Odpowiedź na pytanie

Świerk serbski: opis, sadzenie i pielęgnacja, wielkość i tempo wzrostu, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Świerk serbski: opis, sadzenie i pielęgnacja, wielkość i tempo wzrostu, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Anonim

Spektakularny świerk serbski jest często używany w projektowaniu krajobrazu. Ta kultura drzew iglastych ma unikalną strukturę. Ponadto jest bardzo bezpretensjonalna i niewymagająca opieki. Roślina ta jest często używana do tworzenia kompozycji grupowych. W warunkach naturalnych taki świerk można spotkać niezwykle rzadko – głównie na ograniczonym obszarze Półwyspu Bałkańskiego. Jednocześnie często jest uprawiana w domkach letniskowych.

Opis

Świerk serbski Picea Omorika ma wąską piramidalną lub kolumnową koronę.Wysokość rośliny może osiągnąć 50 metrów. Ten świerk został po raz pierwszy opisany przez botanika Josifa Pancica. Stało się to w 1875 roku. Od 1880 roku zakład jest aktywnie wykorzystywany w projektowaniu krajobrazu. Ogrodnicy cenią świerk Omorika za walory dekoracyjne i wytrzymałość. Drzewo łatwo znosi mróz i jest odporne na zanieczyszczenia powietrza.

Ta kultura charakteryzuje się następującymi charakterystycznymi cechami:

  1. Średnia wysokość świerka wynosi 30-40 metrów. Pień osiąga 1 metr średnicy.
  2. Kora jest żółto-brązowa.
  3. Pędy są krótkie i różnią się końcami wygiętymi ku górze. Jednocześnie gałęzie są wystarczająco wysoko nad powierzchnią ziemi.
  4. Młode pędy są grube i zakrzywiają się w dół.
  5. Korona ma kształt kolumny lub wąskiej piramidy. Charakteryzuje się spiczastą koroną.
  6. Igły są gęste, mają długość 8-18 milimetrów. Są niebiesko-białe na spodzie i ciemnozielone na górze.
  7. Szyszki charakteryzują się wydłużonym kształtem i osiągają długość 6-8 centymetrów. Młode szyszki są zielone i mają drobno przylegające łuski. W miarę dojrzewania brązowieją.
  8. Dzięki szybkiemu wzrostowi świerk ma silne korzenie.
  9. Kultura żyje wystarczająco długo. W zależności od warunków jego żywotność wynosi 200-800 lat.
  • Roślina rozmnaża się przez samosiew.

Warunki dystrybucji i wzrostu

W naturalnych warunkach kultura rośnie w dolinie rzeki Driny, która znajduje się na Półwyspie Bałkańskim. Znacznie częściej można go spotkać w domkach letniskowych i parkach miejskich.

Świerk serbski znalazł szerokie zastosowanie w projektowaniu krajobrazu. Roślina jest wykorzystywana jako żywopłot lub sadzona jako główny element tworzący efekt dzikiej przyrody. Kultura dobrze postrzega wahania temperatury. Jest odporny na toksyczne składniki zawarte w powietrzu i dymie.

Odmiany hybrydowe służą do ozdabiania zjeżdżalni alpejskich i małych leśnych polan. Świerk serbski jest łatwy w uprawie i nie wymaga kompleksowej pielęgnacji. Świetnie wygląda z innymi drzewami iglastymi.

Odmiany

Dzika forma świerka serbskiego stała się podstawą do hodowli innych odmian różniących się wyglądem. Najpopularniejsze odmiany to:

  1. Nana to nisko rosnąca kultura, której wysokość nie przekracza 3 metrów. Świerk charakteryzuje się krótkimi pędami, które tworzą gęstą i bujną koronę.Roślina ma krótkie zielone igły. Jego długość to 10-15 milimetrów. Świerk charakteryzuje się powolnym rozwojem. Zwiększa się o 10-12 centymetrów rocznie. Roślina normalnie wytrzymuje zacienienie i temperatury do -40 stopni.
  2. Karel - to niska roślina nie większa niż 90 centymetrów. Charakteryzuje się gęstą kulistą koroną. Drzewo rośnie powoli. Przez 1 rok wzrasta o około 10 centymetrów. Roślina jest odporna na wahania temperatury. Normalnie toleruje temperatury tak niskie, jak -30 stopni.
  3. Pendula Bruns to karłowata odmiana dzikiej rośliny. Jego wysokość nie przekracza 3-5 metrów. Zaczynając od środka, gałęzie rośliny wyginają się w łuk. Młode pędy zwisają. Świerk zwykle wytrzymuje silne mrozy. Może wytrzymać temperatury do -35 stopni.
  4. Wodan to nisko rosnąca odmiana ogrodowa.Dojrzałe drzewa zwykle nie przekraczają 1-2 metrów wysokości. Roślina charakteryzuje się krótkimi i gęstymi gałęziami. Korona ma nieregularny kształt. Pokryta jest zielonymi igłami z niebieskimi paskami. Świerk tej odmiany nie toleruje cienia, dlatego należy go sadzić na terenach otwartych.
  5. Pimoko - to jedna z najniższych ocen. Wysokość dorosłej kultury nie przekracza 70-90 centymetrów. Charakteryzuje się dwukolorową koroną, która ma zielonkawą podstawę i niebieskawe końcówki. Korona ma kształt półkulisty lub stożkowy. Pimoko normalnie wytrzymuje nawet silne cieniowanie. Ponadto roślina charakteryzuje się odpornością na silne mrozy.

Aplikacja

Świerk serbski jest często sadzony na otwartym terenie. Odmiany karłowate można uprawiać w pomieszczeniach. Roślina ta jest często używana do nasadzeń miejskich. Spektakularne odmiany kultury spotykamy na skwerach i parkach.Chronią obszar mieszkalny przed zanieczyszczonymi drogami. Wynika to z odporności kultury na szkodliwe gazy i substancje toksyczne.

Wymagania dotyczące sadzenia i pielęgnacji

Świerk serbski rozwija się normalnie na każdym typie gleby. Nie toleruje jednak ekspozycji na wysoką wilgotność. Dlatego sadzenie drzew na terenach podmokłych nie jest tego warte. Podczas sadzenia rośliny w gęstej gliniastej glebie ważne jest zapewnienie drenażu. Może składać się z tłucznia kamiennego, tłuczonej cegły, piasku lub keramzytu. Grubość warstwy drenażowej powinna wynosić maksymalnie 20 centymetrów.

Aby świerk rozwijał się z maksymalną prędkością, ważne jest prawidłowe przeprowadzenie prac sadzenia. Zaleca się sadzenie drzew wiosną lub jesienią. Aby wylądować, wykonaj następujące czynności:

  1. Zrób kwadratowy otwór do sadzenia. Jego wymiary powinny wynosić 60 centymetrów. Odstęp między drzewami powinien wynosić 2-2,5 metra.
  2. Wymieszaj glebę z humusem, torfem i piaskiem.
  3. Wprowadź złożony opatrunek górny.
  4. Świerk podlewać natychmiast po posadzeniu. Na 1 drzewo warto zużyć 3-5 litrów wody.

Młode okazy należy nawilżać przez cały sezon. W przeciwnym razie kruche korzenie stracą swoją siłę lub szybko wyschną. Na 1 drzewo warto użyć 1 wiadra wody. Po podlaniu okrąg w pobliżu łodygi należy ostrożnie poluzować. W upale wierzch korony należy spryskać sprayem.

Pielęgnacja świerka serbskiego obejmuje obowiązkowe przycinanie sanitarne. W razie potrzeby koronę rośliny należy oczyścić z suchych, połamanych i zamarzniętych gałęzi. Formowanie korony jest wymagane zimą, kiedy roślina jest w spoczynku. Jednorazowo możesz skrócić roślinę tylko o 3-4 centymetry.

Świerk serbski to dość popularna roślina ozdobna, która świetnie prezentuje się na miejscu. Aby wyhodować silne i zdrowe plony, musisz przestrzegać szeregu zasad i zaleceń dotyczących pielęgnacji.

Ta strona w innych językach: