponadto grzyby Hyphomycete stanowią prawdziwe zagrożenie dla kobiet. Roztocza gamasid są często spotykane w gniazdach trzmieli. Z ptaków złocisty żołna jest niebezpieczeństwem. Zjada owady podczas zbierania nektaru. Gniazda trzmieli są często niszczone przez jeże, lisy i psy.

Stan populacji i gatunku

Trzmiel jest uważany za cennego zapylacza, który ma pozytywny wpływ na działalność rolniczą człowieka i jest bardzo ważny dla całej przyrody. Owady skutecznie zapylają różne rodzaje roślin.

Te osoby są uważane za uniwersalne. Ponadto działają znacznie szybciej niż pszczoły. Ważnym punktem jest zapylanie koniczyny, lucerny i roślin strączkowych przez trzmiele.

Populację takich owadów uważa się za bardzo liczną. Obecnie istnieje ponad 300 gatunków trzmieli. Jednocześnie żyją licznie na prawie wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Trzmiele rozmnażają się szybko i umiejętnie się maskują. Niektórzy rolnicy hodują je nawet do celów rolniczych. Wszystkie te czynniki pomagają utrzymać stabilną populację osobników.

Ochrona przed trzmielami

Pomimo imponującej populacji owadów, wielu ich przedstawicieli należy do gatunków zagrożonych. Niektóre rasy trzmieli wymierają, ponieważ zostały wymienione w czerwonych księgach.

Niekorzystny wpływ na populację tych osób mają następujące czynniki:

znaczna degradacja środowiska;
aktywność naturalnych wrogów;
brak żywności;
ruiny gniazd trzmieli przez ludzi.

Trzmiele ormiańskie są uważane za gatunek rzadki, który został wpisany do czerwonych ksiąg Rosji i Ukrainy. Owady te zapylają rośliny strączkowe i rośliny złożone. Żyją w stepach górskich, strefach leśno-stepowych, na obrzeżach lasów - w strefie wzrostu sosny. Trzmiel pospolity znajduje się również w Czerwonej Księdze Rosji. Kilka z tych osób nadal pozostaje w wielu regionach kraju.

Chociaż wiele odmian trzmieli znajduje się w Czerwonych Księgach, nie podejmuje się żadnych aktywnych działań w celu ochrony ich populacji. Wynika to z istnienia wielu innych odmian. Generalnie trzmiele nie są zagrożone krytycznie. Jednocześnie w celu zachowania rzadkich gatunków zaleca się ograniczenie działalności rolniczej w ich siedliskach, zakaz rozpalania ognisk oraz ograniczenie wypasu zwierząt.

Trzmiele są uważane za pożyteczne owady, które są uniwersalnymi zapylaczami. Nie krzywdzą ludzi i nie wykazują agresji. Trzmiele są szeroko rozpowszechnione na całym świecie i są w stanie tolerować zimny klimat. Niektóre rasy tych wyjątkowych owadów zostały już uwzględnione w Czerwonych Księgach, dlatego wymagają szczególnej uwagi ludzi.